eitaa logo
کانال قصه گویی لاله زار شهدا...🦋
175 دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
2.4هزار ویدیو
54 فایل
💌یک عالمه حال خوب 🕊️🌷💌🌷🕊️ 💌آرامش با قصه و یاد شهدا🕊️🥀 💌نهج البلاغه و مباحث استاد شجاعی 💌 روایتگری شهدایی سفیران شهدا 🌷 ⚠️ توجه بفرمایید🔽 ❌⛔ارسال قصه و مطالب کانال بدون لینک⛔❌ ادمین کانال👇 @Khademshohada110
مشاهده در ایتا
دانلود
2_144215245278373281.mp3
4.89M
رزق شهدایی🕊️🌷 شهید محمد حسین حدادیان🕊️🌷 ✨تموم زندگیم مال حسین ✨دلم همواره دنبال حسین ✨چرا بر لب نیارم نام او را ✨چه نامی خوشتر از نام حسین ...🦋 📌معرفی کانال اصلی شهید رسمی شهید مدافع ولایت و امنیت https://eitaa.com/shahidhadadian74 🌹🌹🌹 https://www.aparat.com/shahidhadadian74
🍃جنگ به روستای ما آمد 🍃 قسمت هشتم - دیگه کم مونده برسیم ... جوابی نیامد. پشت سرم را نگاه کردم. هیچ کس بیدار نبود. همه سرهایشان را روی شانه های هم گذاشته بودند و خوابشان برده بود. بالاخره از جاده اصلی بیرون زدیم و افتادیم به جاده روستا. از عذاب الیم ترافیک رها شدیم و افتادیم به چنگ تاریکی و جاده باریک و دره های بلند و شیب تند. همه خواب بودند و ماشین هم گرم. چشم هایم سنگین می شد. کم مانده بود دیگر. باید به روستا می رسیدم. راه چهار ساعته را چهارده ساعت آمده بودیم. چشم هایم باز نمی شد. می دانستم اگر بخوابم ممکن است به دره بیفتیم. تا اینجا سالم رسیده بودیم. از جنگنده ها و بمب ها و راه طولانی و ترافیک خلاص شدا بودیم. حالا وقت خوابیدن نبود. اما دست خودم نبود. خواستم آب بزنم به صورتم. بطري آب خالی بود. به خانه پدری بر می گشتیم. پدری که در هشت سالگی من مرده بود و فقط عکسي بزرگ روی دیوار از او باقی مانده بود. حالا من در مقابل چشمانم دختر بچه ای را می دیدم که با موهای قهوه ای مجعدش با زغال روی دیوار خانه نقاشی می کرد. خودم بودم. بین خواب و بیداری.‌ همسایه ما مسیحی بود. هر صبح به خانه ما می آمد. با مادرم قهوه می خورد. همیشه می گفت دعاهای شبکه المنار را دوست دارد. به دعا می گفت "تراتیل" و من با برادر کوچکم پنهانی می خندیدم. ما همسایه ها را دوست داشتیم. همسایه ها ما را دوست داشتند. کاری به دین و مذهب هم نداشتیم. پلک هایم سنگین شده بود دیگر. شاید همه چیز را در خواب می دیدم. عید مسیحیان که می شد همسایه ها برای ما بچه ها هم هدیه می آوردند. ما مسیح را دوست داشتیم. مسیح پیامبر خدا بود. زیر لب زمزمه کردم. بین خواب و بیداری "مسیح پسر انسان" خواب بودم انگار. خواب کودکی هایم را می دیدم. یک روز برفی وقت برگشتن از مدرسه ماشین روستا خراب شد و ارتش ما را تا نزدیکی روستا رساند. همسایه مسیحی ما می خواست کیف من را بیاورد. من ترسیدم و تا زانو بین برفها تا خانه دویدم. همسایه کاری با من نداشت. ما کاری به هم نداشتیم. زندگی می کردیم. یک لحظه از خواب پریدم. دقیقا وقتی که نزدیک بود لاستیک ماشین به سمت دره برود. دره های سر سبز و عمیق. نه. من نباید می خوابیدم. حالا وقت خوابیدن نبود. همانقدر که وقت گریه کردن نبود. این زن ها و بچه ها دست من امانت بودند. کم مانده بود دیگر. تا نیم ساعت دیگر به روستا می رسیدیم. به خانه قدیمی مادرم که فقط برای خودش مناسب بود و حالا خیلی ها از جنوب و ضاحیه به آنجا آمده بودند. چند باری با سیلی محکم به صورتم زدم. خواب رهایم نمی کرد. خواستم ضبط ماشین را روشن کنم و یکی از سرودهای مقاومت را گوش کنم. دلم طاقت نمی آورد. یاد جنگ می افتادم. یاد جوان هایی که حالا در جنوب درگیر جنگ بودند و شهید می شدند. کم مانده بود دیگر. شاید یک ربع فقط. می دانستم که حالا شبیه قبل نیست. شاید مردم روستا دیگر مثل قبل نباشند. اینقدر که در این سالها بعضی از جریانات مسیحی ضد مقاومت مثل القوات اللبنانیة و دار و دسته سمير جَعجَع در گوش آنها خوانده اند که ما دشمن آنهاییم. اینقدر که بذر نفرت کاشته بودند. حالا شايد آن همسايه مسيحي ديگر به خانه ما نمی آید. با مادرم قهوه نمی خورد. نمی دانم. اینقدر که تخم کینه پاشیده اند دشمنان مقاومت. ما دشمن آنها نبودیم. جوان های ما به خاطر اینکه اسرائیل به خانه های آنها نرسد دسته دسته شهید می شدند. قبل از مقاومت هم اوضاع همین بود. جنگ مذهبی. اما قربانی این جنگها هميشه ما بودیم. این شیعیان بودند که خون هایشان همیشه ارزان بود. تاریخ ما همیشه این بوده است. تاریخ قبل از مقاومت. عثمانی ها که به جنگ صلیبی ها می رفتند ما شیعیان جبل عامل را به میدان می فرستادند. همه می دانستند محاصره شهر "ویَن" یعنی سفری بدون بازگشت. سلاطین عثمانی می خواستند ما دیگر برنگردیم. پیروزی سهم آنها بود و کشته شدن سهم ما. می دانی چقدر ترسناک است وقتی حکومت مرکزی دشمن مذهبت باشد؟ خون ما تا قبل از مقاومت بی ارزش بود. دشمنان مقاومت برای همین از ما کینه دارند. راوی : زنی از جنوب لبنان 📝 رقیه کریمی https://t.me/jshmhh13399https://eitaa.com/shahidhadadian74 https://eitaa.com/jashh2
روایت‌هایی زنانه و بی‌واسطه از لبنان 🔥جنگ به روستای ما آمد 🔥 قسمت نهم با وحشت چشم هایم را باز کردم. نور خورشید افتاده بود توی صورتم. خواب مانده بودم. باید بچه ها را آماده می کردم برای مدرسه. دیر شده بود. اطرافم را که نگاه کردم. یادم افتاد اينجا جنوب نيست. من هم در اتاقم نيستم. اينجا جبیل است روستای پدری ام. اطرافم را نگاه کردم هر کس یک طرف افتاده بود و خوابش برده بود. فقط مادرم بیدار بود و مثل کودکی هایم بوی قهوه اش تمام روستا را برداشته بود. اصلا یادم نمی آمد دیشب چطور به داخل خانه آمده ام. چه خانه ای؟ عمر این خانه از صد سال هم بیشتر است. پدربزرگم این خانه را ساخته. بعد از آن هم تعمیر نشده است. یعنی مادرم رضایت نميداد. می گفت این خانه برای یک نفر کافی است. حالا یک نفر نبودیم. ۲۶ نفر در این خانه خوابیده بودند. يعني قرار بود چند روز اینجا بمانیم؟ دلم برای خانه ام در جنوب تنگ شده بود. خانه ای که نمی دانستم چیزی از آن باقی مانده است یا نه. دلم برای مادرم می سوخت. پیرزن ۷۵ ساله ای که به سکوت زندگی اش عادت کرده بود و حالا ۲۶ زن و دختر کوچک و بزرگ مهمان خانه اش بودند. یعنی اگر فقط هر کس یک کلمه حرف می زد خانه میشد مثل بازار دست فروش ها. باید عادت می کردیم. به اتاق های نمور کوچک که در نداشت و به هم باز میشد. به پنجره ای که از شیشه های شکسته اش سرما هجوم می آورد و تو حتی پتوی کافی نداشتی که خودت را بپوشاتی. اصلا حتی نمی توانستی دخترهای کوچکت را بپوشانی. مادرم این همه پتو نداشت. باید عادت می کردی که شبها از سرما بلرزی. به آشپزی در آشپزخانه کوچکی که طول و عرضش بیشتر از دو متر هم نبود. بدون پنجره. با گازی قدیمی و شکسته که امواتت را می آورد جلوی چشمانت و تو به آنها سلام می کردی تا می توانستی یک غذای ساده بپزی. گاهی برق می رود. نه. بهتر است که بگویم گاهی برق می آید. در لبنان ما حتی در شرایط غیر جنگی برق دولتی نداریم. باید اشتراک بخریم. گاهی فقط ۲۰۰ دلار در ماه پول اشتراک برق می شود. حالا اينجا فقط تاریکی بود و شب های درازی که با نگرانی می گذشت. تاریکی بود و آشپزی با شمع در آشپزخانه ای که در آن حتی نفس نمی توانستی بکشی. فرصت خوبی بود برای گریه . گریه برای کسانی که آنها را می شناختی و یکی یکی خبر شهادتشان را می شنیدی. پسر همسایه. علی، دوست نزدیک شوهرم که در زیارت اربعین نگذاشت من یک بار هم چمدانم را بردارم. یکی یکی شهید می شدند و تو فقط در سکوت گریه می کردی. آرام. نباید کسی می فهمید که گریه می کنی. باید روحیه همه را بالا می بردی. وقتی کسی به آشپزخانه می آمد می خندیدم و می گفتم باید این گاز مامان رو ببریم موزه مادرم هم اخم هایش می رفت توی هم و چیزی نمی گفت. باید غذا درست می کردم. غذایی که کافی نبود و شاید فقط بچه ها را سیر می کرد. سیر نمی شدیم. سیر نمی شویم. از روزی که آواره شده ایم شاید یک بار هم درست و حسابی غذا نخورده ايم. صف دستشویی. صف حمام. آبگرمکن خراب بود. مجبور بودم که خودم درستش کنم. مردها همه در جنگ بودند و گاهی تو مجبور می شوی خودت مرد خانه باشی. آبگرمکن که راه افتاد تمام صورتم سیاه شده بود. دختر خواهرم عکسم را گرفت و گفت برای شوهرت می فرستم. شوهرم موبایل نداشت. وسط میدان جنگ بود. شاید خودش هم صورتش را سیاه کرده بود.‌ استتار کرده بود. نمی دانم. دخترهای نوجوان گاهی با هم بحثشان می شد. باید درکشان می کردیم. اما وسط جنگ بودیم. فرصت درک کردن هم را نداشتیم دیگر. حالا باید فقط زنده می ماندیم. به انتظار پایان جنگ. وقت خواب خانه کمی آرام میشد. بچه ها را به زحمت می پوشاندم. بعد خیالم تا میدان جنگ می رفت. خجالت می کشیدم از اینکه برای روی زمین خوابیدن اعتراض کنم. بهترین جوان های ما یعنی الان چکار می کنند؟ غذا خورده اند؟ کجا خوابیده اند؟ گاهی دختر کوچکم بیدارم می کرد و آب می خواست. یا می خواست برود دستشویی باید زیر لب صلوات می دادی و نذر و نیاز می کردی تا دست و پای کسی را لگد نکنی و باز هم صدای ناله یکی می رفت بالا. خواب که به چشم هایت می رفت صدای خش خش موشی که به جان وسایل کهنه مادرم در کمد قدیمی افتاده بود بیدارت می کرد. اگر جنوب بودم جیغ می زدم و می رفتم روی صندلی و تا شوهرم دم موش را نمی گرفت و بیرونش نمی کرد آرام نمی شدم. اما اینجا. عادت کرده بودم دیگر. حالا وقت ترسیدن از موش نبود. باید می خوابیدم. اینبار صدای خرخر خواهرم نمی گذاشت. بعد هم پای دختر کوچک خواهرم می آمد روی صورتم. بوی جوراب مریم. باید می خوابیدم. حالا یک روز سخت دیگر هم گذشته بود. یک روز به پیروزی نزدیکتر شده بودیم. راوی : زنی از جنوب لبنان 📝رقیه‌کریمی https://t.me/jshmhh13399https://eitaa.com/shahidhadadian74 https://eitaa.com/jashh2
روایت‌هایی زنانه و بی‌واسطه از لبنان 🔥 جنگ‌ به روستای ما آمد 🔥 قسمت دهم در قدیمی و زنگ زده خانه را باز کردم و از خانه بیرون زدم. بچه ها را با خودم نبردم. باید برای خانه خرید می کردم. این روزها هر چقدر هم که خرید می کردی کفاف غذای این همه آدم را نمی داد. باید برای بچه ها لباس گرم می خریدم. لبنانی که باشی خوب می فهمی جماعت زمستان و تابستان یعنی چه. اینکه یک عده طرفدار تابستان اند و یک عده طرفدار زمستان. گاهی برای هم کری می خوانند. شاید این رقابت در هیچ کجای دنیا مرسوم نباشد اما این رقابت هم قصه دارد. لبنان سوخت و انرژی زیادی ندارد. با اینکه مقاومت تمام تلاشش را می کند تا به مردم سوخت برساند اما گاهی زمستان ها دندان هایت به هم می خورد از سرما و نمی توانی خودت را درست و حسابی گرم کنی. تابستان هم برق نداری و خبری از کولر نیست. اینجا زمستان ها گاهی مجبوری در خانه هم لباس گرم بپوشی. مادرم که حتی بخاری هم ندارد. شیشه ها هم شکسته. باید برای بچه ها لباس گرمتر می خریدم. هر روز که می گذشت بیشتر می فهمیدم چه چیزهایی ضروری بوده و من در جنوب جا گذاشته بودم. از کنار یکی از حسینه های روستا گذشتم. حسینیه شیعیان. اینجا شیعیان دو حسینیه دارند که حالا طبقه بالا و پایین آن پر شده است از آواره. خانه مادر من شاید قدیمی بود اما باز خانه مادری بود. لباسشویی مادر من اگر چه قدیمی و شکسته بود و آب تا وسط اتاق می آمد اما باز لباس هایمان را راحت تر می شستیم. در حمام را باید به زور می بستی اما باز هم می توانستی دوش بگیری. دلم برای آواره ها می سوخت. هر چند وضعیت خودمان هم تعریفی نبود. جنگ که شدید شد یک عده رفتند سوریه یک عده هم عراق. شنیدم نخست وزیر عراق دستور داد به جای کلمه "آواره" از "مهمانان عراق" استفاده کنند. مردم را هم با احترام در نجف و کربلاء اسکان دادند. بعضی هم خودشان را به شهرهای سنی نشین مثل طرابلس رسانده بودند که امنیتش بیشتر بود. از کنار حسینیه قدیمی می گذشتم. دلم می خواست وارد حسینه بشوم و زندگی مردم را ببینم اما فرصت این کار را نداشتم باید سریع به خانه برمی گشتم. پیرمردها بیرون حسینیه روی صندلی نشسته بودند و قلیان می کشیدند. بی خیال جنگ. بی خیال آوارگی. اوایل اوضاع به هم ریخته بود. خیلی زود مقاومت اوضاع را کنترل کرد و وضعیت آواره ها بهتر شد. پتو، بالش، غذا، لباس گرم، آب، خواهرهای من داوطلب شدند و برای کمک به آواره ها رفتند. چند باری هم برای ما کمک های غذایی آوردند. از كنار پیرمردها که می گذشتم گوشم به حرف هایشان بود. شنیدم که می گفتند تک پسر ام جواد یکی از پیرزن های حسینیه شهید شده اما خودش هنوز نمی داند و هیچ کس دلش نمی آید خبرش کند. اینجا همه دل هایشان در جنوب است. هر کس عزیزی را جا گذاشته. دقیقا مثل من. دقیقا مثل ما که تمام مردهایمان در جبهه بودند. اینجا هر لحظه صدای شیون از حسینیه بلند میشد. یکی شوهرش شهید شده. یکی برادرش. یکی پدرش. یکی نامزدش. باید از دور می شنیدند فقط. نمی توانستند به دیدن شهیدشان بروند. جنگ بود. نمی توانستند با او خداحافظی کنند. تشییعش کنند. شهیدشان تنها و غریبانه زیر آتش سنگین دشمن دفن میشد. میدانی چقدر سخت است که پاره تنت بدون خداحافظی برود؟ خواهرم یک بار می گفت. می گفت وقتی که آنجا بود خبر شهادت جوانی را آوردند و حسینیه شد غرق گریه. می گفت مادر شهید سرش را بالا گرفت و گفت پسرم فدای مقاومت. هنوز دو پسر دیگر دارم آنها هم فدای مقاومت. باور می کنی؟ این مردم آواره شده اند. خانه هایشان رفته. عزیزانشان زیر آتش اند. اما یک نفر را هم نمی بینی که به مقاومت معترض باشد. فقط منتظر پیروزی اند. به تنها مغازه لباس فروشی روستا رفتم. پول زیادی برایم نمانده بود. اما باید بچه ها را می پوشاندم. لباس ها را نپسندیدم. قدیمی و از مد افتاده و شل و ول اما چاره ای نبود. باید برای بچه ها لباس گرم می خریدم و فرصت انتخاب زیادی نداشتم. وقت برگشتن دوباره از کنار حسینیه گذشتم. از کنار مردهایی که روی صندلی پلاستیکی نشسته بودند و قلیان می کشیدند و از رادیوهای کوچک اخبار جنگ را دنبال می کردند و مثل کارشناسان خبره شبکه های خبری جنگ را تحلیل می کردند. اینکه حتما پیروز می شویم. بر می گردیم. از حسینیه صدای شیون بلند شد. درد در تمام جانم پیچید. می دانستم که مادری خبر شهادت پسرش را شنیده است. ادامه دارد ... راوی: زنی از جنوب لبنان 📝رقیه‌کریمی https://t.me/jshmhh13399https://eitaa.com/shahidhadadian74 https://eitaa.com/jashh2
شرح....🌾🔥 و کوتاه ترین دعا برای بلندترین آرزو... 🤲✨اللهم عجل لولیک فرج✨ 🤲
اینکه راه جمکران از قم می‌گذرد برای آن است که همه، معلم مکتب انتظار را بشناسند...🦋 باید پای درس حضرت معصومه سلام الله علیها نشسته باشی تا بتوانی جمکرانی شوی. گرچه پایان قصّه انتظار او وصال نبود، اما تا دنیا دنیاست او آموزگار منتظران است...🕊️🥀 ✨ بیاد تمامی شهدا واموات.✨ ✨اللهم صل علی فاطمه✨ ✨ وابیهاو بعلهاوبنیها✨ ✨وسرالمستودع فیها✨ ✨ بعدد ما احاطه به علمک..✨ شهدایی محمد حسین حدادیان غریب دهه فاطمیه شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها دست فرقه ضاله دراویش داعشی صفت در کوچه غریبانه مثل حضرت مادربه درجه رفیع شهادت نائل گردید به نیابت همه شهدا جهت صدقه سلامتی امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف و قلب محزونش که در سوگ حضرت مادر نشسته ذکر شریف صلوات خاصه حضرت زهرا سلام الله علیها میخوانیم # کانال اصلی شهید🔰 کانال رسمی شهید مدافع ولایت و امنیت محمد حسین حدادیان https://eitaa.com/shahidhadadian74 🌷ولادت : ۲۳ دی ۷۴ 🌷 شهادت : ۱ اسفند ۹۶ 🌷خیابان پاسداران تهران توسط دراویش داعشی صفت. https://www.aparat.com/shahidhadadian74 ༺⃟‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
هدایت شده از  نهج البلاغه 🇮🇷
▫️مَنْ یُعْطِ بِالْیَدِ الْقَصِیرَةِ یُعْطَ بِالْیَدِ الطَّوِیلَةِ 🟤کسى که با دست کوتاه ببخشد با دست بلند به او بخشیده مى شود ✍ «معناى این کلام این است که آنچه انسان از اموال خود در راه خیر و نیکى انفاق مى کند هرچند کم باشد خدا پاداش او را بسیار مى دهد و منظور از دو دست (دست کوتاه و بلند) در اینجا دو نعمت است که امام(علیه السلام) میان نعمت پروردگار و نعمت انسان را با کوتاهى و بلندى فرق گذاشته است; نعمت و بخشش از سوى بنده را کوتاه و آنچه را از ناحیه خداوند است بلند شمرده است و این بدان جهت است که نعمت خدا همواره چندین برابر نعمت مخلوق است، زیرا نعمت هاى الهى اصل و اساس تمام نعمت هاست; تمام نعمت ها به او باز مى گردد و از سوى او سرچشمه گرفته مى شود (حتى نعمتى که انسان آن را به دیگرى مى بخشد آن هم از سوى خداست و با توفیق الهى بذل و بخشش مى شود 📘 @nahjol_balagheh
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از  نهج البلاغه 🇮🇷
4_6050896900385671046.mp3
8.27M
🌺 شرح خطبه٨٣ 🔴جلسه۱۴_ بخش‌‌اوّل ⏱زمان 16:45 حجم 7,6 MB 🎤 @nahjol_balagheh
هدایت شده از  نهج البلاغه 🇮🇷
🌺شرح خطبه ۸۳ نهج‌البلاغه توسط محمدعلی انصاری 🔅جلسه۱۴_ بخش‌‌اوّل ✨ وَ أَكْمَشَ فِي مَهَلٍ وَ رَغِبَ فِي طَلَبٍ وَ ذَهَبَ عَنْ هَرَبٍ وَ رَاقَبَ فِي يَوْمِهِ غَدَهُ وَ نَظَرَ قُدُماً أَمَامَهُ، فَكَفَى بِالْجَنَّةِ ثَوَاباً وَ نَوَالًا وَ كَفَى بِالنَّارِ عِقَاباً وَ وَبَالًا وَ كَفَى بِاللَّهِ مُنْتَقِماً وَ نَصِيراً وَ كَفَى بِالْكِتَابِ حَجِيجاً وَ خَصِيماً. 🔹و (متقی) در فرصت‌ها شتافته، و در طلب (حق) اشتیاق داشته و از (هر چه بایستۀ) گریز، روی تافته؛ و در امروزش، نگاهبان فردایش بوده و پیشاپیش، آینده‌اش را نگریسته. پس بهشت برای پاداش و بهره بس است و آتشِ دوزخ برای عذاب و گرفتاری. و کفایت است که خداوند، نعمت‌ستان و یاری‌رسان باشد و کفایت است که قرآن، حجت‌آور و جانب‌دار باشد.پس بهشت براى پاداش نيكوكاران سزاوار و جهنّم براى كيفر بدكاران مناسب است، و خدا براى انتقام گرفتن از ستمگران كفايت مى كند، و قرآن براى حجّت آوردن و دشمنى كردن، كافى است.  @nahjol_balagheh
هدایت شده از  نهج البلاغه 🇮🇷
...تلاش معقول🍃 ▫️خُذْ مِنَ الدُّنْيَا مَا أَتَاكَ، وَتَوَلَّ عَمَّا تَوَلَّى عَنْكَ 🟠«از دنيا همان قدر را بگير كه به سراغ تو مى آيد و از آنچه از تو روى گردانده روى بگردان (و به دنبال آن مشتاب) ✍اشاره به اين كه هر انسانى در شرايط معمولى و كسب و كار عادى، درآمدى دارد كه اين درآمد خواه ناخواه به سراغ او مى آيد. مثلاً هنگامى كه زراعت مى كند معمولاً اين زراعت درآمدى دارد و همچنين دامدارى و تجارت و صنعت. ولى بسيار مى شود كه اضافه بر آن به سراغ انسان نمى آيد. امام(عليه السلام) مى فرمايد: چه بهتر كه تو هم به سراغ آن نروى و اين حقيقت زهد و بى اعتنايى به دنياست. هرگز منظور امام عليه السلام اين نيست كه انسان در خانه خود بنشيند تا رزق و روزى اش به سراغ او بيايد اين همان چيزى است كه با صراحت در روايات از آن نهى شده است. بلكه منظور آن است كه اصرار بر افزودن مال و ثروت در جايى كه اسبابش فراهم نيست نداشته باشد چراكه هم مشقت زيادى را بر انسان تحميل مى كند و هم ممكن است آلوده انواع گناهان و انحراف از مسير شرع شود و اى بسا اگر به آن نرسد زبان به ناشكرى و كفران بگشايد. 📘 @nahjol_balagheh
هدایت شده از  نهج البلاغه 🇮🇷
هر درك عاقلانه اى روزى نجات بخش است ◽️مَا اسْتَوْدَعَ اللّهُ امْرَأً عَقْلاً إِلاَّ اسْتَنْقَذَهُ بِهِ يَوْماً ما! 🟤خداوند هيچ نوع عقلى را در وجود كسى به وديعت ننهاده جز اين كه روزى به وسيله آن وى را نجات خواهد داد» ✍ عقل، شاخه هاى مختلفى دارد و خداوند در هر كسى شاخه يا شاخه هايى از آن را به وديعت مى نهد. تعبير امام(عليه السلام) به «عقلا» به صورت نكره اشاره به همين نكته است. آرى، بعضى عقل معاد دارند، بعضى عقل معاش و بعضى هر دو. عقل معاد نيز شاخه هاى متعددى دارد; كسانى از طريق ادله عقلى وارد مى شوند و افرادى از طريق ادله نقلى كه هركدام نيز شاخه هاى متعددى دارد و در عقل معاش نيز بعضى عقل صنعت دارند، بعضى استعداد خوبى براى كشاورزى و بعضى براى امور ديگر و هركدام از اين ها نيز براى خود شاخه هايى دارد. امام(عليه السلام) مى فرمايد: اين نقاط قوت كه نامش عقل است و خداوند در ميان بندگانش تقسيم كرده همه روى حساب است. ممكن است كسى عقل خاصى در وجودش باشد و ساليان دراز از آن استفاده نكند و گاه حتى خودش فكر كند كه اين عقل و استعداد خاص در وجود او به چه كار مى آيد ولى ناگهان جريانى در زندگانى او رخ مى دهد كه تا دست به دامان آن عقل و استعداد خاص نزند نجات نمى يابد و اين نكته اى است كه كمتر كسى به آن توجه دارد و يا در نوشته هاى خود آورده است ولى امام(عليه السلام) به واسطه علم گسترده و وسيعش به اين نكته اشاره فرموده است. 📘 @nahjol_balagheh
هدایت شده از بزرگان روانشناسی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
بنایی پشت بام خانه ی ملا را کاه گل می کرد. چون کارش تمام شد ، خواست پایین بیاید ، راه نبود ، گفت : ” چه کنم تا راحت پایین بیایم؟” ملا گفت : ” طناب بالا می اندازم . دور کمرت ببند تا تو را پایین بکشیم.” چون طناب به دور کمر بنا محکم شد ، ملا و چند نفر از دوستانش او را کشیدند و بنای نگون بخت از بام پرت شد و در دم جان سپرد. مدم ملا را سرزنش کردند که این چه نوع پایین آوردن بود؟! گفت:” پدرم همیشه دیگران را این طور از چاه بیرون می آورد. طناب به کمرشان می بست و آنها را می کشید ، این مرد لابد اجلش رسیده بود ، و اِلا نمی مرد.”!! ╔═🍃🌺🍃══════╗ 🆔 @anoosheh_azizi ╚══════🍃🌺🍃═╝
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💢 وقتی یک مداح با معرفت، مفاهیم بسیار مهم و دقیق و البته ناظر به حوادث روز را فقط در یک دقیقه، به زیبایی ارائه می کند. لطفا این 60ثانیه را مشاهده و در حد امکان بازنشر نمایید. https://eitaa.com/kanoonghoran
🔶التماس کمی تفکر...🧐🤔 ﺑﺎﻧﻮي ﻣﺤﺠﺒﻪ اي در ﯾﮑﯽ از ﺳﻮﭘﺮﻣﺎرﮐﺖﻫﺎي زﻧﺠﯿﺮﻩاي در ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺧﺮﯾﺪ ﻣﯽﮐﺮد. ﺧﺮﯾﺪش ﮐﻪ ﺗﻤام ﺷﺪ ﺑﺮاي ﭘﺮداﺧﺖ رﻓﺖ ﭘﺸﺖ ﺻﻨﺪوق.. ﺻﻨﺪقدار ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﯽﺣﺠﺎب و اﺻﺎﻟﺘﺎً ايراني ﺑﻮد.! صندوقدار ﻧﮕﺎﻫﯽ از روي ﺗﻤﺴﺨﺮ ﺑﻬﺶ اﻧﺪاﺧﺖ و ﻫﻤﯿﻨﻄﻮر ﮐﻪ داﺷﺖ ﺑﺎرﮐﺪ اﺟﻨﺎس را ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ اﺟﻨﺎس او را ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﻣﺘﮑﺒﺮاﻧﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﻣﯿﺰ ﻣﯽاﻧﺪاﺧﺖ.! اﻣﺎ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﺎﺣﺠﺎب ﻣﺎ ﮐﻪ روﺑﻨﺪﻩ ﺑﺮ ﭼﻬﺮﻩ داﺷﺖ ﺧﻮﻧﺴﺮد ﺑﻮد و ﭼﯿﺰي ﻧﻤﯽﮔﻔﺖ و اﯾﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﺷﺪ ﺻﻨﺪوﻗﺪار ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺑﺸﻪ! ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺻﻨﺪوقدار ﻃﺎﻗﺖ ﻧﯿﺎورد و ﮔﻔﺖ: ﻣﺎ اﯾﻨﺠﺎ ﺗﻮي ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺧﻮدﻣﻮن ﻫﺰار ﺗﺎ ﻣﺸﮑﻞ و ﺑﺤﺮان دارﯾﻢ، اﯾﻦ ﻧﻘﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ روي ﺻﻮرﺗﺖ داري ﯾﮑﯽ از ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺸﮑﻼﺗﻪ ﮐﻪ ﻋﺎﻣﻠﺶ ﺗﻮ و اﻣﺜﺎل ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯿﺪ! ﻣﺎ اﯾﻨﺠﺎ اوﻣﺪﯾﻢ ﺑﺮاي زﻧﺪﮔﯽ و ﮐﺎر، ﻧﻪ ﺑﺮاي ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﮔﺬاﺷﺘﻦ دﯾﻦ و ﺗﺎرﯾﺦ! اﮔﻪ ﻣﯽﺧﻮاي دﯾﻨﺖ رو ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺑﺪي ﯾﺎ روﺑﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺑﺰﻧﯽ ﺑﺮو ﺑﻪ ﮐﺸﻮر ﺧﻮدت..؟!! ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺤﺠﺒﻪ اﺟﻨﺎﺳﯽ رو ﮐﻪ ﺧﺮﯾﺪﻩ ﺑﻮد ﺗﻮي ﻧﺎﯾﻠﻮن ﮔﺬاﺷﺖ، ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺻﻨﺪقدار ﮐﺮد، روﺑﻨﺪﻩ را از ﭼﻬﺮﻩ ﺑﺮداﺷﺖ و در ﭘﺎﺳﺦ ﺧﺎﻧﻢ ﺻﻨﺪوقدار ﮐﻪ از دﯾﺪن ﭼﻬﺮﻩ اروﭘﺎﯾﯽ و ﭼﺸﻤﺎن رﻧﮕﯿﻦ او ﺟﺎ ﺧﻮردﻩ ﺑﻮد ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﻓﺮاﻧﺴﻮي ﻫﺴﺘﻢ… اﯾﻦ دﯾﻦ ﻣﻦ اﺳﺖ. اﯾﻨﺠﺎ هم وﻃﻨﻢ هست… ﺷﻤﺎ دﯾﻨﺘﻮن را ﻓﺮوﺧﺘﯿﺪ و ﻣﺎ ﺧﺮﯾﺪيم...! https://eitaa.com/kanoonghoran
هدایت شده از زیارت نیابتی
hasan-khalaj-dobare-morghe-roham(128).mp3
6.72M
✨به نیابت شهدا بشنوید..🤲 🌴صل الله علیک یا ابا عبدالله 🌴 🌴صل الله علیک یا ابا عبدالله 🌴 🌴صل الله علیک یا ابا عبدالله 🌴 شهدایی حدادیان 🕊️🌷 مدافع ولایت و امنیت کانال اصلی شهید🔰 https://eitaa.com/shahidhadadian74
🌗 ۱۲ آبان در چنین روزی، شهید روح الله عجمیان برای برقراری نظم و کمک به جمع شدن ترافیک چند ساعته‌ای که وطن فروش‌ها راه انداخته و با آن در صفی چند کیلومتری موجب کلافگی مردم شده بودند در محل ماموریتش حاضر و به فجیع‌ترین شکل ممکن توسط توحش گران شکنجه و شهید شد. 🇮🇷ما برای تامین امنیت و حفظ وطن خون‌ها داده ایم که این صرفاً یکی از آن‌هاست. وطن به فرزندان خود افتخار می‌کند.🍃🌹 🕌🚩 🇮🇷با ما باشید در قرارگاه عمار ⇩⇩⇩ https://eitaa.com/joinchat/3879600153Ca36ccb76db
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🥀شهید سید روح الله عجمیان سالگرد شهادت💔 🕌🚩 🇮🇷با ما باشید در قرارگاه عمار ⇩⇩⇩ https://eitaa.com/joinchat/3879600153Ca36ccb76db