#382 _خیلی خب معذرت میخوام.. یه کم تند رفتم.. اما توهم دیگه از این کارها نکن خطرناکه.. اتفاق یک بار میوفته عزیزم.. اگه بابام از این موضوع بویی ببره واکنش های بعدش اصلا خوب نیست بهترینش میتونه این باشه که دیگه هیچوقت نذاره بیام توی اون خونه! دلم نمیخواد هیچ چیز ازهم جدامون کنه! بازم حرف نزد.. دیگه داشت کلافه ام میکرد.. _اگه میدونستی واسه اینکه بیام اونجا و پیش توباشم چقدر التماس کردم، هیچوقت باهام قهر نمیکردی! _قهر چیه؟ مگه بچه ام قهر کنم! _پس چرا خودتو واسم گرفتی؟ من دلم نازکه ها.. زود میشکنه! دوباره نیم نگاهی بهم انداخت و گفت: _دفعه آخرت باشه بی ادبی میکنیااا... خوب میدونستم چقدر از بی ادبی بدش میاد و چقدر روی این موضوع حساسه! _باشه معذرت میخوام.. دیگه تکرار نمیشه..! آشتی؟ سری به نشونه ی تایید تکون داد و بازهم سرفه... توی صندلیم خم شدم ودستمو روی پیشونیش گذاشتم که ببینم تب داره یانه باحس کردن داغی پیشونیش ترسیده دستمو روی گونه اش کشیدم.. مثل آتیش بود.. _هیعع! خاک به سرم سرما خوردی که.. _نه بابا سرما کدومه.. _سرما کدومه؟ داری توی تب میسوزی صورتت اونقدر رنگ پریده اس داد میزنه که مریضی!