📚 برشی از کتاب «انقلاب اسلامی» دفتر پانزدهم از مجموعه‌ی ۴۰ جلدی ره‌نامه 📝 عنصر سوّمی که برای امام اهمّیّت داشت، نظم و قانون بود. لذا حتّی قبل از آنکه انقلاب به پیروزی برسد، امام دولت معیّن کرد. انقلابهای دنیا یا کودتاهایی که به اسم انقلاب در دنیا به وجود می‏آمدند _ که دهه‏های میانی قرن گذشته‏ی میلادی از این ‏گونه انقلابها پُر بود _ هیچ کدام این ‏طور نبودند. وقتی در کشوری انقلاب میشد _ یا انقلاب حقیقی، یا کودتایی به اسم انقلاب _ مدّتها از دولت و تشکیلات دولتی و نظم دولتی خبری نبود. یک گروه به نام مسئولان انقلاب، زمام کشور را در دست میگرفتند و طبق میل و تشخیص خودشان _ هر طور بود _ عمل میکردند. در انقلاب اسلامی، امام اجازه نداد این ‏طور بشود؛ حتّی از قبل از پیروزی انقلاب دولت تعیین کرد تا نظم وجود داشته باشد. با اینکه آن وقت شورای انقلاب هم بود، امّا امام خواست با شکل قانونی و منطقی، کشور اداره شود. اصل تشخیص اینکه چه نظامی در کشور بر سر کار بیاید، این را امام به عهده‏ی رفراندم و آراء عمومی گذاشت. این هم در دنیا سابقه نداشت. در هیچ انقلابی در دنیا، ما نشنیدیم و ندیدیم که انتخاب نوع نظام را _ آن هم در همان اوایل انقلاب _ به عهده‏ی مردم بگذارند. هنوز از پیروزی انقلاب دو ماه نگذشته بود که امام همه‏پرسی درباره‏ی نظام اسلامی را اعلان کرد، که مردم به نظام جمهوری اسلامی رأی دادند. چند ماه از پیروزی انقلاب نگذشته بود که امام گفت باید #قانون_اساسی نوشته شود. آن کار هم نه به وسیله‏ی جمعی که خود امام معیّن کند، بلکه باز به وسیله‏ی منتخبان مردم صورت گرفت. مردم اعضای مجلس خبرگان را _ که منتخبان مردم بودند _ انتخاب کردند تا قانون اساسی تدوین شود؛ باز مجدّداً همان قانون را به رأی مردم گذاشتند. https://shop.khameneibook.ir/product/کتاب-انقلاب-اسلامی-ره-نامه-15 @KhameneiBook