#سراج
💢با سران کفر باید مبارزه کرد!
🔹قرآن میفرماید:
«فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْکُفْر»؛
ائمّه و امامان کفر را بکُشید؛
نمیگوید «فقاتلوهم»، یا «فقاتلوا الکفر». «امامان کفر»، پیشوایان و زمامداران و سردمداران کفرند...
«امام کفر»
یعنی «ایدئولوگ، تئوریسین، زمامدار و هادیِ کفر». آیهی قرآن نمیخواهد بگوید با هر کافری که نقض عهد کرد، بجنگید، بلکه مطلب اجتماعی بسیار مهم و دقیقی را بیان میکند؛ حکمی در مقیاس جهانی. در واقع امامِ کفر است که نقض عهد میکند، نه آحاد مردم.
🔹آیه میخواهد بگوید اگر نقض عهد کردند، با ائمّهی آنها بجنگید؛ چون آنها غدّههای چرکین اجتماعند که مانع مسلمان شدن مردم میشوند.
یکی از مستشرقان مسیحی میگوید: «جنگ اسلام در واقع، جنگ با حکومتها و زمامداران و رؤسای زمان بود، نه جنگ با ملّتها.»
چهکسی با عیبجویی خود از پذیرش اسلام مانع میشود؟ آیا تودهی مردم مانعند؟ خیر، بلکه کسانی که بر زوایای اجتماع و مردم سلطه و قدرت دارند مانع هستند.
🔻تفسیر سوره برائت، حضرت آیتالله خامنهای، صفحه ۱۲۵ تا ۱۲۹(خلاصه)
به ما در #خانه_امام بپیوندید👇
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
@khaneh_emam
#سراج|
💢بیتفاوتی نسبت به سرنوشت مسلمانان ویژگی منافقان است
🔹یکی از نشانههای منافق این است که در هرجای دنیا و هر زمانی از زمانها، خود را از آحاد مسلمانان و جامعهی مسلمان جدا بداند و خود را شریک شادی و غم مسلمانان نداند، و نهتنها از پیشرفت آنان، خشنود نشود، بلکه ناراحت هم بشود، و اگر ناراحتی و مصیبتی برای برادران مسلمانش پیش آید، خشنود شود و از اینکه این مصیبت بر او پیش نیامده، خوشحال باشد...
چنانچه آحاد مسلمانان بهگونهای باشند که اگر در مشرق، بلایی سرشان آوردند، در مغرب، مردم اصلاً نفهمند و دردِ گوشهی دیگر سرزمین مسلمان را احساس نکنند، این خود نشانهی ناپیوستگی و عدم حیات است و آن کسانی که رنج دیگران را احساس نمیکنند و نمیفهمند، عملاً و فکراً از بقیّهی مسلمانان کناره میگیرند.
🔹چنین کسانی به مقتضای این آیه، جزء منافقان میباشند؛ چراکه نشانهی بیتفاوتی در هرکه پیدا شود، او منافق است. ازاینرو فرمودهاند:
«من اَصبح و لمیهتمّ بأمور المسلمین فلیس بمسلم». مسلمانان باید به فکر باشند، گرفتاریهای دیگران را در نظر بگیرند و به فکر علاج جامعه باشند.
🔻تفسیر سوره برائت، حضرت آیتالله خامنهای، صفحه ۳۳۱ تا ۳۴۷(خلاصه)
به ما در #خانه_امام بپیوندید👇
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
@khaneh_emam
#سراج|
💢دین الهی همیشه رو به تکامل خواهد بود
🔹خداوند حقیقت دین، نور اسلام و قرآن و راه آن را قهری و طبیعی قرار داده و این دین، روزبهروز در حال تکامل است که این «رو به تکامل بودن» را باید فهمید.
🔹باتوجّهبه این آیه، دین رو به بلوغ و ریشهدار شدن است و هر روز توسعه مییابد. ریشههای دین، مانند درخت، در اعماق جان مردم و سراسر دنیا جای میگیرد. ماهیّت تمام ادیان آسمانی چنین است؛ یعنی از روز اوّل چنین بوده که هر دینی از جانب حقتعالی آمده، در دوران خود رو به تکامل رفته است؛ مانند دین مسیح.
🔹در اسلام هم یک روز متدیّنان به دین، سه نفر بودند که بهتدریج افزایش یافتند و امروز بیشتر و عمیقتر شدهاند و خداوند بنا ندارد که اجازه دهد این دین رو بِه ازدیاد نباشد... اگرچه طرفداران طریق ضلالت زیادند، ولی حق پیروز است. اگر انسان پیرو حق بود، بداند این کارشکنیها در او اثر ندارد.
🔻 تفسیر سوره برائت، حضرت آیتالله خامنهای، صفحه ۲۱۱ تا ۲۱۸(خلاصه)
به ما در #خانه_امام بپیوندید👇
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
@khaneh_emam
#سراج
💢عبادت وقتی تمام و کامل میشود که عبادت کننده به خودش هم مشغول نباشد؛ زیرا اشتغال به نفس، منافی با مقام عبودیت است، عبودیت کجا و منم زدن و استکبار کجا؟
🔹گویا علت آمدن پرستش و استعانت به صیغه متکلم مع الغیر ( نگفت من تو را می پرستم و از تو یاری می جویم بلکه گفت: ما تو را میپرستیم و از تو یاری میجوئیم) همین دوری از منم زدن و استکبار بوده باشد، و میخواهد به همین نکته اشاره کند که گفتیم مقام عبودیت با خود دیدن منافات دارد.
🔹بنابراین عبادت کننده عبادت خود، و همه بندگان دیگر را در نظر گرفته میگوید: ما تو را میپرستیم؛ چون به همین مقدار هم در ذم نفس و دور افکندن تعینات و تشخصات اثر دارد، چون در وقتی که من خود را تنها ببینم، به انانیت و خودبینی و استکبار نزدیک ترم، بخلاف اینکه خودم را مخلوط با سایر بندگان، و آمیخته با مردم بدانم، که در این صورت اثر تعینی و تشخص را از بین برده ام.
🔻تفسیر سوره حمد| تفسیر المیزان جلد اول صفحه ۴۱
به ما در #خانه_امام بپیوندید👇
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
@khaneh_emam