بسم الله الرحمن الرحیم کنترل گری در روابط کودکان در پست قبل به سه سبک تفکر والدین در مورد روابط کودکان اشاره کردم. نگاه اول این بود که بچه‌ها اصلاً نباید دعوا کنند و حتی اجازه بروز احساس ناخوشایند هم ندارند. شاید با خواندن مطلب اکثر ما فکر کنیم جزو گروه سوم هستیم . اما پیشنهاد می کنم عجله نکنیم و با هم جلو برویم تا دقیقاً مشخص شود جزو کدام دسته هستیم! از علائم کنترل گری بیش از حد در روابط کودکان از بدو تولد، میتوان به پنهان کردن و دور از دسترس نگه داشتن دائمی نوزاد از دست فرزند بزرگتر اشاره کرد. جملاتی مثل: نباید به نی نی دست بزنی ، بابا دعوا میکنه! دست بزنی دعوات می‌کنم! و کم کم که جلوتر می روند خواهرت کوچکتره ، اون اسباب بازی رو بهش بده گریه اش رو در نیار! کنترل گری می تونه با دو سیستم نمود پیدا کنه: سیستم چماق یا هویج معروف! در سیستم چماق فرزند تحت فشار اجبار یا محرومیت قرار می گیره و با اکراه وادار میشه کاری را که دوست نداره انجام بده مثلاً اسباب بازی که برای خودش هست رو به خواهر یا برادر کوچک ترش بده. و در سیستم هویج فرزند تحت کنترل عوامل بیرونی مثبت مثل اینکه اگر بدی بهت شکلات میدم. اگر بدی برات جایزه میخرم. تو چقدر پسر خوبی هستی و ... در نتیجه کاری را که دوست ندارد انجام می دهد ولو ظاهراً راضی شده باشد. در مورد بروز احساسات هم یا احساس فرزند رو انکار می کنند مثل اینکه وقتی فرزندی از خواهر یا برادرش اظهار تنفر یا ناراحتی می کنه سریع میگند نه تو اونو دوست داری اینجوری نگو . یا اینکه اصرار دارند که احساس رو تغییر بدند مثلا فرزند میگه من خیلی از دست خواهرم عصبانی هستم .اصلا دوسش ندارم کاش بمیره و از این حرف‌ها و والدین بجای درک احساس و همدلی، سریع حرف او رو تغییر می‌دند. در مورد همدلی اسلاید های بعدی رو ببینید. ادامه دارد... #خانواده_چند_فرزندی #دعوای_خواهر_برادری #خواهر_برادر_سازگار #دعوای_بچه_ها #چند_فرزندی #همدلی https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167 ارسال و انتشار فقط با ذکر منبع مجاز است.

بسم الله الرحمن الرحیم کنترل گری در روابط کودکان در پست قبل به سه سبک تفکر والدین در مورد روابط کودکان اشاره کردم. نگاه اول این بود که بچه‌ها اصلاً نباید دعوا کنند و حتی اجازه بروز احساس ناخوشایند هم ندارند. شاید با خواندن مطلب اکثر ما فکر کنیم جزو گروه سوم هستیم . اما پیشنهاد می کنم عجله نکنیم و با هم جلو برویم تا دقیقاً مشخص شود جزو کدام دسته هستیم! از علائم کنترل گری بیش از حد در روابط کودکان از بدو تولد، میتوان به پنهان کردن و دور از دسترس نگه داشتن دائمی نوزاد از دست فرزند بزرگتر اشاره کرد. جملاتی مثل: نباید به نی نی دست بزنی ، بابا دعوا میکنه! دست بزنی دعوات می‌کنم! و کم کم که جلوتر می روند خواهرت کوچکتره ، اون اسباب بازی رو بهش بده گریه اش رو در نیار! کنترل گری می تونه با دو سیستم نمود پیدا کنه: سیستم چماق یا هویج معروف! در سیستم چماق فرزند تحت فشار اجبار یا محرومیت قرار می گیره و با اکراه وادار میشه کاری را که دوست نداره انجام بده مثلاً اسباب بازی که برای خودش هست رو به خواهر یا برادر کوچک ترش بده. و در سیستم هویج فرزند تحت کنترل عوامل بیرونی مثبت مثل اینکه اگر بدی بهت شکلات میدم. اگر بدی برات جایزه میخرم. تو چقدر پسر خوبی هستی و ... در نتیجه کاری را که دوست ندارد انجام می دهد ولو ظاهراً راضی شده باشد. در مورد بروز احساسات هم یا احساس فرزند رو انکار می کنند مثل اینکه وقتی فرزندی از خواهر یا برادرش اظهار تنفر یا ناراحتی می کنه سریع میگند نه تو اونو دوست داری اینجوری نگو . یا اینکه اصرار دارند که احساس رو تغییر بدند مثلا فرزند میگه من خیلی از دست خواهرم عصبانی هستم .اصلا دوسش ندارم کاش بمیره و از این حرف‌ها و والدین بجای درک احساس و همدلی، سریع حرف او رو تغییر می‌دند. در مورد همدلی اسلاید های بعدی رو ببینید. ادامه دارد... #خانواده_چند_فرزندی #دعوای_خواهر_برادری #خواهر_برادر_سازگار #دعوای_بچه_ها #چند_فرزندی #همدلی https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167 ارسال و انتشار فقط با ذکر منبع مجاز است. @khanevadechandfarzandi