#بی_خواص #شریح_قاضی

جا دارد ملت اسلام فکر کند که چرا پنجاه سال بعد از وفات پیغمبر، کار کشور اسلامی به جایی رسید که مردم مسلمان - از وزیرشان، امیرشان، سردارشان، عالمشان، قاضی‌شان، قاری‌شان و اجامر و اوباششان - در کوفه و کربلا جمع شدند و جگر گوشه‌ی پیغمبر را با آن وضع فجیع به خاک و خون کشیدند؟! خوب؛ انسان باید به فکر فرو رود، که «چرا چنین شد؟» این قضیه را بنده دو، سه سال پیش، در یکی دو سخنرانی، با عنوان «عبرتهای عاشورا» مطرح کردم. البته «درسهای عاشورا» مثل درس شجاعت و غیره جداست. از درسهای عاشورا مهمتر، عبرتهای عاشوراست. این را من قبلاً گفته‌ام. کار به جایی برسد که جلو چشم مردم، حرم پیغمبر را به کوچه و بازار بیاورند و به آنها تهمت «خارجی» بزنند! ۱۳۷۵/۰۳/۲۰ بیانات رهبری در دیدار فرماندهان لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) #بی_خواص #طلحه_ابن_عبیدالله

یکی از عوامل شکست در همه برهه ها خواص جامعه بوده اند که زمان ابی عبدالله علیه السلام نیز مستثنی از این قاعده نیست، یکی از خواصی که نقش اساسی و تعیین کننده در بزنگاه حساس داشت و متاسفانه دنیا را بر آخرت ترجیح داد، شریح قاضی است که با یک موضع گیری غلط سلطه ابن زیاد لعین را تثبیت کرد. #بی_خواص #شریح_قاضی

#بی_خواص #سلیمان_بن_سرد #غفلت_پشیمانی