상처는 아름다운 흔적이 되어
زخم ها آثار زیبایی از خود به جا میگذراند
_انجیل مبین، آیه ی 5
#مدوسا
@KHATDOOST
بچه ای که این همه آسیب رو تحمل کرد تا به من تبدیل بشه
_انجیل مبین، آیه ی 13
#مدوسا
🌌@khatdoost ☁️
the rarest of human qualities is consistency.
کمیاب ترین خصوصیت انسانی ثبات قدم است.🚶🏻♂
#مدوسا
-انجیل مبین، آیه10
هر قدم متصل میشه به یه صورت فلکی ...
قدم های پر از شک یه تصویر بهم ریخته درست میکنن
#مدوسا🎈
-انجیل مبین، آیه 14
دیدن یه دوست آشنا بین جمعیتی که کسی منتظرت نیست و کسی صدات نمیکنه خیلی لذت بخشه
_#مدوسا
🧶@khatdoost ☁️
خــطِدوسـٺ♡
یادتون باشه، همه ماها ممکنه یه جا خراب کنیم، اما فرق آدما تو نحوه ی جبران کردن اشتباهاتشونه. ◇•@kha
اگه هیچ وقت به خاطر اشتباهاتمون شرمنده یا خجالت زده نشیم انگیزه ی کافی برای اصلاح کردنشون رو پیدا نمیکنیم
_#مدوسا
👣@khatdoost ☁️
وقتی بین مردمی اما احساس تنهایی میکنی
وقتی دورت پر از آدمه اما کسی رو نداری که صدا بزنی
دقیقا همون وقتی عه که بین هیچ کس ها گیر افتادی
#مدوسا
🦋@khatdoost 🫂
هدایت شده از برای شنیدنت:))
شرایط کپی کردن رو بفرمایید
.
.
.
به به چه سوال خوبی
کپی از مطالب کانال آزاده
فقط عکس هایی که آیدی دارن و متن هایی که هشتگ #مدوسا #آینه_نوشت #انجیل_میبن دارن که خودمون نوشتیم بدون ذکر کانال و حذف آیدی اشکال داره 🙂
ولی بلخره فور کردن پیاممون خوشحال کننده تره🌱
رنج و عذاب جوهره ی زندگیه
سرنوشت یه انسان اینه که علی رغم این درد و رنج بازم به جلو حرکت کنه
#مدوسا
_انجیل مبین، آیه ۱۹
@KHATDOOST
«هیچکس ها»
هر چه از او میپرسیدم به چه کسی محبت داری؟ می گفت «هیچکس»
هر چه از او میپرسیدم از چه کسی نفرت داری ؟ میگفت «هیچکس»
هر چه از او می پرسیدم چه کسی برایت اهمیت دارد؟میگفت «هیچکس»
هرچه سعی کردم کسی را نام ببرد تنها نامی که شنیدم نام « هیچکس » بود
شاید او بین «هیچکس ها» گیر افتاده بود
#مدوسا
☁️@KHATDOOST
« شادی های مرگ آور »
این جهان پر از آدم نما هایی ست که
دلیل درد ها و خون ها و اشک ها شدند
کسانی که اگر هزار بار هم قصاص شوند هرگز ذره ای از غم هایی که به وجود آوردند کم نمیشود
افرادی که منشا قدرت ها و منسب ها را غصب کرده اند و حتی با مرگشان هم این جهنمی که ساخته اند درست نمیشود
یکی از این آدم های منفور عمر بود
که اگر هزار بار هم به بدترین روش ها کشته شود باز هم تقاص خون ها و اشک های مردم را نمیتواند پس دهد
پس اگر هر سال برای مرگ چنین انسان غیر انسانی شادمان باشیم اصلا غیرمنصفانه نیست
اما یک چیزی وجود دارد که باعث میشود این مسئله به این سادگی ها ختم به خیر نشود
چندین سوالی که بی جواب مانده اند
اگر ابراز خوشحالی ما جان بیگناهی را بگیرد چه؟
اگر خوشحالی ما باعث و بانی از بین رفتن وحدت ها و دوستی ها و برادری ها شود چه؟
آیا خوشحالی ما واقعا از خلوص نیت و عشق به اهل بیت نشات می گیرد یا آن پشت پشت ها کینه و دشمنی و تعصب علیه اهل سنت رویت میشود؟
آیا براعت ورزیدن به همین خواندن و رقصیدن و قرمز پوشیدن هاست؟
یا براعت مفهومی فراتر و عمیق تر از این هاست؟
اگر اینگونه رفتار ها و جشن ها ما را بد تر شبیه عمر کند چه؟
هرکس اختیار خودش را دارد یا به واسطه تصمیمی که می گیرد میتواند بر روی تصویر کل جامعه ی شیعی خدشه وارد کند؟
چند نفر از این هایی که در چنین جشن هایی شرکت میکنند واقعا نسبت به عمر تنفر دارند ؟
آیا شناخت جزئی از چنین شخصیت منفوری باعث پایکوبی در روز مرگش می شود ؟
چرا به جای چنین جشن ها و رفتار های سبک سرانه و گول زدن خودمان با تبیین و ترویج آگاهی نسبت به شخصیت منفور عمر جلو نرویم؟
✍#مدوسا
@KHATDOOST
« آدم های شرطی »
از بین میلیون ها ورژن انسان های مختلف یک دسته هستند که اسم شان هست آدم های شرطی
قانون اول انجمن شرطی ها این است که اگر کسی کاری با تو کرد تو هم همان را متقابلا برایش انجام بده
فلانی به تو بی محلی کرد؟ تو هم محلش نده
فلانی به تو توهین کرد؟ توهم به او توهین کن
فلانی بدون استدلال سخن گفت؟ تو هم بدون استدلال حرف بزن
فلانی فلانی فلانی
طرز رفتار آدم های شرطی وابسته به « فلانی ها » ست
این ها برای رفتار شان چهارچوب مشخصی ندارند
چون عقل درستی ندارند!
مگر غیر از این است که عقل وسیله ای برای تشخیص درست و غلط است؟
وقتی نتوانی رفتار های ساده و کوچکت را مدیریت کنی و برایشان دلیلی جز فلانی هم انجامش داد بیاوری
پس به چه دردت میخورد؟
_ از من
_ به اعضای انجمن شرطی ها
#مدوسا
@khatdoost
« شکستن »
همیشه ضربه ها به زخم ها منتهی نمی شود
همانگونه که اگر به یک گوی بلورین هرچند بزرگ ضربه بزنی
به یک باره تمام آن خرد می شود
زهرا (س) گوی بلورین علی (ع) بود
شاید سگ ها و گرگ ها روز و شب به او زخم میزدند
اما کسی نمیتوانست او را بشکند
او تکیه گاهی بود که هرگز شکسته نمی شد
این « هرگز » زمانی که فاطمه به زمین افتاد نقض شد
علی از درون شکست و تکه های وجودش در چاه های بی انتهای مدینه رها شد!
_ از منی که خیلی چیزها نمیدانم
_ به تویی که خیلی شکسته ای!
#مدوسا