این خاطره از نوه علامه مصباح برای امشبه یا علی مدد... تقریباً چهل‌وپنج دقیقه‌ای به اذان مغرب و عشا مانده بود. رفته بودم منزل حاج‌آقا به ایشان سری بزنم. تنها بودند؛ حتی حاج‌خانم هم نبودند. احوال‌پرسی همیشگی و خوش‌و‌بشی کردیم. حاج‌آقا از من خواستند چیزی برایشان بیاورم. می‌خواستند بگویند متکا را بیاور که کلمه‌اش یادشان نیامد! چند ثانیه کشید. مقداری که گذشت متوجه شدم و متکا را برایشان آوردم. سرشان را انداخته بودند پایین. غرق فکر شدند. چند دقیقه‌ای سکوت شد. رو کردند به من و بغض‌آلود و با صدای لرزان گفتند: «آدم گاهی اوقات کلمه به این سادگی که شاید هزاران بار در طول زندگی با آن سروکار داشته، یادش می‌رود، اگر روزی به ما گفتند که خدایت کیست و یادمان رفت آن موقع چه خاکی بر سر کنیم؟ اگر گفتند که امامت کیست و یادمان رفت، اگر گفتند کتابت چیست و یادمان رفت! آنجا باید چه کنیم؟» آن بغض سنگین اشک شد و کم‌کم از چشمانشان سرازیر شد. این سؤال را تکرار کردند. گفتند: «چه کار کنیم؟» فکر می‌کردم این پرسش مقدمه توضیحی است، اما دیدم ادامه دارد. باز هم مرتب از من پرسیدند. «به نتیجه ای رسیدی؟ فکر کردی؟» همزمان خودشان هم حال معنوی دیگری پیدا کرده بودند... نزدیک اذان شد. از وضو که برگشتند دوباره با بغض و اشک پرسیدند: «خب! به نتیجه ای رسیدی چه کار کنیم؟» مبهوت مانده بودم. رفتند سمت چوب‌لباسی‌. عطرهای دم‌دستی‌شان را آنجا می‌گذاشتند. صدای اذانشان در خانه پیچید. وقتی نزدیک سجاده شدند، بغضشان ترکید. به پهنای صورت اشک می‌ریختند. گفتند: «شما که جوابی به این سؤال ندادی! اگر پرسیدند اسم خدایت کیست اگر یادمان رفت چه کنیم. اما فکر می‌کنم این «علی علی» گفتن‌های ما در طول زندگی که هر جا توانستیم و از دستمان برآمد، مدام گفتیم «علی علی» این «علی علی» گفتن‌ها ما را رها نمی‌کند.ما را ول نمی‌کنند. امیرالمؤمنین (علیه السلام) به جایش می‌آیند و جواب این «علی علی» گفتن‌ها را می‌دهند. اگر هم یادمان برود به ما یادآوری می‌کنند.» بعد بلافاصله گفتند: «اگر در این دنیا ایمان‌مان را امانت بدهیم دست امیرالمؤمنین (علیه السلام) به شرطی که ایمان را خراب نکرده باشیم بگوییم این امانت خدمت شما آن لحظه و جایی که من احتیاج دارم، این را به من برگردانید؛ بعید می‌دانم امیرالمؤمنین کسی باشد که بخواهد از امانت نگهداری نکند و حتماً آدم امینی است.مهم این است که ما ایمان‌مان را امانت دهیم. این علی علی گفتن‌ها آنجا کار خودش را می‌کند.» 🇵🇸@khate_atash

این صوت حدود نیم ساعته ارزش داره گوش کنیم... 🇵🇸@khate_atash

این پا و اون پا کردم از افطار از سر شب حالم پریشونه #حاج_محمود_کریمی 🇵🇸@khate_atash

🏴 أشهَدُ أَنّ عَلیاً وَلی‌ُّالله 🇵🇸@khate_atash

🏴 صوت مرحوم علامه امینی نویسنده کتاب معروف الغدیر را می شنوید. اگر مشغول به کاری نبودم والله شب و روز سر قبر امیرالمومنین می نشستم و گریه می کردم. چون علی مظلوم است. 🇵🇸@khate_atash

🔹 شبی برای غیرخدا ! 🇵🇸@khate_atash

🔹 قانون خانوادگی جالب برای حال خوب مادر خانواده #دکتر_عزیزی 🇵🇸@khate_atash

این چشم ها به راه تو بیدار مانده است چشم انتظارت از دم افطار مانده است برخیز و کوله بار محبت به دوش گیر سرهای بی نوازش بسیار مانده است با توچه کرده ضربه آن تیغ زهردار مانند فاطمه تنت از کار مانده است آنقدر زخم ضربه دشمن عمیق هست زینب برای بستن آن زار مانده است آرام تر نفس بکش آرام تر بگو چندین نفس به لحظه دیدار مانده است از آن زمان که شاخه یاست شکسته شد چشمت هنوز بر در و دیوار مانده است سی سال رفته است ولی جای آن طناب بر روی دست و گردنت انگار مانده است می دانی ای شکسته سرآل هاشمی تاریخ زنده درپی تکرار مانده است از بغض دشمنان به تو یک ضربه سهم توست باقی آن برای علمدارمانده است ⚘️ محسن عرب خالقی ⚘️ 🇵🇸@khate_atash

کتاب الغارات را بخوانید. بخوانید تا بفهمید مظلومیت امیرالمومنین یعنی چه! بخوانید تا بفهمید غریبی علی‌ابن‌ ابی‌طالب یعنی چه! بخوانید تا بفهمید درد و غم مولای شیعیان ازچه بود!