#نکات_تربیتی
🔹 عذاب وجدان مادر
#بخش_اول
🔺 عذاب وجدان یا احساس گناه به این معناست که حس کنید کار اشتباهی کرده اید که باعث آسیب به کودکتان شده.
🔻1️⃣ موقعیت یک:
مادری را در نظر بگیرید که فرزند او تازه متولد شده. به دلیل رسیدگی به فرزند شیرخواره و تعویض و دل درد بچه، شب بیدار بوده و صبح درحالی که خانه نامرتب و ظرف ها تلنبار شده است دوباره نوزادش گریه میکند و باز بغل میخواهد.
🔹 واگویه ذهنی مادر:
💭 من لیاقت مادر شدن نداشتم.
💭 پس چرا همه با بچه خوشحال ترن و من نمی توانم؟
2️⃣ موقعیت دو:
مادر فرزندی دوساله دارد. صبح فرزندش بیدار میشود، با هم بازی میکنند و غذا میخورند. چندین بار بهانه گیری و گریه کودک را مدیریت میکند. کودک برای بار چندم کل کشو ها و کابینت ها را بیرون ریخته و مادر صبوری کرده. نزدیک غروب، مادر چند دقیقه در حال استراحت است، صدای شکستن لیوان به گوش می رسد و مادر که دیگر خسته و کلافه شده سر بچه داد میزند و عصبانی میشود.
🔹 ولی چند دقیقه بعد...
💭من مادر خوبی نیستم
💭 چرا با یک بچه دوساله این رفتار را داشتم؟
💭 هرچقدر از صبح تلاش کردم بی فایده بود.
🔻 3️⃣ موقعیت سوم:
مادر فرزندی نوجوان دارد، چند وقتیست که علاقه ای به جمع خانوادگی ندارد، لباس هایی متفاوت میپوشد و حرف هایی عجیب میزند.
🔴 واگویه ذهنی مادر:
💭من مادر خوبی نبودم.
💭من تربیت درستی نداشتم.
💭حتما این نتیجه اعمال خودم بوده و جایی اشتباه کردم.
🔺 آیا عذاب وجدان همیشه بده؟ چه کارهایی باعث عذاب وجدان میشه؟ برای مقابله با عذاب وجدان و احساس ناکافی بودن چیکار کنم؟ در بخش های بعدی بهش می پردازیم.
🇵🇸@khate_atash
🔹 درباره «اضطراب»
این سری به تعریف اضطراب و ابعاد مختلفش خواهیم پرداخت
#بخش_اول
🇵🇸@khate_atash
#بخش_اول
فرازی از دعای وداع با ماه مبارک رمضان (صحيفه سجاديه)
«وأرْبَحنا أفضل أرباح العالمين»
ما ربح و سودی كه در اين ماه برديم، هيچ تاجری در هيچ گوشه دنيا نبرده و هيچ كس در سراسر عالم به اندازه ما از اين ماه استفاده نكرده است. انسان مسافری است كه سفر ابد در پيش دارد. ره توشه آن سفر ابد را بايد همين چند روزه تهيه كند. در اين ماه درهای آسمان بر روی مؤمن باز می شود، و مؤمن می تواند با وارستگی، به باطن عالم راه پيدا كند و اگر بهترين فرصت، ماه مبارك رمضان است، پس بهترين سود را ماه رمضان و اهلش دارند.
«ثمّ قدْ فارقنا عند تمام وقْته وانقطاع مدّته ووفاء عهده [عدوه] و نحن مُودّعوه».
اين ماه بعد از آنكه پايانش فرا رسيد، از ما مفارقت و هجرت كرد و ما را تنها گذاشت. و ما هم اكنون با ماه خدا وداع می كنيم. «وداعَ مَن عزّ فراقه عليْنا». چه وداعی؟ وداع تشريفاتی؟ نه؛ وداع با دوست عزيزی كه مفارقتش برای ما توانفرساست؛ آن كس كه اهل معنا بود خيرش در اين ماه بيشتر شد و آن كس كه گرفتار گناه بود از گناهش كاسته شد. ما كسی را وداع می كنيم كه رفتنش برای ما بسيار گران و سخت است و ما را غمگين می كند، ماهی كه شب و روزش رحمت بود.
حکمت عبادات ص ۱۶۸،١۶٩
#آیت_الله_جوادی_آملی
@khate_atash