eitaa logo
خط ولایت...
5.9هزار دنبال‌کننده
173.9هزار عکس
199.2هزار ویدیو
252 فایل
﷽ 🔹 قُلِ الحَقَّ و لَو على نفسِک🔹 حق را بگو هر چند به زیانت باشد این رسانه مردمی است و متعلق به هیچ نهاد یا گروه سیاسی نیست 🔺هدف : صرفا جهاد تبیین به امر ولی... جهت تبلیغات : @meghdad_23
مشاهده در ایتا
دانلود
دموکراسی مهندسی‌شده در سوریه؛ استتار ضعف با نمایش اقتدار ❇️ شاید در نگاه اول، اعلام برگزاری انتخابات پارلمانی در مناطق تحت کنترل هیئت تحریر الشام، گامی در مسیر بازسازی نظم سیاسی در «سوریه جدید» تلقی شود؛ اما وقتی دقیق‌تر نگاه می‌کنیم، آنچه می‌بینیم، نه فرآیندی برای بازگشت مردم به صحنه، بلکه طراحی یک «بازی شطرنج امنیتی» است برای انحصار قدرت و دفع تهدیدات نرم. ❇️ اینکه ۷۰ نفر از نمایندگان مجلس به‌طور مستقیم توسط ابومحمد الجولانی تعیین می‌شوند و ۱۴۰ نفر دیگر نیز از طریق کمیته‌هایی انتخاب خواهند شد که به‌صورت غیررسمی در تسلط ساختار اطلاعاتی او هستند، عملاً ساختاری مبتنی بر «وفاداری مطلق» و «پیشگیری از نفوذ رقیب» را شکل می‌دهد. ما با الگویی از دموکراسی هدایت‌شده مواجه‌ایم که مأموریت آن، مدیریت ادراکات داخلی و ارسال سیگنال ثبات به بیرون است؛ نه خلق مقبولیت مردمی. ❇️ این مدل حکمرانی، در واقع نوعی «انتخابات بدون مردم» است که در بستر یک نبرد ترکیبی، مأموریت دارد تصویر کاذبی از انسجام درونی را القا کند. اما آیا این ساختار، در برابر پیچیدگی‌های اجتماعی و بازیگران منطقه‌ای تاب‌آور خواهد بود؟ بعید است. چون وقتی نخبگان واقعی حذف، بدنه خاکستری سرخورده و افکار عمومی بی‌اعتماد باشند، هرگونه نظم ادعایی، بر لبه تیغ بی‌ثباتی حرکت می‌کند. ❇️برای ما، این یک نمونه عینی از «مهندسی افکار» و «پیوست عملیات روانی» در دل یک پروژه امنیتی ـ رسانه‌ای است. نقشه دشمن واضح است: سیطره بر قدرت، با کم‌ترین هزینه اجتماعی و بیش‌ترین تبلیغات ثبات. اما از دل همین تضادهاست که هندسه مقاومت مردمی می‌تواند دوباره زنده شود؛ البته به شرط آنکه «جهاد تبیین» ما، فقط روایت تقابل سخت نباشد، بلکه از این رخدادها، فرصت‌های بازخوانی و بازسازی گفتمان عدالت و مشارکت واقعی بسازد. ✍ منبع: ┄┅┅┅┅♦️TANIN♦️┅┅┅┅
💥کلید تغییر در میدان ذهن مردم است آیه ۱۱ سوره رعد یک قاعده راهبردی در اختیار ما می‌گذارد: «إِنَّ اللّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَومٍ حَتّى يُغَيِّروا ما بِأَنفُسِهِم» در میدان جنگ امروز، این آیه یک پیام روشن دارد؛ تغییر از درون آغاز می‌شود. هیچ عملیات بیرونی، هیچ تکنولوژی نظامی و هیچ شعار رسانه‌ای، تا وقتی مردم زاویه نگاه خود را عوض نکرده‌اند، کارساز نیست. این همان نقطه‌ای است که جنگ شناختی روی آن سرمایه‌گذاری می‌کند. دشمن تلاش می‌کند «حال درونی مردم» را تغییر دهد: با ناامیدی، با ترس، با بی‌اعتمادی. وقتی ذهن مردم سقوط کند، تغییر بیرونی خودبه‌خود رخ می‌دهد؛ بدون شلیک حتی یک گلوله. برای ما، این آیه به زبان امروز یعنی: اول باید باور، امید و مهارت مردم را ارتقا بدهیم؛ آنجا که ذهن مقاوم بماند، هیچ توطئه‌ای به تغییر بیرونی ختم نمی‌شود. این اصل، نه فقط قرآنی، بلکه راهبردی‌ترین خط دفاع در جنگ میان‌جنگ‌هاست. ✍ @khatevelayat
🎯 نفت پاکستان؛ موهبت خفته یا ابزار بازی ترامپ؟ 📌 چی شده؟ ترامپ توی یه مصاحبه گفته: «قراره با پاکستان یه توافق نفتی امضا کنیم». ولی خب واقعیت زمینی با این حرف نمی‌خونه. شرکت‌های غربی علاقه ندارن برن پاکستان، مخصوصاً تو صنعت نفت و گازش 📌 پس چرا ترامپ همچین چیزی گفته؟ جواب کوتاه: واسه بازی ژئوپلیتیک، نه تجارت واقعی این حرف ترامپ بیشتر شبیه یه تیریه وسط دعوای قدرت‌هاست، نه یه قرارداد واقعی. بیایم سه دلیل مهمشو با هم دربیاریم: 🧭 ۱. پیام به هند: «فراموشت نکردم» 🔹 هند، کشور مهمی‌ه تو نظم آینده دنیا. عضو بریکس شده، به روسیه و چین نزدیک شده، و با آمریکا هم یه‌کم قهر کرده. 🔹 ترامپ با این حرف درباره نفت پاکستان، یه‌جور تلنگر زده به هند که: «حواست باشه ما می‌تونیم کاری کنیم که رقیبت (پاکستان) برات فاکتور انرژی صادر کنه. پس به مسیر غربی برگرد!» 📌 تحلیل : آمریکا با فشار رسانه‌ای – نه واقعی – سعی می‌کنه هند رو دوباره برگردونه کنار خودش. این کارت بازیه، نه قرارداد واقعی. 🧭 ۲. پیام به ایران: «جا نمونی» 🔹 ایران تحریمه، به نفتش فشار وارد می‌کنن، کشتی‌رانیشم اذیت می‌کنن. 🔹 حالا ایران ببینه پاکستان قراره صادرکننده نفت شه، ممکنه دچار فشار روانی و رسانه‌ای بشه. حتی تو دستگاه دیپلماسی خودش. 📌 تحلیل : ترامپ با این حرف می‌خواد توی ذهن تهران بکاره که شما دیر کردین، رقیبتون (پاکستان) داره پیش میفته. 🧭 ۳. پاکستان هنوز راه زیادی داره... 🔹 امنیت داخلی نداره، مخصوصاً در بلوچستان. 🔹 بوروکراسی انرژی‌اش فرسودست، همین باعث می‌شه شرکت‌های بزرگ فرار کنن (مثل شِل که رفت). 🔹 توسعه میادین و زیرساختای نفتی براش خیلی گرونه. 📌 این یعنی هر کی بیاد سرمایه‌گذاری کنه اونجا، معمولاً به خاطر منافع امنیتی یا نفوذ منطقه‌ای میاد، نه سود اقتصادی. مثلاً چین میاد چون طرح "یک کمربند–یک جاده"ش به این منطقه وصله. ترکیه چون دنبال تثبیت قدرت منطقه‌ایه در رقابت با کشورهای مثل ایران، هند یا حتی سعودی. نتیجه‌گیری : 📌 ترامپ این حرفو واسه رسانه زده نه بازار. آمریکا دنبال اینه که با دست پاکستان، به هند و ایران فشار بیاره. ولی واقعیت اینه که پروژه‌های انرژی پاکستان فعلاً تو باد معلقه تا وقتی که این کشور بی‌ثبات، تبدیل به یه کشور امن، قانون‌مند و مطمئن واسه سرمایه‌گذاری نشده. 🎯 پیام کلیدی برای منِ کنشگر انقلابی: 🔸 حواسم باشه که دشمن مثل ترامپ همیشه حرفاش لزوماً خبری نیست، خیلی‌وقت‌ها حرفاش ابزار جنگ روانیه! 🔸 نباید اسیر بازی‌های رسانه‌ای بشم. بلکه باید عمق مواضعو دربیارم و جواب بدم. ✍
💥 تجلی اقتدار: نمایش دوازده روزه ایران قوی «در این دوازده روز، جمهوری اسلامی و ملت عزیز ایران قدرت، عزم و اراده، استقامت و دست پُر خود را به دنیا نشان داد.» (رهبر انقلاب، ۱۴۰۴/۰۵/۰۷) این کلام نافذ رهبر انقلاب، صرفاً یک اظهارنظر نیست، بلکه تحلیلی عمیق و راهبردی از دوره‌ای حساس و سرنوشت‌ساز است که ابعاد گوناگون قدرت نرم و سخت ایران را به وضوح به رخ کشید. در این دوازده روز، ایران نه تنها بر تاب‌آوری و ایستادگی خود مهر تأیید زد، بلکه پیامی قاطع به جامعه جهانی فرستاد که دوران انفعال و پذیرش یک‌جانبه به سر آمده است. نخستین نکته راهبردی، نمایش "دست پُر" جمهوری اسلامی است. این عبارت فراتر از توان نظامی صرف، به اقتدار منطقه‌ای و توازن ساز قدرت اشاره دارد. ایران نشان داد که در معادلات پیچیده منطقه‌ای، عنصری غیرقابل حذف است که می‌تواند با ابتکار عمل و برنامه‌ریزی دقیق، تحولات را به نفع خود و هم‌پیمانانش رقم بزند. این "دست پُر" نتیجه سال‌ها سرمایه‌گذاری بر خودکفایی، دانش بومی و دیپلماسی فعال است که قابلیت‌های کشور را در بزنگاه‌های حساس به نمایش می‌گذارد. دومین نکته، "عزم و اراده" و "استقامت" ملت ایران است. این دو واژه، ارکان اصلی جنگ اراده‌ها در عرصه بین‌الملل هستند. ایران در این دوازده روز، ثابت کرد که فشارهای حداکثری و تلاش برای انزوای آن، نه تنها عزم ملت را تضعیف نمی‌کند، بلکه به انسجام داخلی و مقاومت فعال می‌انجامد. این استقامت، نه تنها یک صفت اخلاقی، بلکه یک استراتژی مؤثر بازدارنده در برابر تهدیدات خارجی است. در نهایت، این پیام روشن به جهان ارسال شد که ایران نه تنها قدرتمند است، بلکه اراده‌ای پولادین برای حفظ این قدرت و پیشبرد اهداف خود دارد. این تحلیل راهبردی از سخنان رهبر انقلاب، نقشه راهی برای فهم جایگاه نوین ایران در نظم جهانی است. ✍ @khatevelayat
📌 فریب تصویر، حقیقت بحران؛ تحلیل ابعاد پشت‌پرده‌ «نمایش آب‌خوری نتانیاهو» ❇️ اخیراً کلیپی از نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی منتشر شد که او در مقابل دوربین، لیوانی آب تصفیه‌شده از فاضلاب می‌نوشد؛ اقدامی به‌شدت نمادین و هدفمند. ادعای ظاهری این ویدیو، نشان‌دادن توانمندی تل‌آویو در مدیریت بحران آب است، اما در واقع با دو هدف اصلی طراحی شده‌: اول، فریب افکار عمومی ایرانی در فضای بحران‌سازی روانی اخیر پیرامون آب، و دوم، پنهان‌سازی ضعف‌ها و فروپاشی زیرساختی رژیم صهیونیستی در حوزه محیط زیست و کشاورزی. ❇️ واکنش دکتر محمدباقر قالیباف – که با ادبیاتی صریح و مبتنی بر اطلاعات دقیق ارائه شده – پرده از ابعاد عمیق‌تری این عملیات روانی برمی‌دارد. او با اشاره به اهداف راهبردی رژیم صهیونیستی علیه زیرساخت‌های آبی ایران (مانند حمله به شریان‌های حیاتی شمال تهران) و سوءاستفاده این رژیم از بحران آب در غزه به‌عنوان ابزار فشار علیه مردم مظلوم فلسطین، هشداری مهم را مخابره می‌کند: جنگ ترکیبی وارد فاز کنترل روانی با عناصر هم‌چون آب و تصویر شده است. 📊 اطلاعات میدانی و داده‌های رسمی نیز نشان می‌دهند رژیم صهیونیستی در داخل سرزمین‌های اشغالی با کم‌آبی گسترده، اعتراضات کشاورزان، خشکسالی مکرر و کاهش تولیدات وابسته‌ به آب مواجه است. بر مبنای آمار فدراسیون کشاورزان رژیم، هزاران هکتار زمین در سال جاری از چرخه تولید خارج شده و خشکسالی اعلام رسمی شده است. ❇️ تحلیل نهایی: نوشیدن آب تصفیه‌شده از فاضلاب – هر چند مورد نیاز و فنی – نمی‌تواند چهره‌ای بحران‌زده، نامشروع و شکننده را بزک کند. ملت ایران به‌واسطه تجربه عمیق تمدنی و پشتوانه گفتمانی انقلاب اسلامی، چنین طراحی‌هایی را به‌آسانی خوانده و حتی به فرصتی برای افزایش آگاهی عمومی، انسجام داخلی و افشای ماهیت دشمنان بدل می‌کند. ✊ ما امروز در میدان «جهاد تبیین» و نبرد روایت‌ها قرار داریم؛ جایی که تحلیل دقیق، الهام‌گرفته از ارزش‌های اسلامی–انقلابی، خود بخشی مهم از بازدارندگی نرم جمهوری اسلامی ایران است. ✍
✅ سفر لاریجانی به بیروت ❇️ در نگاه راهبردی، سفر علی لاریجانی به لبنان، نه یک حرکت تشریفاتی، بلکه پیامی عمیق و چندبُعدی در مسیر مهندسی دوباره‌ی بازدارندگی در هندسه مقاومت است. این سفر در نقطه‌ای حساس از تحولات میدانی و ادراکی لبنان رخ داد؛ جایی که پروژه‌ی «خلع سلاح مقاومت» از درون ساختار دولت کلید خورده و رسانه‌های وابسته، تلاش می‌کنند مقاومت را از الگوی "بازدارنده ملی" به معضل ناپایداری تقلیل دهند. ❇️ لاریجانی، با حضور در سطح عالی حاکمیتی، معادله «همراهی با دولت – تثبیت مقاومت» را مجدداً فعال کرد؛ الگویی هوشمند که در تضاد کامل با دوگانه‌سازی‌های ساختگی دشمن قرار دارد. ❇️ این سفر، حامل دو پیام با برد بلند بود: 1. به بازیگران منطقه و فرامنطقه: جمهوری اسلامی کنار نایب‌هایش نمی‌ایستد، پشت آن‌ها ایستاده است؛ با تمام ظرفیت مشروع، علنی، و قانونی. 2. به افکار عمومی منطقه: مقاومت، نه یک حزب یا جریان، بلکه بخش تفکیک‌ناپذیر از صیانت ملی لبنان است. ❇️ نباید فراموش کنیم، هر فشاری علیه مقاومت، بخشی از نقشه فشار علیه جمهوری اسلامی است. دشمن، مرزها را در میدان جابجا نمی‌کند؛ او ابتدا مرزهای ذهنی ما را هدف می‌گیرد، از لبنان تا ایران، از رسانه تا حکومت. ✅ ما اگر این سطح از میدان هوشمندانه دیپلماسی مقاومت را درست تبیین کنیم، نه‌فقط حمله ادراکی دشمن به خنثی می‌شود، بلکه امید، هوشمندی و انسجام میدانی، دوباره به قلب جریان مؤمن تزریق خواهد شد. 📣 مطالبه‌گری و روایت درست، بخشی از دفاع است. امروز سیاست، بخشی از سنگر ماست. ✍ منبع:
لبنان در پیچ تاریخی؛ سفر لاریجانی و تثبیت پیام بازدارندگی در قلب پیچیدگی‌ها در روزهایی که لبنان شاهد یکی از جدی‌ترین چالش‌های امنیتی و سیاسی پس از جنگ ۲۰۰۶ است، سفر علی لاریجانی، چهره ارشد جمهوری اسلامی، به بیروت را نمی‌توان یک نشست دیپلماتیک معمولی تلقی کرد. این سفر واجد دو بُعد مکمل است: تعمیق پیوند راهبردی با لبنان و ممانعت از شکستن معادله بازدارندگی مقاومت. 📍در حالی‌که نخست‌وزیر نواف سلام با طرح موضوع خلع‌سلاح حزب‌الله، آگاهانه یا ناخودآگاه، به بازتعریف موازنه قدرت منطقه‌ای کمک می‌کند، ایران با اعزام یکی از با‌سابقه‌ترین چهره‌های سیاسی‌ خود، نشان داد نگاه سکوت‌آمیز در برابر پروژه‌های امنیت‌زدا از لبنان را کنار گذاشته، و فعالانه در مهندسی دیپلماسی بازدارنده مشارکت می‌کند. جامعه‌شناسی سیاسی لبنان نشان می‌دهد حتی فراسوی جریان‌های همسو با مقاومت، نسبت به دخالت‌های غربی یک نگاه منفی نهادینه وجود دارد. این سفر با درک همین لایه‌ها، پیام روشنی به نخبگان داخلی لبنان دارد: ایران، نه با زبان اجبار، بلکه با منطق همکاری، به‌دنبال ثبات لبنان است. 🚨 و به آمریکا و متحدانش نیز هشدار داد: امنیت لبنان معامله‌پذیر نیست، و هر سناریو برای تضعیف مقاومت، محرکی برای فعال‌سازی بازدارندگی فعال منطقه‌ای خواهد بود.
🚨سلاح مقاومت؛ ستون بازدارندگی در معادله اشغال و آزادی تحولات اخیر لبنان نشان می‌دهد که ما در آستانه مرحله‌ای سرنوشت‌ساز از جنگ اراده‌ها هستیم. اظهارات صریح شیخ نعیم قاسم ــ «مقاومت هرگز سلاح خود را تحویل نخواهد داد تا زمانی که اشغالگری و تجاوز ادامه دارد» ــ صرفاً یک موضع‌گیری رسانه‌ای نیست؛ بلکه اعلام یک استراتژی ثابت و غیرقابل معامله است. او با تأکید بر اینکه «اگر لازم باشد وارد نبردی کربلایی خواهیم شد» عملاً خطوط قرمز مقاومت را ترسیم می‌کند: هر طرح اسرائیلی–آمریکایی برای خلع سلاح، پاسخ خود را نه در میز مذاکره، بلکه در میدان نبرد خواهد گرفت؛ میدانی که به تعبیر او، هرچند پرهزینه باشد، اما سرانجام آن «پیروزی قطعی» است. این مواضع سه پیام راهبردی دارد: ۱. بازدارندگی عملیاتی: هشدار مستقیم به دشمن که خلع سلاح معادل شعله‌ور شدن جنگی فراگیر است. ۲. اتصال به گفتمان عاشورا: جایی که شیخ نعیم قاسم با صراحت می‌گوید «ما با امام حسینِ عصر، امام خامنه‌ای هستیم» و مسیر امروز را ادامه همان راهی می‌داند که امام خمینی پایه‌گذاری کرد و رهبران شهید حزب‌الله پیمودند. ۳. خطاب به جبهه داخلی لبنان: اعلام اینکه دولت لبنان «مسئول کامل هرگونه فتنه و انفجار اوضاع» است و مقاومت به‌دنبال فتنه‌انگیزی نیست، اما در برابر آن سکوت نخواهد کرد. در معادلات میدان، این سخنان یعنی حزب‌الله نه‌تنها آماده دفاع، بلکه برای پیش‌دستی در نبردی با منطق عاشورا مهیاست؛ نبردی که سلاحش فقط ابزار جنگ نیست، بلکه نماد عزت، هویت و بقای جبهه حق است. ✍
دیپلماسی ترامپ-پوتین: بازی شطرنج در زمین جنگ ❇️ آخرین دیدار ترامپ-پوتین در آلاسکا، تابلویی گویا از نبرد پنهان قدرت در عرصه بین‌المللی است. این ملاقات نه صرفاً یک دیدار دیپلماتیک، بلکه رقص استراتژیک دو رهبری است که هر یک با اهداف کاملاً متفاوت به میدان آمده‌اند. ❇️ پوتین با انتخاب هوشمندانه مفهوم "همسایگی" و تأکید بر میراث مشترک آلاسکا، چارچوب گفتمانی را به نفع خود تنظیم کرد. او با پیشنهاد فریز خطوط جبهه در جنوب و عقب‌نشینی اوکراین از دونتسک، در ظاهر امتیاز می‌دهد، اما در واقعیت تثبیت دستاوردهای ارضی خود را دنبال می‌کند. تغییر موضع ترامپ از "آتش‌بس" به "توافق مستقیم" نشان‌دهنده پذیرش ضمنی واقعیت‌های میدانی است - جایی که روسیه روزانه پیشروی می‌کند و زمان به نفع مسکو عمل می‌کند. ❇️ برای پوتین، این دیدار یک پیروزی چندلایه است: شکستن انزوای بین‌المللی، بازگشت به جایگاه بازیگر کلیدی جهانی، و معتبر‌سازی ادعاهای ارضی در اوکراین - همه بدون دادن امتیاز ملموس. استقبال گرم با فرش قرمز و لیموزین شخصی ترامپ، نمادی از این پیروزی دیپلماتیک است. ❇️ ترامپ در جستجوی "پیروزی سریع" برای کارنامه سیاسی خود، با ریسک بزرگی روبروست: اگر زلنسکی در واشنگتن تضمین‌های امنیتی قوی دریافت نکند، کی‌یف احساس خیانت خواهد کرد و اتحاد غربی ترک برخواهد داشت. واکنش‌های متفاوت رهبران اروپایی - از خوش‌بینی محتاطانه استارمر تا هشدار مکرون درباره عدم پایبندی روسیه - بیانگر این شکاف است. ❇️ دیپلماسی شخصی و معامله‌محور ترامپ ممکن است به صلحی کوتاه‌مدت منجر شود، اما با ریسک فروپاشی اصول نظم جهانی و تضعیف اتحادهای غربی همراه است. آنچه در آلاسکا دیدیم، نه آغاز صلح، بلکه آغاز مرحله جدیدی از رقابت استراتژیک است که در آن روسیه توانسته بدون عقب‌نشینی از مواضع اصلی خود، مشروعیت بین‌المللی کسب کند. ❇️ سرنوشت اوکراین اکنون به نتیجه مذاکرات سه‌جانبه و توانایی اروپا در اعمال فشار بر مسکو بستگی دارد. در این شطرنج دیپلماتیک، پوتین فعلاً یک گام جلوتر است. ✍ منبع: ┄┅┅┅┅♦️TANIN♦️┅
«جنگ ۱۲ روزه تمام شد؛ نبرد روایت‌ها تازه آغاز شده است» دشمن در میدان شکست خورد، اما در اتاق عملیات رسانه‌ای اعلام پیروزی می‌کند. چرا؟ چون می‌داند که امروز قدرت برتر، نه در موشک و تانک، بلکه در «تصویر ذهنی» مردم است. وقتی تل‌آویو با دست لرزان از واشنگتن کمک خواست و سرانجام به آتش‌بس تن داد، یعنی شکست را پذیرفت. اما همان را با بازی رسانه‌ای بدنبال فروش با عنوان پیروزی است. این، اصل جنگ شناختی است: حقیقت را دفن کن، روایت را زنده نگه‌دار. برنامه دوم: شکاف‌سازی در جبهه داخلی. آن‌ها می‌دانند که ایران اگر متحد باشد، شکست‌ناپذیر است. پس روایت «مردم علیه مسئولان»، «مسئولان علیه هم» و حتی «مردم علیه مردم» را پررنگ می‌کنند. هر سخن نسنجیده داخلی، در پازل دشمن یک تیر مستقیم است. سومین جبهه، اقتصاد است. تحریم دیگر تنها فشار معیشتی نیست؛ «بمب روانی» است. هدف این است که مردم باور کنند آینده‌ای روشن وجود ندارد. و چهارم، القای ناامنی. یک انفجار در مرز، یک حادثه ساده یا حتی یک آتش‌سوزی، همه به‌عنوان عملیات دشمن ثبت می‌شود تا ذهن جامعه قفل شود و جرأت حرکت اقتصادی از بین برود. این نقشه جامع دشمن است: شکست میدانی را با روایت معکوس جبران کند، و با جنگ روانی اقتصاد و امنیت را فلج سازد. نقطه ترمیم ما روشن است: روایت صادقانه، انسجام داخلی، و اعتمادسازی. اگر روایت را از دست بدهیم، میدان را هم دیر یا زود می‌بازیم. ✍
💥افق روشن ایران: خنثی‌سازی محاصره ژئواکونومیک و تقویت اقتدار منطقه‌ای منطقه ما امروز شاهد تحولات شگرف ژئوپلیتیکی است که در نگاه اول، چالش‌برانگیز به نظر می‌رسد. اما برای تحلیلگری با بصیرت، این تحولات نه تهدیدات مطلق، که میدان‌های جدیدی برای نمایش اقتدار و تدبیر راهبردی جمهوری اسلامی ایران است. مثلثی از بازسازی تروریسم تکفیری، خروج نیروهای آمریکایی از عراق، و تلاش برای محاصره اقتصادی از طریق کریدورهای جدید، اگرچه با هدف تضعیف ایران طراحی شده، اما در عمل فرصت‌های بی‌بدیل می‌آفریند. خروج آمریکا از عراق تا ۲۰۲۵، نه خلأ امنیتی، بلکه آغاز فصلی نوین برای حاکمیت ملی عراق و تقویت عمق استراتژیک ایران در منطقه است. این تحول، بستر را برای هم‌افزایی نیروهای مقاومت و ریشه‌کن کردن کامل تروریسم تکفیری فراهم می‌آورد. همزمان، تلاش برای ایجاد کریدورهای جایگزین نظیر زنگزور و فاو-حلب، هرچند با نیت "محاصره ژئواکونومیک" ایران صورت می‌گیرد، اما تنها عزم ما را برای فعال‌سازی ظرفیت‌های بی‌نظیر کریدور شمال-جنوب و توسعه سریع کریدورهای شرقی و شمالی جزم‌تر می‌کند. ایران، با موقعیت ژئوپلیتیک بی‌بدیل خود، هرگز قابل حذف از معادلات تجاری و ترانزیتی منطقه نیست. سرمایه‌گذاری‌های عظیم در بنادر چابهار و بندرعباس، و تقویت روابط راهبردی با قدرت‌های نوظهور جهانی نظیر چین، روسیه و هند، تضمین‌کننده نقش محوری ایران در آینده اقتصاد منطقه و جهان است. این تلاش‌ها برای انزوای ایران، نه تنها شکست خواهد خورد، بلکه به تقویت خوداتکایی و تنوع‌بخشی به مسیرهای راهبردی ایران منجر خواهد شد. آینده از آن ملتی است که با بصیرت و تدبیر، هر تهدیدی را به فرصتی برای رشد و بالندگی تبدیل می‌کند. این است راهبرد پیروزمندانه جمهوری اسلامی ایران. ✍
🔥 بیانیه گروه ۷؛ هراس از قدرتی که مهارشدنی نیست وقتی گروه ۷ در بیانیه رسمی خود از «نگرانی بابت برنامه موشکی ایران» و «حمایت از حزب‌الله، حماس و انصارالله» سخن می‌گوید، در واقع دارد اعتراف می‌کند به این‌که جمهوری اسلامی ایران، معادلات قدرت در منطقه را به‌هم زده است. این هراس، نه از موشک به‌تنهایی، بلکه از ترکیب اراده و توان بازدارندگی ایران است که امروز در جغرافیای مقاومت از مدیترانه تا دریای سرخ سایه انداخته است. غرب به‌خوبی می‌داند که هر قطره خون شهید در غزه و جنوب لبنان، یک موشک هوشمند در تهران را مسلح‌تر می‌کند. آن‌ها می‌بینند که ایران دیگر در دفاع از خودش تنها نیست؛ امت اسلامی بیدار شده و شبکه‌ای از نیروهای مردمی و اصیل شکل گرفته که نه با دلار آمریکا که با ایمان و اراده اداره می‌شوند. بیانیه گروه ۷ یک پیام روشن دارد: 🔹 آن‌ها می‌خواهند افکار عمومی جهان را علیه ایران بسیج کنند. 🔹 اما واقعیت میدانی این است که هر فشار، ایران را مصمم‌تر و مقاومت را ریشه‌دارتر می‌کند. امروز وظیفه ما این است که این معادله را خوب بفهمیم؛ قدرت بازدارندگی ایران، نه یک تهدید، که ضامن امنیت ملت‌ها و ثبات منطقه است. غرب می‌خواهد این حقیقت را وارونه نشان دهد، اما شکست‌های پی‌درپی آن‌ها در غزه، لبنان و یمن، سندی است که اجازه دروغ‌گویی را ازشان گرفته است. این بیانیه، یک هشدار برای دشمن و یک پیام امید برای ماست: ایران دیگر در حاشیه نیست؛ ایران، مرکز معادلات جدید جهان است. ✍