تروریست‌ها به جان خود افتادند: تهدید جولانی توسط سرباز های قدیمی‌اش در شهر ادلب: ای جولانی به همراهی آمریکا مغرور نشو! ای جولانی توسط قبر خودت رو کندی و هیچ برگشتی وجود نداره! ادلب از شهر هاییست که سالها توسط جولانی اداره می‌شد و اعتراضات مخالفان توی این شهر خیلی عجیب بود! #انقلابیون

🎥شعار معترضان در شهر اتارب حلب: ( الجولاني عدو الله )

اوضاع تگزاسی در سوریه آزاد

مقاومت پس از اسد... گزارش جالبی از آمنه سادات ذبیح پور

🎥 تقدیم به همه مادران که جای خالی‌شان هیچ‌گاه پُر نمی‌شود همزمان با #روز_مادر، فیلم کوتاه «وقتی که نیستی» را ببینید.

مردم پزشکیان مدام میگفت. نمیدانم. نمیشود. نمیتوانم. بلد نیستم. باهمه اینها باکدام منطق ؟ با کدام عقل به پزشکیان رای دادید

💢 ژن ایرانی ذلّت نمی‌پذیره 👤 استاد رائفی‌پور

⭕️ هشدار رهبری در خصوص عدم فهم برخی مسئولین از توانمندی‌های داخلی .

روایت تکان‌دهنده صبح امروز رهبر انقلاب از مشت محکم قرآن بر دهان منافقین وسوسه‌کننده در جنگ احد

خاک های نرم کوشک زندگینامه شهیدعبدالحسین برونسی فاطمه ناکام برونسی و راز آن شب #قسمت_نهم 🌕🌑🌕🌑🌕🌑🌕⚫️ همسر شهید برونسی سال هزار و سیصد و چهل و هفت بود روزهای اول ازدواج ،شیرینی خاص خودش را داشت هرچند بیشتر از زندگی مشترک مان می گذشت با اخلاقیات و روحیه او بیشتر آشنا می شدم کم کم می فهمیدم چرا با من ازدواج کرده پدرم روحانی بود و او هم دنبال یک خانواده مذهبی می گشته است. آن وقت ها توی روستا کشاورزی می کرد خودش زمین نداشت حتی یک متر، همه اش برای این و آن کار می کرد به همان نانی که از زحمتکشی در می آورد قانع بود و خیلی هم راضی. همان اول ازدواج رساله ی حضرت امام را داشت رساله اش هم با رساله های دیگر که دیده بودم فرق می کرد؛ عکس خود امام روی جلد آن بود اگر می گرفتند مجازات سنگینی داشت. پدرم چندتایی از کتاب های امام را داشت آنها را می داد به افراد مطمئن که بخوانند کارهای دیگری هم تو خط انقلاب می کرد. انگار این ها را خدا ساخته بود برای عبدالحسین. شب ها که می آمد خانه ،پدرم براش رساله می خواند و از کتاب های دیگر امام می گفت، یعنی حالت کلاس درس بود. همین ها گویی خستگی یک روز کار را از تن او بیرون می کرد. وقتی گوش می داد تو نگاهش ذوق و شوق موج می زد. خیلی زود افتاد تو خط مبارزه حسابی هم بی پروا بود برای این طور چیزها سر از پا نمی شناخت. یک بار یک روحانی آمده بود روستای ما تو مسجد سخنرانی کرد علیه رژیم .شب، عبدالحسین آوردش خانه خودمان. سابقه این جور کارهاش بعدها بیشتر هم شد. شاید بیراه نباشد اگر بگویم اصل مبارزه اش از موقعی شروع شد که صحبت تقسیم اراضی پیش آمد. آن وقت ها بچه دار هم شده بودیم یک پسر که اسمش را گذاشته بود حسن بعضی ها از تقسیم ملک و املاک خیلی خوشحال بودند. او ولی ناراحتی اش را همان روزها شروع شد حتی خنده به لبش نمی آمد خودش، خودش را می خورد من پاک گیج شده بودم پیش خودم می گفتم :«اگه بخوان به روستایی ها زمین بدن که ناراحتی نداره! »کنجکاوی ام وقتی بیشتر می شد که می دیدم دیگران شاد هستند.