7

8

9

10

11

12

اتمام

❇️ مقام معظم رهبری (10 اسفند 1400): «اگر کسی تمدّن غربی امروز را، «جاهلیّت مدرن» بخواند ـ که خوانده‌اند؛ خیلی‌ها گفته‌اند جاهلیّت مدرن ـ حق دارد؛ واقعاً جاهلیّت همان جاهلیّت است منتها امروز در دنیا خودش را به شکل تجدیدیافته و مدرن‌شده نشان می‌دهد... برنامه‌ی خردمندانه باید تهیّه بشود، با حکمت بایستی با این قضیّه مواجه شد. و این برنامه باید متّکی باشد بر «شناخت وسیع مختصّات این جاهلیّت»؛ اگر مختصّات این جاهلیّت را درست ندانیم، نمی‌توانیم با آن مقابله کنیم، نمی‌توانیم با آن مبارزه کنیم.» 📕کتاب راهبردی «قیام حسینی در برابر جاهلیت اُولی؛ قیام خمینی در برابر جاهلیت مُدرن»، با تبیین «مختصّات جاهلیّت مُدرن» به پیشنهاداتی راهبردی و خردمندانه برای مقابله و مبارزه با جاهلیت مدرن می‌پردازد. 🗂دریافت رایگان فایل کتاب ◀️ http://hsnand.ir/p7e7 ✅https://eitaa.com/HossiniehAndisheh

📹 #ببینید ▫️جایگاه مردم در نظام اسلامی چیست؟ ▪️نقشه‌ی دشمن در برابر آن چیست؟ #جهاد_تبیین @Pakbaz_ir

خیانتکاران پارسی_انگلیسی و گذری بر کارنامه سیاسی اردشیر جی ریپورتر به بهانه اظهارات تحریف‌آمیز خسرو معتضد در شبکه افق [صفحه ۲ از ۵] #اختصاصی‌روزنه @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 ریپورت در مدرسه‌ی علوم سیاسی، معلم #تاریخ بود؛ همان مدرسه‌ای که #محمدعلی_فروغی –فزند همان محمدحسین، و ذکاءالملک دوم- نیز در آن معلم تاریخ بود و در درس خود، ایران را آستین کتی می‌خواند که ناگزیر باید دست انگلستان در آن باشد تا حرکت کند، و «ولی‌الله نصر» معلم درس تشریح، در کلاس، ایران را به خزه‌ی استخری تشبیه می‌کرد که بدون دیوار استخر که انگلیس باشد، ادامه‌ی حیات نخواهد داد. و این مدرسه بعدها هسته‌ی اولیه‌ی دانشگاه تهران شد. نوشته‌ی تملق‌آمیز فروغی درباره‌ی ریپورتر، پس از آن بود که در شعبان 1322 ق، در شماره‌ی 67-68 روزنامه‌ی مظهریه‌ی «بوشهر»، مقاله‌ای تند به قلم متین‌السلطنه‌ی ثقفی بر ضد اردشیر ریپورتر منتشر شد. (و نویسنده بعدها (1333) و در حالی که سردبیر روزنامه‌ی «عصر جدید» بود، توسط کمیته‌ی مجازات ترور شد.) ثمره‌ی شبکه‌سازی اردشیر را می‌توان در «انجمن مخفی»ای که در کتابخانه‌ی ملی تهران شکل گرفت و سپس تجمع باغ سلیمان خان میکده در 12 ربیع‌الاول 1322 ه‍.ق (6 خرداد 1283 ه‍.ش) به روشنی مشاهده کرد؛ آن‌جا که مهم‌ترین غرب‌گرایان (اعم از ماسون‌ها، بابیان ازلی، وابستگان سیاسی و فعالان شیفته‌ی تمدن غرب) در یک محفل گرد آمدند و درباره‌ی کنش‌گری‌های سیاسی تبادل نظر کرده و تصمیمات گرفتند. و ریشه‌ی بسیاری از حوادث سیاسی خرد و کلان آینده را به وضوح می‌توان در مفاد مصوبات آن جلسه یافت؛ جلسه‌ای که خود اردشیر نیز در آن حضور داشت. از مهم‌ترین مصوبات این نشست، عبارت بود از: «دامن‌زدن به «آتش اختلاف» میان دو «پیروان عین‌الدوله و طرفداران میرزا علی‌اصغر خان اتابک»، و تشویق «مخالفین عین‌الدوله» به «پایداری»، تشویق «اشخاص جاه‌طلب، به مخالفت با دولت و دستگاه فعلی»، برقراری ارتباط با «حوزه‌ی علمیه‌ی نجف» و گوش‌زد کردن «مفاسد دستگاه کنونی» به آنان، همراه‌کردن افراد «ناراضی» از میان «شاهزادگان و رجال دولت»، «همکاری» با برخی از «روحانیون متنفذ طهران» که «جسارت و شجاعت دارند، بدون این‌که از منظور ما آگاه شوند»، آماده‌کردن «نظامنامه‌ی اصلاحی که پس از موفقیت باید اجرا نمود»، «روشن کردن افراد مردم» و آگاه نمودن آنان از «مخاطرات و معایب حکومت استبدادی و منافع بسط قانون»، نگارش «مقالاتی چند از اوضاع ایران و مفاسد دستگاه حاکمه» و ارسال آن‌ها «به جراید مهم دنیا»، تهیه‌ی «دستگاه ژلاتین» و انتشار «شب‌نامه‌های مهیّج در میان مردم»، کسب «اطلاعات از دربار سلطنتی و حوزه‌ی صدارت و سایر مقامات دولتی»، برقراری ارتباط با «آزادی‌خواهانِ مملکت و کسانی که در خارج هستند» و تشویق آنان به «هم‌فکری با خود و قیام بر ضد ظالمین». پس از این بود که ریپورتر، سفری به هند (1324 ه‍.ق) و سفری به اروپا (1325 ه‍.ق) داشت. فروغی پدر، به مناسبت بازگشت اردشیرجی از سفر هندوستان، مقاله‌ای پیرامون «خدمات» وی نوشت و ضمن ابراز خرسندی از ورود مجدد او به تهران، مرقوم داشت که باید «ایرانیان از دانش و تجربیات او استفاده ببرند»! و بلافاصله پس از بازگشت او از اروپا، اولین لژ رسمی فراماسونری در ایران- لژ بیداری ایران- تأسیس شد؛ و از قضا اردشیر در جلسات پنهانی اعضای لژ، نقش محوری داشت. این نقش‌آفرینی را می‌توان در نوشته‌های رمان‌گونه و رمزآمیز شیخ ابراهیم زنجانی- از اعضای اصلی لژ بیداری- دریافت؛ آن‌جا از از اردشیر، با اسم مستعار «مسیو کارنجی» و نیز «نورالانوار» و لقب «استاد» یاد می‌کند. در آن زمان حساس، همزمان با انعقاد پنهانی قرارداد 1907 میان انگلیس و روسیه تزاری، اردشیر تلاش دارد تا این جمع را از محفل شبه‌ماسونی #جامع_آدمیت منشعب کند، چراکه آدمیت از تفاهم ملی در ایران حمایت نموده بود، در حالی که اقتضاء سیاست استعماری انگلیس، ایجاد آشوب و هرج‌ومرج جهت زمینه‌سازی تحقق معاهده‌ی 1907 در ایران بود. از همین رو، اردشیر، اعضای لژ را به ضرورت خشونت و ریختن خون توجه می‌دهد و می‌گوید: «فعلاً اصلاح این مملکت جز به ریختن خون ناپاک صدهزار مشرک مستبد ممکن نیست. و آن کس که قدم به میدان این جهاد و بذل نفس گذارد کیست؟!... آیا راهی برای بیداری قوم و تحریک خون ملت جز مقاومت با قول و تحریر و فعل و دادن نفوس و گذشتن از جوانان عزیز و اقدام بر همه قِسم قبول عسرت و مشقت و بلند کردن صدای حریت با صدای تفنگ و توپ‌های رعدآسا و بلند کردن عَلَم سرخ‌رویی در این فضا و شناسانیدن راه حق‌طلبی بر اقویا و ضعفا با سلوک همان مسلک اقوام بیدار است؟!» #روزنه؛ خانه فضلا و فرهیختگان؛ https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053

خیانتکاران پارسی_انگلیسی و گذری بر کارنامه سیاسی اردشیر جی ریپورتر به بهانه اظهارات تحریف‌آمیز خسرو معتضد در شبکه افق [صفحه ۱ از ۵] #اختصاصی‌روزنه @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 اشاره برنامه‌ی #هاشور شبکه‌ی افق در 5 اسفند، میزبان #خسرو_معتضد بود. در لابلای مطالب گفته‌شده در این برنامه حرف‌هایی زده شد که محل تأمل‌ند. یکی از آن‌ها، تمجید میهمان برنامه از شخصیت #اردشیر_ریپورتر در کنار بیان برخی معایب و مفاسد پسرش #شاپور_ریپورتر بود. معتضد از اردشیر با عنوان «خبرنگار رویترز» در دوران مشروطه و فردی «نیکوکار» یاد کرد و این پدر و فرزند را از زرتشتیان هندی دانست که البته پسر، شخصیتی قالتاق و نوکر انگلیس بوده است. برای آشنایی با #اردشیر_ریپورتر و خدمات(!) او، خوب است نگاهی به کارنامه‌ی وی بیندازیم. او یکی از #پارسیان_هند است که در سال 1311 ه‍.ق (پاییز 1893م) با مأموریت سازماندهی نیروهای همسو با سیاست استعماری انگلستان در ایران، پا به ایران گذاشت. پیش از او، یکی دیگر از پارسیان، به نام #مانکجی_هاتریا این مأموریت را بر عهده داشت که در رمضان 1307 ه‍.ق (اردیبهشت 1269ش، فوریه 1890م) در تهران درگذشت. مانکجی که در جوانی، در ارتش استعماری #بریتانیا در هند به صندوق‌داری و نیز جاسوسی مشغول بود، در مدت اقامت خود در ایران، در پوشش رسیدگی به امور زرتشتیان ایران، و با اسامی مختلف، به #جاسوسی، و شناسایی و برقراری ارتباط با فعالان غرب‌گرا (از جمله میرزا حسین خان سپهسالار، فتحعلی آخوندزاده، جلال‌الدوله، یوسف مستشارالدوله و میرزا ابراهیم فرزند میرزا ابوالحسن ایلچی) پرداخت. او همچنین با اعضای فرقه‌ی ضاله‌ی #بهائیت (ابوالفضل گلپایگانی و میرزا عزیزالله) ارتباط گرفت و از جمله آنان را به نگارش (و در واقع جعلِ) تاریخ بهائیت در راستای تحکیم این فرقه تشویق نمود. او مدرسه‌ای برای تحصیل زرتشتیان ایران تأسیس کرد، ولی از معلمان بهائی در آن مدرسه بهره جست؛ امری که ثمره‌ی آن را در دهه‌های بعد می‌توان در گرایش جمع زیادی از زرتشتیان به بهائیت یافت. از دیگر فعالیت‌های او، برقراری روابط با برخی دراویش و صوفیه بود، چنان که از طرف آنان به «درویش فانی» ملقب شد. او علاوه بر نفوذ در عناصر حکومتی، تلاش داشت تا در میان روحانیون ایران و عتبات رفته و در پوشش یک زرتشتی با آنان ارتباط گیرد که در مواردی نیز توفیق یافت. او حتی کوشید تا با خاتم‌الفقهاء شیخ مرتضی انصاری (ره) نیز تماس برقرار کند. او که حتی از به‌کارگیری روان ادبیات فارسی بی‌بهره بود، تلاش داشت تا با معرفی خود و پارسیان هند به عنوان ایرانیان اصیل، نگرش باستان‌گرایانه‌ی شوونیستی و سره‌نویسی فارسی را در ایران رواج دهد و در این راستا، از زرتشتیان ایران استفاده‌ی ابزاری نماید. [متأسفانه در سالیان اخیر برخی تلاش دارند تا این عنصر معلوم‌الحال را به عنوان یک #نیکوکار و منجی زرتشتیان ایران معرفی کنند.] اردشیر ریپورتر، در امتداد این کنش‌گری، و به گفته‌ی خود، «از طرف نایب‌السلطنه‌ی هند، و با مقام مستشاری سیاسی عازم طهران» شده، «و با استوارنامه‌ی صادره از حکومت هند، به دربار ایران معرفی و در سفارت انگلیس در طهران» مشغول شد. او از آن پس «به استثنای ... مسافرت‌های خارج»، «بقیه‌ی عمر» خود را در ایران گذراند و «در جریانات سیاسی این کشور، نه به عنوان یک نفر ناظر، بلکه فعالانه شرکت» جست. او تلاشی پیگیر در سازماندهی و هدایت پنهان شبکه‌ی استعماری انگلیس در ایران به خرج داد. میرزا محمدحسین #فروغی (ذکاءالملک اول)- فرزند «محمدمهدی ارباب»ِ یهودیِ بابی‌شده‌ی به‌ظاهر مسلمان، تاجر مرتبط با هند بریتانیا- در 20 ذی‌القعده‌ی 1322ق و در آستانه‌ی مشروطه، در روزنامه‌ی تربیت نوشت: «اردشیر جی را که از جانب اکابر فارسیان هندوستان مأمور سرپرستی فارسی‌های ایران بوده، ... «سال‌ها»ست که بنده می‌شناسم و به تفصیل و تحقیق از مجاری امور او باخبرم. اولاً در هندوستان متولد شده نه در ایران، ثانیاً تحصیل‌کرده و فاضل و آگاه است و همه‌کس این مطلب را می‌داند. و گواهی امین‌تر از این نیست که جناب مستطاب اجلّ اکرم مشیرالملک وزیرمختار دولت علیه‌ی ایران در پطرزبورغ در افتتاح مدرسه‌ی مبارکه‌ی علوم سیاسی اردشیرجی را یکی از معلمین این دارالعلم قرار دادند. مشیرالملک از جمله‌ی فضلاء و اهل خبره می‌باشد، ناشی نیست که فریب بخورد. گذشته از فضل و دانش اردشیرجی، منِ بنده خود از مشرب و کار و مأموریت و خیال آن مرد کاملاً آگاهم و می‌دانم یک قدم برنداشته مگر به خیال ترقی مملکت ایران.» #روزنه؛ خانه فضلا و فرهیختگان؛ https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053

خیانتکاران پارسی_انگلیسی و گذری بر کارنامه سیاسی اردشیر جی ریپورتر به بهانه اظهارات تحریف‌آمیز خسرو معتضد در شبکه افق [صفحه ۳ از ۵] #اختصاصی‌روزنه @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 به گزارش زنجانی، ریپورتر حتی آن‌گاه که پس از مراسم تحلیف محمدعلی شاه، با خرسندی اعضای لژ از سامان‌یافتن اوضاع در راستای «ترقی» و «طلوع کوکب سعادت ایران» مواجه می‌شود و نظریه‌ی خود در ضرورت خشونت را تخطئه‌شده می‌بیند، می‌گوید: «فرزندان! هنوز شما باز به آن مراتب از تجربیات مطلع نیستید. من تا چیزی را از روی مأخذ و اساس صحیح ندانم، به‌طور اطمینان آن را نمی‌گویم. شما چرا باید گول این ظواهر را بخورید؟ در طبیعت ظلم و استبداد و ترتیب سبعیت و لجاج و عناد، هزاران برهان عقلی و بینات نقلی و دعوات دینی اثر نمی‌کند.» ریپورتر می‌افزاید: «ملوک و سلاطین نفس‌پرست و شهوت‌دوست» برای حفظ سلطه‌ی خود از هیچ سالوسی روی‌گردان نیستند و حاضرند به هر مذهب و مسلکی درآیند؛ و نیز روحانیون ایران که اکثر آن‌ها «لفظ دین اسلام» و شرع و قرآن را وسیله‌ی «منافع دنیویه» کرده‌اند. او از توطئه‌ی «روس‌ها» برای کودتا و انحلال مجلس خبر می‌دهد! و جالب توجهْ آن‌که پس از این گفتارها، موجی از ترور، ناامنی، شارلاتانیزم مطبوعاتی و آشوب در کشور ایجاد می‌شود و دولت‌های مستعجل یکی پس از دیگری بر سر کار آمده و برکنار شده یا استعفا می‌کنند، ریاست مجلس نیز تاب مقابله با فشار آشوب‌طلبان را نمی‌یابد و کنار می‌رود. و بالاخره در کمتر از هشت ماه از پیش‌بینیِ (!) اردشیر، مجلس در آستانه‌ی پایان مسالمت‌آمیز دوره‌ی اول خود، با درگیری و خون تعطیل می‌شود! و از قضا، در این برهه نیز کسانی چون #تقی‌زاده که در پی فرار از مهلکه بودند، به ریپورتر متوسل می‌شوند. ریپورتر در دوران مشروطه‌ی دوم نیز، از فعالیت بازنمی‌ایستد؛ آن‌گاه که محمد مصدق‌السلطنه (مصدق بعدی) از اعضای لژ بیداری، در کوران جنگ جهانی اول، رساله‌ای در باب الغاء کاپیتولاسیون نوشت، اردشیر به دیدن او رفته و گفت: «رساله‌ی شما در سفارت انگلیس مورد بررسی قرار گرفت و گفتند نویسنده تحت تأثیر تبلیغات آلمان قرار گرفته است و من برای رفع هرگونه سوء تفاهم گفتم که نویسنده را سال‌هاست که می‌شناسم و او کسی نیست که تحت تأثیر سیاست بیگانه درآید. چون تحصیلاتی کرده و اکنون به ایران آمده، خواسته است در این باب اظهار نظری نماید.» و این‌گونه از سوءظن سفارت انگلیس به مصدق جلوگیری کرد. ولی عموم کسانی که با او آشنا بودند، وی را به عنوان سرپرست زرتشتیان می‌شناختند؛ نقاب دروغینی که او نیز چون سلف خود- مانکجی هاتریا- بر چهره داشت تا مورد سوء ظن قرار نگیرد. این در حالی است که انجمن زرتشتیان تهران، در تیرماه 1297ش، در بیانیه‌ای به رفتارهای او اعتراض نمود: «کسی را که پارسیان هندوستان در هر موقع به ایران می‌فرستند فقط و فقط وظیفه‌ی او رسیدگی به حوائج زردشتیان ایران... است و نه چنان که جاهلان در سابق تعبیر می‌کردند رئیس و سرپرست؛ چه، پارسیان هندوستان که خود تربیت شده و متمدن هستند خوب می‌دانند که ما تبعه‌ی ایرانیم و جز دولت ایران کسی را حق مداخله در حدود و حقوق ما نیست. یعنی دولت و رئیس و آقا و سرپرست ما فقط و فقط اعلی‌حضرت همایونی و دولت ایران و قانون مملکتی است. اما بدبختانه کثرت بی‌چارگی و جهالت ما و بی‌اطلاعی آن‌ها فرصت به دست نماینده‌ی اخیر آن‌ها، میستر اردشیر جی ایدلجی ریپورتر، داده... در ظرف 23-24 سال مدت مأموریت ایشان... در حدود و حقوق جماعت مداخله و حکومت نموده و به‌واسطه‌ی مداخلات غیر حقه‌ی ایشان هر روز در میان جماعت، نفاق و دورنگی تولید می‌شود...» این نارضایی تا بدان‌جا بود که به گفته‌ی «رشید شهمردان»، اردشیر ریپورتر و همراهان او چون ارباب کیخسرو، «از دست و زبانِ» رهبران دینی جامعه‌ی زردشتی ایران «راحت نبودند و هر آن در پسِ پرده با پخش شبنامه و یا تشکیل مجالس» علیه آنان فعالیت کرده و «در پیش‌بردن مقاصدشان ... موانع ایجاد می‌کردند». و این تلاش‌ها، دیدگاه عده‌ای از نخبگان را نسبت به او مشوه کرده بود. او در این دوران، علاوه بر ارتباط با حضور رسمی در سفارت انگلیس، با سفرای کشورهایی چون آمریکا مرتبط بود، هم‌چنان که ارتباط مستمر خود را نخبگان غربگرا در ایران نیز ادامه می‌داد. اما شاید مهم‌ترین اقدام اردشیر ریپورتر، طرحی بود که برای آینده‌ی ایران درانداخت. او- هم‌آهنگ با چرچیل و وزارت مستعمرات و وزارت جنگ انگلیس- بر سر چگونگی استعمار ایران پس از جنگ جهانی اول، با وزارت خارجه‌ی این کشور اختلاف داشت؛ طرح وزیر خارجه- لرد کُرزُن- اعمال قرارداد 1919 و استعمار کهنه در ایران بود، در حالی که ریپورتر خواهان استقرار #استعمار_نو در ایران بود. و در این راستا، به فراهم‌آوردن مقدمات نیز پرداخته بود. #روزنه؛ خانه فضلا و فرهیختگان؛ https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053

خیانتکاران پارسی_انگلیسی و گذری بر کارنامه سیاسی اردشیر جی ریپورتر به بهانه اظهارات تحریف‌آمیز خسرو معتضد در شبکه افق [صفحه ۴ از ۵] #اختصاصی‌روزنه @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 به گفته‌ی حبیب‌الله رشیدیان، او مدت‌ها قبل به منزل عین‌الملک- از متنفذیون فرقه‌ی بهائی و پدر امیرعباس هویدا- آمده و به او گفت: «از شما خواهشمندم كه با محفل بهاييان به مشورت بنشينيد و از آن‌ها بخواهيد تا صاحب‌منصبي بلندقامت و خوش‌قيافه پيدا كنند و به شما معرفي نمايند و شما آن صاحب‌منصب را با من آشنا كنيد. اما به دو شرط: اولاً اين‌كه آن صاحب‌منصب نبايد صاحب‌منصب ژاندارم باشد و حتماً بايد صاحب‌منصب قزاق باشد. ثانياً شيعه‌ی اثني‌عشري نباشد.» و جمله‌ی اخير را باز تكرار نموده، «براي بار دوم گفت كه آن صاحب‌منصب نبايد شيعه‌ی اثني‌عشري خالص باشد». «پس از آن ملاقات، عين‌الملك، رضاخان را با ارباب اردشير جي آشنا كرد و اردشير وسيله‌ی آشنايي رضاخان با فريزر مي‌شود و فريزر او را به ديگر انگليسي‌هاي دست‌اندركار كودتا چون هاوارد، اسمايس و گاردنر (كنسول انگليس در بوشهر) معرفي مي‌نمايد.» ریپورتر در اکتبر 1917 با رضا خان آشنا می‌شود. او ارتباط خود با رضا خان را چنین توصیف می‌کند: «مدتی صحبت کردم تا او هم به حرف آمد و با آن‌چه گفت برایم روشن شد که ... می‌تواند روزی ناجی کشورش باشد. ... پس از مدتی که چندان دراز نبود، حس اعتماد و دوستی دوجانبه‌ای بین ما برقرار شد. او ترکی و روسی را تاحدی تکلم می‌کرد و به هر دو زبان به روانی فحش می‌داد! به زبانی ساده تاریخ و جغرافیا و اوضاع سیاسی و اجتماعی ایران را برایش تشریح می‌کردم. ... من به تفصیل برایش شرح داده‌ام که طبقه‌ی علماء و آخوندها و ملاها چگونه در گذشته‌ی نه‌چندان دور، آماده‌ی حتی وطن‌فروشی بودند. ... یازده سال تمام در میان عشایر و قبائل مختلفی که در محدوده‌ی جغرافیایی ایران سکونت دارند، به سر برده بودم. آن‌چه را که درباره‌ی آن‌ها از زبان و نژاد و مشتقات عشیره‌ای و سلسله مراتب و طبقه‌بندی ایلخانی و خانی و مناسبات خوب و بد آن‌ها با یکدیگر و روابطشان با دول بیگانه می‌دانستم، با ذکر جزئیات و موبه‌‌مو برای رضا شاه گفته‌ام.» سرانجام پس از تعلیمات دوساله، و پس از شکست طرح قرارداد 1919، طرح کودتا ریخته می‌شود. ریپورتر در مورد نقش خود در كودتاي 1299 می‌نویسد: «در اين مرحله به دستور وزارت جنگ (وينستون چرچيل) در لندن و نايب‌السلطنه‌ی هند، همكاري نزديك ژنرال آيرونسايد (فرمانده نيروهاي نظامي انگليس در خاورميانه) و من آغاز گرديد. من براي ... رضا خان ... اعتبار فراواني قائل بودم و سرانجام او را به آيرونسايد معرفي كردم.» اردشیرجی ریپورتر، در وصیت‌نامه‌ی خود که در سال 1309ش نوشته است، پرده از حضور مؤثر خود در دهه‌های حضورش در ایران بر می‌دارد: «امروزه پس از سپری شدن سی‌وهشت سال با وجدانی راحت می‌گویم که در تمام مراحل و مِن‌جمله نهضت مشروطیت و دوران استادی در مدرسه‌ی سیاسی آن‌جا که در قوه داشتم در تحریک و تقویت روح ایران‌دوستی در ایرانیان کوشیدم. در این دوران با ایرانیانی دوست شدم که هریک به‌نوبه‌ی خود خادم ایران بودند مانند اتابک اعظم، ملک‌المتکلمین، صنیع‌الدوله، مؤیدالدوله، سردار اسعد بختیاری، دهخدا، مشیرالدوله، ذکاءالملک، حکیم‌الملک، تقی‌زاده، سیف‌السلطنه و شوکت امیر قائنات. ... در سال 1912 مأموریت یافتم که به جدال و مرافعه بین خوانین بختیاری و شیخ محمّره بر سر این‌که آیا شوشتر و دزفول باید در حیطه‌ی قدرت بختیاری‌ها باشد و یا شیخ، رسیدگی کنم. سرانجام با مذاکره با شیخ از یک‌طرف و سردار جنگ ایلخانی بختیاری از سوی دیگر، موافقت‌نامه‌ای تنظیم شد و بنا به اصرار و خواهش طرفین امضاءکننده در کنسولگری و دفتر نماینده‌ی سیاسی انگلیس در محمره و بوشهر درج و ثبت شد که رسمیت پیدا کند. ... خوب به یاد دارم که روزی دوست مشفقم حسین‌قلی خان نواب که حزب ملیّون را رهبری می‌کرد با یأسی فراوان به من گفت: «اردشیر جی، من حزب را رها خواهم کرد زیرا همان کسانی که به وطن‌پرستی آن‌ها ایمان داشتم در جلسات علنی دم از وطن و آزادی می‌زنند و بعداً به طور محرمانه و یک‌یک از من می‌پرسند که راهنمایی و نظر سفارت را برای مذاکرات بعدی به آن‌ها بگویم!»..» #روزنه؛ خانه فضلا و فرهیختگان؛ https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053

خیانتکاران پارسی_انگلیسی و گذری بر کارنامه سیاسی اردشیر جی ریپورتر به بهانه اظهارات تحریف‌آمیز خسرو معتضد در شبکه افق [صفحه ۵ از ۵] #اختصاصی‌روزنه @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 آن‌گاه که مرگ ریپورتر فرارسید، خلاصه‌ای از #خدمات و نیکوکاری‌های او چنین برشمردند: «... اردشیرجی مدت چهل سال تا پایان زندگی مصدر خدمات بسیار مهمی در ایران... بود. دوره‌ی زندگی فرزانه اردشیرجی در ایران... دوره‌ی انقلاب و تجدد و مشروطه‌خواهی بود و رویه‌ی خدمت و فعالیت نیز مختلف. نسل جوان جویای ترقی و نام و شهرت و هرچیز، مغرب‌زمین را نمونه‌ی پیشرفت می‌دانستند. بنابراین در بیدار کردن احساسات ایرانی‌پرستی و آزادی و احیای سنن و شعائر ملی و تذکر مفاخر باستانی بین نسل جوان و رجال متجدد مساعی جمیله ابراز می‌داشت و یکی از اعضای انجمن آزادی‌خواهان ایران بود. ... فرزانه اردشیرجی نه‌تنها بین رجال و درباریان و خاندان سلطنتی ایران طرف توجه و صاحب نفوذ بود، بلکه رجال سیاسی دولت انگلستان مقیم تهران نیز با نظر احترام به او می‌نگریستند و در امور خاورمیانه به‌ویژه ایران جویای نظرات و خیالات او می‌بودند. رجال معروف انگلیس مانند سر پرسی کاکس، سر دنیس راس، لرد لینگتن و غیره از دوستان صمیمی او بودند. کابینه‌ی انگلستان او را به سِمت مشاور مخصوص سفارت خود در تهران منصوب و گذرنامه‌ی خصوصی برایش صادر ساخت. فرزانه اردشیرجی با خانواده‌های رجال بزرگ ایران آمدوشد داشت و مخصوصاً در بیدار کردن گروه زنان ایرانی و آشنا ساختن آنان به حقوق خود... کوشش خستگی‌ناپذیر به عمل می‌آورد... خدمت اجتماعی او در پس پرده انجام می‌گرفت. جویای نام و شهرت نبود. هر چند سال یک‌بار سفری به هند می‌نمود و پارسیان را از نتایج حاصله و روش کار خود باخبر می‌ساخت و طرح فعالیت‌های آینده را می‌ریخت... فرزانه اردشیرجی با سران ایل بختیاری روابط صمیمانه داشت و آن‌ها را به اعاده‌ی مجد و جلال و فرّ و شکوه ایران باستان تهییج می‌نمود. کلیه‌ی سفارت‌خانه‌های خارجه در تهران با نظر احترام به او می‌نگریستند. رجال معتبر دولت ایران در امور سیاسی نیز فرزانه اردشیرجی را مشاور خود قرار می‌دادند، و بسیاری تربیت فرزندان خود را به سرپرستی او واگذار می‌نمودند و زمانی هم در مدرسه‌ی علوم سیاسی تهران سِمت استادی را داشت. روزنامه‌ی تایمس لندن او را به سِمت خبرنگار خود در ایران و خاورمیانه برگزیده بود. فرزانه اردشیرجی زبان‌های کردی و لُری را نیز می‌دانست و بین آن ایلات صاحب نفوذ بود و طرف توجه و احترام همه‌ی ایشان. دانشگاه السنه‌ی آسیایی پتروگراد از او برای تدریس زبان‌های آسیایی دعوت به عمل آورده بود ولی چون صاحب گذرنامه‌ی خصوصی بود از پذیرفتن دعوت خودداری نمود. ...»(ظهور و سقوط پهلوی، ج۲، صص ۱۳۷_۱۳۸) در پایان، سؤال این است: آیا با این‌همه، می‌توان اردشیر را به عنوان یک #نیکوکار معرفی کرد؟ و آیا اگر چنین گفتاری در سیمای جمهوری اسلامی بیان شود، چگونه است؟ و به راستی #ملاک_خدمت_و_خیانت در ارزیابی رفتار یک شخصیت تاریخی چیست؟ [در نگارش این متن، از برخی نوشتجات آقایان شهبازی و حقانی استفاده‌ی فراوانی شده و در موارد متعدد، عین عبارات نقل شده است.] بعد التحریر پرداختن به مقولات تاریخی در قالب مستند یا برنامه‌های ترکیبی و...، از نقاط مثبت در کارنامه شبکه انقلابی افق است که تا کنون گره‌های ذهنی فراوانی را در ذهن مخاطب ایرانی باز کرده است و حتما آن خدمات در جای خود قابل تقدیر است اما تسامح‌گری در عرصه تاریخ، نتیجه‌اش مخدوش کردن حافظه تاریخی و مشارکت در پدیده شوم تحریف تاریخ و تطهیر پهلوی‌هاست. حتما و قطعا در مجموعه‌های انقلابی اراده‌ای برای ضریب دادن به تطهیر و تحریف وجود ندارد اما گاه از روی بی‌اطلاعی و گاه عملگرایی یا احیانا انفعال و روشنفکرمآبی‌، ممکن است در بدنه تصمیم‌گیران میانی یا تولیدکنندگان برنامه‌های تاریخی، خط تحریف و تطهیر در برخی برنامه‌ها مشاهده شود که البته هرگز پذیرفتنی و قابل توجیه نیست و اگر (ولو یک مورد) اتفاق بیفتد حتما باید تدارک شود. چرا که رسانه ملی به عنوان متولی تولید ابر روایت مورد تایید جمهوری اسلامی، شناخته می‌شود و این جایگاه بی‌بدیل اقتضای احتیاط و دقت حداکثری دارد. فراموش نکنیم که امثال ریپورتر‌ها از ایرانی بودن تنها نام و نژاد را واجد بودند و در حقیقت همه هویت و ماهیت‌شان در وابستگی و خدمت به دشمنان و بیگانگان تعریف می‌شد. او گرچه در ظاهر در زمره پارسیان هند و مدعی پیروی از آئين زردشتی بود اما به دین و آئین و وطن و نژادش را در قمار سرسپردگی به انگلیس باخته بود و صد البته فعالیت این سلسله منحوس از سرسپردگان و خیانتکاران پارسی_انگلیسی(!) از عصر پهلوی تاکنون در عرصه سیاست ایران هرگز متوقف نشده است؛ خطر #تقی‌زاده‌های‌جدید جدی است! #روزنه؛ خانه فضلا و فرهیختگان؛ https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053

🔴 رییس جمهوری که حق ندارد فرار کند! ✳️روح‌الله مدبر، کارشناس مسائل روسیه: زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین در سه‌چهار روز گذشته، تصمیم به فرار از اوکراین داشته ‌است و چندین‌بار هم با بایدن تماس گرفت و این مساله را با او درمیان گذاشت. چیزی که در رسانه‌ها پیرامون محتوای مکالمه زلنسکی و بایدن مطرح شده، دقیقا عکس آن‌چیزی است که در واقعیت رخ داده. اصل قضیه این است که در تماس روسای جمهور آمریکا و اوکراین، زلنسکی به بایدن می‌گوید من را از اوکراین فراری دهید. بایدن پاسخ می‌‌دهد ما خانواده‌ات را به لهستان یا سایر کشورهای همسایه منتقل می‌کنیم، اما تو فعلا در اوکراین بمان. یعنی بایدن درخواست زلنسکی را قبول نمی‌کند. 🔸بعد از بایدن، مکرون هم با رئیس‌جمهور اوکراین تماس می‌گیرد، زلنسکی هم مجددا درخواستش را با رئیس‌‌جمهور فرانسه مطرح می‌کند. مکرون در پاسخ به او وعده می‌دهد که من به تو تسلیحات جدید می‌دهم، تو در اوکراین بمان. یعنی زلنسکی عملا اختیار فرار کردن هم ندارد. حتی در این حد هم آزاد نیست. می‌خواهد فرار کند، اما او را به ماندن در اوکراین تشویق می‌کنند. منفعت آمریکا در این است که زلنسکی در اوکراین کشته شود تا بتوانند از او قهرمان بسازند، ولی روسیه قصد کشتن او را ندارد. زنده بازداشت کردن زلنسکی برای روسیه اهمیت دارد. 🔹نکته قابل‌توجه در این‌باره این است که امکان قتل زلنسکی پیش از بازداشت توسط نیروهای روس، توسط محافظانش وجود دارد و هدف فدراسیون روسیه کشتن زلنسکی نیست، چون جمعیت بسیار زیادی از ‌مردم دونباس که روس‌تبار هم هستند در دوره زلنسکی به روش‌های مختلف کشته شده‌اند. عین جمله‌ای که پوتین درباره زلنسکی گفته این است که ما می‌خواهیم او را محاکمه کنیم. پس اگر در این درگیری‌ها زلنسکی کشته شد، شک نکنید کار محافظان نزدیک او بوده است که اتفاقا از آمریکا هم به وی ملحق شده‌اند. 🔸برخلاف تمام تبلیغاتی که رسانه‌های غربگرای خارجی و داخلی پخش می‌کنند مبنی‌بر اینکه مردم اوکراین درحال مقاومت هستند و مردم اوکراین دارند سنگربندی می‌کنند، اما فضای واقعی در داخل اوکراین این است که مردم اوکراین از دولت زلنسکی حمایت نمی‌کنند. بخش عمده‌ای از مردم اوکراین فرار کرده‌اند یا در پناهگاه‌ها منتظر هستند تا حکومت زلنسکی ساقط بشود و به روسیه بپیوندد. منبع: https://farhikhtegandaily.com/news/70115 🌷کانال معرفت👇👇 🆔@marefatkade

#با_هم_بخندیم 🦋 مبعث پیامبر اعظم، رسول صلح و مهربانی مبارک 🌹🌹🌹🌹🌹 🌷کانال معرفت👇👇 🆔@marefatkade

✍امام صادق عليه السلام: در ميان انسان ها، از اوّلين تا آخرين، هيچ كس نيست، مگر آن كه به شفاعت محمّد صلى الله عليه و آله در روز قيامت، نياز دارد 📚المحاسن جلد1 صفحه293