✅ اربعين يعنى ميعاد شيعيان در یک کنگره جهاني ✍ خط حزب الله براي اولين بار،تحليل #45سال پيش رهبر انقلاب درباره مراسم اربعين را منتشر میکند؛ 45 سال پيش، يعني زماني که هنوز مراسم #اربعين، به شکوه امروزين شکل نگرفته بود، رهبر انقلاب در تاريخ 52/12/24 در سلسله جلساتي در مسجد امام حسن(ع) مشهد که به خواندن و تفسير خطب #نهج‌البلاغه اختصاص داشت، به‌مناسبت تقارن با شب اربعين حسيني(ع)، تحليلي تاريخي و جامع از چرايي اهميت زيارت اربعين ارائه مي‌دهند. از نکات جالب توجه آن است که رهبر انقلاب در انتهاي سخنراني خود، به اين موضوع اشاره مي‌کنند که «اگر امروز هم بتوانند شيعيان، آن سرزمين پاک و مقدّس را يک چنين ميعادى قرار بدهند، البتّه بسيار کار بجا و جالبى خواهد بود و هم دنباله‌گيرى از راهى است که ائمّه‌ى هدي (ع) به ما ارائه دادند.» متن آن سخنراني بدين شرح است: ✳️ شيعه يک جمع متفرّقى بود؛ يک جامعه‌اى بود که در يک جا و در يک مکان زندگى نمي‌کرد؛ در مدينه بودند، در کوفه بودند، در بصره بودند، در اهواز بودند، در قم بودند، در خراسان بودند امّا يک روح در اين کالبدِ متفرّق و در اين اجزاي متشتّت در جريان است؛ مثل #دانه_‌هاى_تسبيح، يک رشته و يک نخ، همه‌ى اينها را به هم وصل مي‌کرد. آن رشته چه بود؟ رشته‌ى اطاعت و فرمانبَرى ازمرکزيّت تشيّع، از رهبرى عالى تشيّع يعنى #امام؛ همه‌ى اين رشته‌ها به آنجا متّصل مي‌شد؛ قلبى بود که به همه‌ى اعضا فرمان مي‌داد؛ و به اين ترتيب، تشيّع يک سازمان و يک تشکيلات بود. اطاعت و فرمانبَرى آنها به‌حساب، فرياد زدنشان از روى دستور، سکوتشان برطبق نقشه، همه چيزشان با حساب. 🔰 عيب مهمي که جمع شيعيان داشتند ⏱ فقط يک عيبى کار آنها داشت و آن اينکه همديگر را کمتر مي‌ديدند. اهل يک شهر و شيعيان يک منطقه، البتّه يکديگر را مي‌ديدند، امّا يک #کنگره‌_جهانی لازم بود براى شيعيانِ روزگار ائمّه(ع). اين کنگره‌ى جهانى را معيّن کردند، وقتش را هم معيّن کردند؛ گفتند در اين موعدِ معيّن، در آن کنگره هرکس بتواند شرکت کند. آن موعد، #روز_اربعين است؛ و جاى شرکت، سرزمين #کربلا است؛ چون روح شيعه روح کربلائى است، روح عاشورائى است؛ در کالبد شيعه تپش روز عاشورا مشهود است؛ شيعه هرجا که هست دنباله‌روِ عاشوراى حسين است. اينها شعله‌هايى بوده که از آن روح مقدّس و پاک و از آن تربت عالى‌مقدار سرکشيده؛ به جان‌ها و روح‌ها زده؛ انسان‌ها را به گلوله‌هاى داغى تبديل کرده و آنها را به قلب دشمن فرو برده. ❓ چرا ائمه بر اشک بر امام حسين(ع) تأکيد مي‌کردند؟ اوّلين نهضتى که بعد از عاشوراى حسينى از طرف شيعيان به وجود آمد، #نهضت_توّابين بود. اينها آمدند در آن مرقد پاک دور هم جمع شدند -کتب تواريخ اينها را نوشته‌اند- مبلغ زيادى اشک ريختند. بعضى خيال مي‌کنند اين گريه وسيله‌ى عقده‌گشايى است؛ بله، گريه وسيله‌ى عقده‌گشايى است، درصورتي‌که با فکر همراه نباشد. امّا اگر فکر و انديشه به انسان اشکى بدهد، اين مثل همان آب کبابى است که آتش را تيزتر و تندتر مي‌کند؛ اين عقده نيست، #سلاح است؛ لذاست که گريه جزو کارهاى معمولى شيعيان صدر اوّل است که همه‌ي آنها در راه ستيزه‌گرى بودند، همه‌ي آنها در راه عاشورا قدم برمي‌داشتند. امام جعفر صادق(ع)اهل گريه است؛ امام رضا(ع) اهل گريه است؛ شعرا را وادار مي‌کنند و مي‌گويند اين قصائد بلند را بگوييد، برويد گروه‌ها را به ياد گذشته‌ى تشيّع بگريانيد که با اين گريه، آتش‌شان مشتعل‌تر و برافروخته‌تر بشود. ️ ⚜ اربعين يعنى ميعاد شيعيان در کنگره جهاني بنابراين، مسئله‌ى اربعين يک مسئله‌ى مهمّى است. اربعين يعنى #ميعاد_شيعيان در يک کنگره‌ى بين‌المللى، در يک سرزمينى که خود آن سرزمين خاطره‌انگيز است؛ سرزمين خاطره‌ها است؛ خاطره‌هاى باشکوه، خاطره‌هاى عظيم؛ سرزمين شهدا، مزار کشته‌شدگان راه خدا. اينجا جمع بشوند پيروان تشيّع، و دست برادرى و پيمان وفادارىِ هرچه بيشتر ببندند. اين اربعين است. ◀️ اجمالاً، يادآورى خاطره‌ى عاشورا و خاطره‌ى آن جهاد و ازخودگذشتگى و فداکارى عظيم، در روز اربعين انجام مي‌گرفته؛ و در آن سرزمين. اگر امروز هم بتوانند شيعيان، آن سرزمين پاک و مقدّس را يک چنين ميعادى قرار بدهند، البتّه بسيار کار بجا و جالبى خواهد بود و هم دنباله‌گيرى از راهى است که ائمّه‌ى هدي (ع) به ما ارائه دادند... @HawzahNews| خبرگزاری حوزه