🔻جنگ آکادمیک ‼️آیا اجزاء نهاد علم، عاملی بر فروریزی امنیت هستند؟ 📎 نوشتاری از دکتر محمدرضا کدخدایی، در نقد مواجهه برخی از عناصر نهاد علم با وقایع ۱۴۰۱ ▫️دانشگاه‌ها و نقش‌های تعین یافتۀ دانشگاهی، مانند اعضای هیئت‌علمی دانشگاه‌ها، چه بخواهند و چه متوجه نباشند، معماران اصلی و پنهان حکمرانی جهان و حکومت‌ها و نیز گردانندگان اصلی دستگاه جنگ، یعنی فروریزی قدرت و اقتدار حکومت و حاکمیت و نظم اجتماعی رقیب تلقی می‌شوند. ▫️آیا نقد بر فروکاست‌گرایی پوزیتویستی بهانۀ مناسبی برای افتادن در وادی افراط هرمنوتیکی است؟! چگونه برای یک پژوهشگر امکان دارد یک کلان موضوع اجتماعی یا به‌اصطلاح موضوعی ماکرو سوسیولوژیک مثل اغتشاشات 1401 را در شرایطی که کمتر از یک ماه از حیات آن نگذشته، با این سرعت و با این میزان از جزمیت توصیف و تحلیل و تبیین کند؟! ▫️توصیه به خفه شدن جامعۀ دانشگاهی، با چه منطق و بر اساس کدام اخلاق علمی است؟! مکتب انتقادی، حتی در نسخۀ فحاش فایرابندی، به برخی چهارچوب‌های اخلاق علم و پژوهش پایبند است. نتیجۀ مکتب انتقادی، حتی در قرائت ساختارشکن انتقادی، تکثرگرایی در نهاد علم می‌شود؛ نه پیشنهاد لال شدن به عالمان علوم‌انسانی در جریان غالب دانشگاهی! ‌‌ ▫️آیا جز این است که در مناسبات قدرت، هرآنچه تفسیرپذیرتر و مبهم‌تر باشد، به نفع قدرت، تأویل و مصادره می‌گردد؛ کنشگران علمی و نظریات علمی نیز هرچقدر تفسیرپذیرتر و مبهم‌تر باشد، نهاد قدرتمند علم یعنی دانشگاه و کنشگر قدرتمند این نهاد، یعنی عضو هیئت‌علمی، هر تأویل و تفسیری را بر اساس میل خود بر جامعه تحمیل و به نفع خود مصادره می‌کند؛ بدون آنکه منتظر پژوهش و جمع‌آوری اطلاعات از میدان باقی بماند. ➕ جهت خرید شماره چهارم خردورزی با ارسال رایگان، به ادمین پیام دهید: @ErfanKhalilifar 📍مجله خردورزی: @kheradvarzi_com

🔻زنانی که نباید شناخته شوند ‼️سکولاریسم چگونه زنان را محدود می‌کند؟ 📎 سرمقاله شماره چهارم خردورزی؛ به قلم مجید رحیمی، سردبیر مجله ▫️تفکر سرمایه‌داری و لیبرالیسم، مختص یک جغرافیای صرف یا افرادی با شاخصه‌های مشخص ظاهری نیست؛ این تفکر با مدیریت ایماژ، چیزی را به رویدادهای مهم اضافه و یا حتی فراتر از آن، رویداد دیگری را برای کمک به استیلا و هژمونی خود خلق می‌کند. ▫️ایماژها فراتر از تغییر حالات ذهنی افراد، بر بدن انسان‌ها نیز تأثیر می‌گذارند و اغلب، افکار عمومی را برای به‌حق جلوه‌دادن و خریدِ ترحم به نفع خود مهندسی می‌کنند. در چنین ساختاری، سخن از نیازهای حقیقی زنان، محبت عاقلانه و مودت عطوفانه در خانواده و نگاه عزت بخش، کرامت‌بخش، رشد آفرین و استقلال دهندۀ به هویت و شخصیت زن کنار می‌رود و زن به‌مثابۀ کالایی مصرفی، کاسب‌گرانه، مادی، اقتصادی و وسیلۀ تمتع به‌حساب می‌آید. ▫️جامعه‌ای که دغدغۀ مسائل زنان دارد، اما در نظام معماری، حریم خصوصی زن را ارج نمی‌نهد؛ نظام شغلی آن بیش از هشت ساعت توان مادر را طی تجملاتِ ملال‌آوری در بسترهایی غیر از جایگاه مادری هدر می‌دهد؛ هیجانات زنانه را در جایگاه‌هایی همانند نمایش خانگی و فضای مجازی می‌سوزاند و دغدغۀ مادران یک جامعه را در عمل‌های زیبایی، رژیم‌های لاغری و... خلاصه می‌کند، ظالم به اهداف والای انسانیت است، اما در قالب و ظاهر مسائل زنان. ➕ جهت خرید شماره چهارم خردورزی با ارسال رایگان، به ادمین پیام دهید: @ErfanKhalilifar 📍مجله خردورزی: @kheradvarzi_com