#مستند_داستانی_امنیتی_عاکف_سری_سوم #قسمت_شصت وقتی فهمیدم عاصف اومد، به بچه ها زنگ زدم که بهش بگن بیاد بالا. عاصف اومد طبقه‌ سوم اتاق من، نشست گزارش ماموریت نوشت. ساعت حدود 11 شب بود که حدید پیام فرستاد به گوشیم: متن پیام... «سلام.. شرمنده، بازم شارژ عصای دستم «بیسیم» تموم شد. طرف داره میره داخل یه رستوران و تنها هست. دستور چیه؟» وقتی پیامش و خوندم که نوشته شارژ عصای دستم تموم شد، اعصابم ریخت به هم. چون این بار دومش بود. فورا بهش زنگ زدم.. جواب داد: _سلام حاج عاکف. صِدام و بردم بالا، با حالت عصبی بهش گفتم: +سلام. مگه من وسط ماموریت به این مهمی باهات شوخی دارم که داری هر چندروز پشت تلفن باهام لاس میزنی میگی شارژ بیسیمم تموم شد. دفعه قبل چشمم و بستم گفتم عیبی نداره.. اما دیگه چرا میزاری بار دوم بشه؟؟!! هان؟؟ از اونی که شیفت و تحویل میگیری بپرس که بیسیم شارژ داره یا نه. من مگه اینجا باطری سیار هستم که به من میگی این چیزارو. بعدشم پِیجِرت کجاست؟ _حاج آقا بخدا منظوری نداشتم. +جواب من و بده. پِیجِرِت کجاست؟ _اداره تحویل گرفته گفته قرار این هفته پیجرهای جدید بدن. +ببین چی دارم بهت میگم علی.. این بار هم گذشت کردم. اما دفعه بعد از هرکدومتون وسط ماموریت از این غلطا سر بزنه، باور کن خودم استعفای شمارو مینویسم از طرفتون امضا میکنم، یه بیلم میدم دستتون میرید خودتون و سمت یه قبرستون یا بیابون دفن میکنید. _ببخشید حاجی. +من دنبال ببخشید گفتن نیستم مومن.. اصلاح کنید این نواقص و !! الانم بگیر برو دنبالش داخل رستوران.. همونجا بگیر بشین شامتم بخور، سوژه رو هم زیر نظر بگیر. حواست باشه ببین چه کار میکنه. هرکسی هم اومد سمتش بهمون گزارش کن. _بله حتما. +عینک دوربین دار همراته؟ _بله هست. +خوبه.. اگر کسی اومد برای ملاقات با این آدم فعالش کن بعد بهمون خبر بده تا فیلمش و آنلاین بچه ها بگیرن. _چشم. قطع کردم و دیدم عاصف همچنان مشعول نوشتنه.. بهش گفتم : « گزارشت و نوشتی برو استراحت کن.. منم همینجا میخوابم. استراحت کن صبح برو رهگیری رو از علی ( حدید ) تحویل بگیر. این داد و بیداد هم باید سر تو بشه نه سر اون.» عاصف گفت: _کلا امروز سوزنت روی من گیر کرده ها !! میشه بگی چرا؟ +برای همون یه راه. برای اینکه تو بهش تحویل دادی بی سیم و.. میبینی ما سر بیسیم اینجا مشکل داریم..یه خرده رعایت کنید.. جای اینکه صبح تا شب برای من پشت بیسیم هوا بفرستی مسخره بازی در بیاری و شارژش رو تموم کنی، حواست به کارا باشه. عاصف خندید گفت: _چشم. لبخندی زدم گفتم: +یه بار که روت زوم کردم بعدش دوتا قفلی زدم بهت، اونوقت میفهمی. خیلی خسته بودم، رفتم داخل حیاط خونه امن کمی قدم بزنم. همینطور که داشتم قدم میزدم زنگ زدم به خانومم.. چندتا بوق خورد جواب داد. _محسن جان سلام. +سلام به روی ماهت، به چشمون سیاهت. خوبی؟ _ممنونم، خسته نباشی. چه عجب یادی از ما کردی؟ +ما که دربست درخدمتیم همیشه. _آره همیشه هات معلومه. +دیگه از قدیم گفتن بخشش از بزرگانه. تو هم ببخش. _من نخوام از بزرگان باشم باید کی و ببینم؟ +من و ! _عجب !! +میخوای شبکه رو عوض کن یکی دیگه رو ببین.. _مثلا کی و؟ +عمت و. _وای ی ی ی ی ی ی خیلی گیر میدی به عمه پیر مننننننننن خندیدم گفتم: +تعریف کن چه میکنی؟ _دعا به جون شما.. +خوبه بشین دعا کن. _نمیخوای بیای خونه؟ +شاید آخر شب اومدم. فعلا جایی هستم که یه کم مونده تا کارم تموم بشه. _باشه.. ولی لطفا نمیای بهم بگو. امشب آپارتمان ما خیلیا نیستند خونشون. واقعا میترسم گاهی داخل خونه. +چشم.. اگر نمیام بهت میگم که بری خونه مادرت.. راستی خواهرم رفت؟ _آره با مادرت رفت.. فردا شب میاد پیشم.. برای فردا شب اگر یه وقت نیومدی نگران نباش. +چشم. _وقت داری درمورد یه موضوعی صحبت کنیم؟ +آره عزیزم بگو... _امروز رفتم دکتر.. بعدش جواب... صحبت های فاطمه که به اینجا رسید دیدم یکی از بچه ها داره از پله ها مثل گلوله میاد سمتم. به خانومم گفتم گوشی دستت. صالح بود که داشت با سرعت می اومد پایین. وقتی رسید بهم گفت: «آقا عاکف، یکی رفته سر قرار.. تصویر آمادس میتونید ببینید.» گفتم: «باشه صالح جان. شما برو منم همین الآن خیلی فوری میام بالا.» صالح رفت، به خانومم گفتم: « فاطمه جان.. دورت بگردم ببخشید. خییییلی شرمندتم. بزار وقتی اومدم خونه سرفرصت حرف میزنیم. باشه فدات شم؟ چون یه کار فوری پیش اومده.» آهی کشید، گفت: «باشه.. فقط مراقب خودت باش.» قطع کردم فوراً رفتم بالا به طبقه اول که اتاق کنترل اونجا بود، به بچه ها گفتم تصویر و بفرستند روی مانیتور اتاقم و میرم اتاقم طبقه سوم. ✅ #کپی و هرگونه استفاده فقط باذکر منبع و لینک کانال #خیمه_گاه_ولایت و نام نویسنده #عاکف_سلیمانی مجاز است. وگرنه قابل پیگیری خواهد بود. ✅ http://eitaa.com/kheymegahevelayat

#قسمت_شصت مدتی از طی مراحل این پرونده گذشت و ما هر روز که میگذشت، به طور حلزنی میتونستیم به ابعاد مهمی از زوایای مختلفراین پرونده برسیم. دلیل حلزونی بودن روند این پرونده این بود که ما با یک زن حرفه‌ای طرف بودیم. به همین خاطر بعد از چند هفته کارو تلاش، به یک نیمچه اطلاعاتی میرسیدیم. همین اتفافات کار مارو سخت میکرد. مدتی طی شد و با برنامه‌ای از پیش طراحی شده ارتباط عاصف و دختره رو عمدا بیشتر کردیم. بارها و بارها تلاش کردیم موقع ملاقات عاصف و دختره، مادربزرگ دختره هم در یکی از قرارها حضور داشته باشه اما هربار دختره با بهانه های مختلفی می‌پیچوند. اما هدف ما چی بود و چرا اصرار داشتیم که مادربزرگ دختره در یکی از این ملاقات‌ها و حضور داشته باشه. هدف ما نفوذ در اون خونه‌ای بود که محل زندگی دختره بود. یک بار موفق شدیم و در یکی از این ملاقات‌ها تونستیم با حربه‌های مختلف کاری کنیم که دختره مادربزرگش و همراه خودش بیاره. مجوزهای لازم قضایی رو برای ورود به اون خونه گرفتم و برای تعقیب و مراقبت از عاصف و دختره و مادربزرگش در اون قرار، دوتا از همکارای دیگه رو که توی این پرونده فعال بودند گذاشتم. بعد از اینکه عاصف و دختره و مادربزرگ سر قرار رفتند تا باهم ناهاری بخورن و چرخی توی تهران بزنن، من و صادق رفتیم به خونه مورد نظر. وارد منزل شدیم و تموم چیزهایی که لازم بود و بررسی کردیم اما به نکته خاصی که بتونه سند و مدرک بشه برای این پرونده نرسیدیم. با مجوز قضایی قرار شده بود در بعضی نقاط این خونه دوربین کار بگذاریم. مشغول بررسی اتاق‌ها بودم که صادق اومد سمتم، گفت: _حاجی، اتاق این دختره چیزی نداره که ما بخوایم دوربین کار بگذاریم. +یعنی چی صادق؟ _یعنی خیلی زرنگه. اتاقش وسیله خاصی مثل مجسمه و کتابخونه و ساعت و ... هیچچی نداره که ما بخوایم اقدام کنیم. راست میگفت. فقط یه فرش بود و یه لحاف و تشک. حتی یه لامپ یا یک لوستر هم توی اتاقش نصب نبود. عجیب بود. تمام اتاق و مجددا خودم بررسی کردم، اما واقعا راهی وجود نداشت. این حرکت معلوم بود که ما با یک آدم فوق العاده حرفه‌ای و محتاط امنیتی مواجه‌ایم که در این حد تمام اتفاقات پیش بینی نشده رو برای خودش پیش بینی میکرد. میخواستم به صادق بگم چیکار کنه و توی کدوم قسمت از خونه دوربین کار بگذاره که مهدی اومد روی خطم و توی گوشم گفت: _حاج عاکف صدای من و داری‌؟ +بگو مهدی. میشنوم. _حاجی دختره توی رستوران بود و رفت سرویس بهداشتی، اما یه هویی غیبش زده. عاصف به من میگه چیکار باید کنه؟ +مگه میشه؟ _دارم بررسی میکنم همه جا رو. +خوب گوش کن ببین چی میگم. تو در موقعیت خودت بمون! بدون دستور من قدم از قدم بر نمیداری! خودم حله‌ش میکنم. فقط همونجایی که هستی چشم روی هم نزار و همه چیز و زیر نظر بگیر. آماده هرگونه اتفاقی باش. _چشم. +تمام. فورا پیام دادم به عاصف: «چیشد؟ اوضاع چطوره؟ چه اتفاقی افتاده؟» یک دقیقه بعد پیام داد: «رفته دستشویی، اما نیومده. الان یه ربع شده.» پیام دادم: «هرجایی که می‌دونی باید بری، برو دنبالش.» عاصف رفت، بعد از ده دقیقه زنگ زد... فورا جواب دادم: +چه خبر عاصف؟ _هیچچی حاجی. انگار آب شده رفته توی زمین. +مادربزرگه دختره رو ببر توی ماشین خودت بشینه. برگرد داخل رستوران. گوشی ریزی هم که توی گوشت بود برای ارتباطمون و خواهشا زودتر فعالش کن. _چشم. عاصف مادربزرگه دختره رو برد توی ماشین، خودش برگشت رستوران، بهم زنگ زد گفت: _خط و فعالش کردم. دستور چیه حاجی؟ +خوب گوش کن ببین چی میگم. این اتفاق شروع یک سری تحولات و اتفاقات جدیده. فقط خوب دقت کن به حرفم. من جایی گیر کردم و ثانیه به ثانیه‌ش برای من مهمه! الان با بچه‌ها هماهنگ میکنم تا مختصات منطقه و رستوران مورد نظر و ماهواره‌ای بررسی کنن تا نقشه رو ببینند بخوان بهم بگن اون رستوران چندتا در داره. _من باید چیکار کنم حاج عاکف؟ +الان برو پیش رییس رستوران ازش بپرس این رستوران درب دیگه ای هم داره یا نه؟ _چشم... مخاطبان محترم #خیمه_گاه_ولایت، بگذارید یه نکته مهمی رو بگم. شاید بگید چطور نمیدونستید اون رستوران درب ورودی و خروجی دیگه‌ای هم داره؟ مگه شما از قبل نمیرفتید توی منطقه مورد نظر مستقر نمیشدید؟ راستش سوالتون درسته! درچندجلسه اول ما میدونستیم و من خودم شخصا برای عاصف تعیین میکردم کجا برن و کجا نرن تا ما بتونیم راحت رهگیری کنیم و اونارو زیر نظر داشته باشیم. اما هر چی اومدیم جلوتر دیدیم خود دختره یه هویی رستوران و جایی که مدنظر عاصف بوده، محلش و تغییر میده و یه هویی میگه بریم توی فلان رستوران. بگذریم... عاصف بعد از لحظاتی گفت: _حاجی من نتونستم همه جای رستوران به این بزرگی و کنترل کنم. ظاهرا درب دیگه ای نداره. +کی گفته؟ _رییس رستوران. +رییس رستوران غلط کرده. _اتفاقا نظر منم همینه. چیکار کنم؟