#خاطرات_امیر_عبداللهیان #پارت_بیست_و_سوم ایران مقابل 81 کشور که در راس آن آمریکا و اسراییل بودند، ایستاد. زمینه برای گفتگوی طرفهای درگیر آماده نبودما در شرایطی پیشنهاد مذاکره را مطرح کردیم که هیچ یک از طرفهای درگیر اصلا برای مذاکره آمادگی نداشت. آن موقع همه صحبت از جنگ میکردند. شاید شصت تا هفتاد درصد خاک سوریه در دست یا محاصره معارضین مسلح و تروریست ها بود و همه میگفتند تادوهفته دیگر حکومت بشار اسد سقوط میکند. وقتی ما به مذاکره سیاسی دعوت میکردیم، مخالفین حکومت سوریه و مخالفین راهبرد سیاسی ایران در منطقه میگفتند ایرانی ها با طرحشان که اسم زیبای مذاکره هم دارد میخواهند همه را فریب بدهند؛ وگرنه در شرایطی که پیروزی در دست ماست، چه دلیلی دارد مذاکره کنیم؟ به یک معنا شاید اگر مخالفین درایت داشتند، با خود میگفتند الان که هفتاد درصد خاک سوریه در محاصره یا اختیار ماست و در موضع برتر قرار داریم، میتوانیم مذاکره کنیم و از مذاکره نتیجه بگیریم. اما آنها از پیروزی میدانی خود اطمینان داشتند و شرایط منطقه ای و بین المللی هم آنها را تایید میکرد. باراک اوباما و هیلاری کلینتون با سران معارضین که بعضی ها واقعا وزنی هم نداشتند در کاخ سفید ملاقات میکردند. خبر آن را منتشر و آن ها را برای ادامه جنگ تروریستی و فروپاشی نظام سیاسی سوریه تشویق میکردند. آنچنان روحیه میدادند که اینها میگفتند آمریکا پشت سر ماست؛ همه ی دنیا از ما حمایت میکند، پس چرا مذاکره کنیم؟ ادامه میدهیم تا بشار اسد را ساقط کنیم. معارضین پیروزی را به اندازه ای در دسترس می دیدند که بعضی ها میگفتند اگر در میدان عمل هم کاری نکنیم، از طریق همین مصاحبه ها بشار اسد سرنگون و نظام ساقط میشود. این مخالفین راجع به جمهوری اسلامی ایران هم میگفتند دولت سوریه در آستانه فروپاشی است و در این شرایط آشفته و آمریکایی ها هم شدیدترین تحریمها را یا به تعبیر هیلاری کلینتون تحریمهای کشنده را علیه ایران اعمال کرده اند، ایرانی ها از روی اجبار، طرح سیاسی برای سوریه پیگیری میکنند. چون فعلا کار دیگری از دستشان ساخته نیست. درحالی که اساساً برداشت غلطی از وضعیت داشتند. خانم هیلاری کلینتون بعدها در خاطراتش گفت سیاست ما در سوریه چه ضربه هایی از جمهوری اسلامی ایران خورد. او نوشت فقط در یک مورد حزب الله لبنان به عنوان متحد جمهوری اسلامی، تنها 1000 رزمنده وارد سوریه کرد و این هزارنفر معادله را به نفع بشار اسد و به ضرر ما تغییر دادند. در آن مقطع حتی وقتی دولت سوریه را به گفتگو دعوت میکردیم، آنها جواب میدادند طرح شما طرح خوبی است؛ ولی ما الآن در میدان جنگ باید با دشمن قدرتمندانه برخورد کنیم، تروریستها را پس بزنیم و از موضع قدرت آن ها را پای میز مذاکره بیاوریم. اما هیچگاه با اقدامات سیاسی جمهوری اسلامی ایران مخالفت نمیکردند؛ به ویژه شخص رهبری سوریه، آقای بشار اسد، در اوج دفاع و مبارزه با تروریسم به راه حل سیاسی ایمان داشت. در این زمان، علاوه بر مذاکرات دیپلماتیک وزارت خارجه، گفتگوهای سطح بالایی بین سردار سلیمانی و مقامات ارشد سوریه در حوزه ابتکارات سیاسی و میدانی داشت. وزارت اطلاعات، دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی، و دستگاههای امنیتی نظام نیز در حفظ امنیت ملی کشور و امنیت منطقه اقدامات چندلایه ای را انجام میدادند. یکی از شانس های بزرگ ما در سوریه و منطقه ارائه ارزیابی های دقیق میدانی و اطلاعاتی بود که تجربه ارزشمند و عمکلرد عالی نهادهای امنیتی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی ایران آن را تضمین میکرد. آقای دکتر ولایتی هم به دفعات به عنوان مشاور بین الملل مقام معظم رهبری به سوریه سفر میکرد که بنده هم همواره همراهشان بودیم و مذاکرات سودمندی برگزار میشد. دبیرشورای عالی امنیت ملی هم به عنوان هماهنگ کننده عالی در کشور، در این صحنه نقش ویژه ای داشت.