📜 متن زیر نوشته مرحوم علی صفایی حائری و از کتاب معرفت دینی تا حکومت دینی انتخاب شده است که به مناسبت روز احسان و نیکوکاری، در کانال خیرینه،منتشر می شود: 🍃 🔹گاهى تو بچه را به پاى خودت مى‏ دوانى و توان او را در نظر نمى‏ گيرى و گاهى او را به‏اندازه‏ ى توانش راه مى‏ برى و با بى تفاوتى از او كار مى‏ كشى. گاهى با عشق و محبت و با لطافت و دقت در او انگيزه راه رفتن و عشق به قدم زدن و شوق دويدن ايجاد مى‏ كنى و با اين همه زيبايى او رامى‏ كشى و با او راه مى‏ روى. مدارا و مماشات، پا به پا رفتن و با نرمى و محبت او را به راه آوردن، چيزى بالاتر از عدل است. بعضى وقت‏ها تو براى رفع تكليف و قال خواباندن كسى را مهمان مى‏ كنى و برايش غذا مى‏ آورى و گاهى به خاطر محبت و ارادت و اشتياق و شيدايى مى‏ خواهى غذايى را فراهم كنى، اين دو اطعام يكسان نيستند و در شكل و روش و مقدار و كيفيت برابر نيستند. *عدل به امن و استغنا نياز دارد؛ ولى احسان به عشق و شيدايى و محبت و لطافت!* آن‏جا كه فرزند تو عيبى به هم مى‏ زند، با تمامى دقت سعى مى‏ كنى كه بدى‏ هايش را محاصره كنى و پنهان كنى و درمان كنى؛ ولى براى ديگرى زخمش را به همه نشان مى‏ دهى و بر آن نمك مى‏ پاشى و چركينش مى‏ سازى. تفاوت عدل و احسان در شكل عمل و روش و كيفيت و انگيزه‏ ها و زمينه سازى‏ ها برابر نيست و هر كس با هر قدر از خشونت و قاطعيت، در خويش مى‏ تواند اين تفاوت‏ ها را شاهد باشد و مى‏ تواند خود را محاسبه كند و نه تنها عمل، كه نفس و دل و نيت و انگيزه هايش را بررسى نمايد. ❛❛ عین‌صاد #خیر_را_جاری_کنیم #احسان #نیکوکاری #خیرینه 🆔 کانال خیرینه | @kheyrine_ir