ولی آقایِ چاووشی ، شما یه کنسرت به ما بدهکاری‌آ.

تا وقتی که میشه به ابر‌هایِ آسمون و ماه و ستاره دل‌بست، چرا اشرف‌المخلوقات ؟

من همون تَنهآ‌ترینم..

عاجزانه آغوشِ تو را می‌طلبم که در آن بر حالِ خویش، بگریَم و بگریَم و بگریَم .

دلیلِ سکوتم را می‌پرسند و من لبخند میزنم، چون نمی‌دانند تا می‌خواهم از غم‌هایم بگویم اشک‌هایم از کلمات سبقت می‌گیرند .

سلام‌علیکم. عرضم به محضر شما که امروز در وقتِ تدریس ذهن ما مشغولِ شما بود ، استاد از درسِ جغرافیا می‌گفت اما نمی‌دانست تعبیرِ جغرافیا این است که تنِ ما یک‌جا باشد و قلبِ ما جایِ دیگری. تاریخ از قدمتِ جنگ‌ها می‌گفت اما نمی‌دانست اصعبُ الحروب را پشتِ سر گذاشته‌‌ایم و فی‌الحال با تنی زخمی اما لبخند بر لب بر سرِ کلآسشان نشسته‌ایم. کتب‌مان را زیر و رو کردیمُ نوشته‌هایی گیرِ ما آمد که ارزشِ آن‌ها بیش از نوشته‌هایِ دورانِ مغول و چنگیز است، و مخآطبِ تمام آن نوشته‌ها خودِ شخصِ شما هستید که به دستِ ما نوشته شده است، ما چه کسی هستیم ؟‌ همآن منِ‌المتکلمِ قواعدِ درسِ عربی‌ست. اگر می‌خواهید بگویید که بیخیآلِ شما شویمُ به فراموشی بسپاریم که باید بگویم کتابِ روانشناسی را کمی مطالعه کنید چون در یکی از صفحه‌هایِ آن گفته بودند که آدمیزاد نمی‌تواند هیچ چیزی را فراموش کند و فقط به مرور کمرنگ می‌شود و اگر فکر می‌کنید که فکرِ شما به مرور کمرنگ می‌شود که بگذار بگویم سخت در اشتباهید، چون آدم به آدم به دنبالِ تو می‌گردیم همآنندِ X گمشده و خآطرات بدونِ اذنِ‌دخول به سراغِ ما می‌آیند و همآنندِ دبیر ریاضی هیچوقت غیبت نمی‌کنند. فلذا از شما تقاضا داریم کوتاه بیآیید و به ما سر بزنید که جهان مدرسه‌ای‌ست و ما در آن دانش‌آموزانی هستیم که به زودی این مدرسه را ترک خوآهیم کرد پس در این مدتِ کوتآه مارا در آغوش بگیرید و بگذارید کتب‌ِ دینی را ببندم که مبادا از هم‌گناهِ ما بودن منصرف شوید.

بودنِ بعضی از آدما، تازه از نبودنشون شروع میشه.

دختر تبریک نمی‌خواد ، کادو می‌خواد کادو.

روز دختر کادو نمی‌دهید، نمی‌شود برآیتان مُرد.

_ 00:36

عجیب است عزیزِ من ؛ که دیگران با یک کلمه، تاکید می‌کنم فقط با یک کلمه از چشمِ من افتادند، اما تو بعد از تمامِ آن کلمآتِ تلخ، همچنان نورَعینِ منی !

آدمیزاد است دیگر، تا وقتی که بآشی قدرت را نمی‌دانند و خودی و ناخودی به تو سنگ می‌زنند و از تو گله می‌کنند، اما وای‌بحالِ روزی که بودنت نبودن شود. چنان از تو اسطوره می‌سازند و برایت اشک می‌ریزند و بر سرِ خود می‌زنند که به آن تیکه اهنگ از خواننده‌یِ نامحبوب می‌رسیم که می‌گفت : مردمِ زنده‌کشِ مُرده‌پرست.