مےبینمت کہ بر تپہ‌هاۍ سوخته، ثانیہ‌هاۍ مصیبت را تاب مےآوری و از خیمہ‌هاۍ عطشان، شعلہ مےتکانۍ. مےبینمت، سرفراز و نستوه. آغوشت، خون آلود حنجرۍ بریده است و دلت، تکہ تکہ حادثه گودال... تُ همانۍ کہ بےهراس از ارتفاع شمشیرها، حقانیت ؏شق را به تفسیر نشستۍ و خواب راحت را از چشمان بےعدالت کفر، ربودۍ. تُ زینبــی، او کہ روح اسطوره‌ای‌اش، عصیان بادها را به سخره مےگیرد...♥ #معصومه_داودآبادی