#ام‌البنین سلام برات خبر رسید... 💠حاج امیر کرمانشاهی #وفات‌حضرت‌ام‌البنین‌سلام‌علیها

#ام‌البنین سلام برات خبر رسید... 💠حاج امیر کرمانشاهی #وفات‌حضرت‌ام‌البنین‌سلام‌علیها

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#مدافع_ولایت» روز شنبه، ١۴٠١/١٢/٠۶ مناسبت روز: چهارمین روز از ماه شعبان المعظم برابر با سالروز ولادت با سعادت #قمربنی‌هاشم (ع) و «روز جانباز» است، لذا ضمن گرامیداشت مقام بلند جانبازان و ایثارگران انقلاب اسلامی، این روز فرخنده را به همه‌ی مسلمانان جهان تبریک و تهنیت عرض نموده و سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند حضرت #عباس (ع) آغاز می‌نمائیم‌؛ #عباس‌بن‌علی‌بن‌ابیطالب (ع)، اولین فرزند حضرت #ام‌البنین (س) و حضرت امیرالمؤمنین (ع) است که مهمترین فراز زندگی ایشان حضور در حماسه کربلا و حمایت از حضرت سیدالشهداء (ع) و شهادت در روز عاشورا است؛ اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، مقام بسیار بالایی برای حضرت #اباالفضل (ع) قائل بودند، چنانچه امام سجاد (ع) فرمودند: «إنَّ لِعَمِیَّ العَباسْ دَرَجَهً یَغبِطُهُ بِهَا جَمیعُ الشُّهَداء یُومَ القِیامَه...»: «برای عمویم عباس جایگاهی است که تمام شهدا در روز قیامت، به مقام و درجه‌ی ایشان غبطه می‌خورند!» (أمالی صدوق، ص۴۶۳) همچنین آن حضرت در کلام گهربار دیگری فرمودند: «خداوند عمویم عباس را رحمت کند که ایثار کرد و خود را به سختی افکند و در راه برادرش جانبازی کرد، تا آن‌که دست‌هایش از پیکر جدا گردید؛ آن‌گاه خداوند به جای دستان، دو بال به وی عنایت فرمود که در بهشت همراه فرشتگان پرواز کند؛ همان‌طور که برای جعفر طیار (ع) قرار داده...» (خصال شیخ صدوق، ص۶۸) مشهورترین کنیه حضرت عباس(ع)،  «ابوالفضل» به معنی «ابوالفضائل» است زیرا ایشان جلوه‌ی تمام فضایل و زیبایی‌های ظاهری و باطنی بوده‌اند؛ چنانچه در فضائل ظاهری، چنان زیبا و تنومند بودند که حضرت را «قمر بنی هاشم» نامیدند؛ و در فضایل اخلاقی و معنوی از قبیل ایمان، علم، بصیرت، شجاعت، وفاداری و #ولایت‌پذیری و #ولایت‌یاوری نیز شاهکار خلقت بوده‌اند؛ ✍️ هرچند متأسفانه درباره زندگی و احوالات آن حضرت تا قبل از محرم سال ۶۱ قمری، اطلاعات اندکی وجود دارد! اما از همین اطلاعات و احادیث محدود می‌توان به فضائل ارزشمندی از حضرت اباالفضل (ع) اشاره نمود: 1️⃣ «علم و دانش»: امام سجاد(ع) می‌فرمایند: «اِنَّ العَبَّاسَ بنِ عَلِیّ (ع) زُقَّ العِلمَ زَقّاً»: «به درستی که عباس بن علی (ع) دانش را از سرچشمه چشیده است، آن‌هم چشیدنی!» (بحارالأنوار، ج ۴۵، ص ١٣٧)؛ 2️⃣ «بصیرت نافذ»: امام صادق(ع) فرمودند: «انَ عَمُّنا العَبَّاسُ (ع) نافِذَ البَصیرَه»: «عموی ما عباس (ع) بصیرت و بینشی ژرف داشته است» (اعیان الشیعه، ج ٧، ص ۴٣٠)؛ بی‌شک حضرت عباس(ع) را می‌بایست شاهکار بینش و بصیرت دانست، چنانچه در فتنه‌ها، به‌راحتی حق را از باطل تشخیص داده و با تمام همت عالی خود، عزم بر احقاق حق داشته‌اند، لذا امام صادق (ع) در زیارت نامه آن حضرت می‌فرمایند: «گواهی می‌دهم که تو لحظه‌ای از خود سستی نشان ندادی و برنگشتی، بلکه راه و روش تو بر ایمان و بصیرت در دین رقم خورده است» (کامل الزیارات، ص ٧٨۶)؛ 3️⃣ «شجاعت و وفاداری»: حضرت ابوالفضل (ع) مظهر شجاعت و وفاداری است، ایشان از نوجوانی در جنگ صفین نشان دادند که پورِحیدر کرارند؛ اما اوج این شجاعت و شهامت در حماسه کربلا بود، به‌گونه‌ای که امام حسین (ع) با دیدن بدن غرقه به خون برادر فرمودند: «چشم‌هایی که تا دیشب از ترس تو نخوابیده بودند، امشب به خواب خواهند رفت!» (معالی‌السبطین، ج ١، ص ۴۴٣)؛ 4️⃣ «ولایت پذیری»: از مهم‌ترین و اصلی‌ترین فضائل حضرت عباس (ع) که می‌بایست تمامی مسلمانان از آن الگوگیری نمایند، «ولایت پذیری» و اطاعت محض از ولی امر و امام مسلمین است؛ به‌گونه‌ای که در کربلا تا زمانی که امام حسین(ع) امر به ماندن حضرت در کنار خیمه‌ها داده بودند، حضرت بدون چون و چرا، از خیمه‌ها پاسداری می‌کردند و هنگامی که حضرت امر کردند که آب برای اهل‌بیت فراهم کنند، ایشان بدون معطلی با تبعیت محض از ولی‌امر، پا در رکاب کرده و جانشان گرامیشان را در راه اطاعت از ولایت، فدا کردند؛ لذا مسئله شهادت حضرت عباس(ع)، تنها مسئله نثار جان نیست، بلکه مهم‌تر از آن، سطح بالای معرفت آن حضرت نسبت به مقام امام معصوم و جانفشانی بی‌قید و شرط ایشان برای انجام فرمان ولی‌امر و درک معنای واقعی «ولایت» است؛ ✍️ و سخن امروز را با فرازی از زیارت ناحیه مقدسه که از توقیعات مشهور امام عصر است به پایان می‌بریم که حضرت صاحب‌الزمان (عج) فرمودند: «سلام بر ابوالفضل، عباس بن اميرالمؤمنين، همدرد بزرگ برادر، كه جانش را فدای او ساخت و از ديروز بهره‌ی فردايش را برگزيد؛ آن‌كه فدايی برادر بود و از او حفاظت كرد و براى رساندن آب به او كوشيد و دستانش قطع شد! خداوند قاتلان او را لعنت كند...» (الاقبال بالاعمال الحسنه، ج۳، ص۷۴).

✅ شبهه: قابل توجه شیعیان حواستون باشه عصبانی نشید خواهر شمرو فحش ندین چون خواهر شمر زن حضرت علی همان ام البنین مادر حضرت ابوالفضل است مادر شمر هم فحش ندین چون مادر شمر مادر زن حضرت علی است در ضمن خواهر یزید را هم فحش ندین چون زن امام حسن است ابو سفیان و عمرو ابوبکر را هم فحش ندین چون هر سه تای اون ها پدر خانم های حضرت محمد هستن بهتره به خودتون فحش بدین که نا آگانه به اختلاف خانوادگی اینا دخالت کرده اید این ها از نظر نسبی و سببی هزار جور باهم فامیل بودن ✅ پاسخ: 🔴 از دیرباز، شبهات بسیاری به اصل قیام عاشوراء و برخی مسائل تاریخی آن گرفته می‌شد که به احسن وجه توسّط علمای شیعه پاسخ داد شده است.اخیراً برخی از جاهلان مغرض، شمر بن ذی الجوشن قاتل حضرت اباعبد الله الحسین علیه‌السلام را برادر حضرت #امّ‌البنین ، همسر دوم حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام و مادر حضرت اباالفضل العباس سلام الله علیه دانسته‌اند. قصد ایشان از این دروغ پراکنی‌ها، خانوادگی جلوه دادن قیام بزرگ آن حضرت بوده است.اما منشأ این افتراء کلماتی است که تاریخ نگاران از قول شمر بن ذی الجوشن در شب عاشوراء نقل می‌کنند. در آن شب، شمر همراه امان نامه‌ای به نزدیک خیمه حضرت اباالفضل العباس آمد و ایشان را با این عبارت صدا زد:«ای فرزند خواهر من! شما را امان دادم؛ خود را به کشتن ندهید و چنگ بر طاعت امیرمومنان یزید بزنید». [۱] اگر شمر بن ذی الجوشن، دایی عباس بن علی بوده باشد، باید شمر را برادر أم البنین بدانیم و حال آنکه اینگونه نیست. 🔴 پدر أم البنین، حزام بن خالد ربیعة و پدر شمر، جوشن بن شرحبیل بن الأعور بوده است. درست است که شمر بن ذی الجوشن و أم البنین هر دو از قبیلهٔ بنی کلاب هستند، امّا هرگز برادر و خواهر نبودهﺍند. زمانی که شمر امان نامه را عنوان کردند به خاطر هم قبیله بودن گفتند خواهر زاده های من کجایند!!! 🔴 شمر بن ذی الجوشن و مادر #حضرت_عباس ، هر دو از نسل «کلاب» می‌باشند. هر کدام با چند واسطه به «کلاب» می‌رسند. «کلاب» یازده پسر دارد. نام یکی از آنان «کعب» و نام دیگری «ضباب» است. حضرت ام البنین از نسل «کعب» و شمر، از نسل «ضِباب» است. نسب ام البنین: ام البنین بنت حزام بن خالد بن ربیعه بن وحید بن کعب بن کلاب. نسب شمر: شمر بن ذی‌الجوشن (جمیل) بن اعور (عمرو) بن ضِباب (معاویه) بن کلاب. حضرت عباس نوة دختری کلاب و شمر نوه پسری کلاب است. [۲] 🔴 شمر چون دید که ابن سعد مهیای قتال است به نزدیک لشکر امام علیه السلام آمد و بانگ زد که کجایند فرزندان خواهر من عبدالله و جعفر و عثمان و عباس چه آنکه مادر این چهار برادر ام البنین از قبیله بنی کلاب بود که شمر ملعون نیز از این قبیله بوده.... #امام_حسین علیه السلام بانگ او را شنید برادران خود را امر فرمود که جواب او را دهید اگرچه فاسق است لکن با شما قرابت و خویشی دارد، پس آن سعادتمندان با آن شقی گفتند چه بود کارت؟ گفت ای فرزندان خواهر من شماها در امانید با برادر خود حسین رزم ندهید از دور برادر خود کناره گیرید و سر در طاعت امیرالمؤمنین یزید (ملعون) درآورید. جناب عباس بن علی علیه السلام بانگ بر او زد که بریده باد دستهای تو و لعنت باد بر امانی که تو از برای ما آوردی، ای دشمن خدا امر می‌کنی ما را که دست از برادر و مولای خود حسین بن فاطمه علیه السلام برداریم و سر در طاعت ملعونان و فرزندان ملاعینان درآوریم آیا ما را امان می‌دهی و از برای پسر رسول خدا صلی الله علیه و آله امان نیست؟ شمر از شنیدن این کلمات خشمناک شد و به لشکرگاه خویش بازگشت. 🔴 نتیجه اینکه: حضرت امّ البنین هیچ نسبت فامیلی نزدیکی با شمر بن ذی الجوشن(لعنه الله) نداشته است و با این سخن فریبکارانه خود می‌خواسته حضرت ابالفضل العباس را که مهمترین حامی اباعبدالله بود، به سمت خود جلب کند. حضرت عبّاس نیز جواب دندان شکنی به او داد و فرمود: «دست‌های تو شل باشد و قطع شود و خدا امان تو را لعنت کند، ای دشمن خدا! ما را امر می‌کنی بر اینکه برادر و سید خود امام حسین را رها کنیم و به زیر طاعت ملاعین فرزند ملاعین داخل شویم...». [۳] پی نوشت: [۱]. سید بن طاوس اللهوف ص ۸۷- علامه مجلسی جلا العیون ص ۵۷۰. [۲]. مقتل الحسین ، ص ۲۰۹ ،سید عبد الرزق موسوی مقرم ، قم ،منشورات دار الثقافه والنشر ، نقل از جمهره انساب العرب، ۲۷۰، ۲۶۵ ـ ۲۶۱. [۳]. سید بن طاوس اللهوف ص ۸۷- علامه مجلسی جلا العیون ص ۵۷۰.