🕊🌷 #زندگینامه_شهید_مرتضی_جاویدی 📚پیشانی و بوسه (جلد ۶، شمع صراط) 📘#نیمه_پنهان_ماه ✍️ به روایت همسر شهید 4️⃣1️⃣ #قسمت_چهاردهم 🍃🌸همان عصر به#مسجد_جامع_خرمشهر رفتیم. تعدادی از رزمندگان و مردم مقاوم و شجاع آن شهر مشغول عزاداری بودند. به اتفاق همه بچه ها به بالای پشت بام مسجد رفتیم و از بالا نظاره گر عشق وافر مردم به سالار شهیدان امام حسین(علیه السلام) بودیم. 🥀🤍من از یک جهت ناراحت بودم و از جهت دیگر خوشحال. از آن جهت که مراسم شهادت سید شهیدان را نظاره گر بودم غمی بر دلم نشسته و از اینکه خرمشهر را از لوث وجود کفار بعثی آزاد شده خوشحال بودم در آن لحظه تا چشمم به رزمندگان می افتاد به یاد آقا مرتضی و زمان مجروحیتش می افتادم. 🍃🌸بیاد دارم که این مراسم از شب تا صبح ادامه داشت و مداحان اهل بیت (علیهم السلام) از جمله کویتی پور، فخری با آن صدای گرمشان مشغول نوحه خوانی بودند در همین حین شهر هم از آتش توپخانه دشمن در امان نبود و مرتب صدای انفجار به گوش می رسید من که یکی از پر خاطره ترین لحظه های عمرم را در آن شب گذراندم. 🥀🤍بالا خره آن شب با عظمت صبح شد و ما هم پس از استراحت مختصری به گشت و گذار در خرمشهر پرداختیم. در همین حین هواپیماهای عراقی بر بالای سر خرمشهر ظاهر شدند و پس از چند دقیقه آن محل را بمباران کردند در این لحظه سمیه, دختر حاج محمود خیلی ترسیده بود و مرتب گریه می کرد بلافاصله برای اینکه در امان باشیم ما را به آبادان آوردند. هنوز مدت زیادی نبود که به آبادان رسیده بودیم که آنجا هم توسط هواپیماهای عراقی بمباران شد و بعد از آن بدون هیچ گشت و گذاری به اهواز آمدیم. 🔻🔻🔻