مناجات سحرگاهی : اِلهی اِن کانَ قَد دَنا اَجَلی و لَم یُقَرِّبُنی مِنکَ عَمَلی ، فَقد جَعَلتُ الاِعتِرافَ اِلَیکَ بِذنبی وسائِلَ عِلَلی ، اِلهی اِن عَفَوتَ اَولی مِنکَ بِالعَفوِ ، و اِن عَذَّبتَ فَمَن اَعدَلُ فِی الحُکمِ ، اِرحَم فی هذهِ الدُّنیا غُربتی ، وَ عِندَ المَوتِ کُربَتی ، و فِی القَبرِ وَحدتی ، وَ فِی اللّحدِ وَحشَتی ، وَ اِذا نُشرتُ لَلحسابِ بَینَ یَدیکَ ذُلِّ مَوقِفی . بارالها ؛ اگر اَجَل من نزدیک شده و عَمَلم مرا به مقام قُرب و نزدیکی تو نرسانیده ، من هم اعتراف به گناهم را وسیله و اسباب عذر خواهی ام قرار داده ام . بارالها ؛ اگر تو عفو کردی ، چه کسی جز تو سزاوارتر به عفو و بخشش است ؟ و اگر عذاب کردی چه کسی از تو در حُکم ، عادل تر است ؟ در این دنیای پر از گرفتاری ، به حال غربت "و بیچارگیم" رحم کن . و هنگام مرگ به غم و غُصّه و حسرتم ، و به تنهایی ام در قبر ، و به وحشتم در لَحَد ، رحم کن . و چون برای حساب ، نامه عملم گشوده شود به حال ذلّتم در پیشگاه پر عظمتت ،تَرحُّم فرما . فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی به نقل از امام سجّاد علیه السّلام #سحر_رمضان13 @khodaye_man313