⬅️مطالعه روزانه سخنان حضرت امیر علیه‌السلام 🗓روز چهاردهم ✅[١٤] الإسلام: اسلام، تسليم خدا بودن ١ - لأنسبنّ‌ الإسلام نسبة لم ينسبها أحد قبلي: الإسلام هو التّسليم، و التّسليم هو اليقين، و اليقين هو التّصديق، و التصديق هو الإقرار، و الإقرار هو الأداء، و الأداء هو العمل. ١ - اسلام را چنان تفسير كنم كه هيچ كس قبل از من چنين تفسير نكرده باشد: اسلام، تسليم (در برابر خدا) است، و تسليم، يقين است و يقين، تصديق است و تصديق اقرار، و اقرار احساس مسئوليت و احساس مسئوليت، عمل است. ٢ - يأتي على الناس زمان لا يبقى فيهم من القرآن إلاّ رسمه، و من الإسلام إلاّ اسمه. ٢ - روزگارى بر مردم خواهد آمد كه از قرآن غير از خطهايش و از اسلام جز نامش باقى نماند. ٣ - إنّ‌ هذا الإسلام دين اللّه الذي اصطفاه لنفسه، و اصطنعه على عينه. ٣ - اسلام آيينى است كه خداوند آن را براى خويشتن برگزيده و با ديد علم خويش آماده ساخته است. ٤ - لا شرف أعلى من الإسلام. ٤ - شرافتى بالاتر از اسلام نيست. ٥ - الإسلام أن يسلم قلبك، و أن يسلم المسلمون من لسانك و يدك. ٥ - اسلام آن است كه قلبت تسليم (فرمانهاى الهى) باشد و مسلمانان از دست و زبانت در آسايش باشند. ٦ - ارض للناس ما ترضاه لنفسك تكن مسلما. ٦ - آنچه براى خود مى‌پسندى براى مردم بپسند تا مسلمان باشى. ٧ - أحسن الناس ذماما أحسنهم إسلاما. ٧ - بهترين مردم از نظر عهد و پيمان، نيكوترين آنان از نظر اسلام است. ٨ - أفضل المسلمين إسلاما من كان همّه لأخراه، و اعتدل خوفه و رجاه. ٨ - برترين مسلمانان در اسلام كسى است كه تلاش و همتش براى آخرتش بوده و بيم و اميدش مساوى و يكسان باشد. ٩ - شرع اللّه لكم الإسلام، فسهّل شرائعه، و أعزّ أركانه على من حاربه. ٩ - خداوند اسلام را براى شما تشريع كرد و راههاى آن را آسان و پايه‌هاى آن را عليه كسانى كه با آن بجنگد محكم و استوار گرداند. ١٠ - غاية الإسلام التسليم. ١٠ - هدف و نهايت اسلام، سرسپردگى (در برابر دستورات الهى) است. ١١ - ظاهر الإسلام مشرق، و باطنه مونق. ١١ - ظاهر اسلام درخشان و باطنش دلنواز است. ١٢ - من متّ‌ إليك بحرمة الإسلام فقد متّ‌ بأوثق الأسباب. ١٢ - كسى كه به احترام اسلام به تو بپيوندد بى‌ترديد به محكمترين رشته‌ها پيوسته است. ١٣ - لا معقل أمنع من الإسلام. ١٣ - هيچ پناهگاهى نگهدارنده‌تر از اسلام نيست. 🌺🌺🌺🌺🌺 https://eitaa.com/khoddamiyan منابع احادیث: @tarh110

⬅️مطالعه روزانه سخنان حضرت امیر علیه‌السلام 🗓روز پانزدهم ✅[١٥] الإعتبار: پند گرفتن ١ - الإعتبار منذر ناصح. ١ - پند گرفتن، بيم دهنده‌اى دلسوز است. ٢ - ما أكثر العبر و أقلّ‌ الإعتبار. ٢ - چه بسيار است پندها و چه كم است پند گرفتنها. ٣ - إنّما ينظر المؤمن إلى الدّنيا بعين الإعتبار، و يقتات منها ببطن الاضطرار، و يسمع فيها باذن المقت و الإبغاض. ٣ - همانا مؤمن دنيا را به ديده عبرت مى‌نگرد، شكم را به مقدار رفع ضرورت سير مى‌كند و آهنگ دلرباى آن را با گوش خشم و كينه مى‌شنود. ٤ -[كتب الى معاوية] لو اعتبرت بما مضى حفظت ما بقي. ٤ - [امام عليه السلام به معاويه نوشت:] اگر از حوادث گذشته عبرت گرفته بودى نسبت به آنچه باقى مانده است خود را حفظ‌ مى‌كردى. ٥ - إنّ‌ من صرّحت له العبر عمّا بين يديه من المثلات حجزته التّقوى عن تقحّم الشّبهات. ٥ - كسى كه از حوادث و پى‌آمدهاى بد آن خوب پند و نصيحت گيرد، تقوا و پرهيزكارى او را از فرو رفتن در كارهاى گنگ و مبهم باز مى‌دارد. ٦ - الإعتبار يفيدك الرّشاد. ٦ - پندپذيرى در راه رشد و هدايت تو، سودمند است. ٧ - من نظر اعتبر. ٧ - آن كه بنگرد، پند گيرد. ٨ - كلّ‌ نظر ليس فيه اعتبار فلهو. ٨ - هر نگاهى كه در آن پند آموزى نباشد، بيهوده است. ٩ - في الإعتبار غنى عن الاختبار. ٩ - در پند گرفتن نيازى به امتحان و آزمايش نيست. ١٠ - الإعتبار يثمر العصمة. ١٠ - پند گرفتن، عصمت و بركنارى از لغزش را به بار مى‌آورد. ١١ - أفضل العقل الاعتبار، و أفضل الحزم الاستظهار، و أكبر الحمق الاغترار. ١١ - برترين خردمندى پند گرفتن و برترين دورانديشى آماده داشتن پشتوانه و بزرگترين بى‌خردى فريفته شدن است. ١٢ - إنّ‌ في كلّ‌ شيء موعظة و عبرة لذوي اللّبّ‌ و الإعتبار. ١٢ - بى‌ترديد در هر چيزى موعظه و عبرتى براى خردمندان و پندپذيران است. ١٣ - إذا أحبّ‌ اللّه عبدا وعظه بالعبر. ١٣ - هرگاه خداوند بنده‌اى را دوست بدارد با پندها او را موعظه مى‌كند. ١٤ - بالاستبصار يحصل الاعتبار. ١٤ - با ژرف‌نگرى و بصيرت، پندپذيرى به دست مى‌آيد. ١٥ - في تصاريف الدّنيا اعتبار. ١٥ - در گردش روزگار، عبرتهايى است. ١٦ - للاعتبار يضرب الأمثال. ١٦ - براى پند گرفتن، مثالها آورده مى‌شود. ١٧ - من كثر اعتباره قلّ‌ عثاره. ١٧ - آن كه پند گرفتنش بسيار باشد، لغزشش (از راه راست) كمتر مى‌شود. ١٨ - من اتّعظ‌ بالعبر ارتدع. ١٨ - آن كه از پندها، اندرز گيرد (از كار زشت) باز ايستد. 🌺🌺🌺🌺🌺 https://eitaa.com/khoddamiyan

⬅️مطالعه روزانه سخنان حضرت امیر علیه‌السلام 🗓روز شانزدهم ✅[١٦] الاعتذار: عذرخواهى، پوزشخواهى ١ - الاستغناء عن العذر أعزّ من الصّدق به. ١ - بى‌نيازى از پوزش، عزيزتر از پذيرش آن است. ٢ - اقبل عذر من اعتذر إليك. ٢ - عذر كسى را كه به نزدت پوزش خواست بپذير. ٣ - إيّاك أن تعتذر من ذنب تجد إلى تركه سبيلا، فإنّ‌ أحسن حالك في الاعتذار أن تبلغ منزلة السّلامة من الذّنوب. ٣ - از عذرخواهى گناهى كه بر رها كردن آن راهى است، دورى كن، زيرا بهترين حال تو در عذرخواهى آن است كه به جايگاه سلامت از گناه برسى. ٤ - إعادة الاعتذار تذكير الذّنب. ٤ - تكرار عذرخواهى، ياد آورى گناه است. ٥ - اقبل عذر أخيك، و إن لم يكن له عذر فالتمس له عذرا. ٥ - عذر برادرت را بپذير، و اگر عذرى ندارد خودت برايش بهانه‌اى پيدا كن. ٦ - لا يقوّم عزّ الغضب بذل الاعتذار. ٦ - عزت خشم، با خوارى پوزش برابرى نمى‌كند. ٧ - المعتذر من غير ذنب يوجب على نفسه الذّنب. ٧ - عذرخواهى از گناه ناكرده، گناه را بر خود ثابت مى‌كند. ٨ - إيّاك و مواقف الاعتذار، فربّ‌ عذر أثبت الحجّة على صاحبه و إن كان بريئا. ٨ - مراقب جايگاههاى پوزشخواهى باش، چه بسا عذرى كه براى بجا آورنده‌اش گناهى ثابت كند در حالى كه او نكرده باشد. ٩ - شفيع المذنب إقراره، و توبته اعتذاره. ٩ - شفيع گناهكار اقرار او و توبه‌اش عذرخواهى اوست. ١٠ - إيّاك و كثرة الاعتذار، فإنّ‌ الكذب كثيرا ما يخالط‌ المعاذير. ١٠ - از پوزش‌خواهى بسيار به دور باش كه بسيارى از دروغها با پوزشها در هم مى‌آميزند. ١١ - أمران لا ينفكّان من الكذب: كثرة المواعيد، و شدّة الاعتذار. ١١ - دو چيزند كه از دروغ جدا نشوند: بسيار تهديد كردن، و شديد پوزش خواهى كردن. ١٢ - أذلّ‌ النّاس معتذر إلى اللّئيم. ١٢ - پست‌ترين مردم كسى است كه عذرخواهى به نزد فرومايه برد. ١٣ - إذا قلّت المقدرة كثرة التّعلل بالمعاذير. ١٣ - هرگاه توانايى (انجام كارى) كم شود، بهانه تراشيها به وسيله عذرخواهى بسيار شود. ١٤ - شرّ النّاس من لا يقبل العذر، و لا يقيل الذّنب. ١٤ - بدترين مردم كسى است كه پوزش را نمى‌پذيرد و از گناه در نمى‌گذرد. ١٥ - شفيع المجرم خضوعه بالمعذرة. ١٥ - شفيع گناهكار، فروتنى و عذرخواهى اوست. ١٦ - لا تعتذر إلى من لا يحبّ‌ أن يجد لك عذرا. ١٦ - از كسى كه دوست ندارد براى تو عذرى باشد پوزش مخواه. ١٧ - ما أقبح العقوبة مع الاعتذار. ١٧ - چه زشت است كيفر دادن (گناهكارى) كه با عذرخواهى (او) همراه است. ١٨ - ما أذنب من اعتذر. ١٨ - گناه نكرده كسى كه عذر بخواهد. ١٩ - كثرة الاعتذار تعظّم الذّنوب. ١٩ - بسيار عذرخواستن، گناهان را بزرگ مى‌كند. ٢٠ - من عاقب معتذرا كثرت إساءته. ٢٠ - هر كه پوزش‌خواهى را كيفر دهد، گناهش زياد باشد. 🌺🌺🌺🌺🌺 https://eitaa.com/khoddamiyan

⬅️مطالعه روزانه سخنان حضرت امیر علیه‌السلام 🗓روز هفدهم ✅[١٧] الاقتصاد: ميانه‌روى ١ - ما عال من اقتصد. ١ - ناتوان نگردد آن كس كه ميانه روى كند. ٢ - كن سمحا و لا تكن مبذّرا، و كن مقدّرا و لا تكن مقتّرا. ٢ - بخشنده باش اما مبذّر و ولخرج مباش، به اندازه خرج كن اما مقتّر و سخت گير مباش. ٣ - الاقتصاد ينمي القليل، و الاسراف يفني الجزيل. ٣ - ميانه‌روى، كم را افزايش مى‌دهد و اسراف، انبوه را نابود مى‌كند. ٤ - لا هلاك مع اقتصاد. ٤ - با اقتصاد و ميانه‌روى نابودى نيست. ٥ - من صحب الاقتصاد دامت صحبة الغنى له، و جبر الاقتصاد فقره و خلله. ٥ - آن كسى كه با اقتصاد و ميانه روى همدوش شد غنى و توانگرى برايش ادامه يابد، و ميانه‌روى، فقر و كمبودهايش را درمان خواهد كرد. ٦ - من المروّة أن تقصد فلا تسرف و تعد فلا تخلف. ٦ - از مروت و مردانگى، ميانه روى است پس اسراف نكن و وعده دادن است پس تخلف نكن. ٧ - من قصد في الغنى و الفقر فقد استعدّ لنوائب الدّهر. ٧ - آن كسى كه در هنگام توانگرى و تهيدستى ميانه‌رو باشد براى سختيهاى روزگار آماده شده است. ٨ - من لم يحسن الاقتصاد أهلكه الإسراف. ٨ - آن كه اقتصاد و ميانه‌رويش خوب نباشد، اسراف هلاكش خواهد نمود. ٩ - من اقتصد خفّت عليه المؤن. ٩ - آن كه ميانه رو باشد، دشواريها بر او سبك باشد. ١٠ - ليس في الاقتصاد تلف. ١٠ - در ميانه‌روى، چيزى از دست رفتنى نيست. ١١ - كلّ‌ ما زاد على الاقتصاد إسراف. ١١ - آنچه افزون بر ميانه‌روى باشد، اسراف است. ١٢ - إنّ‌ منع المقتصد أحسن من عطاء المبذّر. ١٢ - همانا باز ايستادن ميانه‌رو بهتر از بخشش مبذر و ولخرج است. 🌺🌺🌺🌺🌺 https://eitaa.com/khoddamiyan

همخوانی زیبا و پرمحتوا به مناسب عید بزرگ غدیر

⬅️مطالعه روزانه سخنان حضرت امیر علیه‌السلام 🗓روز هیجدهم ✅[١٨] الأكل (البطنة): خوردن (پرخورى) ١ - يأكل رسول اللّه صلى اللّه عليه و آله على الأرض، و يجلس جلسة العبد، و يخفيف بيده نعله و يرقع بيده ثوبه و يركب حمار العاري. ١ - پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله روى زمين [بدون فرش] مى‌نشست و غذا مى‌خورد، با تواضع چون بندگان جلوس مى‌كرد، با دست مبارك خود كفش و لباسش را وصله مى‌زد و بر مركب برهنه سوار مى‌شد. ٢ - طوبى لمن لزم بيته، و أكل قوته، و اشتغل بطاعة ربّه. ٢ - خوشا به حال كسى كه ملازم خانۀ خود باشد و قوت خود را بخورد و به اطاعت پروردگارش مشغول باشد. ٣ - من العناء أنّ‌ المرء يجمع ما لا يأكل و يبني ما لا يسكن ثمّ‌ يخرج إلى اللّه تعالى ما لا حمل و لا بناء نقل. ٣ - از سختى و مشكلات آن است كه مردى چيزى را كه نمى‌خورد جمع مى‌كند، و آنچه را كه در آن ساكن نمى‌شود، بنا مى‌نهد. سپس به سوى خدا مى‌رود در حالى كه نه مالى به همراه دارد و نه خانه‌اى. ٤ - مع كلّ‌ جرعة شرق و فى كلّ‌ أكلة غصص. ٤ - همراه هر جرعه آبى [از زندگى] گلوگير شدنى است و با هر لقمه‌اى استخوانى. ٥ - إنّ‌ أفرط‌ [الانسان] فى الشّبع كظّته البطنة. ٥ - اگر انسان در سيرى افراط‌ و زياده روى كند، پرخورى او را به زحمت خواهد انداخت. ٦ - أقلل طعامك تقلل سقاما، أقلل كلامك تأمن ملاما. ٦ - خوراكت را كم كن بيماريت كم مى‌شود، سخنت را كوتاه كن از نكوهش ايمن باش. ٧ - قلّة الأكل تمنع كثيرا من إعلال الجسم. ٧ - كم خوراكى، بسيارى از بيماريهاى جسم را جلوگيرى مى‌كند. ٨ - قلّة الأكل من العفاف و كثرته من الإسراف. ٨ - كم خوردن، از پاكدامنى و زياد خوردن از اسراف است. ٩ - من قلّ‌ طعامه قلّت آلامه. ٩ - هر كه خوراكش كم شود، رنجهايش كم خواهد شد. ١٠ - إدمان الشّبع يورث أنواع الوجع. ١٠ - سيرى هميشگى انواع دردها را سبب مى‌شود. ١١ - كن كالنّحلة إذا أكلت أكلت طيّبا و إذا وضعت وضعت طيّبا و إذا وقعت على عود لم تكسّره. ١١ - مانند زنبور عسل باش وقتى كه مى‌خورد، چيز پاكيزه مى‌خورد و هنگامى كه مى‌نهد چيز پاكيزه [يعنى شهد و عسل] مى‌نهد، وقتى كه بر چوبى مى‌نشيند آن را [هيچ گاه] نمى‌شكند. ١٢ - كثرة الأكل من كثرة الشّره شرّ العيوب. ١٢ - پرخورى، از آزمندى بسيار و آزمندى، بدترين عيبهاست. ١٣ - كثرة الأكل و النّوم يفسدان النّفس و يجلبان المضرّة. ١٣ - خور و خواب بسيار، نفس را تباه و ضرر و زيان را جلب مى‌كند. ١٤ - إيّاكم و البطنة فإنّها مقساة للقلب و مكسلة عن الصلاة و مفسدة للجسد. ١٤ - بر شما باد، دورى از پرخورى زيرا آن دل را سخت و شخص را در نماز كسل و تن را به تباهى مى‌كشاند. ١٥ - إيّاك و البطنة فمن لزمها كثرت أسقامه و فسدت أحلامه. ١٥ - از پرخورى دورى كن، پس هر كس زياد بخورد مريضى‌اش زياد و عقلش تباه گردد. ١٦ - كلوا الأترج قبل الطعام و بعده فآل محمّد صلى اللّه عليه و آله يفعلون ذلك. ١٦ - پيش از طعام و بعد از آن، نارنج بخوريد كه آل محمد صلى اللّه عليه و آله چنين مى‌كردند. ١٧ - أمقت العباد إلى اللّه سبحانه من كانت همّته بطنه و فرجه. ١٧ - دشمن‌ترين بندگان نزد خداى سبحان، كسى است كه همّتش خوردن و شهوت باشد. ١٨ - من كانت همّته ما يدخل بطنه كانت قيمته ما يخرج منه. ١٨ - كسى كه همّتش فقط‌ در چيزى است كه مى‌خورد قيمتش به اندازه همان چيزى است كه از او خارج مى‌شود. 🌺🌺🌺🌺🌺 https://eitaa.com/khoddamiyan

⬅️مطالعه روزانه سخنان حضرت امیر علیه‌السلام 🗓روز نوزدهم ✅[١٩] الإمامة پيشوايى ١ - من نصب نفسه للنّاس إماما، فليبدأ بتعليم نفسه قبل تعليم غيره، و ليكن تأديبه بسيرته قبل تأديبه بلسانه، و معلّم نفسه و مؤدّبها أحقّ‌ بالإجلال من معلّم النّاس و مؤدّبهم. ١ - كسى كه خود را در مقام امامت و پيشوايى مردم قرار دهد بايد پيش از تعليم به ديگران، خود را تعليم دهد و قبل از تربيت به زبان با عملش تربيت كند، و كسى كه آموزگار و مربى نفس خويش است به احترام و اكرام سزاوارتر است از آن كه معلم و مربى ديگران باشد. ٢ -[فرض اللّه] الأمانة [الإمامة] نظاما للامّة، و الطّاعة تعظيما للإمامة. ٢ - خداوند، امانت (پيشوايى) را براى نظام امت، و اطاعت را براى بزرگداشت مقام امامت واجب كرد. ٣ - انّ‌ أعظم الخيانة خيانة الامّة و أفظع الغشّ‌ غشّ‌ الأئمّة. ٣ - بزرگترين خيانت، خيانت به امت است، و رسواترين تقلّب (و خلاف واقع عمل كردن) تقلب امامان و پيشوايان است. ٤ - شرّ النّاس إمام جائر، ضلّ‌ و ضلّ‌ به، فأمات سنّة مأخوذة (معلومة)، و أحيا بدعة متروكة. ٤ - بدترين مردم، پيشواى ستمگرى است كه خود گمراه است و مردم هم به سبب او گمراه شوند زيرا سنتهاى مورد قبول را مى‌ميراند و بدعتهاى دور افتاده را زنده مى‌كند. ٥ - انّ‌ اللّه فرض على أئمه العدل [الحقّ‌] أن يقدّروا أنفسهم بضعفة الناس، كيلا يتبيّغ بالفقير فقره. ٥ - خداوند بر پيشوايان عادل واجب كرده كه زندگى خود را با توده ضعيف مردم هم اندازه سازند تا فشار فقر بر آنان باعث نافرمانى خداوند نگردد. ٦ - إنّ‌ اللّه افترض على أئمّة العدل أن يقدّروا أنفسهم بالعوام لئلاّ يشنع بالفقير فقره. ٦ - خداوند بر پيشوايان عدالت گستر واجب كرده كه زندگانى خويشتن را با توده مردم هم اندازه كنند تا براى فقيران، تنگدستى و ندارى زشت نباشد. ٧ - إمام عادل خير من مطر وابل. ٧ - پيشواى دادگستر، بهتر از باران فراوان است. ٨ - من أطاع إمامة فقد أطاع ربّه. ٨ - كسى كه امام و رهبر (عادل) را اطاعت كند از پروردگارش اطاعت كرده است. ٩ - على الإمام أن يعلّم أهل ولايته حدود الإسلام و الإيمان. ٩ - بر عهده امام و رهبر است كه حدود احكام اسلام و ايمان را به پيروانش بياموزد. ١٠ - عليكم بطاعة أئمّتكم، فإنّهم الشّهداء عليكم اليوم، و الشّفعاء لكم عند اللّه تعالى غدا. ١٠ - بر شما باد به پيروى از پيشوايانتان، زيرا آنان امروز گواهان بر اعمالتان هستند و فرداى قيامت نزد خداوند شفاعت كنندگان شمايند. ١١ - إنّما الأئمّة قوّام اللّه على خلقه، و عرفائه على عباده، و لا يدخل الجنّة إلاّ من عرفهم و عرفوه، و لا يدخل النّار إلاّ من أنكرهم و أنكروه. ١١ - به طور قطع امامان شيعه نمايندگان خدا بر آفريده‌هاى او هستند، و او را به بندگانش مى‌شناسانند، و هيچ كس داخل بهشت نشود مگر آن كه امامان شيعه را بشناسد و آنان هم او را به نيكى بشناسند و وارد دوزخ نشود مگر كسى كه انكار امامان كند و آنان نيز او را انكار نمايند. 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 @khoddamiyan منابع احادیث: @tarh110

⬅️مطالعه روزانه سخنان حضرت امیر علیه‌السلام 🗓روز بیستم ✅[٢٠] الأمانة امانت ١ - من استهان بالأمانة، و رتع في الخيانة، و لم ينزّه نفسه و دينه عنها، فقد أحلّ‌ بنفسه الذّلّ‌ و الخزي في الدّنيا، و هو في الآخرة أذلّ‌ و أخزى. ١ - كسى كه امانت را خوار شمرد و در خيانت گام بردارد و خود و دينش را از آن منزه نسازد، درهاى ذلّت و رسوايى را در دنيا به روى خود گشوده و در قيامت خوارتر و رسواتر خواهد بود. ٢ - من لم يختلف سرّه و علانيته، و فعله و مقالته، فقد أدّى الأمانة، و أخلص العبادة. ٢ - كسى كه پنهان و آشكارش، كردار و گفتارش، با هم اختلاف نداشته باشد بحق، امانت الهى را ادا كرده و بندگى خدا را خالصانه انجام داده است. ٣ - لا تخن من ائتمنك، و إن خانك. ٣ - به كسى كه به تو اطمينان كرده، خيانت مكن هر چند او به تو (قبلا) خيانت كرده باشد. ٤ - كلّ‌ خلق من الأخلاق، فإنّه يكسد عند قوم من النّاس إلاّ الأمانة، فإنّها نافقة عند أصناف النّاس، يفضّل بها من كانت فيه. ٤ - هر خويى از اخلاقيات انسان به نزد گروهى از مردم بى‌رونق است مگر امانتدارى، كه نزد همه قشرهاى انسانى رايج است، و كسى كه امانتدار باشد بر ديگران برترى دارد. ٥ - أداء الأمانة مفتاح الرّزق. ٥ - اداى امانت، كليد روزى است. ٦ - من أداء الأمانة المكافأة على الصّنيعة، لأنّها كالوديعة عندك. ٦ - پاداش نيكى دادن از جملۀ اداى امانت است، زيرا كار نيك نزد تو همچون سپرده‌اى است. ٧ - الخيانة تبطل الأمانة. ٧ - خيانت، امانت را از بين مى‌برد. ٨ - أدّوا الأمانة إلى من ائتمنكم. ٨ - كسانى كه شما را امين دانستند، امانتشان را ادا كنيد. ٩ - أدّ الأمانة إذا ائتمنت، و لا تتّهم غيرك إذا ائتمنته، فإنّه لا إيمان لمن لا أمانة له. ٩ - اداى امانت كن هرگاه مورد اعتماد قرار گرفتى، و كسى را متهم نكن در آن هنگام كه به او اعتماد كردى، به راستى كه ايمان ندارد آن كس كه امانتدار نيست. ١٠ - من عمل بالأمانة فقد أكمل الدّيانة. ١٠ - كسى كه به امانت عمل كند (و آن را ادا نمايد)، بدرستى ديندارى را به كمال رسانده است. ١١ - من استهان فى الأمانة وقع في الخيانة. ١١ - كسى كه امانت را سبك شمرد در خيانت واقع خواهد شد. ١٢ - رأس الإسلام الأمانة. ١٢ - امانتدارى، اساس و ريشه اسلام است. ١٣ - إذا أحبّ‌ اللّه سبحانه عبدا حبّب إليه الأمانة. ١٣ - هرگاه خداوند سبحان بنده‌اى را دوست بدارد امانتدارى را نزدش محبوب گرداند. ١٤ - إذا قويت الأمانة كثرة الصّدق. ١٤ - اگر امانتدارى استوار شود، راستى بسيار گردد. ١٥ - الأمانة فوز لمن رعاها. ١٥ - امانت رستگارى است براى كسى كه رعايت آن كند. ١٦ - الأمانة صيانة. ١٦ - امانتدارى، حفاظت و نگهبانى است. ١٧ - الأمانة إيمان، البشاشة إحسان. ١٧ - امانتدارى ايمان است و گشاده‌رويى احسان. ١٨ - الأمانة تؤدّي إلى الصّدق. ١٨ - امانتدارى، انسان را به راستى مى‌كشاند. 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 @khoddamiyan

⬅️مطالعه روزانه سخنان حضرت امیر علیه‌السلام 🗓روز بیست و یکم ✅[٢١] الأمر بالمعروف و النهي عن المنكر: امر به معروف و نهى از منكر ١ - ما أعمال البرّ كلّها، و الجهاد في سبيل اللّه عند الأمر بالمعروف و النّهى عن المنكر إلاّ كنفثة في بحر لجّيّ‌. ١ - تمامى اعمال و كارها حتى جهاد در راه خدا در برابر امر به معروف و نهى از منكر مانند قطره‌اى در مقابل يك درياى بزرگ و پهناور است. ٢ -[فرض اللّه] الأمر بالمعروف مصلحة للعوام، و النّهي عن المنكر ردعا للسّفهاء. ٢ - خداوند متعال امر به معروف را براى صلاح و مصلحتهاى جامعه و نهى از منكر را براى راندن بى‌خردان (نادانان) از گناه، واجب كرد. ٣ - من لم يعرف بقلبه معروفا، و لم ينكر منكرا، قلب فجعل أعلاه أسفله، و أسفله أعلاه. ٣ - آن كه كارهاى خوب را به دل، نيك نشمارد و كارهاى زشت را به دل، ناپسند نشمرد، چنان واژگونه گردد بالاى او پايين، و پايين او بالا مى‌گردد (يعنى تشخيص خوب و بد را از دست مى‌دهد). ٤ - من أمر بالمعروف شدّ ظهور المؤمنين، و من نهى عن المنكر أرغم أنوف الكافرين (المنافقين). ٤ - آن كس كه به نيكيها فرمان دهد، پشت مؤمنان را محكم كرده است و كسى كه از زشتيها نهى كند بينى كافران (منافقان) را به خاك ماليده است. ٥ - أيّها المؤمنون، إنّه من رأى عدوانا يعمل به و منكرا يدعى إليه، فأنكره بقلبه، فقد سلم و برئ، و من أنكره بلسانه فقد أجر، و هو أفضل من صاحبه، و من أنكره بالسّيف لتكون «كَلِمَةُ‌ اللّهِ‌ هِيَ‌ الْعُلْيا» و كلمة الظالمين هي السفلى، فذلك الّذي أصاب سبيل الهدى، و قام على الطّريق، و نوّر في قلبه اليقين. ٥ - اى مؤمنان! به راستى آن كس كه ستمى را ببيند كه انجام مى‌شود و زشتى را كه بدان فرا خوانده مى‌شود، اگر تنها با قلب خود زشت بداند، به سلامت خواهد ماند و گناهى بر او نيست (در صورتى كه قدرت بيشتر از آن ندارد)، و اگر به زبان ناپسند بشمارد البته پاداش الهى خواهد داشت و مقامش برتر از گروه نخست است، و هر كه با شمشير براى بزرگداشت نام خدا و پستى سخن ستمگران به مبارزه برخيزد، راه هدايت را يافته و به جاده حقيقى گام نهاده و نور يقين بر دلش تابيده است. ٦ - إنّ‌ الأمر بالمعروف و النّهي عن المنكر لخلقان من خلق اللّه سبحانه و إنّهما لا يقرّبان من أجل و لا ينقصان من رزق. ٦ - به راستى كه امر به معروف و نهى از منكر دو صفت از صفات خداوند سبحان است كه نه مرگ كسى را نزديك مى‌كنند و نه از روزى كسى مى‌كاهند. ٧ - لعن اللّه الآمرين بالمعروف التّاركين له، و النّاهين عن المنكر العاملين به. ٧ - نفرين خدا بر آن كسانى باد كه امر به معروف كنند و خود آن را ترك گويند، و نهى از منكر كنند و خود مرتكب آن شوند. ٨ - مر بالمعروف تكن من أهله، و أنكر المنكر بلسانك و يدك، و باين من فعله بجهدك. ٨ - به نيكيها فرمان ده تا از اهل آن باشى و زشتى را با دست و زبان، ناپسند بشمار و بكوش تا با آن كس كه آن را انجام مى‌دهد، بيگانه باشى. ٩ - الأمر بالمعروف أفضل أعمال الخلق. ٩ - برترين كارهاى مردم، امر به معروف (و نهى از منكر) است. ١٠ - ائتمروا بالمعروف و أمروا به، و تناهوا عن المنكر و انهوا عنه. ١٠ - هم خود به كارهاى نيك بپردازيد و هم ديگران را به آن فرمان دهيد و از كارهاى زشت دورى كنيد و ديگران را هم از آن باز داريد. ١١ - كن آمرا بالمعروف و عاملا به، و لا تكن ممّن يأمر به و ينأى عنه، فتبوء بإثمه، و تتعرّض لمقت ربّه. ١١ - هميشه امر به معروف كن و خود به آن عمل نما و از آنانى مباش كه به نيكى فرمان دهند و خود از آن شانه خالى كنند، كه چنين افراد به گناه خويش گرفتارند و مورد خشم پروردگار واقع مى‌شوند. ١٢ - كن بالمعروف آمرا، و عن المنكر ناهيا، و بالخير عاملا، و للشّر مانعا. ١٢ - در همه حال امر كننده به معروف و باز دارنده از منكر باش، به خوبيها عمل كن و بديها را مانع باش. ١٣ - قوام الشّريعة الأمر بالمعروف، و النّهي عن المنكر، و إقامة الحدود. ١٣ - قوام و پايدارى شريعت به امر به معروف و نهى از منكر و بپا داشتن حدود الهى است. 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 @khoddamiyan