دشت چراء  از  سپیدی چون  عروسان گشته است برف  بر هر  دره ای چون پنبه  ،  ریزان گشته است  کوه  تا  کوه  هست  برف   و  سلطه  سرمای  دی خیمه ای گسترده سرما ، همچو سلطان گشته است بس که زیبا گشته  هر  گوشه از این  پر برف دشت رهگذر   زین صحنه های ناب  ،  حیران گشته است کوه   کیخسرو   ز  شاهی  ، تاج  برفی    بر  سرش در   میان   قله ها  ،  او   شاه   ایران   گشته است استوه و  جاورسیان  ، خنداب   و  دهچال ، آقداش برف و سرما  بر  سر هر  سفره  ، مهمان گشته است رود  چراء  ،  پیچ پیچان ،  همچو   ماری   می خزد او ز خوشحالی ،پر از  طوفان و طغیان  گشته است آنچنان    که   برف  و  باران ،  می نوازد   دشت  را لطف حق  بر دشتمان  گویی دو چندان  گشته است بس که از  هر  سو  یخ و قندیل ،  آویزان شده ست دوره ی    بی  رونقی    یخ   فروشان   گشته  است ترکه ی   بیداد   سرما   ،   بر   تن    یاران    نشست قامت  سبز  درختان  ،  لخت  و  عریان  گشته است لرزلرزان   باید   از    یخ کوچه ها  ؛  ترسان  گذشت روزگار     چیرگی     عصر   گرگان  ؛      گشته است برف ، سرما ، برف ، سرما ، برف و سرما ، برف ویخ دوره ی    پر    غار غار   نو   کلاغان   گشته  است ای  رها  دیگر مگو  از  برف  و  یخ  ،  یخ می زنیم زیر  کرسی  هم  از  این   اشعار    لرزان گشته است. #محسن_باقری #شهرستان_خنداب #روستای_استوه 🆔 @khondabgram #خندابگرام_بزرگترین_پربازدیدترین_رسانه_مردمی_شهرستان_خنداب

دشت چراء  از  سپیدی چون  عروسان گشته است برف  بر هر  دره ای چون پنبه  ،  ریزان گشته است  کوه  تا  کوه  هست  برف   و  سلطه  سرمای  دی خیمه ای گسترده سرما ، همچو سلطان گشته است بس که زیبا گشته  هر  گوشه از این  پر برف دشت رهگذر   زین صحنه های ناب  ،  حیران گشته است کوه   کیخسرو   ز  شاهی  ، تاج  برفی    بر  سرش در   میان   قله ها  ،  او   شاه   ایران   گشته است استوه و  جاورسیان  ، خنداب   و  دهچال ، آقداش برف و سرما  بر  سر هر  سفره  ، مهمان گشته است رود  چراء  ،  پیچ پیچان ،  همچو   ماری   می خزد او ز خوشحالی ،پر از  طوفان و طغیان  گشته است آنچنان    که   برف  و  باران ،  می نوازد   دشت  را لطف حق  بر دشتمان  گویی دو چندان  گشته است بس که از  هر  سو  یخ و قندیل ،  آویزان شده ست دوره ی    بی  رونقی    یخ   فروشان   گشته  است ترکه ی   بیداد   سرما   ،   بر   تن    یاران    نشست قامت  سبز  درختان  ،  لخت  و  عریان  گشته است لرزلرزان   باید   از    یخ کوچه ها  ؛  ترسان  گذشت روزگار     چیرگی     عصر   گرگان  ؛      گشته است برف ، سرما ، برف ، سرما ، برف و سرما ، برف ویخ دوره ی    پر    غار غار   نو   کلاغان   گشته  است ای  رها  دیگر مگو  از  برف  و  یخ  ،  یخ می زنیم زیر  کرسی  هم  از  این   اشعار    لرزان گشته است. #محسن_باقری #شهرستان_خنداب #روستای_استوه 🆔 @khondabgram https://eitaa.com/joinchat/935460867C8638ae07fe ✅https://eitaa.com/khondabgram رسانه مردمی خندابگرام را #فقط در پیامرسان #ایتا و #تلگرام دنبال کنید