#مشاوره
#همسرداری
سلام
همسر من آدمی بسیار خوبی هستن اما از نظر معنویت و مذهبی بودن نسبت به خود من پایین تر هستن من تو خانواده مذهبی برزگ شدم و دوست دارم ایشون هم بیشتر به این موضوع توجه کنن بی توجه نیستن درحدیک ادم معمولی..سوال من اینه..امکان داره من ایشون رو که الان 26 سالشون هست تغییربدم وبه این سمت سوق بدم که دغدغه مند بشن؟
خودشون میگن چون من تو خانواده ای بزرگ شدم که عادی بودن ومذهبی نبودن خیلی دغدغه های نو رو ندارم و برام عادیه..خیلی وقتا وقتی در مورددغدغه هام حرف میزنم احساس میکنم درک نمیشم..و خیلی گذرا ازش میگذرن...
این خیلی منو اذیت میکنه
┏━━━🍃🍂━━━┓
⠀ @Nok_Ze
┗━━━🍂🍃━━━┛
پاسخ رابشنوید👇👇👇
✨"لطفا زندگی را زندگی کنید"
جوانی ڪُنیــد ؛
جلویِ آینه با خودتان حرف بزنید ،
بلند بخندید و بِچَـرخید...!
خودتان را بغل ڪنید!
به دَرَڪ ڪه چه فڪری راجع به تو میڪنند!
فڪرِ آنها تو را خوشبخت نمیڪند ؛
یڪ لحظه تصور ڪنید پیر و تنها و بیمارید، ڪه حتمأ این لحظه را خواهید داشت
آن لحظه تنها آرزویِتان یڪ روز از همین
روزهایِ جوانیِ شماست ڪه بیهوده
برایَش غُصه میخورید و بی هدف
شب را صبح و صبحتان را شب میڪنید.
این لحظه ها هیچ جوره بر نمیگردند،
خودت، به خودت "خوشبختی" را هدیه ڪن،
خودت هیچوقت خودت را تَـرڪ نمیڪند.🌺🍃
هر چیزی حدی دارد..!
حتی زیباترین رفتارها و قشنگترین
خصلتها هم وقتی از حدش میگذرند تبدیل به آسیب میشوند، و به آدم ضرر میرسانند!
انسان بی آنکه بداند بیشتر وقتها
سختترین ضربهها را از باورهایش
میخورد!
از اینکه میخواهد در هر شرایطی خوب بماند
و مدال افتخار صبر و شکیبایی را به گردن بیندازد…
بارها به خودش پشت میکند تا دیگران را راضی نگه دارد…
آنجا که باید فریاد بزند سکوت میکند
آنجا که باید از حقش دفاع کند، گذشت میکند
آنجا که باید تذکر بدهد حرفی نمیزند
و اینگونه است که هر روز بدیها بیشتر تکرار میشوند و خوبیها کمرنگ تر…
چون همیشه عدهای خطا میکنند و عدهای
بی وقفه میبخشند
ما همانطور که در برابر رفتارهای منفیمان مسئولیم در برابر خوبی هایمان هم مسئولیت داریم که به جا و به اندازه خرج کنیم…
و ای کاش با تصمیمهای اشتباه "انسانیت" را در چشم آیندگان به "حماقت" تبدیل نکنیم..!!!
"دارکوبها را از درخت زندگی تان دور کنید!"👌
به دارکوب ها نگاه کنید. آنها اَره برقی ندارند. مته همراه شان نیست اما تنه سخت ترین درخت ها را سوراخ می کنند و در دل شان لانه خودشان را می سازند.
دارکوب ها با ضربه های سریع، کوتاه اما پشت سر هم درخت ها را سوراخ می کنند. آنها سردرد نمی گیرند، خسته نمی شوند، تا لحظه ای که موفق نشوند دست از کار نمی کشند، نه ناامید می شوند و نه پشیمان. دارکوب ها به خودشان ایمان دارند.
در زندگی هر کدام از ما دارکوب هایی هستند که با نوک زدن های مکرر، با سماجت و بدون آنکه خسته شوند، به درون مان نفوذ می کنند و لانه شان را می سازند.
این دارکوب ها خسته نمی شوند، به کارشان ایمان دارند و تا وقتی که پیروز نشوند دست از آن نوک زدن های مکرر برنمی دارند. سردرد نمی گیرند، کلافه نمی شود اما ما را کلافه می کنند!
دارکوب های طبیعت اگر لانه می سازند و زندگی تازه ای خلق می کنند، دارکوب های زندگی فقط یک حفره سیاه خلق می کنند، توی دل آدم را خالی می کنند و بعد می روند سراغ درخت زندگی یک نفر دیگر و خلق یک حفره دیگر!
این همه به روان آدم های دیگر نوک نزنیم، نیش نزنیم، درون درخت زندگی آدم ها حفره سیاه خلق نکنیم. ایمان آنها را ندزدیم. بگذاریم شادمان زنده بمانند، زندگی کنند. ما دارکوب نیستیم، انسانیم! 🌸🍃
#کودکانه
💠 چگونه فرزندم را #تشویق کنم؟
✅ تشویق کودک برای رفتار نیکش میتواند آن رفتار را در او نهادینه کند. اماآیادر استفاده از این روش ها ،به جاوبه اندازه ،عمل می کنیم ؟ تشویقها معمولا به دو روش زیر است:
۱ـ تشویق مادی:
✅ این تشویق بیشتر از جنس مادی و رفاهی است، مثل هدیه دادن، واگذار کردن مسئولیت، امکان استفاده از برنامههای تفریحی و ...
۲ـ معنوی مثل:
✅ ـ کلامی: از کلام و سخن بهعنوان یک شیوه فراگیر میتوان نام برد، مثل تحسین، تشکر، تمجید و ...
✅ ـ رفتاری: برخی از تشویقها از حالتهای مربی و والدین بروز میکنند و نیازی به استفاده از کلام نیست؛ مثل نگاه محبتآمیز، لبخند رضایت، دست زدن و ...
#نکات_کاربردی_تربیتی
✨✨✨