#پارت‌هفتاد‌ونه یعنی کسی که تفکرش رو قبول داره و برعکس کسی بچه ابراهیمم باشه ولی منحرف، خدا لعنتش میکنه و نژادش کمکی بهش نمیکنه در انجیل هست که حضرت عیسی خطاب به سران یهود میگه انقدر به فرزند ابراهیم بودنتون افتخار نکنید خداوند قادر است از این درختان برای ابراهیم ذریه پدید آورد! خب این یعنی این عامل به تنهایی تضمین هیچ چیز نیست و مایه فخر هم نیست ملاک عمل انسانه هر کس عملش به ابراهیم شبیه باشه فرزند ابراهیمه شباهت این درختها به مکتب ابراهیم از شما بیشتره! حالا این آیه میفرماید ابراهیم بعد از اینکه از اون ماجرای قربانی سربلند بیرون اومد خداوند بهش فرمود ابراهیم مبارکت باشه امام شدی! ظاهرا امامت مقامیه که بالاتر از پیغمبریه چون اینجا سالها از پیامبری حضرت ابراهیم میگذره حالا این چه مقامیه؟ همون مقامیه که اگر کسی بهش رسید گفتم الگو میشه حضرت ابراهیم و پیامبر ما به این جایگاه رسیده بودن ولی باقی پیامبرا فقط پیامبر بودن توی تورات هم به این جایگاه اشاره شده فرق قائل میشه بین مقام ناوی(نبی) و ناصی(امام)* بعدا دقیق تر براتون توضیح میدم... آیه 137 هم به یکی از سنتهای الهی اشاره میکنه اصولا خدا امتی که باهاش عهد میبندن رو از شر قدرت خارجی یعنی کفر محافظت میکنه کفر دربرابر امت الهی هیچ کاری از دستش برنمیاد و محکوم به شکسته همونطور که فرعون با اون شوکتش حریف بنی اسرائیل نشد تنها چیزی که میتونه این انقلاب های الهی رو زمین بزنه و نقطه ی آسیب پذیریشه عامل درونیه که ما بهش میگیم نفاق چیزی که درون سیستمیه و خدا در مقابلش سکوت میکنه تا خودمون حلش کنیم یعنی آزمون رشد و بلوغ امته اینم یه سنته... خب فکر میکنم جزء اول تموم شد کتایون با بازدم نفس عمیقش گفت: چقدر طول کشید! خندیدم: نترس! من توی این جزء داستانهایی رو تعریف کردم که توی بخشهای مختلف قرآن قسمت به قسمت نقل شده جزء های بعدی انقدر طول نمیکشه! حالا با یه دمنوش بهارنارنج چطورید؟ ژانت صورتش رو جمع کرد و پرسید: چی؟! _یه نوشیدنی دم کردنی از یه گیاه خوش عطر و با خاصیت _خب اگر اینطوره که خیلی ممنون میشیم!! لبخندم عمیقتر شد و از جا بلند شدم: الان دم میذارم و میام بعد ادامه بدیم...