#در_محضر_قرآن
💠 سوء ظن گاهی نسبت به خویشتن است، گاهی نسبت به دیگران، گاهی نسبت به خداوند.
💢 سوء ظن به خویشتن که در صورت عدم افراط، عامل تکامل است.
🔻 قال علی علیه السلام: «فهم لأنفسهم متّهمون و من أعمالهم مشفقون اذا زکیّ أحدهم خاف ممّا یقال له».
🛑 سوء ظن به مردم ممنوع است؛
🔻«یا أیّها الّذین ءامنوا اجتنبوا کثیراً من الظّن».
⭕️سوء ظن به خدا؛ یعنی ناامیدی از رحمت الهی ممنوع است؛
🔻«لا تیأسوا من روح اللّه انّه لا ییأس من روح اللّه الاّ القوم الکافرون».
💠حسن ظن نیز سه قسم دارد:
✳️حسن ظنّ به خویشتن ممنوع است؛ 🔹«الراضّی عن نفسه کثر الساخطون علیه».
❇️حسن ظن به مردم در شرایط مختلف تفاوت دارد.
✅حسن ظن به خدا لازم و ضروری است.
🔹 «من حسن ظنّه باللّه فاز بالجنّة»، «أنا عند حسن ظن عبدی المؤمن».
