زندگی شاید... عبور گیج رهگذری باشد که کلاه از سر بر می‌دارد و به یک رهگذر دیگر با لبخندی بی‌معنی می‌گوید: صبح بخیر!! #فروغ_فرخزاد

«‌در شب کوچک من افسوسِ باد با برگ درختان میعادی دارد در شب کوچک من دلهره ویرانی‌ست گوش کن ... وزش ظلمت را میشنوی؟ من غریبانه به این خوشبختی می‌نگرم..» #فروغ_فرخزاد

دلم دارد می‌ترکد.. هيچوقت اینطوری نشده بودم اینقدر تلخ و بیهوده! یک چیزی را از من گرفته‌اند نمی‌دانم چه کسی و کجا و چرا؟... #فروغ_فرخزاد

غمگینم. برای همه‌ی چیزهایی که از دست دادیم. برای اینکه در جوانی دیگر چیزی برای از دست دادن نداریم. ما هرچه را که باید از دست داده باشیم، از دست داده‌ایم. #فروغ_فرخزاد

اما تو هیچ بودی و دیدم هنوز هم درسینه هیچ نیست بجز آرزوی تو. #فروغ_فرخزاد

دلت را بِتکان اشتباهاتت وقتی افتاد روی زمين، بگذار همانجا بماند! فقط از لابه لای اشتباه‌هايت، يک تجربه را بيرون بکش. قاب کن و بزن به ديوار دلت! "اشتباه کردن" اشتباه نيست، در اشتباه ماندن اشتباه است.. #فروغ_فرخزاد

آه ای زندگی منم که هنوز با همه پوچی از تو لبریزم‌.. #فروغ_فرخزاد

از آیینه بپرس نجات دهنده ات را هیچ کس بهتر از تو برای تو نیست ... #فروغ_فرخزاد

برای همه خوب باش، آن کس که فهمید، همیشه در کنارت خواهد بود و آن کس که نفهمید، روزی دلش برای تمامِ خوبی‌هایت تنگ می‌شود..! #فروغ_فرخزاد

+ شاید اگر تو اینجا بودی اشک‌هایی را که حالا توی چشم‌هایم با زحمت نگه می‌دارم روی دست‌هایت می‌ریختم.. #فروغ_فرخزاد

آدم‌هايی که بیشتر از من و تو سرشان می‌شود می‌گویند انسانِ متمدن کسی است که در تنهایی احساس تنهایی نکند. تو باید برای خودت یک دنیای درونی داشته باشی و همچنین تکیه‌گاه‌های ثابت روحی و فکری! یعنی در عین حال که در میان مردم زندگی می‌کنی خودت را کاملا از آن‌ها بی‌نیاز بدانی. مردم هیچ به ما نمی‌دهند که ما خودمان از به‌دست آوردنش عاجز باشیم! از مردم، فقط رنج و ناراحتی و سروصدای بی‌خود نصیب آدم می‌شود! #فروغ_فرخزاد

تنها ، صداست که می ‌ماند؛ و امان از صدایِ او که ابدی شد، در گوش من !(: #فروغ_فرخزاد