✍ #یادداشت_پنجاه_و_ششم #ترویج_یک_سنت_حسنه امروز ۱۴۰۱/۶/۱۹ با یکی از دوستان عراقی در باره شکوه مراسم اربعین حسینی صحبت می کردم. با هم در این زمینه هم عقیده بودیم که مدیریت و سر و سامان دادن به این سیل عظیم جمعیت چند ده میلیونی، خارج از توان بشر و بلکه گوشه ای از اعجاز الهی است. اما از نکاتی جالبی که این دوست عراقی به آن اشاره کرد این بود: مردم عراق برای برپایی مراسم اربعین یک سال تمام تلاش می کنند. او می گفت مردم ما، در طول سال جدا از اینکه برنج و روغن و شکر و دیگر مواد غذایی را برای اربعین سال بعد کنار می گذارند، علاوه بر آن صندوقی دارند که از ۲۱ ماه صفر یعنی دقیقا یک روز بعد از اربعین فعالیتش را برای بازه یکساله شروع می کند و هر ماه مبلغی را در آن پس انداز می کنند و اینگونه است که ذخیره یکساله شان را در ایام اربعین، خرج زائران ابا عبدالله الحسین(ع) می کنند. با خود گفتم چه برنامه تحسین برانگیزی... چه پس اندازی با برکتی... پس اندازی که هم تضمین کننده افزایش رزق و روزی است... هم تضمین کننده آبادانی دنیا است و هم آخرت و هم تضمین کنند تربیت نسل و خَلَفِ صالح است... و چقدر خوبه که ما هم از برادران عراقی مان الگو بگیریم و هر ماه، درصدی از درآمدمان را جهت هزینه نمودن در دستگاه اهلبیت(ع) اختصاص بدهیم...