#چکیده_کتاب آیت الله جوادی آملی، انسان را «حی متأله مائت» تعریف می کند. این در حالی است که سایر فلاسفه، انسان را «حیوان ناطق » تعریف می کنند. تفاوتی که تعریف آیت الله جوادی آملی، با دیگر فلاسفه دارد، در «جنس و فصل» انسان است؛ تفاوتی که در «جنس» تعریف وجود دارد، تفاوت در بقا و عدم نابودی اوست؛ یعنی روح انسان که جنبه ی اصلی انسان است، زنده ای است که مانند فرشتگان هرگز نمی میرد و به هیچ وجه از مدار وجود بیرون نمی رود. اما «فصل» ممیز انسان که ناشی از تأله اوست، یعنی خدا خواهی مسبوق به خداشناسی وی، ذوب او در جریان الهیت است. ایشان قائل به چهار مرحله هستند که در مرحله اول به وجود مادی انسان یا همان مرحله رشد و تولید اشاره دارد؛ مرحله دوم وجود مثالی یا همان وجودی که گرفتار شهوت و غضب است را بیان می کند؛ مرحله سوم به وجود عقلی انسان صاحب ادراک اشاره دارد که در این مرحله انسان برخلاف دستورات شهوت و غضب تصمیم می گیرد؛ مرحله چهارم که بالاترین مرحله وجودی انسان است به وجود الهی انسان اشاره دارد که همان وجود ناشناخته ی انسان می باشد. #چاپ_کتاب #اخبار_مدارس #معاونت_پژوهش #مدرسه_علمیه_الزهرا_س_زنجان zanjan.whc.ir @whc_znj