📌شبکۀ رسانه‌ای موساد در ایران نباشیم! 💢این مربوط به دهه 60 میلادی است یعنی حدود 60 سال قبل. الان که دیگر نیازی به این چیزها نیست. کانال‌های تلگرام‌فارسی که ادعای خبری و فوری بودن‌شان چاک آسمان را شرحه شرحه می‌کند بی‌مزد و منت پیاده‌نظام موساد و روایت‌های آب‌دوغ‌نعنایی راست و دروغی می‌شوند که از تریبون امثال نیویورک‌تایمز و به قلم ژورنالیست‌های اسرائیلی نگاشته می‌شود. 💢مخالف استفاده از رسانه‌های خارجی‌ام؟! ابدا! اتفاقا به بچه‌های تحریریه شهید سنوار گفته‌ام مسائل مرتبط با رژیم را به هیچ وجه از رسانه‌های داخلی پیگیری نکنند. بحث اما آن است که مواجهه با رسانه‌های خارجی در مورد مسائل رژیم هم باید از جایگاه مواجهۀ کارشناسی و تخصصی باشد. مواجهه‌ای که بتواند سره را از ناسره تشخیص دهد و پیاده‌نظام رسانه‌‎ای اسرائیل نشود. منبع: صفحه 188 کتاب جاسوسان علیه آخرالزمان @MHSADEQ1414NEW

🔺مجیب شمسان، کارشناس یمنی پاسخ می‌دهد: 🔹چرا روایت اسرائیل از شکست حملات موشکی انصارالله دروغ است و یمن تا کجا می‌تواند به این حملات ادامه دهد؟ 🔎@AjaNews_persian

ای کاش از سوی محور مقاومت هم شاهد چنین پرداختهای رسانه ای باشیم و بدانیم امروز، رسانه خود جنگ است و ادامه جنگ بیرون از رسانه معنا ندارد. برای توازن در جنگ، فقط نباید به موازنه نظامی چشم داشت. بلکه مهمتر از آن، حفظ و و تثبیت و حتی برتری در موازنه رسانه ای و برتری جویی در جنگ روایت هاست. صهیونیست ها بیشتر از آنکه نان موفقیت در میدان را بخورند، نان بهره مندی درست از رسانه را می خورند. و بدانیم که موسس صهیونیسم، هرتزل خود یک روزنامه نگار بود و قدر و ارزش رسانه را می دانست و می دانست چگونه باید از قدرت آن بهره ببرد.

گشت زنی و تردد آزادانه تانک‌های مرکاوا 4 ارتش اسرائیل بین دو شهرک مارون الرأس و بنت جبیل در جنوب لبنان -

اسرائیل به دام جنگ 82 کشیده شده است: زمانی که پیروزی نظامی به یک تله مرگبار تبدیل می شود در حالی که تخلیه‌شدگان شمال و جنوب هنوز نمی‌دانند که آیا و چه زمانی به خانه‌های ویران شده خود باز خواهند گشت، ارتش اسرائیل با اکراه خود را به اقامت طولانی و خونین در غزه، سوریه و لبنان می‌بیند. آلون بن داوید در بسیاری از آرزوهای «سال نو بهتر» که این هفته شنیدم، نوعی اجبار و عدم صداقت حس می‌شد. به نظر می‌رسید که پشت این آرزوها هیچ‌گونه ایمان یا امید واقعی وجود ندارد. اسرائیل سال ۲۰۲۵ را در حالی آغاز کرده که همچنان زخمی است و برخی از این زخم‌ها هنوز باز و خونریزی دارند. با وجود دستاوردهای چشمگیر نظامی که در سال ۲۰۲۴ به دست آورد، این موفقیت‌ها هنوز به ایجاد واقعیتی بهتر یا بهبود کیفیت زندگی در اسرائیل منجر نشده‌اند. برعکس، این دستاوردها روز به روز با ادامه حضور در غزه، لبنان و سوریه فرسوده می‌شوند. در آخرین روزهای سال ۲۰۲۴، طی بازدیدی از مناطق شمالی، در یکی از مکان‌های محبوبم توقف کردم: مغازه فلافل شمعون عمار در کریات شمونه این مغازه قدیمی حتی در روزهای جنگ نیز باز مانده بود. بر خلاف شهر که هنوز خالی از جمعیت بود، این مغازه پر از مشتری بود. اما چیزی عجیب به نظر می‌رسید. فلافل همان‌قدر خوشمزه بود که همیشه بود، اما پس از چند دقیقه و چند گاز متوجه شدم که چه چیزی تغییر کرده است: علی‌رغم جمعیت زیاد، سکوت کامل در فضا حاکم بود. همه در سکوت غذا می‌خوردند و حتی زمانی که حرف می‌زدند، بسیار کوتاه و آرام صحبت می‌کردند. دکه‌های فلافل به طور طبیعی مکان‌هایی پر سر و صدا و شلوغ هستند و این مغازه همیشه مملو از هیاهوی مشتریان بود. اما این بار، سکوتی سنگین و غم‌انگیز بر فضا حکمفرما بود. این سکوت آزاردهنده در بازدید من از مستعمره مطله نیز ادامه داشت. پس از آتش‌بس، شورا در حال حاضر توانسته بود علف‌های هرز رشد کرده را که چند هفته پیش به ارتفاع انسان رسیدند کوتاه کند، اما ویرانی در هر گوشه از آنچه که روزگاری جواهر الجلیل بود، مشهود بود: خانه‌های تخریب‌شده، پیاده‌روهایی که زیر زنجیرهای تانک‌ها شکسته شده بودند و جاده‌هایی که به دلیل اصابت راکت‌ها سوراخ شده بودند. سگ‌های بی‌خانمان لبنانی به‌راحتی از طریق شکاف‌های دیوار وارد شده بودند و در سراسر شهر پخش شدند. در خود شهرک، تنها اعضای گروه‌های آماده باش بودند که به طور مداوم از مطله در طول سال سخت محافظت می‌کردند. به ندرت ساکنان به آنجا می‌آمدند تا ببینند چه چیزی از خانه‌هایشان باقی‌مانده است یا چیزی شخصی بردارند، اما تنها ده نفر از ساکنان، بیشتر آنها افراد مسن، از زمان اعلام آتش‌بس بازگشته بودند. این منطقه به شدت رها شده بود. در تلاش برای زنده نگه‌داشتن امید و روشن کردن کمی نور، شورای شهر تصمیم داشت مراسم روشن کردن شمع‌های حانوکا را با حضور فرماندهان نظامی منطقه برگزار کند، اما پس از مدتی اعلامیه‌ای از دفتر وزیر استقرار و وظایف ملی، اوریت استروک، رسید که او قصد دارد به آنجا بیاید. همه نگران شدند. در تمام شهرهای شمالی که من در طول جنگ بازدید کردم، هیچ‌کدام از آن‌ها حتی نام این وزارتخانه بی‌فایده و وزیرش را نشنیده بودند. وزیر که بودجه زیادی در اختیار داشت، به نظر نمی‌رسید که درک کند که هیچ‌گونه استقرار یا وظایف ملی معتبر در محدوده خط سبز وجود داشته باشد. در سال گذشته، از بودجه‌ای که به بیش از ۷۰۰ میلیون شکل افزایش یافته بود، تنها حدود ۸ میلیون شکل، کمی بیشتر از یک درصد بودجه، به شهرهای شمالی آسیب‌دیده منتقل شد. اما حالا او قصد داشت شمعی در مطله روشن کند، شاید برای اینکه منطقه‌هایی را که قصد دارد در آن‌ها سکونت کند، روشن کند. پیش از آنکه همه از شرکت در این مراسم منصرف شوند، خبری از دفتر او رسید که مراسم لغو شده است و همه نفس راحتی کشیدند. مناطق شمالی و جنوبی کشور همچنان ویران و خالی از سکنه هستند و دولت موفق نشده است امید و اعتماد را به مردم بازگرداند. این وضعیت، همراه با پیامدهای اجتماعی و روانی جنگ، فضای کشور را غم‌انگیز و نگران‌کننده کرده است. زیرساخت‌ها آسیب‌دیده و تعداد اندکی از ساکنان بازگشته‌اند. دولت تلاش‌هایی پراکنده برای بهبود اوضاع انجام داده، اما ناکافی بودن بودجه و مدیریت ضعیف باعث شده این مناطق همچنان خالی و فراموش‌شده باقی بمانند. https://www.maariv.co.il/journalists/article-1161166

در غزه، عملیات نظامی همچنان ادامه دارد و ارتش اسرائیل در حال پیشروی و تخریب زیرساخت‌های حماس است. با این حال، این جنگ پایانی ندارد و تلاش برای نابودی کامل حماس یا تسلیحاتش غیرممکن است. هر روز جنگ، هزینه‌های انسانی و مالی بیشتری برای اسرائیل به همراه دارد، در حالی که استراتژی مشخصی از سوی دولت وجود ندارد. مسئله بازگشت اسرا نیز همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. در همین حال، ارتش اسرائیل درگیر درگیری‌هایی در سوریه و لبنان نیز شده است. این وضعیت یادآور تجربه تلخ اسرائیل در لبنان در دهه ۸۰ است، زمانی که ورود به خاک بیگانه منجر به سال‌ها خونریزی و شکست شد. ادامه این روند بدون داشتن برنامه‌ای بلندمدت ممکن است اسرائیل را در جنگی بی‌پایان و بدون نتیجه فرو ببرد. یک افسر در فرماندهی شمالی به من گفت که "ما نمی‌توانیم از بلندی‌های جولان از مرزهای گولان دفاع کنیم و ضروری است که در خاک سوریه بمانیم." او اضافه کرد: "ای کاش می‌توانستیم یک منطقه امنیتی در تمام مرزهایمان تصرف کنیم تا از شهرک‌هایمان محافظت کنیم." این ایده ساده ممکن است برای برخی جذاب به نظر برسد، اما تاریخ ما ثابت کرده است که تصرف سرزمین‌های بیگانه هزینه‌های بالایی دارد و معمولاً کسانی که با شور و هیاهو وارد می‌شوند، در نهایت با دست از پادرازتر از آن خارج می‌شوند اسرائیل که جمعیت آن امسال از ۱۰ میلیون نفر عبور کرد، دیگر نیازی به سرزمین‌های بیشتر ندارد – آنچه اسرائیل نیاز دارد، شفا و بهبود است. شرط ضروری برای بهبود، بازگرداندن اسرا است که در دسترس است. جنگ ما در این سال پایان نخواهد یافت، اما می‌توان آن را در محدود کرد و خونریزی‌های بی‌مورد را متوقف کرد. بزرگ‌ترین ماموریت ما در سال جدید این خواهد بود که آنچه شکسته است را ترمیم کنیم تا برای چیزی که برای آن می‌جنگیم، باقی بماند.

هضم آن برای حزب الله سخت است: گام دراماتیک اسرائیل در لبنان در لبنان گزارش شده است که ژنرال آمریکایی جاسپر جفرز "سیگنال های جدی" را به عناصر ارتش لبنان ارسال کرد مبنی بر اینکه انتظار می رود اسرائیل به طور قابل توجهی حضور خود را در جنوب لبنان گسترش دهد. بر اساس این گزارش، تمدید به تکمیل هدف اصلی اسرائیل بستگی دارد روزنامه لبنانی الاخبار، وابسته به حزب الله، امروز (شنبه) فاش کرد که انتظار می رود اسرائیل حضور خود را در جنوب لبنان به میزان قابل توجهی افزایش دهد. به گفته یک منبع آگاه به نقل از این روزنامه، ژنرال آمریکایی جاسپر جفرز، رئیس کمیته نظارت بر آتش بس، "سیگنال های جدی" را به عناصر ارتش لبنان ارسال کرد مبنی بر اینکه اسرائیل قصد دارد مدت حضور خود در خاک لبنان را تمدید کند. از 60 تا 90 روز با امکان تمدید مجدد تا فروردین ماه. بر اساس این گزارش، تمدید این تمدید به تکمیل هدف اصلی اسرائیل - «اطمینان از حذف قابلیت های حزب الله برای انجام یک حمله پیشگیرانه» بستگی دارد. همزمان ارتش لبنان سه روز است که تلاش می کند تا ورود خود را به منطقه ناقوره در بخش غربی جنوب لبنان هماهنگ کند، اما با امتناع آمریکایی ها مواجه شده است. به نوشته این روزنامه، جفرز به درخواست‌های لبنانی‌ها پاسخ داد که «اسرائیل باید برای اجرای اهداف عملیات زمینی خود در تصرف سایت‌ها و انبارهای حزب‌الله وقت بگذارد» و انتقاداتی را از آنچه او «عدم قدرت لبنانی‌ها» تعریف کرد، اضافه کرد. ارتش برای پاکسازی منطقه». این هفته خبرنگار ما آوی اشکنازی عملیاتی را که ارتش اسرائیل این روزها در سمت مرز لبنان انجام می دهد فاش کرد . ارتش اسرائیل تصمیم گرفت مناطقی از پوشش گیاهی را که شامل مزارع، باغات، جنگل‌های طبیعی و همچنین مراتع بزرگ است که به عنوان مخفیگاهی برای فعالیت‌های حزب‌الله علیه اسرائیل عمل می‌کرد، از بین ببرد. این به او اجازه می دهد تا متوجه حرکت دشمن شود و برای پاسخ و نبرد دفاعی سازماندهی کند. در همین حال، سران و مقامات در گفتگو با معاریو گفتند که برای تمدید مدت اقامت ارتش اسرائیل در لبنان تحت فشار هستند. ارتش اسرائیل هر روز به اهدافی در اعماق لبنان حمله می کند و بلندپایه ترین افسران آن به صراحت می گویند که خروج همه نیروها در پایان شصت روز تعیین شده قطعی نیست. گیورا زالتز، رئیس شورای منطقه ای گالیله علیا، استدلال می کند که این دلیل دیگری است که چرا پیوند دادن رویداد خروج ارتش اسرائیل از لبنان - با بازگشت ساکنان به خانه اشتباه است. https://www.maariv.co.il/news/military/article-1161416

#عاجل| كتائب القسام: قريباً .. בקרוב .. Soon.. #الوقت_ينفد #הזמן_אוזל #Time_Is_Running_Out

در تمامی عکسهایی که از شهید قاسم سلیمانی از زمان جنگ هشت ساله تاکنون وجود دارد، کمتر عکسی است که وی اسلحه بدست داشته باشد. غیر از یک عکس که به شوخی در کنار مجاهدین عراقی، یک‌ کلت کمری را در دست دارد تاکنون عکسی از قاسم سلیمانی با اسلحه ندیده‌ام. مجموعه جمع بندی‌ای که از رفتار او وجود دارد وی را باید نماد بکارگیری منطق غیر نظامی در حوزه نظامی دانست؛ چنانچه در وصیت‌نامه‌ای که از او خطاب به فرزندش منتشر شد، گفت که هرگز علاقه‌ای به نظامی‌گری نداشته‌ام و قصد نداشتم که شغل نظامی داشته باشم. حتی در احترامات نظامی آنچه که از او میبینیم عدم تعهد به احترام کلاسیک و در عین حال قرار دادن دست روی سینه به نشانه ارادت در کنار احترام نظامی با دست راست کنار کلاه نشاندهنده نگاه او به امر نظامیگری است. ازینرو شخصیت او را میتوان شبیه به شخصیت بسیاری از کلانترهای فیلمهای وسترن دانست که تا همین صد سال پیش اسلحه نمیبستند و صرفاً از طریق روابط و کاریزما امنیت را در حوزه استحفاظی خود برقرار می‌ساختند. درست مانند شخصیت کلانتر «اد‌تام‌بل» در فیلم «جایی برای پیرمردها نیست» با بازی «تامی‌لی‌جونز» که روایتگر منطق غیرنظامی در محیط پرآشوب بود و البته «برادران کوئن» که در فیلم فوق با یک پایان باز، کلانتر را پس از بازنشستگی به مسلخ فرستادند (ارجاع به کلیپ بالا). مهمترین سرمایه شهید سلیمانی را باید روابط شخصی او با سیاستمداران منطقه و حتی جهانی دانست. محوری که از کوههای هندوکش تا منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا نیز ادامه می‌یافت. از تاجیک و هزاره در افغانستان تا چچنی‌ها و کردهای عراقی، اعراب خلیج فارس، شیعیان عراقی و سوری، چپ‌های فلسطینی و بعثی‌های لبنانی، تا یمنی‌ها و مجاهدین سنی در نوار غزه همه را در جهت خواسته خود بکار میگرفت. روابط شخصی که در شرایط خطر به کمک او می‌آمد و بعضاً امکان همزیستی عناصر متضاد را در جهت خواسته کلان او که تشکیل «ملت امام حسین» بود میداد. ملت امام حسین، نوعی از ملت‌سازی بود که برخلاف صفویه نه لزوما در برابر بلوک اهل سنت بلکه در قالب نبرد با صهیونیسم معنی می‌یافت. 🎥 سید نیما موسوی

📺 فیلم/ نهادهای ایرانی در سوریه مشغول تخریب یکدیگر بودند! 👤حسن شمشادی، دبیرکل سابق اتاق بازرگانی ایران و سوریه: در سوریه درگیر این بودیم که هر یک از ۲۲ نهاد ایرانی حاضر در سوریه کار را خودش انجام دهد و دائما در حال تخریب یکدیگر بودیم. هیچ استفاده‌ای از فرصت سوریه نکردیم.

شیخ نعیم قاسم، معاون دبیرکل حزب‌الله، در سخنرانی خود اعلام کرد که ممکن است صبر این سازمان پیش از پایان دوره ۶۰ روزه توافق آتش‌بس به سر برسد. وی افزود که ادامه خویشتنداری حزب‌الله به تصمیم درباره زمان مناسب برای مقابله با تجاوزها و نقض‌های اسرائیل بستگی دارد. شیخ نعیم قاسم گفت که فداکاری‌های بزرگی در نبرد با اسرائیل انجام شده است، اگر این فداکاری‌ها نبود، اسرائیل می‌توانست به بیروت برسد. وی افزود که پس از نبرد اخیر، اسرائیل دیگر نمی‌تواند در لبنان یک منطقه حائل ایجاد کند که ارتش آن در آن حضور داشته باشد. قاسم توجه را به رویدادهای سوریه جلب کرد و گفت که ممکن بود اتفاق مشابهی در لبنان رخ دهد. او اشاره کرد که اسرائیل در بلندی‌های جولان، منطقه‌ای را تصرف کرده است که ۱.۵ برابر نوار غزه است و توانایی‌های ارتش سوریه را نابود کرده است. شیخ‌نعیم قاسم همچنین افزود که معتقد است در آینده سوری‌ها نقش مهمی در مبارزه با اسرائیل خواهند داشت، زیرا آنها مردمی هستند که به مقاومت اعتقاد دارند و به گفته او، مردمی محترم و شایسته هستند.