eitaa logo
صلّی‌اللّه‌علــیكِ‌یافاطــمه‌‌الزهــــرا
370 دنبال‌کننده
8.2هزار عکس
4.2هزار ویدیو
29 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
. 💠📚✍🏻💠 ❓معانی ماه‌های قمری (رجب، شعبان و ...) چیست؟ ✅ پاسخ: 📚 در واژه‌هایی که از گذشته‌های دور - در هر زبانی - باقی‌ مانده در تمام موارد نمی‌توانیم دلیلی قطعی برای نام‌گذاری بیابیم، اما با این وجود و در راستای پرسش، به علل نام گذاری ماه‌های عربی، بنابر آنچه در یکی از کتاب‌های تاریخی بیان شده می‌پردازیم: 🌔 ۱. : 🔅آغاز سال قمری است و آن‌ را از این جهت محرّم نامیدند که در اثناى آن، جنگ و غارت حرام بود. 🌓 ۲. را از این جهت صفر نامیدند که در این ماه بازارهایى در یمن بپا می‌شد که آن‌ را صفرى می‌گفتند و از آن‌جا آذوقه می‌گرفتند و هر کسی به بازار نمی‌رسید از گرسنگى می‌مُرد. 👤 نابغه ذبیان می‌گوید: «من بنى ذبیان را از گردش و استفاده از محصولات بهاری در ماه‌هاى صفر منع کرده‌ام». 👌🏻همچنین می‌گویند: صفر را از آن جهت صفر گفتند که در اثناى این ماه، شهرها از مردم خالى می‌شد و مردم آن‌جا براى جنگ بیرون می‌رفتند و این را از صفر به معناى خالى گرفته‌اند. 🌒 ۳ و ۴. و : 🔅سبب این نام گذاری آن است که مردم و حیوانات از محصولات بهاری استفاده می‌نمایند. 👌🏻اگر کسی بگوید: ربیع الاول همواره در بهار نیست، در پاسخ گوییم: ممکن است این نام هنگامی که ربیع الاول و ربیع الثانی مقارن بهار بوده بر آنها اطلاق شده است، سپس این عنوان برای آنها باقی مانده و در فصل‌های دیگر نیز مورد استفاده قرار می‌گرفت. 🌑 ۵ و ۶. پس از آن و است؛ 🔅از آن جهت که در وقت نام‌گذاری این دو ماه آب، یخ‏ می‌بسته است؛ زیرا آنها نمی‌دانسته‌اند که زمان گرما و سرما تغییر می‌یابد و ماه آن عوض می‌شود. 🌘 را از آنرو رجب گفتند که از آن بیمناک بودند و رجب به معناى بیم داشتن است؛ شاعر گوید: 🔅«فلا تَهَیَّبْها و لا ترجبها»؛ 🔅نه از آن بترس و نه بیم داشته باش. 🌗 . آن‌گاه است و این نام از آن جهت است که مردم در این ماه به گروه های متعدد تقسیم شده و بر سر آب‌هاى خویش و برای غارت می‌رفته‌اند و شعبان و انشعاب از یک ریشه به معنای دسته دسته شدن است. 🌖 ۹. ، به مناسبت آن که در وقت نام‌گذاری، ماه از شدت گرما زمین داغ بوده و رمض به معنای شدت گرما است. (۱) 🌕 ۱۰. ، به مناسبت آن که در اثناى آن شتر دُم خود را از شدت شهوت بلند می‌کرد و شوال به معناى بلند کردن است و عرب‌ها این را به فال بد گرفته عروسى در شوال را خوش نداشتند. 🌔 ۱۱. به مناسبت آن که در اثناى آن از جنگ و غارت فرو می‏نشستند و قعده به معناى نشستن است. 🌓 ۱۲. به مناسبت اینکه حج در اثناى آن بود. (۲) __________________________ 📚 پی نوشت ها: ۱. البته در روایات اهل بیت «رمضان» به عنوان یکی از اسامی خداوند معرفی شده و در همین راستا امام باقر می‌فرماید: 🔅«...بگوئید: ماه رمضان به اضافه ماه بر رمضان؛ یعنی ماه خدا...»؛ 📘من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۱۷۲. 📙۲. مروج الذهب و معادن الجوهر، ج ۲، ص ۱۸۹. @farizatolhoseyn
. 💠📚✍🏻💠 ❓چرا نام در قرآن نيامده است تا هر نوع ابهامى رفع شود؟! ✅ پاسخ: 📖 قرآن کريم براى معرفى شخصيتهاى الهى از سه راه وارد مى شود، و در هر موردى طبق مصالحى از شيوه خاصى پيروى مى کند. 👌🏻گاهى معرفى با «اسم»، گاهى معرفى با «عدد»، و گاهى نيز معرفى با «صفت». 📖 اگر نام حضرت مهدى(عج) در قرآن نيست، ولى صفات و خصوصيات حکومت او در قرآن وارده شده است. 👌🏻اصولاً قرآن در معرفى افراد، مصالح عالى را در نظر مى گيرد. ⚜️ گاهى مصالح ايجاب مى کند تنها به صفات افراد بپردازد، چنان که درباره حضرت مهدى(عج) جريان از اين قرار است که: 🔹 اولاً: تشکيل چنين حکومتى، در مواردى صريحاً و در موارد ديگر به طور اشاره در قرآن وارد شده است. آياتى که در سوره (توبه) و (صف) از انتشار و گسترش اسلام در سطح جهانى نويد مى دهد، مانند: {ليظهره على الدين کله} يعنى تا آن را بر همه اديان پيروز سازد، اشاره به تشکيل اين حکومت است، زيرا مفسران گويند: مضمون اين آيه را که پيشگويى از گسترش فراگير و همه جانبه اسلام در سطح جهان است، هنوز تحقق نپذيرفته است. 📖 از اين گذشته، در آیه ۱۰۶ سوره انبياء مى فرمايد: 🔅{ما پس از ذکر، در زبور نوشتيم که بندگان شايسته من، وارث زمين خواهند بود}. 🌍 آيه شريفه نويد مى دهد که صالحان، وارثان زمين خواهند بود و حکومت جهان را به دست خواهند گرفت. و به اتفاق تاريخ بشر، هنوز اين وعده الهى تحقق نپذيرفته است. 🔹 ثانياً: اگر نام اصلى امام زمان(عج) را نبرده، به خاطر مصلحتى است که براى اهل فضل و درک مخفى نمى باشد، زيرا به همان علت که نام امام على (عليه السلام) را نبرده، نام آن حضرت را نيز ذکر ننموده است. ⚔️ اگر نام اين پيشوايان گرامى را مى برد، کينه هاى ديرينه (بدر و احد و حنين) بار ديگر زنده مى شد، و لذا مطلب را به صورت کلى مطرح کرده و فرموده است: 🔅{بندگان شايسته من، وارث زمين خواهند بود}. 📖 نام بردن از گذشتگان، مانند لقمان و ذى القرنين، قابل قياس با افراد آينده نيست، درباره گذشتگان، حسدها و کينه ها تحريک نمى گردد، و افراد سودجو و شهرت طلب نمى توانند از آن سوء استفاده کنند، ولى بردن نام آيندگان اين محظور را دارد. ❓آيا شما فکر مى کنيد که تنها ذکر نام، دردى را دوا مى کند؟! ❓آيا فکر مى کنيد که اگر نام امام زمان (عليه السلام) در قرآن برده مى شد، امکان نداشت که در طول تاريخ، شيادان و افراد شهرت طلب آنان سوء استفاده نکنند، يا افرادى روى غرض هاى خاص، وجود او را انکار ننمايند؟ 📚 تجربه تاريخى نشان داده است که اگر هم در قرآن صراحتاً نام آن حضرت برده مى شد، باز در طول تاريخ، شيادان و مدعيان دروغين مهدويت پيدا مى شدند و نام خود را امام زمان و مهدى موعود مى گذاشتند، تا از آب گل آلود ماهى بگيرند واز نام او وانتظار مردم استفاده نادرست کنند. ❓مگر نام پيامبر خدا(ص) را در انجيل نبرده است؟ ولى گروه هاى مغرض، از آن بهره بردارى ناجوانمردانه کردند! 👌🏻 بنابراين، مسأله مهم، بيان خصوصيات ديگر آن حضرت است که افراد دل آگاه، با شناخت آنها، مهدى واقعى را از مدعيان قلابى مهدويت باز شناسند. 📚 اقتباس از کتاب (( پرسشها و پاسخها )) جعفر سبحانى/ ص ۱۸۵. __________________________ 💠 @farizatolhoseyn
•✨﷽✨• ♻️ در باب فریضتین 📌 آیا در دیگر هم بوده است ⁉️ ✅ این دو ویژه نیست و در شرایع پیشین نیز بوده است. 👇 ◀️ جمعی از ربانیون ( دانشمندان مسیحی ) و احبار ( دانشمندان یهودی ) که از گفتار گناه آلود و خوردن حرام نهی نمی کردند، شده اند: ✨« لَولا یَنهَاهُمُ الرَّبَنیِّونَ و الاحبارُ عَن قَولِهِمُ الاِثمَ و أکلِهِمُ السُّحتَ لَبِئسَ ما کانوا یَصنَعون»(۱) ◀️ شماری از بنی اسرائیل بر اثر کفر و عصیان و تجاوز از فرمان خدا و به دلیل ترک نهی از منکر از سوی داوود و عیسی علیهماالسلام شدند: ✨« لُعِنَ الَّذینَ کَفَروا مِن بَنی إسرائیلَ عَلی لِسانَ داوُدَ و عیسی ابنِ مَریَمَ ذَلِکَ بِما عَصَوا و کانُوا یَعتَدون * کانوا لایَتَناهَونَ عَن مُنکَرٍ فَعَلوهُ »(۲) ◀️ بر اساس روایتی از امام باقر علیه السلام ، داوود علیه السلام اهالی شهر ساحلی ایله را – که به اصحاب سبت معروف اند – و عیسی علیه السلام جمعی از پیروان خود را لعنت کرد که پس از نزول مائده و غذای آسمانی ، راه کفر را در پیش گرفتند. 👈از داستان (۳) استفاده می شود که امر به معروف و نهی از منکر در میان یهودیان واجب بوده است. جمعی از بنی اسرائیل که نهی از منکر نمی کردند ، با مرتکبانِ منکر شدند و تنها گروهی از آنها نجات یافتند که وظیفه خود را انجام داده و نهی از منکر کردند. 📚 منابع: ۱٫ مائده ، آیه ۶۳ ۲٫ همان ، آیه ۷۸ – ۷۹ ۳٫ اعراف، آیات ۱۶۳ – ۱۶۶ 🌐 http://www.aamerin.ir/fa/امر-به-معروف-و-نهی-از-منکر-در-ادیان-دیگر _______________________________ 🌱 و 🌱 @farizatolhoseynل