✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «حضرت زینب (ع)، الگوی زنان عالم» روز یکشنبه، ١۴٠١/١١/١۶ مناسبت روز: امشب شب رحلت شهادت‌گونه حضرت صدیقه صغری، محبوبه آل عبا، زینت علی مرتضی، زینب کبری (س) است، لذا سخن امروز را با عرض تسلیت و تعزیت، و با سلام و صلوات به روح بلند اسوه صبر و استقامت آغاز می‌نمائیم؛ حضرت زینب کبری (س)، به دلیل برخورداری از فضائل و مناقب والای انسانی مانند شرافت در نسب، علم، عبادت، عفت، شجاعت، صداقت، صبر و ... یکی از شخصیت‌های برجسته در طول تاریخ اسلام و الگویی منحصر به‌فرد برای همه بشریت در مبارزه با طاغوت می‌باشند؛ ایشان به اعتراف همه تاریخ‌نویسان، آراسته به همه فضایل و خصلت‌های والای اخلاقی و الهی بودند؛ چنانچه آورده‌اند که زینب کبری (س) در وقار و شخصیت مانند جده‌ خود خدیجه (س)، در حیا و عفّت همچون مادرشان فاطمه (س)، در رسایی و شیوایی بیان مانند پدرشان علی (ع)، در حلم و بردباری همچون برادرشان حسن (ع) و در شجاعت و قوّت قلب، مانند دیگر برادرشان حسین (ع) بودند؛ زینب کبری (س) تحت تربیت پدر و مادری همچون حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س) و با شایستگی و استعداد ذاتی که از آن بهره‌مند بودند به مراتب عالی از فضائل و کمالات انسانی دست یافتند تا جایی که به جرأت می‌توان گفت که همانند پدر و مادر گرامیشان، جامع همه کمالات و صفات پسندیده انسانی بوده‌اند؛ ✍️ لذا در این مجال کوتاه برای تبیین بهتر جایگاه و عظمت و شخصیت آن بانوی بزرگ اسلام به بخشی از سخنان ارزشمند رهبر فرزانه انقلاب، حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) در این زمینه اشاره می‌نمائیم: «زینب کبرى(س) یک نمونه‌ی کامل از زن مسلمان است؛ یعنى الگویى که اسلام براى تربیت زنان، آن را در مقابل چشم مردم دنیا قرار داده است؛ آن حضرت داراى شخصیت چند بُعدى است؛ دانا و خبیر و داراى معرفت والا؛ و یک انسان برجسته است که هر کس با آن بزرگوار مواجه مى‌شود، در مقابل عظمتِ دانایى و روحى و معرفت ایشان، احساس خضوع می‌کند... زینب کبرى (س)، شور عاطفه‌ى زنانه را همراه کرده است با عظمت و استقرار و متانت قلب یک انسان مؤمن؛ و زبان صریح و روشن یک مجاهد فی سبیل اللَّه؛ و زلال معرفتى که از زبان و دل او بیرون می‌تراود و شنوندگان و حاضران را مبهوت می‌کند؛ عظمت زنانه‌ی آن بانوی بزرگ، بزرگان دروغین ظاهرى را حقیر و کوچک می‌کند؛ عظمت زنانه‌ای که مخلوطى از شور و عاطفه انسانى... همراه با متانت شخصیت و استوارى روح است که همه‌ى حوادث بزرگ و خطیر را در خود هضم می‌کند، و روى آتش‌هاى گداخته، شجاعانه قدم می گذارد و عبور مى‌کند؛ در عین حال درس مى‌دهد و مردم را آگاهى می‌بخشد؛ در عین حال امام زمان خود، یعنى امام سجاد (ع) را مانند یک مادر مهربان، آرامش و تسلی می بخشد؛ در عین حال در میان آن طوفان شدید مثل سدی مستحکم، برای کودکانِ برادر و بچه‌هاى پدر از دست داده‌ی آن حادثه‌ى عظیم، امنیت و آرامش و تسلی ایجاد مى‌کند؛ بنابراین زینب کبرى (س) یک شخصیت همه جانبه است که اسلام، زن را به آن طرف سوق مى‌دهد؛ (یعنی) «زن» با تمام نقاط قوّت زنانه‌ای که خداوند متعال در وجود او به ودیعه گذاشته... می‌تواند در جامعه یک نقش استثنایی این‌گونه ایفاء کند که هیچ مردى قادر به ایفاى چنین نقشى نیست؛ مثل کوهِ استوارى از ایمان؛ و در عین حال مثل چشمه‌ی جوشانى از عاطفه و محبت و احساسات زنانه، تشنگان و محتاجان نوازش را از چشمه‌ى صبر و حوصله و عاطفه خود سیراب می‌کند... زینب کبرى (س) براى زنان ما در طول تاریخ الگوست؛ عقل و متانت، قدرت و شجاعت، شور و احساس عاطفى، صراحت زبان، متانت دل، استوارى روح، و در عین حال، مادرانه و خواهرانه با همه‌ى انسان‌ها برخورد کردن و در محیط خانه، شمع محبت را روشن نگه داشتن و همسر و فرزندان را بر سر سفره محبت و عاطفه خود دور هم جمع کردن، همه این‌ها خصوصیات الگوی یک زن مسلمان است... [که در حضرت زینب جمع بوده است]» «برگرفته از سخنان مقام معظم رهبری در تاریخ ۱۳۸۴/۳/۲۵» ✍️ و روزبرگ امروز را با سخنی از زبان حضرت آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی (ره) به پایان می‌بریم که فرمودند: «وقتی حضرت فاطمه (س)، قنداقه حضرت زینب (س) را به محضر رسول اکرم (ص) بردند، این نوزاد عزیز، چشم مبارک را برای هیچ کس باز نکرد تا قنداقه در بغل امام حسین (ع) قرار گرفت و حضرت چشم مبارکشان را گشودند؛ اما در مجلس يزيد، سر مبارک آن حضرت از فراز نیزه به تمام اسرا نگاه می‌کرد، ولی وقتی مقابل حضرت زینب (س) قرار گرفت، چشم‌ها را روی هم گذاشت و از گوشه‌ چشم‌های مبارک، قطرات اشک جاری شد؛ گویی می‌خواستند بفرمایند: خواهر عزیزم! از این همه محبت که به یتیمانم کرده‌ای، ممنونم و (از این همه مصیبت) خجالت زده‌ام...»

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#دحوالارض، #نسیم_رحمت_الهی»         روز سه‌شنبه، ١۴٠٢/٠٣/٢٣ ✍️ مناسبت روز: امشب شب «دحوالارض» و فردا بیست و پنجم ذی‌القعده، روز «دحوالارض» و روز گسترش یافتن زمین از محل خانه کعبه است که برای اهل معنی و صاحبان سير و سلوك، يكى از روزهای مهم سال است لذا ضمن گرامیداشت این شب و روز بزرگ، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ فرصت‌های ویژه معنوی در زندگی بشر، نعمت‌های مغتنمی هستند که جسم و روح انسان را نوازش داده و موجبات شادمانی و آرامش بشریت در دنیا و آخرت می‌شوند؛ چنانچه رسول خدا (ص) فرمودند: «انَّ لِرَبِّکُمْ فی ایامِ دَهْرِکُمْ نََفَحاتٌ فَتَعَرَّضُوا لَها»: «همانا در طول زندگی شما، نسیم‌های رحمتی از سوی پروردگارتان می‌وزد؛ پس به هوش باشید تا خود را در معرض آن‌ها قرار دهید» (کافی، ج٣، ص٢١٢) ✍️ دحوالارض، زمانی است که خداوند به جهان خاکی، حیات بخشیده و زمین را از زیر کعبه گسترانیده و پس از آنکه تمام سطح کره زمین به مدت طولانی در زیر آب فرو رفته بود، حضرت حق، اراده نمود تا کره زمین را برای زندگی انسان و سایر موجودات مهیا نماید؛ از این رو، بخش‌هایی از زمین، شروع به خشک شدن نمود تا کم کم به شکل امروزین درآمد و طبق روایات اسلامی، اولین نقطه‌ای که از زیر آب سر برآورد، مکان کعبه شریف و بیت‌اللّه الحرام بود که مفسران، آیه ٣٠ سوره نازعات «وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا» را به همین واقعه تفسیر نموده‌اند و همچنین بر همین اساس شهر مكه را «اُمُّ‌ الْقُرا» يعنی مادر همه آبادی‌ها دانسته‌اند. ✅ البته گذشته از واقعه دحوالارض، رویدادهای بزرگ دیگری نیز بر شرافت این شب و روز افزوده است که در روایات به چند مورد از آنها اشاره شده است: ⬅️ روز میلاد شیخ الانبیاء حضرت ابراهیم (ع)؛ ⬅️ روز میلاد حضرت عیسی مسیح (ع)؛ ⬅️ روز ساخت کعبه توسط حضرت ابراهیم و اسماعیل (ع) به همراهی حضرت جبرئیل (ع) و نصب سنگ حَجَرالاَسود؛ ⬅️ خروج رسول اکرم (ص) از مدینه به همراه هزاران نفر به سوی مکه، به قصد حجت‌الوداع؛ ⬅️ روز قیام قائم آل محمد (عج) طبق برخی روایات؛ ✍️ همچنین در این روز پرفضیلت، اعمال ويژه‌ای در روایات توصیه شده است که عبارتند از: 1️⃣ احیاء و شب زنده‌داری در شب دحوالارض که برابر با عبادت صد سال است؛ 2️⃣ #روزه‌گرفتن‌در‌روز‌دحوالارض‌ که‌ از‌ چهار‌ روزی‌ است‌ که‌ در‌ تمام‌ سال‌ به‌ فضیلت‌ روزه‌ گرفتن‌ ممتاز‌ است و در روایت آمده که هر کس این روز را روزه بدارد، #روزه‌اش‌کفاره‌هفتاد‌سال‌می‌باشد؛ 3️⃣ غسل روز دحوالارض که بسیار فضیلت دارد؛ 4️⃣ خواندن دو رکعت نماز در وقت چاشت (اول بالا آمدن آفتاب) که در هر رکعت بعد از «حمد»، پنج مرتبه سوره «الشمس» خوانده و بعد از سلام نماز بگوید: «لاحَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ»، سپس دعا کند و بخواند «یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِی عَثْرَتِی یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ أَجِبْ دَعْوَتِی یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِی وَ ارْحَمْنِی وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَیِّئَاتِی وَ مَا عِنْدِی یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ» 5️⃣ خواندن دعایی است که شیخ در «مصباح» فرموده: «اللَّهُمَّ دَاحِیَ الْکَعْبَةِ وَ فَالِقَ الْحَبَّةِ...»؛ که انشاالله با مراجعه به کتاب شریف مفاتیح‌الجنان، این دعا را به صورت کامل بخوانید؛ 6️⃣ به‌جا آوردن زیارت حضرت رضا (ع) که یکی از بهترین و با فضیلت‌ترین اعمال مستحبی در این روز است. همچنین در روایات آمده که در این شب و روز، هزار هزار رحمت الهی نازل می‌شود و اگر در آن، گروهی به ذكر خدا بپردازند، خداوند حاجتشان را پيش از آن‌كه متفرق شوند برآورده می‌سازد. «انشاالله» 📚 وسایل الشیعه، ج٨، ص١٨٢؛ و مفاتیح الجنان، اعمال ذی‌القعده. ┄┄┅┅•➰🍃🌸🍃➰•┅┅┄┄

✅ #روزبرگ_شیعه 🎧 پادکست مناسبت: روز دوم ماه #محرم الحرام موضوع امروز: «#حماسه_حسینی و آیه ١٩۵ سوره بقره»         روز پنجشنبه، ١۴٠٢/٠۴/٢٩ ❤️@Etrat1339❤️

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#احتجاج‌_سلمان_فارسی» روز چهارشنبه، ١۴٠٢/٠۶/٢٩ ✍️ مناسبت روز: امروز مناسبت ویژه‌ای نداریم؛ اما طبق تاریخ در ایام اجتجاج #سلمان_فارسی (ره) پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) و غصب خلافت توسط خلیفه اول هستیم لذا سخن امروز را به این موضوع اختصاص داده و با سلام و صلوات به روح بلند #سلمان_محمدی آغاز می‌نمائیم؛ سلمان فارسی (ره)، صحابی مشهور پیامبر(ص) و از یاران صديق امیرالمؤمنین (ع) بود؛ او جایگاه والایی در میان صحابه داشت و رسول خدا او را از اهل بیت خود خوانده‌اند؛ طبق روایات، او به اسم اعظم خداوند آگاه بوده و مقامش از مقام لقمان حکیم بالاتر شمرده شده است؛ حضرت سلمان، همواره همراه و مشاور امین پیامبر (ع) بوده و در تمامی جنگ‌های دوران حضرت، حضور فعال و مؤثر داشته‌اند و پس از رحلت حضرت رسول از حامیان حضرت امیرالمؤمنین (ع) و از مخالفان جریان سقیفه بوده است که صحابه را به دلیل پیروی نکردن از دستور پیامبر اعظم خدا بر ولایت و خلافت بلافصل امیرالمؤمنین (ع) به شدت سرزنش کرده؛ او احتجاجات فراوانی را در مخالفت با واقعه سقیفه، در برابر مردم و خلیفه اول و دوم بیان نموده که در این مجال کوتاه به یکی از این احتجاجات می‌پردازیم؛ ✍️ از امام صادق (ع) به واسطه پدران گرامیشان نقل شده که سلمان فارسی سه روز پس از دفن پیامبر (ص) در بین مردم خطبه‌ای بدین شرح ایراد نمود: «ای مردم! کلامی از من بشنوید و سپس درباره‌ آن بیاندیشید! بدانید که من، فضائل فراوانی از حضرت علی‌بن‌ابیطالب (ع) سراغ دارم، که اگر تمام آنها را نقل کنم، گروهی از شما مرا دیوانه انگاشته و گروهی دیگر خونم را مباح خواهید ساخت؛ ای مردم! بدانید که شما را تقدیراتی است که پیشآمدهای گوناگونی در پی آن می‌آید، و این را بدانید که «علم مقدّرات» و «علم بلایا» (و گرفتاری‌هایی که متوجّه شما می‌شود) و میراث وصایا (و ثمره سفارشات پیامبر خدا) و فصل الخطاب و اصل و ریشه تمامی نسب‌های مردم، نزد علی‌بن‌ابیطالب (ع) است؛ همانگونه که هارون بن عمران از حضرت موسی (ع) شنید، حضرت علی (ع) نیز از رسول خدا شنید که فرمود: «تو وصی من در خانواده، و جانشین و خلیفه در امّتم هستی، و نسبت تو به من همچون نسبت هارون است به موسی»، ولی افسوس که شما امّت، شیوه قوم بنی‌اسرائیل را پیش گرفته و آگاهانه راه خطا را پیمودید! به خدا سوگند که قدم به قدم مانند بنی‌اسرائیل، همان خطاها را مرتکب خواهید شد! به خدایی که جان سلمان در دست اوست سوگند می‌خورم که اگر علی (ع) را پیشوا و والی خود ساخته بودید، هر آینه برکت و نعمت از آسمان و زمین، اطراف شماها را فرا می‌گرفت، تا آنجا که پرندگان آسمان دعوت شما را اجابت می‌کردند و ماهی‌های دریا خواسته شما را می‌پذیرفتند و دیگر هیچ دوست و بنده خدایی فقیر نشده و هیچ سهم از فرائض الهی از بین نمی‌رفت، و هیچ دو نفری در حکم خدا اختلاف نمی‌کردند! ولی افسوس که شما مخالفت نموده و مسند خلافت را به فرد دیگری سپردید، پس در انتظار گرفتاری و بلا باشید! و دست از خوشبختی بشوئید! من حقیقت امر را برای تک تک شما روشن ساختم، پس بدانید از امروز به بعد رشته محبّت و دوستی میان من و شما بریده شد! دست از دامن آل محمّد صلّی‌اللَّه‌علیه وآله بر ندارید! زیرا تنها ایشان راهنمای شما به سوی بهشت، و در روز قیامت خوانندگان به آن خواهند بود؛ پس بر شما باد به فرمانبری امیرالمؤمنین علی‌بن‌ابیطالب (ع)، که به خدا سوگند که ما به دفعات در حضور پیامبر (ص) تحت عنوان ولایت و امارت بر او سلام نمودیم و پیوسته رسول خدا با تأکید، ما را بدین کار وا می‌داشت؛ حال، مردم را چه شده که با علم به فضائل امیرالمؤمنین (ع) بر ایشان حسد می برند؟! پس بدانید که عاقبت حسادت قابیل بر هابیل کشتن او بود! یا مانند قوم بنی‌اسرائیل کارشان به کفر و ارتداد کشیده می‌شود؛ ای مردم! شما را چه شده است؟! وای بر شما، ما را با أبو فلان و فلان چه کار؟! آیا به جهل افتاده یا خود را به نادانی می زنید؟! آیا حسد ورزیده یا خود را به حسادت زده‌اید؟! به خدا سوگند که شما مرتدّ و کافر شده و با شمشیر به جان هم خواهید افتاد تا آنجا که با شهادت دروغ، ناجی‌های خود را محکوم به مرگ نموده و کافران را تبرئه و آزاد کنید...» حضرت سلمان (ره) در پایان سخن نیز حجت را بر مردم تمام کرده و گفت: «ای مردم! بدانید که من حرف خود را زدم و تسلیم پیامبر خدا شدم، و از مولای خود علی‌بن ابیطالب (ع) که تمام امّت است؛ پیروی نمودم! همو که سید و سرور اوصیاء، و پیشوای پیشانی سفیدان، و رهبر راستگویان و شهیدان و صالحان است.» 📚 الإحتجاج (ترجمه جعفری)، ج١، ص٢۵١ @Etrat1339