🍃شیرینی زندگی وقتی خاطره‌های نبودنت هیچ گاه تکراری نمی‌شود، دربارۀ خاطره‌های با تو بودن چه باید گفت؟! خوش به حال کسانی که با تو هستند و غرق در خاطره‌های با تو بودن. زندگی در کام این آدم‌ها چه طعمی دارد؟ می‌شود برایمان توصیف کنی؟! تلخی زندگی تابمان را برده. توصیف کن تا کاممان شیرین شود. شبت بخیر شیرینی زندگی! #شب_بخیر #بهانه_بودن #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

🍃سرمایه آرامش وقتی که با توییم، خیالمان آسوده است که نگاه خدا به سوی ماست. نگاه خدا که به سوی ما باشد، عالم و آدم که به هم بریزد، آب در دلمان تکان نمی‌خورد. وقتی از تو فاصله می‌گیریم، خدا از ما رویگردان می‌شود. خدا از ما اگر روی بگرداند، عالم و آدم هم که پشتمان باشد، باز هم بی قراریم. با این که این حقیقت را با همۀ وجودمان درک کرده‌ایم، چرا باز هم از تو فاصله می‌گیریم؟ خودمان هم در پاسخ به این سؤال مانده‌ایم. شبت بخیر سرمایۀ آرامش! #شب_بخیر #بهانه_بودن #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

🍃حضرت آب بزرگ‌ترین آرزوی من این است که روزی بتوانم تو را فریاد بزنم طوری که همه بدانند تو کیستی. دنیا در حال زجر کشیدن است. زجر دنیا ریشه در نشناختن تو دارد. کسی اگر بتواند تو را به دنیا بشناساند دنیا تشنۀ تو می‌شود. دنیایی که تشنۀ توست، داغ فراق می‌کشد؛ امّا زجر نه. داغ فراق، شیرین است؛ زجر نشناختن تو، زهر هلاهل. روزی اگر بتوانم تو را فریاد بزنم می‌توانم به همه ثابت کنم که معرفت هم چشیدنی است و مزه دارد. طعم معرفت تو از هر عسلی شیرین‌تر و از هر شرابی مست‌کننده‌تر است. مردم اگر تو را بشناسند هیچ میلی به شناخت هیچ کسی نخواهند داشت جز کسی که به تو اتصال دارد. می‌خواهم تو را فریاد بزنم، ولی نمی‌توانم. باید با من دوست شوی تا خوب بتوانم تو را فریاد بزنم. کسی که تو با او دوست نشده‌ای از تو چهره‌ای مبهم در ذهن دارد. من دوست ندارم چهرۀ مبهم تو را فریاد بزنم می‌خواهم تو را شفّاف و روشن به همه بشناسانم. با من دوست شو مهربان! بگذار به آرزوی دیرینه‌ام برسم. دنیا منتظر شنیدن ندای معرفت توست. توفیف فریاد زدنت را به من بده. شبت بخیر حضرت آب! #شب_بخیر #بهانه_بودن #محسن_عباسی_ولدی