باید همه بپذیریم که کُت، تَن قانون است؛ دوران نقطه‌ویرگول‌بازها تمام شد؛ نقطه‌سر‌خط. پوپولیست‌ها هم گاهی تاریخ انقضا دارند و فاسد می‌شوند، اما جمهوری اسلامی دنده‌عقب ندارد. آنها که در سیم خاردار احراز صلاحیت گیر می‌کنند، چگونه می‌خواهند ارتفاع بگیرند؟! تاریخ گواه است که حُکم حکومتی برای کسی برگ برنده نمی‌سازد؛ حُکماً باید دور آن را خط بکشند. آنکه با رامش به قانون تمکین می‌کند، رجل سیاسی هم نباشد، شخصیت اساسی دارد. بر جامه‌ی رئیس‌جمهور آینده یک تک‌خال غبارِ کژی نباید بنشیند؛ در کیش صفا لکّه بر آیینه حرام است. انسان، ممکن‌الخطاست، اما در سیره و سلوک منتخب مردم نباید پرسش بی‌پاسخ باشد. یک نیم‌زاویه خودمحوری می‌تواند آخرالامر به شاخ و شانه کشیدن برای نظام منتهی شود. قدرت مزّه دارد و نیّت، بو. شامّه و ذائقه‌مان را برای انتخاب درست، قوی کنیم. #انتخابات ✍#زهرا_محسنی_فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648

🔴انتخابات و لایه‌های پنهان قدرت 🔻رئیس‌جمهور، نماینده‌ی یک طبقه‌ی ممتاز از کارگزاران است که مجموعاً دولت را تشکیل می‌دهند. قدرت به وسیله‌ی فرد قبضه نمی‌شود، بلکه در میان جمعی از سیاستمداران توزیع می‌شود. وجه اشتراک این جماعت، اتفاق نظر بر یک دالّ مرکزی گفتمانی است. مهم است که شخص رئیس‌جمهور ویژگی‌های ممیزه‌ی مثبتی داشته باشد، اما مهم‌تر از آن، ویژگی‌های تیمی است که راهبری می‌کند. جهان‌بینی و انگاره‌های اصولی رئیس قوه‌ی مجریه مهم است، اما جهت‌گیری و گفتمان مجموعه‌ی اعضای هیأت دولت و سلسله‌‌ی کارگزاران بالادستی از آن پراهمیت‌تر است. با برنامه و با کارنامه، رأس هرم قدرت در مجموعه‌ی دولت به تنهایی کاری از پیش نمی‌برد و زبده و پالوده بودن ساختار قوه‌ی مجریه تا سطوح میانی هرم است که می‌تواند تحول‌آفرین باشد. بر همین اساس، ذکر چند نکته خالی از لطف نیست: ۱- در انتخاب رئیس‌جمهور، شاید هیچ شاخصی به اندازه‌ی شناخت اطرافیان، همکاران، همفکران و هم‌مسلکان او تعیین‌کننده نباشد. همین‌ها لایه‌های مخفی قدرت هستند که فردا کارگزاران نظام خواهند شد. لذا مطالبه‌ی اصلی از نامزدها باید معرفی کابینه‌ی احتمالی و اعضای آتی هیأت دولت یا مجموعه‌‌ی افرادی است که مورد وثوق او بوده و تمایل به همکاری با آنها دارد. ۲- انتخابات محل جولان آدم‌هایی‌ست که ستادهای انتخاباتی را نردبان قدرت می‌بینند و برای فعالیت در آنها سر و دست می‌شکنند. پول خرج می‌کنند تا سهم آتی خود را در قدرت تضمین کنند. نگاه ملت بیش از آنکه به نامزدها خیره شود، باید متوجه ستادها باشد. پاکیزگی ستادهای انتخاباتی از افراد مسأله‌دار، یکی دیگر از شاخص‌های انتخاب رئیس‌جمهور است. ۳- شایسته بود صدا و سیما پیش و بیش از آنکه در کارزار تبلیغاتی، نامزدها را در قالب مناظره، رو در روی هم قرار دهد، طیف وسیعی از نمایندگان رسمی آنها را به مناظرات تخصصی فرامی‌خواند و پوشش رسانه‌ای می‌داد. تجربه‌ی چند نوبت انتخابات اخیر نشان داده که مناظره‌ی مستقیم نامزدها تصویر واضحی از طرح دولت آتی آنها به دست نمی‌دهد، بلکه یک کارزار هیجانی با القای شاخص‌های کاذب ایجاد می‌کند. اینکه کدام نامزد زیباتر صحبت می‌کند یا کدام‌یک جواب‌های دندان‌شکنی در آستین دارد و مچ رقبا را اخلاق‌مدارانه یا با بی‌اخلاقی می‌خواباند و یا زبان بدن بهتری دارد، هیچ‌کدام شاخص درستی برای انتخاب نیست. 🔺کوتاه‌سخن اینکه در #انتخابات، در کنار توجه به کارنامه و برنامه، مردان مخفی و آشکار پشت سر نامزدها را هم ببینیم و پایش کنیم. ✍#زهرا_محسنی_فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648

🔴این صحبت‌های #سعید_جلیلی را در ارتباط با مطلب قبلی کانال بشنوید. لایه‌های پنهان قدرت باید فارغ از رنگ‌بندی سیاسی و جناحی از انسان‌های شایسته تشکیل شود. در ستادهای انتخاباتی افراد زنبیل می‌گذارند. 🔺رئیس‌جمهور نباید گستره‌ی نگاهش را برای انتخاب کارگزاران دولت بر ستادها متمرکز و محدود کند. انسان‌های توانمند، پرانگیزه، هوشیار و معتقد اغلب تمایلی به تظاهر و دیده شدن ندارند. هنر رئیس‌جمهور شناخت همه‌ی ظرفیت‌های خدمتگزاری و گلچین کردن آنهاست. #انتخابات ✍#زهرا_محسنی_فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648

🔴نگاه‌های لی‌لی‌پوتی و یک دنیا فرصت #سعید_جلیلی جبران عقب‌ماندگی‌های چندصدساله را در کوتاه‌مدت امکان‌پذیر می‌داند و این، دستمایه‌‌ی استهزاء دوست و دشمن شده است! 🔸مگر نه این است که برای جبران عقب‌افتادگی‌های تلنبار شده، به «جهش» نیاز داریم؟ این تعبیر و باور مقام معظم رهبری است که در شعارهای سال نیز به تواتر منعکس شده است. انگاره‌ی جهش، یک ذهنیت تخیلی نیست و مابه‌ازای بیرونی هم دارد. اگر در شرق و غرب عالم سربچرخانیم، تجربه‌های زیسته‌ای را در این فضا می‌یابیم. اصلاحات اقتصادی ماهاتیر محمد در مالزی از نمونه‌های آن است. رشد اقتصادی سالیانه ۱۰ درصد، حفظ طولانی‌مدت تورم تک‌رقمی، افزایش ۱۰ برابری تولید ناخالص داخلی و صادرات از جمله دستاوردهای اصلاحاتی است که مالزی را به صورت جهشی از کشوری فقیر به کشوری صنعتی تبدیل کرد. حتی چین نیز با اتخاذ استراتژی «جهش فناورانه» به قدرت صنعتی جهان تبدیل شد. این کشور طی سه دهه گذشته پیشرفت اقتصادی شگفت‌انگیزی داشته است. مقایسه روندهای جهانی رشد اقتصادی نشان می‌دهد که قرن جدید، قرن آسیا خواهد بود. 🔸 این نوشته در مقام مقایسه ایران با مالزی و چین یا الگوبرداری از مدل توسعه‌ی کشورهای آسیایی نیست، اما می‌خواهد به این نکته توجه دهد که تجربه‌ی بشری امکان تحقق جهش را نه روی کاغذ بلکه در میدان عمل اثبات کرده است. و اگر چنین است، چرا ایران باید استثنا باشد؟ چرا صحبت از جهش اقتصادی در ایران باید به سخره گرفته شود؟ آیا اینکه «به قله‌ها نزدیک شده‌ایم» نیز خیال‌پردازی است؟ 🔸آنچه در کلام سعید جلیلی آمده بیش از آنکه نوعی تشریح «برنامه و اقدام» باشد، از جنس برجسته کردن و یادآوری «ظرفیت‌ها و فرصت‌ها» است. فرصت‌هایی که دیگران استفاده کرده و به رشد جهشی رسیده‌اند و ما نیز می‌توانیم از آن‌ها بهره ببریم. کجای این تذکر درست از جنس جادو و جنبل و توهین به فهم جامعه است؟ نمونه‌های موفق جهانی به کنار، چرا به شواهد امکان جهش در کشور خودمان توجه نداریم؟ شواهدی که ردپای برنامه‌ها و مشاوره‌های جلیلی در آن دیده می‌شود. مگر رشد صادرات نفت ایران طی سه سال اخیر جهش ۱۰ برابری نداشته است؟ مگر طی یک سال از غنای ۲۰ درصد به غنی‌سازی ۶۰ درصد اورانیوم نرسیده‌ایم؟ مگر بازار دانش‌بنیان‌های کشور سیر جهشی قابل ملاحظه‌ای پیدا نکرده است؟ آیا با تحولات اخیر غرب آسیا و دست برتر ایران در منطقه، ما در پنجره‌ی فرصت برای بهره‌برداری و جهش در رشد کشور قرار نگرفته‌ایم؟ و مثال‌های عدیده‌ی دیگر که اینجا مجال پرداختن به آن نیست. 🔺آنکه از امکان تداوم این جهش‌ها و تعمیم آن به سایر حوزه‌ها می‌گوید، آیا دچار «ساده‌سازی حکمرانی» شده است؟! اعتقاد به امکان جهش از جنس اعتقاد به «ما می‌توانیم» است که مورد تأکید امامین انقلاب و راز خیزش مردم و پیشرفت‌های شگرف جمهوری اسلامی بوده است. آیا چنین دیدگاهی خطرناک است یا نگاهی که جهش را خیالی و دست‌نیافتنی نشان داده و مردم را محکوم به پذیرش وضعیت موجود و احیاناً انسداد و بن‌بست می‌داند؟ نگاه‌های لی‌لی‌پوتی ما را کوتوله نشان می‌دهد، در حالی که برای گالیور شدن در دنیا چیزی کم نداریم. #انتخابات ✍#زهرا_محسنی_فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648

اگر اینجا ژاپن بود، از حجم دیدارهای مردمی جلیلی طی یازده سال گذشته برق تولید می‌کردند! اما سیاستمداری که بر اساس یک تکلیف نانوشته بیش از صد و چهل سفر استانی رفته و با نخبگان و مردم طبقات مختلف کشور چهره به چهره و شانه به شانه گفتگو و همراهی داشته، متهم به «تعامل‌ناپذیری» می‌شود! و منظورشان از «تعامل»، حتماً بده‌وبستان‌ها و نان‌قرض‌دادن‌ها و کارچاق‌کردن‌ها و لابی‌زدن‌ها و لاپوشانی‌کردن‌ها و باج‌سبیل‌دادن‌ها در بافت قدرت است. خیلی شیک و مجلسی فساد سیستماتیک را تئوریزه و شکلات‌پیچ می‌کنند؛ قربة الی الله. اگر منظور از تعامل، ارتباط سالم و سازنده با ارکان قدرت به منظور تحقق اهداف نظام باشد، #سعید_جلیلی ۶ سال در شورای عالی امنیت ملی به چه کاری مشغول بود؟ مگر نه این است که شعام یک نهاد فرادستگاهی و میان‌قوه‌ای است که دبیری آن مستلزم ارتباطات گسترده با همه‌ی سطوح عالی نظام است؟ این زوال معنا و طنز تلخ انتخابات و شعبده رسانه است که مزیت‌های شخصیتی و عملکردی افراد را واژگونه و وارونه جلوه می‌دهد. ✍#زهرا_محسنی_فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648