eitaa logo
لفظ قلم | زهرا محسنی‌فر
2.6هزار دنبال‌کننده
282 عکس
45 ویدیو
2 فایل
✍️ [ آدمی] سخنی به لفظ در نمی‌آورد، جز آنکه فرشته نگاهبانی نزد او حاضر است [و آن را می‌نویسد] (ق - 18) 📝یادداشت‌های زهرا محسنی‌فر راه ارتباطی: @z_mohsenifar https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648
مشاهده در ایتا
دانلود
18.75M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔹جلیلی حاضر نیست جلوی دوربین نمایش دهد و برای راضی کردن جماعت غوغاسالار یک مشاور زن کنار دست خود بنشاند یا راجع به حجاب مواضع دوپهلو بگیرد. 🔹شاهد توجه و نگاه جامع او به مسائل زنان همین پوپولیستی نبودن و راهبردی حرف زدن است؛ 🔹شاهدش محدود نکردن مسائل زنان به حجاب و گشت، و اشاره به نزاع تمدنی غرب با اسلام در جنجال‌های سال‌های اخیر در مناظره با برخی حریفان نان به نرخ روز خور است؛ 🔹شاهدش پرداختن به موضوعات تخصصی حوزه زنان مثل اهمیت نقش فرهنگی تاریخی زنان خانه‌دار ایرانی در تولید است؛ 🔹شاهدش تعاملات و همفکری با زنان از اقشار و طیف‌های مختلف در جلسات دولت سایه است؛ 🔹شاهدش حضور زنان نخبه متعدد در تشکیلاتش است که به جای نمایش دادن با آنان ، فکر و اندیشه و ظرفیتشان را پای کار استخراج راه‌حل‌های مسائل کشور آورده است... ادامه دارد... 📝 http://eitaa.com/joinchat/3364487185Ca303041715
گرفتار بازی نظرسنجی‌ها نشوید. اصالت و اعتبار، ناموس آمار است اما گاهی در مسیر تصاحب قدرت، جنگِ ناموسی هم می‌شود. بجای افکارسنجی، بر نرم کردن دلها و بیداری اراده‌ها متمرکز شوید. جنگ اصلی آنجاست. جنگی برای آشتی دادن و جدالی برای به خدمت گرفتن اراده‌های خفته به سمت اعتلای آرمان‌ها. https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648
📌ترور شخصیت برای انکار مقبولیت؛ در باب مریخی و ونوسی کردن جلیلی و مردم... 🔸ساعت‌ها مصاحبه و گفتگویش را در ذهنم با دور تند مرور می‌کنم. دنبال پاسخ یک معمّا می‌گردم. چیزی در ذهنم خلجان می‌کند. چهره‌اش ترگل ورگل است و وقتی با جوگندمی‌ها و سرخ‌و‌سفیدها و گرگ‌و‌میش‌های آن پنج نفر دیگر مقایسه می‌کنی، محاسن سپیدش کوتاه‌تر نباشد، بلندتر نیست. اگر معجزه‌ی روتین‌های پوستی برخی نامزدها را برای صاف و صوف کردن پیشانی کنار بگذاریم، ردّ مُهر نماز کم‌و‌بیش بر جبهه‌ی هر شش‌نفر دیده می‌شود و او در میان این جماعت، خلاف‌آمد ایام نیست. هنوز کاپشن احمدی‌نژاد و عبای روحانی در مناظرات نماینده دارند، اما او کت و شلوار رسمی جنتلمنی به تن می‌کند. ولوم صدایش پایین است و در گرماگرم مناظره، داغ نمی‌کند و رگ گردنش بیرون نمی‌زند. عبوساً قمطریرا نیست و چهره ترش نمی‌کند. بی‌توجه به کائنات و تیر و ترکش‌هایی که از بالای سرش می‌گذرد و نامزدها با آن از خجالت هم درمی‌آیند، حرف‌های نخبگانی خودش را تندتند می‌گوید تا وقت کم نیاورد. 🔸همین‌جا روی دکمه‌‌ی پاوز ذهنم می‌زنم. حرف‌هایش؛ حرف‌هایش هم آخر رنگ و بوی مذهبی‌طور ندارد. آنقدر که دیگران آیه و روایت می‌خوانند و از نهج‌البلاغه شاهد مثال می‌آورند، عبارت‌های دینی-عربی کمتر در کلام او رژه می‌روند. ولی تا دلت بخواهد «ظرفیت» و «فرصت» و «جهش» می‌شنوی. واژه‌هایی که اصلاً تم مذهبی ندارند و بیشتر به ادبیات پیشرفت و رشد می‌مانند. «مقام معظم رهبری» و «حاج قاسم» ماشاءالله ماشاءالله از زبان نامزدهای جناحین مناظره نمی‌افتد، اما چه شود تا او بخواهد مستقیماً از رهبر انقلاب و شهید سلیمانی بگوید. یک پایش را در جبهه جا‌ گذاشته، اما ذره‌بین می‌اندازم تا ببینم کجا از نمد جنگ برای خودش کلاهی بافته و کیسه‌ای دوخته و چیزی پیدا نمی‌کنم. سر و ته حرف‌هایش را که می‌تکانی، از آن فقط وطن‌پرستی، ایران‌دوستی و اشتیاق به پیشرفت و سربلندی کشور بیرون می‌ریزد. چه می‌گویند این دهه‌هشتادی‌ها، انگار روی نام «ایران» کراش دارد و غیرتی می‌شود اگر کسی تنها از نازیبایی‌های وطن بگوید. اصلاً منفی‌بافی و سیاه‌نمایی و خودتحقیری در این بشر راه ندارد. 🔸دوباره دکمه‌‌ی پِلِی ذهنم را فشار می‌دهم. به فیلم‌های تبلیغاتی‌اش می‌رسم. در قاب تصویر، یا عده‌ای دانشجو اطرافش را گرفته‌اند و یا در حال بازدید از کارخانه‌ای مزرعه‌ای چیزی است و در حلقه‌ی کارگران و کارآفرینان دیده می‌شود و مثل ماهی در دل دریای مردم است. اگر از مذاکره با کاترین اشتون فاکتور بگیریم، با بانوان فرهیخته‌ی زیادی، از چادری‌های سفت و سخت گرفته تا حجاب‌نیم‌بندی‌ها، همکاری و همفکری دارد. 🔸دکمه استاپ را می‌زنم و نوار مغزم را به گوشه‌ای پرت می‌کنم. ذهنیت پرمشغله‌ام را باید دوباره متمرکز کنم. باید به سؤالات مهمی پاسخ بدهم. چه کسی را فقط نماینده‌ی بچه‌ریشوها و خواهر‌‌بسیجی‌ها جا زده؟ کدام شل‌مغزی گفته او خشک و بی‌تعامل و نچسب است؟ جل‌ّالخالق! مردم را سخت می‌ترسانند که جلیلی بر آنها سخت خواهد گرفت! آنها که رابطه‌شان با توده‌های جامعه رابطه‌ی جن و بسم‌الله است، همانها چو می‌اندازند که جلیلی از مردم و مردم از او فراری‌اند؛ سبحان‌الله. چند طبقه‌ی اجتماعیِ شب انتخاباتی فِیک مثل «قشر خاکستری» و «نسل زد» و از این جور بافته‌های ذهنی درست می‌کنند تا چماقی شود بر سر نامزد اصلح برای بیرون راندن او از زمین بازی. 🔸یک لیوان آب تگری می‌نوشم و انگشتم را می‌گذارم روی دکمه‌ی بَک نوار تاریخ و همینطور بی‌محابا فشار می‌دهم. آنقدر نگه می‌دارم تا می‌رسم به آن سال‌های ابتدایی انقلاب. همان سال‌هایی که بهشتی را قبل از بمب با زخم زبان و پیشتر از زبان، در ذهن مردم ترور شخصیت کردند. آری چیزی در ذهنم خلجان می‌کند. https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648
🔸ظریف تمام ظرفیت و حیثیتش را برای پزشکیان به میدان آورده. آداب و تعارفات دیپلماتیک و ادبیات جنتلمنی را کنار گذاشته و چارواداری و بزن‌بهادری صحبت می‌کند. با شامورتی‌بازی پزشکیان را پلیس خوب کرده و خودش نقش پلیس بد را بازی می‌کند. لبخندهای روی بالکن هتل کوبورگ حالا جای خودش را به دندان‌قروچه‌های عصبی در کمپین‌های تبلیغاتی داده است. امیرکبیر زمان که روزی دلش برای لبخند چشم‌آبی‌ها غنج می‌رفت، حالا نفس‌کش می‌طلبد و با مشت به سینه می‌کوبد. دوربین مخفی است؟! 🔸ظریف فریاد می‌زند و گریبان چاک می‌کند که معجزه‌ی تصمیم نظام بود؛ اصلاً سلّمنا. وقتی درختی ثمر نمی‌دهد، چرا باید دوباره از آن پاجوش گرفت؟! وقتی حیات و ممات توافقی نیم‌بند به بند تنبان رئیس‌جمهور امریکا وصل است، چرا سرنوشت ملت باید آویزانِ آن باشد؟ می‌گوید برجام را شعارهای روی موشک خراب کرد. عجب! عروس نمی‌توانست برقصد، می‌گفت زمین کج است! آنچه‌ مایه‌ی عبرت است را می‌خواهد الگوی دست‌یابی مجدد به قدرت کند. دوباره می‌خواهد «همه چیز» ما را به «تقریباً هیچ» گره بزند. هیهات من البرجام! https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648
چرا سعید جلیلی؟ به فضل خدا با عزم جزم و کِیف کوک و خیال تخت به جلیلی رأی می‌دهم. دست و دلم نمی‌لرزد و پای انتخابم می‌ایستم. چرا؟ چون ۱- جلیلی سیبلی نیست که تیرهای فساد اطرافش را نقطه‌زنی کرده باشند. پیرامون مدیریتش لفت و لیس نمی‌شود. او توسعه و پیشرفت را منهای سلامت نمی‌خواهد. اگر شلخته هم درو کند، چیزی گیر خوشه‌چین‌ها می‌آید، نه آنها که خون مردم را در شیشه می‌کنند. ۲- جلیلی برای قدرت نقشه نکشیده، برای ایرانِ قوی نقشه دارد. یازده سال وجب به وجب خاک این سرزمین را برای سیاحت گز نکرده. نقشه‌ی گنج کشیده تا از ظرفیت‌های ایران، استخراج جواهر کند. جلیلی گوهرشناس است؛ معدنچی است. ۳- جلیلی بی‌حاشیه است؛ متن خالص است. با اخبار صبح جمعه‌ای به ریش مردم نمی‌خندد. بالمرّه وعده‌ی سر خرمن نمی‌دهد. از روی چهره‌ی عابران افکارسنجی نمی‌کند. خودش را از ترس ویروس در پاستور محبوس نمی‌کند. در سفر استانی لحاف و تشک اختصاصی نمی‌برد. ادبیات پای منقلی ندارد. برای نواختن منتقدان دایرةالمعارف فحش منتشر نمی‌کند. ۴- جلیلی تقوا دارد و آدم باتقوا، شرط چاقو است. هندوانه‌ی دربسته، حلقه‌های بسته‌ی قدرت هستند که مناسباتشان محرمانه است و مردم را نامحرم می‌دانند. کارد که بخورند، کال بودنشان معلوم می‌شود. ۵- مدیر اجرائی قوی با نیم‌زاویه انحراف بعد از هشت‌سال می‌شود معجزه‌‌ی هزاره‌ی سوم!! قدرت اجرا برای اینکه به ترکستان نرود نیاز به جهت‌گیری درست دارد. قطب‌نمای جلیلی سرگردان نیست و شاهین ترازوی عدالتش میزان است. ولایتمداری‌اش به جهت وزش باد بستگی ندارد. ✍ https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648
گرفتار بازی نظرسنجی‌ها نشوید. اصالت و اعتبار، ناموس آمار است اما گاهی در مسیر تصاحب قدرت، جنگِ ناموسی هم می‌شود. بجای افکارسنجی، بر نرم کردن دلها و بیداری اراده‌ها متمرکز شوید. جنگ اصلی آنجاست. جنگی برای آشتی دادن و جدالی برای به خدمت گرفتن اراده‌های خفته به سمت اعتلای آرمان‌ها. https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648
🔴چند نکته در باب انتخابات 🔸هنوز چند روزی از تأکید رهبر معظم انقلاب بر رعایت اخلاق در تبلیغات انتخابات نگذشته که شاهد بروز وسیع بی‌اخلاقی از سوی برخی نامزدها و طرفداران چپ و راست و انقلابی و غیرانقلابی آنها هستیم. جمیعاً قبول باشد! 🔸وجه معرفتی انتخابات، افزایش بینش، خرد و رشد آحاد جامعه در انتخاب و تعیین مقدّرات و مصالح خود است. رأی دادن تقلیدی، دستوری و تعبّدی، بصیرت و قدرت تشخیص مردم را کوتوله نگه می‌دارد. خواص و بزرگانی که ماهیگیری یاد مردم می‌دهند، سه هیچ از خواصّی که ماهی جویده در دهان جامعه می‌گذارند، جلو هستند. 🔸بجای تمرکز بر مهندسی آرای مردم و سناریوچینی و به در و دیوار زدن برای پیروزی نامزد مطلوب و محبوب ما با بازی اجماع و ائتلاف و نظرسنجی و دوقطبی، بهتر بود بر آگاهی‌بخشی مردم و رشد سیاسی آنها متمرکز می‌شدیم و حق و قدرت انتخاب اصلح را به خود مردم وامی‌گذاشتیم. با جنود ترس و هراس‌افکنی و هیالوسازی از رقیب، کجا می‌توان جامعه را رشد داد و بر بصیرت توده‌ها افزود؟! مگر نفرمود که «میزان فرصتی که در بحران‌ها وجود دارد، در خود فرصت‌ها نیست و شرطش آن است که نترسید و نترسیم و نترسانیم»؟! 🔸جایی یادداشت کنیم که قرار بود نظامیان در انتخابات دخالت نکنند و له و علیه هیچ نامزدی موضع نگیرند. خانواده شهید سلیمانی با صدور بیانیه‌ای از همه‌ی نامزدها خواسته بود که از نام شهید در انتخابات بهره‌برداری نکنند. عمل به این قرارها موکول شد به وقت گُل نی! 🔸پیش‌بینی‌ناپذیری و رقابتی شدن انتخابات، بهترین سند در حقانیت جمهوری اسلامی و سلامت انتخابات فعلی و قبلی است. یک طرفِ پیروز احتمالی انتخابات، همانها هستند که سال ۸۸ نظام را به تقلب متهم کردند و کشور را به آشوب کشیدند و سیل تحریم‌ها را به سمت ایران جاری کردند. مظلوم، نظام اسلامی ما! ✍ https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
تو در میانه‌ی انبوه مردان، بایست و سؤال آن زن را بی‌جواب مگذار. بگو که بداند همسرت پزشک متخصص است و پسرت دانشجوی دانشگاه شریف. بگو که در تبلیغات انتخاباتی از آنها رونمایی نمی‌کنی تا از جنس زن برای جذب رأی استفاده نکنی و به پدیده‌ی پُرتواتر آقازادگی ضریب ندهی. بگذار طالبانیِ خشک‌مغزِ چماق‌به‌دست صدایت کنند. در دنیای بی‌اخلاق‌های کاسب رأی، تو همینطور جنتلمن بمان. ✍🏻 https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648
13.19M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📌اینجا کسی باید مردم شهرِ ذره‌ای را از سرخ شدن در روغنی که جنگلی‌های عالم بالا (جهان اولی‌ها) داغ کرده‌اند، نجات دهد. آنها نمی‌دانند که کانگوروها و میمون‌ها و کرکس‌های جهان‌خوار، هویت و موجودیت جون‌تپه را به رسمیت نمی‌شناسند، بلکه اقرار به وجود جون‌تپه‌ها را برای ینگه دنیا خطرناک می‌دانند. کسی باید هویت‌بخشی کند. یک قهرمان گمنام باید مردم سرخوشِ بی‌خبر را به تکاپو درآورد... ▫️برش از انیمیشن هورتون ✍ https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648
لفظ قلم | زهرا محسنی‌فر
📌اینجا کسی باید مردم شهرِ ذره‌ای را از سرخ شدن در روغنی که جنگلی‌های عالم بالا (جهان اولی‌ها) داغ کر
📌 در جون‌تپه! درسی که یک انیمیشن به ما می‌دهد 🔸هورتون، فیل مهربانی که می‌خواهد مردم شهر گَرده‌ای هوویل (جون‌تپه) را نجات دهد، قهرمان داستان نیست. شهردار موروثی جون‌تپه که جهانی تازه کشف کرده و علم و آگاهی‌اش از منظومه‌ی خُردِ خِردِ جون‌تپه به دنیای بی‌نهایت‌ها نقب زده، او نیز قهرمان داستان نیست. کسی نه فیل را باور می‌کند و نه شهردار را (تهمت متوهم بودن). مردم جون‌تپه، که گَردی بر گُلی‌ست، تکانه‌های وحشتناک شهر و تغییرات ناگهانی اقلیمی (ژئوپلتیک) را حس می‌کنند، اما وجود هرگونه منشأ خارجی را منکر می‌شوند. آنها متوجه خطر نیستند و بزرگان (سیاست‌بازان) جون‌تپه، سرگرم کردن مردم به جشن و خوشگذرانی را بر دفع خطر موهومی ترجیح می‌دهند. 🔸اینجا کسی باید مردم شهرِ ذره‌ای را از سرخ شدن در روغنی که جنگلی‌های عالم بالا (جهان اولی‌ها) داغ کرده‌اند، نجات دهد. آنها نمی‌دانند که کانگوروها و میمون‌ها و کرکس‌های جهان‌خوار، هویت و موجودیت جون‌تپه را به رسمیت نمی‌شناسند، بلکه اقرار به وجود جون‌تپه‌ها را برای ینگه دنیا خطرناک می‌دانند. کسی باید هویت‌بخشی کند. یک قهرمان گمنام باید مردم سرخوشِ بی‌خبر را به تکاپو درآورد. شهر با سوپرمن‌بازی و اسپایدرمن‌سازی نجات پیدا نمی‌کند. قهرمان باید مردم را برای نجات مردم برانگیزاند و به خروش آورد. باید صدای واحد مردم، مُشت درشتی شود بر پهنه‌ی آسمان. اما چگونه؟ 🔸تنها پسر شهردار، یک نابغه‌‌ی درونگراست که تمایلی به شهردار شدن ندارد (فقدان انگیزه‌ی قدرت‌طلبی) و نمی‌خواهد حلقه‌ی بعدی سلسله‌‌ی اجدادی خود در قبضه کردن قدرت باشد. او یک تشکیلات پنهان از تجهیزات فناورانه (برنامه‌های مدون و منظم)، که در هماهنگی کامل با هم هستند، در یک جای دنج بنا کرده و از زاویه‌ی دیگری به قدرت نگاه می‌کند. حالا وقتش رسیده که او امواج مردمی را برای نجات جون‌تپه برانگیخته کند. وقتی صدا به صدا نمی‌رسد (تشتت و تفرقه‌ی مردم) و انرژی‌ها هرز می‌رود، این پسر شهردار است که تشکیلات در سایه‌‌ی خود را برای همنوا کردن حنجره‌ها (استعدادها و فرصت‌ها) به کار می‌گیرد. گنبد گیتی شکافته می‌شود و فریاد یکپارچه‌‌ی اهالی شهر، سند هویت و موجودیت آنها می‌شود تا از پرتگاه نیستی به گرانیگاه هستی و امنیت برسند. 🔸انیمیشن فلسفی-اجتماعی «هورتون» را حتماً ببینید. نقدهایی به این انیمیشنِ الهام‌بخش وارد است و بنا ندارم در این نوشته مشابهت‌سازی نعل‌به‌نعلی بین محتوای آن با شرایط کشور در آستانه‌ی انتخابات انجام دهم. اما امروز راه نجات ایران از رستاخیز توده‌ها می‌گذرد. هیچ ابرمردی (رئیس‌جمهوری) به تنهایی نمی‌تواند خرق عادت کند. کشوری که هویت و معیشت و امنیتش مورد تهدید فرهنگی و اقتصادی و نظامی است، تنها به پشتوانه‌ی مردمی می‌تواند بقا داشته باشد. و در این میان، آنکه اراده‌ها را شبیه برّاده‌ها با مغناطیس محبت و خِرد و کارآمدی همراستا کند، کشتی کشور را به ساحل نجات پهلو‌به‌پهلو می‌کند. یک جهان فرصت و یک ایران جهش با نقش‌آفرینی باشکوه مردم حاصل می‌شود. اینجا مجمع‌الجزایر انگیزه‌های سرگردان است، اما انتخاب ما، رسیدن به سلسه‌جبال جمهوری اسلامی ایران است. ✍‌ https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648
🔴 تاریخ ام‌پی‌تری برجام! متنی که باید یک نفس خواند 🔹حسن روحانی گفتمان انتخاباتی خود را بر مذاکره گذاشت و رأی مردم را دشت کرد. رئیس دولت یازدهم خزانه خالی را نشان داد و بر رفع تحریم متمرکز شد. رهبری مذاکره را بی‌فایده دانست. روحانی گیر سه‌پیچ داد و شاخ و شانه کشید. رهبری نصیحت کرد. روحانی فشار آورد و مجوز را گرفت. ظریف با کری قدم زد. روحانی کشور را در آمپاس نگه داشت. به دیپلماسی بالکونی روی آورد. رهبری خطوط قرمز را ترسیم کرد. روحانی همه‌ی مسئولیت مذاکره را پذیرفت. کمیسیون برجام وارد گود شد. ظریف خطوط قرمز را لایی کشید. لاریجانی مجلس را ٢٠ دقیقه‌ای دور زد. زارعی گریه کرد. منتقدان در صدا و سیما سانسور شدند. ظریف با تام کاتن رفیق توئیتری شد. رهبری هشدار داد که خرشان از پل بگذرد، به ریش قشنگتان می‌خندند. روحانی گلواژه نثار کرد. وحدت عجیبی بین دولت و مجلس موگرینی‌پسند شکل گرفت. برجام متولد شد. مردم بیرون ریختند. فیروزآبادی تبریک گفت. رهبری به او تشر زد. ظریف در آسمان‌ها سیر می‌کرد. سانتریفیوژها از روی زمین جمع شدند. هسته‌ای زیر ذره‌بین نظارت پادگانی رفت. ١+۵ بشکن زد. اوباما تحریم‌ها را با قدرت ادامه داد. اروپا سوت بلبلی زد. روحانی به روی مبارک نیاورد. رهبری هشدار داد. سوئیفت کار نکرد. سیف از «تقریبا هیچ» رونمایی کرد. ترامپ با لگد به برجام ورود کرد. رهبری ادامه‌ی مسیر را خسارت محض دانست. دولت، برجام را تصمیم نظام معرفی کرد. رئیس وقت شورای عالی امنیت ملی همچنان گلواژه تولید می‌کرد. ترامپ با خط‌خطی از برجام خارج شد. ظریف روی زمین برگشت. روحانی اسیر جوسازی‌ها نشد. اروپا پوزخند زد. مجلس وقت، ملنگ سلفی بود و خم به ابرو نیاورد. زنجیره‌ای‌ها جا انداختند که برجام در هماهنگی کامل با رهبری امضا شده. رهبری در مقابل این بهتان گفت خودتان چشم و عقل دارید و من چنین توافقی را نمی‌خواستم. 🔹حاج قاسم طومار داعش را در هم پیچید. ترامپ ایران را به مذاکره فراخواند و گوش به زنگ نشست. رهبری به شینزو آبه گفت که ترامپ لایق هیچ پیغام و پسغامی نیست. اروپا بازی اینستکس را شروع کرد. دولت مشغول بازی شد. رهبری نصیحت کرد که نگاه‌ها به خارج نباشد. تحریم‌های جدید آمد و روی قبلی‌ها تلنبار شد. اروپا با آمریکا همراهی کرد. ایران تنها پایبند به توافق باقی ماند تا کاپ اخلاق بگیرد. روحانی همچنان از فتح‌الفتوح برجام می‌گفت. ناگهان میدان فدای دیپلماسی شد. حاج قاسم پر کشید. ترامپ پرچم آمریکا را توییت کرد. روحانی در تله‌ی تنش نیفتاد. ظریف دیپلماسی توئیتری را ادامه داد. در نطنز خرابکاری شد. دولت اسیر این صحنه‌آرایی خطرناک نشد و سکوت کرد. فخری‌زاده شهید شد. سکوت مرگبار ادامه یافت. مجلس دولت را موظف به خروج از پروتکل الحاقی کرد. روحانی چهره ترش کرد. آژانس با صالحی به توافق رسید. ایران ضرب‌الاجل داد. آمریکا خواستار مذاکره مستقیم شد. لیبرال‌ها له‌له زدند. رهبری قدغن کرد. گفتگوهای وین شروع شد. آمریکا در اتاق بغلی نشست. نطنز آتش گرفت. غنی‌سازی به ۶٠ درصد رسید. گفتگوها سرعت پیدا کرد. نوار ظریف لو داده شد. حاج قاسم دوباره شهید شد. بن‌سلمان با دمش گردو شکست. ظریف همه را حلال کرد! رهبری از ظریف ابراز تعجب و تأسف کرد. لیبرال‌ها دوباره برجام را گردن رهبری انداختند. 🔻و این داستان ادامه دارد... ✍‌ https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648