eitaa logo
لشکر خوبان(دست‌نوشته‌های م. سپهری)
734 دنبال‌کننده
580 عکس
275 ویدیو
2 فایل
جایی برای نشر آنچه از جنگ فهمیدم و نگاشتم. برای انتشار بخش‌هایی از زندگی، کتاب‌ها، لذت‌ها، رنج‌ها و تجربه‌هایی که در این مسیر روزی‌ام شد. نویسنده کتاب‌های: 🌷لشکر خوبان (۱۳۸۴) 🌷نورالدین پسر ایران (۱۳۹۰) 🌷مرد ابدی (۱۴۰۳) راه ارتباطی: @m_sepehri
مشاهده در ایتا
دانلود
با اینکه واقعا زمانی برای نشستن پای برخی جلسات مورد علاقه‌اش نداشت اما از فرصت‌هایی که گاهی چون نسیم می‌گذشتند استفاده می‌کرد. یک روز ماه رمضان، تلویزیون در حال پخش تلاوت قرآن بود. قاری با لحن و صوت زیبایی می‌خواند : کَتَبَ اللّهُ لَاَغلَبَنَّ أَنا و رُسُلی إِنَّ اللّهَ قویٌّ عَزیز زینب حافظ قرآن بود و می‌توانست با این آیه همراه شود اما محو حالات پدرش شده بود که مست این آیه و معنایش بود که بر تلویزیون نقش بسته بود: «خدا مقرّر کرده است که: حتماً من و پیامبرانم پیروز خواهیم شد، آری خدا نیرومندِ شکست‌ناپذیر است.» حاج حسن با لذتی عمیق سرش را تکان می‌داد و می‌گفت: «به به ... به به ... .» تمام زندگی وتلاش‌های او بخشی از این مسیر رسیدن به پیروزی حق بود و این وعدۀ الهی روح و جانش را در این راه محکم‌تر می‌کرد. 🔻(لطفا بدون لینک منتشر نشود) https://eitaa.com/lashkarekhoban
🏞 هیچ... ✏️ درست است كه علم من و ثروت من زياد شده اما خودم چه؟ من اسير اينها شده‌ام و مغرور به همين‌ها و اين اسارت و اين غرور علامت حقارت و كم شدن من است. ✏️ اگر امير بودم، اگر بر اين همه حاكم بودم، اگر زياد شده بودم، من اينها را به راه مى‌انداختم اينها مى‌شدند پاى من، نه بار من، اينها مى‌شدند پل من نه سنگ راه من. ✏️ على خودش زياد شد و ثروت‌ها را به راه انداخت، قارون‌ها ثروت‌هاشان زياد شد و خود را باختند. على ثروتمند زندگى كرد و اينها ثروتمند مى‌ميرند. على امير بود و اينها اسيرند، چون كه حقيرند و از دست رفته‌اند. ✏️ من بايد كارى بكنم كه خودم زياد شوم و سرمايه‌هايم رشد كنند. فكرم و دلم و عقلم و روحم بارور شود.فكرم آگاهى‌هايى عظيم بگيرد و دلم عشق‌هايى بزرگ‌تر از خودم. ✏️ عقلم اين ترازوى از دست رفته‌ام، دقيق‌تر شود و آزادتر شود و روحم اين وسعتِ به تنگى نشسته با آن عشق و با آن شناخت، به راه گسترده‌ى خودش آشنا شود. 📄 برشی از کتاب 📚 رشد @heyat_madar1379
چه خوشست این حس تعلق به رب؛ رب موسی و محمد و مهدی.... من، یکی از کسانی هستم که بعد از آوارگی‌‌ها و حیرانی‌های بسیار ، بعد از پیمودن بیراهه‌ها و زخمی شدن روحم در حادثه‌ها و بعد از ادعاهای بسیار، بالاخره فهمیدم که هنر آدمی همینجا، پای همین سجاده بندگی، درک هیچ بودن و محو بودن در کلمه حق است تا بلکه جان بشکافد و رشدی رخ دهد... خدایا، قسم به رنج‌های باب‌الحوائج، موسی‌بن جعفر علیه السلام، ما را از زندان اوهام و خیال و کثرات برهان... https://eitaa.com/lashkarekhoban