♨️ هوای تُو | خلاصه جلسه ششم دستورات دینی، توصیه ها و تکالیف، سطوح مختلفی دارند و هر کس بر اساس ظرفیت خود تکلیف دارد. انسانی که وارد وادی توحید می‌شود، خواستار دستورات خاص خداوند است و توجه بیشتری نسبت به مستحبات و مکروهات دارد. تعلقات خود را کنار زده و خدا محور زندگی اوست. قابل توجه است که این دستورات، الزاما احکام و دستورات دینی نیستند. برخی از دستورات اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و...متناسب با ظرفیت و تکالیف هرکسی باید مورد توجه قرار گیرد. بی توجهی نسبت به مسائل اجتماعی، سبک زندگی توحیدی را دچار اشکال می‌کند. اگر نسبت به اجتماع بی تفاوت باشیم، نمی‌توانیم به خود سرباز صاحب الزمان بگوییم، چرا که حضرت بعد از ظهور کار اجتماعی می‌کند و #حکومت تشکیل می‌دهد. 💢 چگونه تکالیف خود را بشناسیم؟ ١. آشنایی جامع با دستورات خداوند ٢. مراقبتی در سطح آگاهی‌های به دست آورده. مثال: با توجه به آیات قرآن می‌دانیم که مؤمن از کار و سخن بیهوده و لغو روی‌گردان است. 💯 شاخصه رشد در مسیر توحید چیست؟ برخی تصور می‌کنند شاخصه رشد رسیدن به حالات ملکوتی مانند چشم برزخی و خواب‌های صادق‌ و.. است. 🔸 در روایتی پیامبر اکرم (ص) علامت قلب نورانی را فرمودند : التجافی عن دار الغرور و الانابة الی دار الخلود ١. دلبستگی به دنیا نباید وجود داشته باشد. به میزانی که از دنیا دل بریدیم، به همان میزان وارد وادی توحید شده ایم. عملکرد خود را در زمانی که چیزی را از دست می‌دهیم مورد بررسی قرار دهیم. اساسا ابتلائات و بلاها، به بنده کمک می‌کنند تا ضعف‌های خود را بشناسد و شاخصه سنجش این اصل هستند که چقدر به توحید رسیدیم. ٢. شوق رسیدن به سرای آخرت و بهترین ملاقات با خداوند هر چقدر عشق به ملاقات، شوق ارتباط با معنویت و لذت از عبادت داشتیم، به وادی توحید نزدیک‌تر هستیم. بعضی تصور می‌کنند عرفان و توحید فقط منحصر به علما و عرفای دینی ست. ما با این همه گناه و لغزش جایی در این وادی نداریم، باید بدانیم که چون وارد وادی توحید نشده‌ایم، گناه می‌کنیم و درمان انتخاب سبک زندگی توحیدی ست. حضور در وادی خداخواهی مراتب دارد، هرکسی نسبت به ظرفیت خود عمل می‌کند. حتی یک قدم حرکت ما را برای بهترین ملاقات آماده‌تر می‌کند. Eitaa.com/lataef