🔰 ابطحی: وفاق به این معناست که قوا همدیگر را تضعیف نکنند 📌محمدعلی ابطحی رئیس دفتر دولت اصلاحات در گفتگو با مهر: 🔺وفاق هیچ منافاتی با وظایف ذاتی قوای سه‌گانه ندارد. وفاق به این معنا است که قوای مختلف در برابر همدیگر نباشند و قدرت همدیگر را از بین نبرند و تضعیف نکنند. 🔺اصولی بر همه قوا حاکم است، مانند قانون اساسی و نظرات رهبری. همه قوا باید این اصول را اجرا کنند و قانون را در نظر بگیرند. 🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید: 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌳@left_right

🔰 موافق مجلس با استعفای نماینده بندرعباس/ آشوری‌تازیانی استاندار هرمزگان می شود 🔹در جریان نشست علنی امروز مجلس، درخواست استعفای محمد آشوری تازیانی نماینده بندرعباس از نمایندگی به دلیل حضور در دولت به عنوان استاندار هرمزگان در دستور کار مجلس قرار گرفت. 🔹در نهایت نمایندگان پس از استماع سخنان موافقان و مخالفان، با درخواست استعفای عاشوری از نمایندگی موافقت کردند. 🔸پیش از این عبدالکریم حسین زاده نماینده نقده، احمد دنیامالی نماینده انزلی و غلامرضا نوری قزلجه به دلیل حضور در دولت چهاردهم از سمت خود استعفا کرده بودند. 🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید: 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌳@left_right

🔰تفاوت رفتار امام خمینی(ره) با مخالفان 🔹از اول انقلاب در بین همین گروه‌‌‌‌‌هائی كه در دوران پیش از انقلاب و در حوادث سالهای مبارزات، همه در كنار هم بودیم، اختلافهائی به وجود آمد. امام (رضوان اللَّه تعالی علیه) با همه‌‌‌‌‌ی این اختلافات یك جور برخورد نكرد. همین طور كه در روش امیرالمؤمنین عرض كردیم، روش امام (رضوان اللَّه علیه) هم همین جور بود؛ 📌یعنی اول با مدارا، با نصیحت؛ لیكن آن وقتی كه اقتضاء كرد، برخورد كرد. 1️⃣ یك گروه مربوط به دولت موقت بودند و مشكلات آنها بود، 2️⃣ یك گروه آن كسانی بودند كه علیه لایحه‌‌‌‌‌ی قصاص آن حركت را انجام دادند، 3️⃣ یك گروه حتّی كار را به ترور و درگیری‌‌‌‌‌های خیابانی كشیدند؛ با هر كدام از اینها امام یك نحوی برخورد كرد. 4️⃣در سطوح بالای حكومت هم بود؛ نخست‌‌‌‌‌وزیر بود، رئیس جمهور بود، 5️⃣حتّی بعدها در اواخر عمر امام (رضوان اللَّه علیه) در سطوح بالاتر از رئیس جمهور هم بود. 📌امام با كسانی كه احساس كردند نمیشود با اینها بیش از آن مدارا كرد، برخورد كردند. 🔹همه هم سوابق انقلابی داشتند، سوابق مذهبی داشتند، خیلی‌‌‌‌‌شان هم در سطوح بالا بودند؛ لیكن خوب، اینجور شد دیگر؛ این انشعابها پیش آمد. 🔹بعضی واقعاً با امام درافتادند؛ بعضی نه، اختلاف نظری هم بود، اما به درگیری و دعوا و انشعاب و انشقاق نینجامید. 🔹بعضی با امام درافتادند و مدارای امام را ندیده گرفتند. 🔹امام به همین گروهك منافقین كه خواسته بودند بیایند با ایشان ملاقات كنند، پیغام دادند كه اگر شما به حق عمل كنید، من می‌‌‌‌‌آیم سراغ شما؛ اگر دست از این كارهای خلاف بردارید، خود من می‌‌‌‌‌آیم سراغ شما. یعنی امام تا این حد با اینها مدارا كردند و حرف زدند. 📌خوب، وقتی احساس خطر شد؛ بخصوص آن وقتی كه مسئله، مسئله‌‌‌‌‌ی رسوخ دادن مبانی غلط در كالبد نظام و انقلاب است، این دیگر مثل سمِ مهلك است. آن وقت امام رعایت نكردند، مدارا نكردند؛ برخورد كردند. 🔹این در مورد آن چیزهائی است كه در اختلافات بنیانی است. #حکیم_انقلاب ۱۳۸۸/۰۶/۲۰ 🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید: 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌳@left_right

🔰 التقاط 🔹ما یک روز - قبل از انقلاب - برای جذب مجموعه‌ای از جوانان، به این بلیّه دچار شدیم - ما، یعنی مجموعه‌ی دینی - البته بعضی بیشتر دچارش شدند، بعضی کمتر، بعضی هم اصلاً - بینی و بین‌اللَّه - دچار نشدند. که حالا بیاییم چیزی را برطبق آنچه او دلش میخواهد، ببینیم آن را میشود کاری کرد! آن وقت دنبال این «آن را میشود کاری کرد»، به توجیه و تأویل افتادیم - توجیه‌هایی که خود ما هم که حالا نگاه میکنیم، قطعاً، قاطعاً رد میکنیم! این، به حرکتهای التقاطىِ بسیار بسیار خطرناک منتهی شد. 🔹تعجّب نفرمایید اگر بگویم که حرکتهای التقاطیای که کشور و ملت ما را لرزاند و هنوز هم که هنوز است، تأثیرهای منفی خودش را میگذارد، از ما شروع شد! ما که عرض میکنم، یعنی طبقه‌ی ما. کسانی از معمّمین، روی ملاحظه‌ی این‌که حالا اینها بدشان نیاید، آمدند و بیّنات شرعی و اسلامی را از قرآن و حدیث، تأویل و توجیه کردند! به‌خاطر این‌که با نظر و فکر آنها تطبیق کند! این‌گونه بود. 🔹خیلی خوب است که من همین‌جا بگویم: آن کسی که من دیدم در این زمینه، انصافاً به سر مویی انعطاف - همان «شیئاً قلیلاً» که در قرآن است، «و لولا ان ثبّتناک لقد کدت ترکن الیهم شیئا قلیلا»(۳) - هم راضی نشد، مرحوم #مطهری 💚 بود؛ یعنی هیچ! بقیه، هر کسی، کمی، زیادی، یک طور؛ بعضی که دیگر تا انتها رفتند! #حکیم_انقلاب 1376/8/13 🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید: 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌳@left_right

🔰 تفاوت مبارزات مارکسیستی و اسلامی در دوران پهلوی 🔹 در مبارزات اسلامی، در همه حال تبیین- بیان واقعیت و رساندن واقعیت؛ تبلیغ، بلاغ- خیلی اهمیت دارد و این را نباید از دست داد؛ برخلاف تفكر ماركسیستی كه آن روز[قبل از انقلاب] رائج بود و اعتقاد به تبیین نداشتند؛ می‌گفتند مبارزه یك سنت است، تحقق خواهد یافت؛ چه شما بخواهید، چه نخواهید؛ چه بگوئید، چه نگوئید. 🔹 یعنی دیالكتیكی كه آن‌ها تفسیر كرده بودند، لازمه‌اش این بود كه این مبارزه، احتیاج به تبیین ندارد. 🔹 در سال ۴۹ یك جوانی از همین كسانی كه مشهدی بود، با ما هم آشنا بود، وابسته‌ی به یكی از همین گروهكهائی بود كه آن روز تازه سر بلند كرده بودند، كمونیست بودند- گروه جنگل و امثال این‌ها- یك جائی با من ملاقات كرد؛ شرح داد كه می‌خواهیم این كارها را بكنیم. 🔹 من گفتم توی این زمینه‌ی اجتماعی‌ كه نمی‌شود؛ یك‌قدری با مردم صحبت كنید، تبیین كنید، حرف بزنید، به مردم تفهیم كنید چه‌كار می‌خواهید بكنید. 🔹 با كمال بی‌اعتنائی گفت: آن روش اسلامی است! 🔹 بله، روش اسلامی همین است. روش اسلامی تبیین است و همین تبیین‌ها موجب شد كه انقلاب اسلامی بر بسیاری از این پیش‌زمینه‌های تاریخی و تربیتهای غلط فائق بیاید و فائق آمد. #حکیم_انقلاب در دیدار اساتید و دانشجویان دانشگاه‌های شیراز، ۱۳۸۷/۰۲/۱۴ 🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید: 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌳@left_right

🔰 عدم اتکا نهضت امام خميني(ره) به تشكيلات حزبی 🔹 از سالهای ۵۰ و ۴۹ تا ۵۴ و ۵۵ شدّت اختناق و فشار زیاد بود. گروهها، گروهكها، احزاب سیاسی گوناگون، مخفی، مبارز، سیاسی، غیرسیاسی به‌وجود می‌آمدند و همه در زیر فشارهای رژیم مضمحل می‌شدند و از بین می‌رفتند و یا بی‌خاصیت می‌شدند. با این‌كه بعضی از آنها پشتیبانهای سیاسی بین‌المللی هم داشتند؛ به بلوك شرق و غرب - بخصوص به شرق - متّصل بودند و از آن‌جا هدایت و كمك می‌شدند، 🔹اما نهضت امام متّكی به تشكیلات حزبی نبود. 🔹امام هیچ تشكیلات حزبی در داخل كشور نداشت؛ عدّه‌ای شاگردان و دوستان و آشنایان به فكر او و متن مردم بودند. 🔹امام هم وقتی در اعلامیه‌ها پیام می‌داد، مخاطب او، آن عده دوستان و آشنایان مخصوص او نبودند؛ مخاطب او، متن مردم بودند. 🔹او با متن مردم و توده‌ی مردم حرف می‌زد و آنها را هدایت می‌كرد و توانست در طول چهارده، پانزده سال، از راه دور این مایه‌ی فكر اسلامی و نهضت اسلامی را : ▪️اوّلاً در ذهنها عمیق كند، ▪️ثانیاً در سطح جامعه توسعه دهد؛ دلهای جوانان و ذهنها و ایمانها را به آن متوجّه كند، تا زمینه برای آن انقلاب عظیم آماده شود #حکیم_انقلاب در دهمین سالگرد رحلت امام خمینی (رحمه‌الله)، ۱۳۷۸/۰۳/۱۴ 🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید: 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌳@left_right

🔰 نقش مؤثر نداشتن گروه‌های چریکی و احزاب سیاسی در پیروزی انقلاب اسلامی 🔹انقلاب عظیم ما از لحاظ کیفیت پیروزی، انقلابی استثنایی بود. یعنی واقعاً انقلابی با این ابعادِ عظیمِ مردمی که به وسیله‌ی حضور مردم در خیابانها و در فضای شهرها و روستاها پدید آید و در آن، با حضور همه‌ی مردم، علیه رژیم حاکم مبارزه شود، تا آن زمان لااقل در انقلابهای دوره‌ی خود ما سابقه نداشت. همه‌ی انقلابهایی که تا آن روز در اطراف و اکناف دنیا اتّفاق افتاده بود - از جمله انقلابهای چپ و مارکسیستی امریکای لاتین و افریقا و آسیا و جاهای دیگر - از نوع و شکل دیگری بود. 🔹تفاوت انقلاب ما با انقلابهای دیگر این بود که به وسیله‌ی یک گروه ویژه‌ی پارتیزانی به پیروزی نرسید. 🔹البته احزابی در ایران بودند که به اقدامات پارتیزانی و چریکی دست می‌زدند، اما اینها در حدود سالهای ۵۴ و ۵۵ به کلّی فلج شده بودند. 🔹این موضوع را می‌توانید از کسانی که آن روز در میدان حضور داشتند، بپرسید. ما این اوضاع را به چشم خود دیدیم. اما جوانانی که امروز از اوضاع آن زمان، مباشرتاً مطّلع نیستند، از کسانی که در جریان وقایع بودند، بپرسند. 🔹از سالهای ۵۴ و ۵۵ تا سال ۵۶، گروهها و گروهکهایی که در ایرانِ آن روز، اقدام مسلّحانه می‌کردند - چه آنهایی که تفکّرات مارکسیستی داشتند و چه آنهایی که تفکّراتشان التقاطی بود - تقریباً از میدان خارج شده بودند و کارشان منحصر به این شده بود که مثلاً در گوشه‌ای از کشور بمبی بگذارند و جایی منفجر شود، یا این‌که کسی را ترور کنند... 🔹اصلاً تصوّرِ این‌که یک روز مبارزه‌ی چریکی و پارتیزانی بتواند در ایران به پیروزی برسد، تصوّری محال بود و امکانش وجود نداشت؛ همان‌طور که تصوّر کودتا نیز تصوّری ناممکن به نظر می‌رسید. 🔹در دوران معاصر، بعضی از انقلابها، یا به اصطلاح انقلابها، با یک کودتا شروع می‌شود. 🔹اما در ایرانِ آن روز، ارتش در چارچوبی به کلّی محدود، به وسیله امریکاییها گرفتار شده بود و عدّه ارتشی هایِ ناراضی از نظام ستمشاهیِ پلید، بخصوص در قشرهای جوان و طبقات پایین‌تر، بسیار بود. 🔹بسیاری از ارتشیها ناراضی بودند؛ اما کسی جرأت نداشت فکرِ مقابله با آن نظام را در سر بپروراند... 🔹ارتشیهای ایران فقط از طرف یک قدرت بالا دست مراقبت نمی‌شدند، بلکه در میان آنها عناصر امریکایی هم حضور داشتند. در اغلب پادگانها - بخصوص پادگانهای حسّاس - چند هزار نفر امریکایی حضور داشتند که این حضور، در بعضی از نیروها، پررنگتر بود. 🔹بنابراین، آن روز در ایران تصوّر و امکانِ کودتای نظامی وجود نداشت. 🔹احزاب سیاسیِ وقت هم، در عین ناتوانی به سر می‌بردند. همین احزاب ملی که امروز در دوران جمهوری اسلامی با استفاده از آزادی و بزرگواری نظام، دائم علیه حکومت حرف می‌زنند، مصاحبه می‌کنند، شبنامه می‌دهند و جمهوری اسلامی را متّهم به ایجاد اختناق می‌کنند، آن روز هم بودند؛ اما توان انجامِ هیچ اقدامی را در راه آزادی ایران نداشتند. مضاف بر این عدّه‌ای از آنها با رجال دربار پهلوی رفاقت نزدیک داشتند و با همدیگر به عیش و نوش می‌پرداختند. به تعبیری دیگر، سرهایشان در یک آخور بود! 🔹یک عدّه دیگرشان که بعضاً مهندس و متخصّص شده بودند، در دستگاههای دربار پهلوی مشغول کسب و کار بودند. یعنی از آنها پولی می‌گرفتند، نانی به دست می‌آوردند و به غفلت نمی‌خوردند، که مبادا غفلت کنند و این تصوّر به سراغشان بیاید که می‌شود با آن نظام دعوا کرد! #حکیم_انقلاب در خطبه‌های نمازجمعه ۱۳۷۳/۱۱/۱۴ 🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید: 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌳@left_right

🔰 عباس عبدی: هدف قانون حجاب، زمین زدن دولت پزشکیان است /اصولگرایان سنتی سکوت نکنند، به میدان بیایند. 🔹 عال سیاسی اصلاح طلب، درباره قانون عفاف و حجاب به خبرآنلاین گفت: آن‌هایی که مصوب کردند بروند دولت را استیضاح کنند و کنار بگذارند؛ سپس آقای جلیلی یا آقای قالیباف را که متناسب با اجرای این مصوبه هستند، روی کار بیاورند. دلیل ندارد رئیس جمهوری که مواضع خود را روشن گفته است، اقدامی را که به آن اعتقادی ندارد، انجام بدهد. 🔗 متن کامل ر اینجا بخوانید: https://www.khabaronline.ir/news/1992236/ 🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید: 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌳@left_right

🔰🔰 ترجمان وفاق 📌محسن میردامادی ▪️سه شنبه ۲۰ شهریور ۱۴۰۳ 🔹اصطلاح consociationalism که در متون علوم سیاسی «همیاری» ترجمه می‌شود، به نوعی دموکراسی اطلاق می‌گردد که در صدد سامان‌بخشی به مشارکت در قدرت، از طریق واگذاری حقوق جمعی به گروه‌های متنوع، در کشوری است که در برگیرنده جوامع مختلف و بعضاً متعارض است. یک کشور همیار به کشوری اطلاق می‌شود که دارای تقسیم‌بندی‌های مهم داخلی در زمینه‌های مذهبی، قومی، زبانی و امثال آن است به نحوی که هیچ‌یک از آنها به اندازه کافی بزرگ نیست که گروه اکثریت را شکل دهد، و در عین حال تلاش می‌کند از طریق مشورت میان نخبگان گروه‌های اصلی اجتماعی ثبات خود را حفظ کند. کشورهای دارای نظام‌های همیار نوعاً متفاوت از کشورهایی هستند که نظام‌های انتخاباتی اکثریتی دارند و معمولاً دارای نظام انتخاباتی تناسبی هستند. 🔹مبحث همیاری در حوزه آکادمیک به‌وسیله «آرند لیجپهارت» مورد بحث قرار گرفت و دانشمندان دیگر آن را پی گرفتند. لیجپهارت معتقد است که در جوامع تقسیم‌بندی شده قومی و زبانی همچون هلند، بلژیک، سوییس، و اتریش به‌واسطه عملکردهای همیارانه است که دموکراسی محقق می‌شود. بدین معنا که نخبگان از گروه‌های قومی مختلف با یک دیگر مشورت و تفاهم می‌کنند و ثبات و همکاری را برای یک جامعه نامتجانس به ارمغان می‌آورند. لیجپهارت نظریه همیاری را تنها برای کشورهای اروپایی فوق‌الذکر مطرح نمی‌کند بلکه این دیدگاه بدبینانه را که: «در کشورهای تقسیم‌بندی‌ شده‌ی قومی جهان سوم دموکراسی محکوم به شکست است» به چالش می‌کشد. وی معتقد است این کشورها نیز با مدل همیاری می‌توانند دارای دموکراسی باشند. 🔹برخی از نظریه‌پردازان ازجمله «پاول تیلور»، استاد مدرسه اقتصاد لندن و از تئوریسین‌های اتحادیه اروپا، نظام اتحادیه اروپا را نیز که موفق‌ترین همکاری منطقه‌ای پس از جنگ جهانی دوم را تجربه کرده است نوعی مدل همیاری قلمداد می‌کند. این اتحادیه که در دهه ۱۹۵۰ تحت عنوان «جامعه ذغال و فولاد اروپا» شکل گرفت، همکاری را بر مبنای حداقل‌های مشترک و با مکانیزم تصمیم‌گیری غالباً اجماعی بین کشورهای عضو شکل داد و به مرور زمان با گسترش کمّی و کیفی به‌سوی همکاری بهینه حرکت کرد به طوری‌که اینک تصمیمات آن بسته به موضوعات از طریق اکثریت ساده، اکثریت مشروط، یا اجماع اتخاذ می‌گردد. 🔹در نظام‌های همیار، نوعاً براساس اصولی که در قوانین اساسی کشور درج شده، هیچ گروهی به تنهایی تصمیم‌گیر نهایی نیست و صرف اکثریت بودن چنین حقی برای آنها ایجاد نمی‌کند. در برخی موارد گروه‌های اقلیت برای حفظ منافع حیاتی‌شان از حق وتو برخوردارند. اگرچه نظام همیاری نوعاً در رابطه با کشورهای دارای نظام پارلمانی مطرح بوده ولی می‌تواند برای دیگر نظام‌ها نیز موضوعیت داشته باشد. در کشور ما نیز با توجه به تجربه‌ها و فراز و نشیب‌ها و تعارضات مستمر و فزاینده گذشته و نارسایی‌هایِ ساختاری شاید چنین مدلی بتواند برای شرایط پیچیده جامعه مورد توجه و تأمل قرارگیرد و راه‌حلی ارائه دهد. 🔹در کشور ما دو جناح مهم سیاسی وجود دارند، که در حال حاضر با عناوین اصلاح‌طلب و اصول‌گرا شناخته می‌شوند. تحولات دهه‌های اخیر در کشور نشان داده است که اصلاح‌طلبان از پشتوانه رأی بیشتری در میان مردم برخوردارند و در مقابل، اصول‌گرایان کانون‌های مهم قدرت را در اختیار داشته و دارند. به عبارت دیگر ساختار سیاسی چندان منبعث از ساختار اجتماعی نیست و تحولات پر‌هزینه دهه‌های اخیر نیز، به‌جز ابرام ناکارآمدی روزافزون کلیت نظام، حاصلی در جهت تغییر محسوس این موازنه ایجاد نکرده است. اگر پیروزی قاطع اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست جمهوری و مجلس در دهه هفتاد برای برخی این تصور را ایجاد کرده بود که کشور وارد دوران دموکراسی اکثریتی شده و آن را بازگشت‌ناپذیر تلقی می‌کردند، تحولات پس از آن نشان داد که تا رسیدن به چنان دموکراسی‌ای هنوز راهی دراز در پیش است. 🔹اصول‌گرایانی نیز که تصور می‌کردند با مانع‌گذاری‌های مختلف در فرایندهای انتخاباتی و حذف رقبا از صحنه‌ و رسیدن به حاکمیت یکدست می‌توانند مدیریتی هماهنگ و کارآمد و مطلوب ارائه دهند با تجربه این موارد و پرداخت هزینه‌های سنگین در دوران احمدی‌نژاد و تکرار پرهزینه آن در دولت رییسی و ناکارآمدی آن واقع‌بین‌تر شده‌اند و توهم حاکمیت کارآمد یکدست به قیمت ادبار اکثریت مردم از صندوق رأی دیگر برای آنها هم تجربه‌ای شکست خورده شده است. ادامه دارد 👇👇👇

🔹موضوع مهمی که در شرایط جدید باید مورد توجه قرار گیرد، پیدایش نیروهای جدید و تأثیرگذار در عرصه سیاسی کشور و در موازنه قوا است. امروز جمعیتی که در انتخابات شرکت نمی‌کنند، پتانسیل مهمی هستند که حکومت نمی‌تواند آنها را نادیده بگیرد. زنان، جوانان، و اقلیت‌های قومی و مذهبی که در گذشته معمولاً مورد توجه جدی حکومت‌گران نبوده‌اند و جایگاه درخوری در ساختار سیاسی کشور نداشته‌اند، امروز به‌مراتب مطالبه‌گرتر از گذشته هستند و حکومت نمی‌تواند به شکل گذشته یک‌طرفه در مورد آنها تصمیم‌گیری کند. 🔹اینک، با توجه به تجارب طولانی و پرهزینه گذشته که در حال حاضر هیچ نیرو و جناحی از آن احساس رضایت نمی‌کند و با توجه به موازنه جدیدی که در کشور به‌وجود آمده، به نظر می‌رسد جامعه نیازمند اتخاذ رویکردی عقلانی‌تر و تعامل‌گرایانه از سوی حاکمیت است. رویکردی که بتواند در برگیرنده همه نیروها و پتانسیل‌های بالفعل و بالقوه جامعه، فراتر از صرف جریان‌های سیاسی سنتی، باشد. 🔹شعار وفاق ملی که آقای پزشکیان در انتخابات اخیر مطرح کرده و مورد اقبال نسبی قرار گرفته است، در صورت عدم توقف در ظواهر، می‌تواند شروع فصل جدیدی در عرصه سیاسی کشور باشد. شرط لازم موفقیت چنین رویکردی تبیین و تعریف وفاق ملی و همچنین انعطاف‌پذیری بازیگران سیاسی و اجتماعی و به‌خصوص همراهی همه قوا و کانون‌های قدرت با آن است. البته، نفس رئیس‌جمهور شدن آقای پزشکیان را می‌توان گام اول در همراهی کانون‌های قدرت تلقی کرد. شاید این رویکرد جدید در حال تجربه از آخرین فرصت‌های نظام برای عبور از بحران‌های داخلی و خارجی باشد. 🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید: 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌳@left_right

🔰 دانلود متن کامل «حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» 🔹 متن نهایی قانون «حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» معروف به قانون حجاب، پس از رفت و برگشت های متعدد میان مجلس و شورای نگهبان در ۷۴ ماده و مجموعا در ۵ فصل تنظیم و نهایی شده است. 🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید: 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌳@left_right

🔰 نظر کرباسچی در مورد قانون حجاب ✔️ گفتگوی خبرگزاری خبرآنلاین با غلامحسین کرباسچی، دبیرکل سابق حزب کارگزاران سازندگی را بخوانید؛ **** 🔹*آقای کرباسچی! جزییات قانون حجاب منتشر شده و طرفداران این قانون هم امیدوار هستند که با ابلاغ آن در روز ۲۳ آذرماه، این قانون به مرحله اجرایی شدن برسد، اصرار بر اجرای چنین قانونی این نگرانی را ایجاد کرده است که مردم را رودرروی دولت و حتی رودرروی یکدیگر قرار دهد، نگاه شما چیست؟ این قانون خطری ندارد. چون اساسا چیز قابل اجرایی نیست. بعد از یک مدتی هم همه شان می فهمند که چقدر همه چیز لوث شده است. 🔹*چگونه قابل اجرا شدن نیست؟ وقتی این قانون از سوی دولت و یا رییس مجلس قرار است ابلاغ شود ... برای اینکه مردم باید آن را اجرا کنند. عده زیادی از مردم هم زیر بار اجرای این قانون نمی روند. بالاخره آنان باید برای اجرا و انجام قانون قانع شوند. وقتی قانع نشده اند، با تصویب اینگونه قوانین ولو با در نظر گرفتن جرایم سنگین هم نمی شود آنان را وادار به انجام کاری کرد. 🔹*همانطور که عنوان کردید این قانون جرایم سنگینی را وضع کرده است. آیا همین امر سبب نمی شود که مردم قانون را اجرا کنند؟ آقایان فکر می کنند که جامعه مثل یک ماشین است که وقتی سوییچ را بزنند روشن می شود. در حالیکه اینگونه نیست. هرچقدر هم که جریمه کنند این قانون اجرا نمی شود چرا که مساله حجاب چیزی نیست که اینگونه حل شود. حجاب، بحث اعتقادی و اخلاقی است. باید مردم را از این راه و روش ها قانع کرد نه با تصویب قوانین. قبلا هم این کارها را کرده اند. ریخته اند به خیابان ها و همه را بردند. خب چه کاری توانسته اند انجام دهند؟ اگر در آنجا توانستند موضوع را حل کنند می توانند امید داشته باشند که با اجرای این قانون هم می شود، بدحجابی را حل کرد. 🔹*این قانون مدتی مسکوت مانده بود و الان دوباره با طرح آن فضای جامعه ملتهب شد. هدف حامیان این قانون از اصرار بر اجرای قانون حجاب چیست؟ البته مواضع برخی افراد در مورد حجاب، از روی اعتقادشان است. فکر می کنند که حتما ضرورت دارد که چنین کاری را از نظر اعتقادی خودشان انجام دهند و در واقع خودشان را موظف به انجام آن می دانند. ولی معمولا همه آقایانی که فتوا می دهند و مسائل دینی را مطرح می کنند بر این عقیده هستند که مسائل باید با آموزش و از طریق روش های فرهنگی حل شود. بارها مراجع اعلام کردند که با بگیر و ببندها و جریمه و ... این قضایا حل نمی شود. اما در مقابل، بعضی ها هستند که معلوم است که از روی موضع گیری های سیاسی و برخوردهای تقابلی با دولت چنین مسائلی را مطرح می کنند. دولت هم سر خود را نباید با این مسائل گرم کند. باید به فکر زندگی و اقتصاد مردم باشد. اگر وضعیت جامعه از لحاظ اقتصادی درست شود مردم هم خودشان مسائل اخلاقی را رعایت می کنند. 🔹*یعنی آیا برای تقابل با دولت اجرای چنین قانونی را مطرح کرده اند؟ حتما یک عده ای این دیدگاه را دارند. چون دولت و یا بعضی از اعضای آن زیاد بر روی این مساله توجه ندارند و اینها هم برای نشان دادن عصبانیت خود دست به چنین تقابلی زده اند. در حالیکه اگر موضوع اعتقادی باشد، چنین تقابلی وجود ندارد. اکثر آقایانی که مسائل اعتقادی را بیان می کنند، می گویند که این کارها نتیجه ای ندارد و باید با آموزش و از طریق فرهنگ حل شود. نه بگیر و ببند. قبلا این همه بگیر و ببند بود چه نتیجه ای داشته است؟ 🔹*یعنی الان دولت که مسئول اجرای قانون است چه باید کند؟ دولت تکلیف خود را بهتر می داند. من شنیدم که آقای پزشکیان اعلام کرده است که این قانون قابل اجرا نیست و مشکلاتی را ایجاد خواهد کرد. اما اینکه چه می خواهد بکند را نمی دانم. به نظرم دولت نباید وقت خود را صرف مسائلی کند که می داند هیچ نتیجه ای ندارد. دولت باید گرفتار های اقتصادی مردم را رفع کند و باید در این زمینه تا آنجا که می تواند فعالیت کند و وقت خود را صرف مسائل حاشیه ای نکند. 🔗 https://www.khabaronline.ir/news/1990930/ 🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید: 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌳@left_right