🔰 تفاوت کارکرد احزاب و جنبش دانشجویی
🔹احزاب و سازمانهای سیاسی در وضع رائج و متعارف عالم، تشکیلاتی هستند که برای رسیدن به قدرت به وجود آمدهاند. احزاب در دنیا اینجورند. یعنی مجموعههائی تشکیل میشوند برای اینکه قدرت سیاسی را در جامعه در دست بگیرند. این خاصیت حزب این است.
🔹تشکلهای دانشجوئی مطلقاً برای این به وجود نمیآیند و نمیخواهند قدرت را در دست بگیرند. تشکلهای دانشجوئی برای رسیدن آرمانها به وجود میآیند که فراتر از مسئلهی به قدرت سیاسی رسیدن و حکومت را به دست گرفتن، است.
🔹این - قدرت سیاسی - برایشان مطرح نیست. البته احزاب بدشان نمیآید که از این مجموعههای دانشجوئی برای رسیدن به قدرت استفاده کنند. به نظر ما این، روا نیست و خودِ دانشجوها باید به این توجه داشته باشند. احزاب میخواهند چیزی به دست بیاورند، قدرت را کسب کنند. دانشجوها غالباً با فعالیتهای دانشجوئی، جان خودشان، توان خودشان، نشاط خودشان را مایه میگذارند و چیزی تقدیم میکنند؛ آن جائی که لازم بشود، جان را تقدیم میکنند؛ کما اینکه دیدید.
#حکیم_انقلاب 24-9-1387
🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید:
🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
🌳@left_right
🔰 چرایی کاهش مشارکت در انتخابات دومین دوره انتخابات شوراها در سال 1381
🔹اگر مردم در انتخابات شوراها شرکت نکردند، بهخاطر این بود که از عملکرد شوراها راضی نبودند.
🔹اگر شوراها این دوره خوب عمل کنند، خواهید دید که مردم در دورهی بعد، اگر بخواهند برای شوراها به پای صندوق بیایند، پُرشور خواهند آمد.
🔹آنجایی که مردم امید دارند که کاری انجام گیرد، میآیند.
🔹وقتی دیدند نه، شوراها خوب عمل نکردند، مردم دلسرد و ناامید میشوند.
#حکیم_انقلاب 26-9-82
🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید:
🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
🌳@left_right
🔰 مخالفت یا موافقت با تحزب
🔹به طور اجمال بگویم ما با تحزّب مطلقاً مخالف نیستیم.
🔹این که خیال کنند ما با حزب و تحزّب مخالفیم، نه، اینطور نیست.
🔹قبل از پیروزی انقلاب، پایههای یک حزب بزرگ و فعال را خود ما ریختیم؛ اول انقلاب هم این حزب را تشکیل دادیم، امام هم تأیید کردند، چند سال هم با جدیت مشغول بودیم؛ البته بعد به جهاتی تعطیل شد.
🔹همان وقت به ما اشکال میکردند که تحزّب با وحدت عمومی جامعه مخالف است. من آن وقت یک سخنرانی مفصلی کردم، که بعد هم پیاده شد و چاپ شد و پخش شد؛ تحت عنوان «وحدت و تحزّب».
🔹تحزّب میتواند در جامعه انجام بگیرد، در عین حال وحدت هم صدمهای نبیند؛ اینها با هم منافاتی ندارد.
🔹منتها آن حزبی که مورد نظر ماست، عبارت است از یک تشکیلاتی که نقش راهنمائی و هدایت آحاد مردم را به سمت یک آرمانهائی ایفاء میکند.
#حکیم_انقلاب ۱۳۹۰/۰۷/۲۴
🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید:
🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
🌳@left_right
🔰تفاوت رفتار امام خمینی(ره) با مخالفان
🔹از اول انقلاب در بین همین گروههائی كه در دوران پیش از انقلاب و در حوادث سالهای مبارزات، همه در كنار هم بودیم، اختلافهائی به وجود آمد. امام (رضوان اللَّه تعالی علیه) با همهی این اختلافات یك جور برخورد نكرد. همین طور كه در روش امیرالمؤمنین عرض كردیم، روش امام (رضوان اللَّه علیه) هم همین جور بود؛
📌یعنی اول با مدارا، با نصیحت؛ لیكن آن وقتی كه اقتضاء كرد، برخورد كرد.
1️⃣ یك گروه مربوط به دولت موقت بودند و مشكلات آنها بود،
2️⃣ یك گروه آن كسانی بودند كه علیه لایحهی قصاص آن حركت را انجام دادند،
3️⃣ یك گروه حتّی كار را به ترور و درگیریهای خیابانی كشیدند؛
با هر كدام از اینها امام یك نحوی برخورد كرد.
4️⃣در سطوح بالای حكومت هم بود؛ نخستوزیر بود، رئیس جمهور بود،
5️⃣حتّی بعدها در اواخر عمر امام (رضوان اللَّه علیه) در سطوح بالاتر از رئیس جمهور هم بود.
📌امام با كسانی كه احساس كردند نمیشود با اینها بیش از آن مدارا كرد، برخورد كردند.
🔹همه هم سوابق انقلابی داشتند، سوابق مذهبی داشتند، خیلیشان هم در سطوح بالا بودند؛ لیكن خوب، اینجور شد دیگر؛ این انشعابها پیش آمد.
🔹بعضی واقعاً با امام درافتادند؛ بعضی نه، اختلاف نظری هم بود، اما به درگیری و دعوا و انشعاب و انشقاق نینجامید.
🔹بعضی با امام درافتادند و مدارای امام را ندیده گرفتند.
🔹امام به همین گروهك منافقین كه خواسته بودند بیایند با ایشان ملاقات كنند، پیغام دادند كه اگر شما به حق عمل كنید، من میآیم سراغ شما؛ اگر دست از این كارهای خلاف بردارید، خود من میآیم سراغ شما. یعنی امام تا این حد با اینها مدارا كردند و حرف زدند.
📌خوب، وقتی احساس خطر شد؛ بخصوص آن وقتی كه مسئله، مسئلهی رسوخ دادن مبانی غلط در كالبد نظام و انقلاب است، این دیگر مثل سمِ مهلك است. آن وقت امام رعایت نكردند، مدارا نكردند؛ برخورد كردند.
🔹این در مورد آن چیزهائی است كه در اختلافات بنیانی است.
#حکیم_انقلاب ۱۳۸۸/۰۶/۲۰
🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید:
🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
🌳@left_right
🔰 التقاط
🔹ما یک روز - قبل از انقلاب - برای جذب مجموعهای از جوانان، به این بلیّه دچار شدیم - ما، یعنی مجموعهی دینی - البته بعضی بیشتر دچارش شدند، بعضی کمتر، بعضی هم اصلاً - بینی و بیناللَّه - دچار نشدند. که حالا بیاییم چیزی را برطبق آنچه او دلش میخواهد، ببینیم آن را میشود کاری کرد! آن وقت دنبال این «آن را میشود کاری کرد»، به توجیه و تأویل افتادیم - توجیههایی که خود ما هم که حالا نگاه میکنیم، قطعاً، قاطعاً رد میکنیم! این، به حرکتهای التقاطىِ بسیار بسیار خطرناک منتهی شد.
🔹تعجّب نفرمایید اگر بگویم که حرکتهای التقاطیای که کشور و ملت ما را لرزاند و هنوز هم که هنوز است، تأثیرهای منفی خودش را میگذارد، از ما شروع شد! ما که عرض میکنم، یعنی طبقهی ما. کسانی از معمّمین، روی ملاحظهی اینکه حالا اینها بدشان نیاید، آمدند و بیّنات شرعی و اسلامی را از قرآن و حدیث، تأویل و توجیه کردند! بهخاطر اینکه با نظر و فکر آنها تطبیق کند! اینگونه بود.
🔹خیلی خوب است که من همینجا بگویم: آن کسی که من دیدم در این زمینه، انصافاً به سر مویی انعطاف - همان «شیئاً قلیلاً» که در قرآن است، «و لولا ان ثبّتناک لقد کدت ترکن الیهم شیئا قلیلا»(۳) - هم راضی نشد، مرحوم #مطهری 💚 بود؛ یعنی هیچ! بقیه، هر کسی، کمی، زیادی، یک طور؛ بعضی که دیگر تا انتها رفتند!
#حکیم_انقلاب 1376/8/13
🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید:
🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
🌳@left_right
🔰 تفاوت مبارزات مارکسیستی و اسلامی در دوران پهلوی
🔹 در مبارزات اسلامی، در همه حال تبیین- بیان واقعیت و رساندن واقعیت؛ تبلیغ، بلاغ- خیلی اهمیت دارد و این را نباید از دست داد؛ برخلاف تفكر ماركسیستی كه آن روز[قبل از انقلاب] رائج بود و اعتقاد به تبیین نداشتند؛ میگفتند مبارزه یك سنت است، تحقق خواهد یافت؛ چه شما بخواهید، چه نخواهید؛ چه بگوئید، چه نگوئید.
🔹 یعنی دیالكتیكی كه آنها تفسیر كرده بودند، لازمهاش این بود كه این مبارزه، احتیاج به تبیین ندارد.
🔹 در سال ۴۹ یك جوانی از همین كسانی كه مشهدی بود، با ما هم آشنا بود، وابستهی به یكی از همین گروهكهائی بود كه آن روز تازه سر بلند كرده بودند، كمونیست بودند- گروه جنگل و امثال اینها- یك جائی با من ملاقات كرد؛ شرح داد كه میخواهیم این كارها را بكنیم.
🔹 من گفتم توی این زمینهی اجتماعی كه نمیشود؛ یكقدری با مردم صحبت كنید، تبیین كنید، حرف بزنید، به مردم تفهیم كنید چهكار میخواهید بكنید.
🔹 با كمال بیاعتنائی گفت: آن روش اسلامی است!
🔹 بله، روش اسلامی همین است. روش اسلامی تبیین است و همین تبیینها موجب شد كه انقلاب اسلامی بر بسیاری از این پیشزمینههای تاریخی و تربیتهای غلط فائق بیاید و فائق آمد.
#حکیم_انقلاب در دیدار اساتید و دانشجویان دانشگاههای شیراز، ۱۳۸۷/۰۲/۱۴
🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید:
🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
🌳@left_right
🔰 عدم اتکا نهضت امام خميني(ره) به تشكيلات حزبی
🔹 از سالهای ۵۰ و ۴۹ تا ۵۴ و ۵۵ شدّت اختناق و فشار زیاد بود. گروهها، گروهكها، احزاب سیاسی گوناگون، مخفی، مبارز، سیاسی، غیرسیاسی بهوجود میآمدند و همه در زیر فشارهای رژیم مضمحل میشدند و از بین میرفتند و یا بیخاصیت میشدند. با اینكه بعضی از آنها پشتیبانهای سیاسی بینالمللی هم داشتند؛ به بلوك شرق و غرب - بخصوص به شرق - متّصل بودند و از آنجا هدایت و كمك میشدند،
🔹اما نهضت امام متّكی به تشكیلات حزبی نبود.
🔹امام هیچ تشكیلات حزبی در داخل كشور نداشت؛ عدّهای شاگردان و دوستان و آشنایان به فكر او و متن مردم بودند.
🔹امام هم وقتی در اعلامیهها پیام میداد، مخاطب او، آن عده دوستان و آشنایان مخصوص او نبودند؛ مخاطب او، متن مردم بودند.
🔹او با متن مردم و تودهی مردم حرف میزد و آنها را هدایت میكرد و توانست در طول چهارده، پانزده سال، از راه دور این مایهی فكر اسلامی و نهضت اسلامی را :
▪️اوّلاً در ذهنها عمیق كند،
▪️ثانیاً در سطح جامعه توسعه دهد؛
دلهای جوانان و ذهنها و ایمانها را به آن متوجّه كند، تا زمینه برای آن انقلاب عظیم آماده شود
#حکیم_انقلاب در دهمین سالگرد رحلت امام خمینی (رحمهالله)، ۱۳۷۸/۰۳/۱۴
🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید:
🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
🌳@left_right
🔰 نقش مؤثر نداشتن گروههای چریکی و احزاب سیاسی در پیروزی انقلاب اسلامی
🔹انقلاب عظیم ما از لحاظ کیفیت پیروزی، انقلابی استثنایی بود. یعنی واقعاً انقلابی با این ابعادِ عظیمِ مردمی که به وسیلهی حضور مردم در خیابانها و در فضای شهرها و روستاها پدید آید و در آن، با حضور همهی مردم، علیه رژیم حاکم مبارزه شود، تا آن زمان لااقل در انقلابهای دورهی خود ما سابقه نداشت. همهی انقلابهایی که تا آن روز در اطراف و اکناف دنیا اتّفاق افتاده بود - از جمله انقلابهای چپ و مارکسیستی امریکای لاتین و افریقا و آسیا و جاهای دیگر - از نوع و شکل دیگری بود.
🔹تفاوت انقلاب ما با انقلابهای دیگر این بود که به وسیلهی یک گروه ویژهی پارتیزانی به پیروزی نرسید.
🔹البته احزابی در ایران بودند که به اقدامات پارتیزانی و چریکی دست میزدند، اما اینها در حدود سالهای ۵۴ و ۵۵ به کلّی فلج شده بودند.
🔹این موضوع را میتوانید از کسانی که آن روز در میدان حضور داشتند، بپرسید. ما این اوضاع را به چشم خود دیدیم. اما جوانانی که امروز از اوضاع آن زمان، مباشرتاً مطّلع نیستند، از کسانی که در جریان وقایع بودند، بپرسند.
🔹از سالهای ۵۴ و ۵۵ تا سال ۵۶، گروهها و گروهکهایی که در ایرانِ آن روز، اقدام مسلّحانه میکردند - چه آنهایی که تفکّرات مارکسیستی داشتند و چه آنهایی که تفکّراتشان التقاطی بود - تقریباً از میدان خارج شده بودند و کارشان منحصر به این شده بود که مثلاً در گوشهای از کشور بمبی بگذارند و جایی منفجر شود، یا اینکه کسی را ترور کنند...
🔹اصلاً تصوّرِ اینکه یک روز مبارزهی چریکی و پارتیزانی بتواند در ایران به پیروزی برسد، تصوّری محال بود و امکانش وجود نداشت؛ همانطور که تصوّر کودتا نیز تصوّری ناممکن به نظر میرسید.
🔹در دوران معاصر، بعضی از انقلابها، یا به اصطلاح انقلابها، با یک کودتا شروع میشود.
🔹اما در ایرانِ آن روز، ارتش در چارچوبی به کلّی محدود، به وسیله امریکاییها گرفتار شده بود و عدّه ارتشی هایِ ناراضی از نظام ستمشاهیِ پلید، بخصوص در قشرهای جوان و طبقات پایینتر، بسیار بود.
🔹بسیاری از ارتشیها ناراضی بودند؛ اما کسی جرأت نداشت فکرِ مقابله با آن نظام را در سر بپروراند...
🔹ارتشیهای ایران فقط از طرف یک قدرت بالا دست مراقبت نمیشدند، بلکه در میان آنها عناصر امریکایی هم حضور داشتند. در اغلب پادگانها - بخصوص پادگانهای حسّاس - چند هزار نفر امریکایی حضور داشتند که این حضور، در بعضی از نیروها، پررنگتر بود.
🔹بنابراین، آن روز در ایران تصوّر و امکانِ کودتای نظامی وجود نداشت.
🔹احزاب سیاسیِ وقت هم، در عین ناتوانی به سر میبردند. همین احزاب ملی که امروز در دوران جمهوری اسلامی با استفاده از آزادی و بزرگواری نظام، دائم علیه حکومت حرف میزنند، مصاحبه میکنند، شبنامه میدهند و جمهوری اسلامی را متّهم به ایجاد اختناق میکنند، آن روز هم بودند؛ اما توان انجامِ هیچ اقدامی را در راه آزادی ایران نداشتند. مضاف بر این عدّهای از آنها با رجال دربار پهلوی رفاقت نزدیک داشتند و با همدیگر به عیش و نوش میپرداختند. به تعبیری دیگر، سرهایشان در یک آخور بود!
🔹یک عدّه دیگرشان که بعضاً مهندس و متخصّص شده بودند، در دستگاههای دربار پهلوی مشغول کسب و کار بودند. یعنی از آنها پولی میگرفتند، نانی به دست میآوردند و به غفلت نمیخوردند، که مبادا غفلت کنند و این تصوّر به سراغشان بیاید که میشود با آن نظام دعوا کرد!
#حکیم_انقلاب در خطبههای نمازجمعه ۱۳۷۳/۱۱/۱۴
🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید:
🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
🌳@left_right
🔰 با توجيههاي غلط
🔹 من خواهش ميكنم به مسألهي حفظ #وحدت و #اتحاد و #همدلي اهميت دهند؛ اين يكي از اصول است. البته مخاطب اين كار، ملت نيست - ملت متحد است و اختلافي ندارد - مخاطب اين كار، نخبگان و سياسيون از جناحهاي مختلف هستند. به بهانههاي مختلف و با اختلافهاي كوچك، در مقابل هم قرار نگيرند و با توجيههاي غلط، عليه هم جنجال راه نيندازند.
#حکیم_انقلاب 15/5/82.
#وفاق
🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید:
🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
🌳@left_right
🔰 تکلیف گرایی و نتیجه گرایی
🔹یک سؤال دیگر این است - که اینجا هم باز بعضی از دوستان گفتند - که رابطهی «تکلیفمداری» با «دنبال نتیجه بودن» چیست؟
🔹امام فرمودند: ما دنبال تکلیف هستیم. آیا این معنایش این است که امام دنبال نتیجه نبود؟
🔹چطور میشود چنین چیزی را گفت؟!
🔹امام بزرگوار که با آن شدت، با آن حدّت، در سنین کهولت، این همه سختیها را دنبال کرد، برای اینکه نظام اسلامی را بر سر کار بیاورد و موفق هم شد، میشود گفت که ایشان دنبال نتیجه نبود؟!
🔹حتماً تکلیفگرائی معنایش این است که انسان در راه رسیدن به نتیجهی مطلوب، بر طبق تکلیف عمل کند؛ برخلاف تکلیف عمل نکند، ضدتکلیف عمل نکند، کار نامشروع انجام ندهد؛ والّا تلاشی که پیغمبران کردند، اولیای دین کردند، همه برای رسیدن به نتائج معینی بود؛ دنبال نتائج بودند.
🔹مگر میشود گفت که ما دنبال نتیجه نیستیم؟
🔹یعنی نتیجه هر چه شد، شد؟ نه.
🔹البته آن کسی که برای رسیدن به نتیجه، برطبق تکلیف عمل میکند، اگر یک وقتی هم به نتیجهی مطلوب خود نرسید، احساس پشیمانی نمیکند؛ خاطرش جمع است که تکلیفش را انجام داده.
🔹اگر انسان برای رسیدن به نتیجه، بر طبق تکلیف عمل نکرد، وقتی نرسید، احساس خسارت خواهد کرد؛ اما آن که نه، تکلیف خودش را انجام داده، مسئولیت خودش را انجام داده، کار شایسته و بایسته را انجام داده است و همان طور که قبلاً گفتیم، واقعیتها را ملاحظه کرده و دیده است و بر طبق این واقعیتها برنامهریزی و کار کرده، آخرش هم به نتیجه نرسید، خب احساس خسارت نمیکند؛ او کار خودش را انجام داده.
🔹بنابراین، این که تصور کنیم تکلیفگرائی معنایش این است که ما اصلاً به نتیجه نظر نداشته باشیم، نگاه درستی نیست.
🔹 در دفاع مقدس و در همهی جنگهائی که در صدر اسلام، زمان پیغمبر یا بعضی از ائمه (علیهمالسّلام) بوده است، کسانی که وارد میدان جهاد میشدند، برای تکلیف هم حرکت میکردند. جهاد فیسبیلالله یک تکلیف بود.
🔹در دفاع مقدس هم همین جور بود؛ ورود در این میدان، با احساس تکلیف بود؛ آن کسانی که وارد میشدند، اغلب احساس تکلیف میکردند. اما آیا این احساس تکلیف، معنایش این بود که به نتیجه نیندیشند؟ راه رسیدن به نتیجه را محاسبه نکنند؟ اتاق جنگ نداشته باشند؟ برنامهریزی و تاکتیک و اتاق فرمان و لشکر و تشکیلات نظامی نداشته باشند؟ اینجور نیست.
🔹بنابراین تکلیفگرائی هیچ منافاتی ندارد با دنبال نتیجه بودن، و انسان نگاه کند ببیند این نتیجه چگونه به دست میآید، چگونه قابل تحقق است؛ برای رسیدن به آن نتیجه، بر طبق راههای مشروع و میسّر، برنامهریزی کند.
#حکیم_انقلاب 6-5-92
🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید:
🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
🌳@left_right
🔰 ما با تحزب مطلقا مخالف نیستیم
🔹به طور اجمال بگویم ما با تحزب مطلقا مخالف نیستیم.
🔹این که خیال کنند ما با حزب و تحزّب مخالفیم، نه، اینطور نیست.
🔹قبل از پیروزی انقلاب، پایههای یک حزب بزرگ و فعال را خود ما ریختیم؛ اول انقلاب هم این حزب را تشکیل دادیم، امام هم تأیید کردند، چند سال هم با جدیت مشغول بودیم؛ البته بعد به جهاتی تعطیل شد.
🔹 همان وقت به ما اشکال میکردند که تحزّب با وحدت عمومی جامعه مخالف است. من آن وقت یک سخنرانی مفصلی کردم، که بعد هم پیاده شد و چاپ شد و پخش شد؛ تحت عنوان «وحدت و تحزّب». تحزّب میتواند در جامعه انجام بگیرد، در عین حال وحدت هم صدمهای نبیند؛ اینها با هم منافاتی ندارد.
🔹منتها آن حزبی که مورد نظر ماست، عبارت است از یک تشکیلاتی که نقش راهنمائی و هدایت آحاد مردم را به سمت یک آرمانهائی ایفاء میکند.
🔹 ما دوجور حزب داریم:
🔹یک حزب عبارت است از کانالکشی برای هدایتهای فکری؛ حالا چه فکری به معنای سیاسی، چه فکری به معنای دینی و عقیدتی. اگر چنانچه کسانی این کار را بکنند، خوب است. قصد عبارت از این نیست که قدرت را در دست بگیرند؛ میخواهند جامعه را به یک سطحی از معرفت، به یک سطحی از دانائی سیاسی و عقیدتی برسانند؛ این چیز خوبی است. البته کسانی که یک چنین توانائیای داشته باشند، به طور طبیعی در مسابقات قدرت، در انتخابات قدرت هم آنها صاحب رأی خواهند شد، آنها برنده خواهند شد؛ لیکن این هدفشان نیست. این یک جور حزب است؛ این مورد تأیید است. میدان باز است؛ هر کس میخواهد بکند، بکند.
🔹 یک جور حزب، تقلید از احزاب کنونی غربی است
🔹- حالا من گذشته را کاری ندارم - احزاب کنونی غربی به معنای باشگاههائی برای کسب قدرت است؛
🔹اصلاً حزب یعنی مجموعهای برای کسب قدرت. یک گروهی با هم همراه میشوند، از سرمایه و پول و امکانات مالىِ خودشان بهرهمند میشوند، یا از دیگران کسب میکنند، یا بندوبستهای سیاسی میکنند، برای اینکه به قدرت برسند.
🔹یک گروه هم رقیب اینهاست؛ کارهای مشابه اینها را انجام میدهد تا آنها را از قدرت پائین بکشد، خودش بشود جایگزین.
🔹الان احزاب در دنیا غالباً اینگونهاند. این دو حزبی که در آمریکا به نوبت در رأس کار قرار میگیرند، از همین قبیلند؛ اینها در واقع باشگاههای کسب قدرتند.
🔹این نه، هیچ وجهی ندارد.
🔹اگر کسانی در داخل کشور ما با این شیوه دنبال تحزّب میروند، ما جلویشان را نمیگیریم. اگر کسی ادعا کند که نظام جلوی تشکیل احزاب را گرفته است، یک دروغ واضحی گفته؛ چنین چیزی نیست؛
🔹اما من اینجور حزبی را تأیید نمیکنم.
🔹اینجور حزبسازی، اینجور حزببازی معنایش عبارت است از کشمکش قدرت؛ این هیچ وجهی ندارد.
🔹اما حزب به معنای اول، یعنی یک کانالکشی در درون جامعه، برای گسترش فکر درست - چه فکر عقیدتی و اسلامی، چه فکر سیاسی و تربیت کادرهای گوناگون - بسیار خوب است؛ این چیز نامطلوبی نیست.
بیانات #حکیم_انقلاب در دیدار دانشجویان کرمانشاه 1390/7/24
🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید:
🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
🌳@left_right
🔰 سالهای متمادی دنبال تحزب بودم
🔹اما راجع به خودِ تحزّب. اوّلاً بدانید من خودم قبل از پیروزی انقلاب، سالهای متمادی دنبال همین تحزّب بودم.
🔹بعد هم دو، سه سال به پیروزی انقلاب مانده بود که ما نشستیم و یک حزب را پایهریزی کردیم.
🔹البته آن وقت تشکیل حزب خیلی خطرناک بود؛ چون به ما که اجازه نمیدادند؛ باید مخفی میبود و کار مخفی هم واقعاً خطر داشت. کافی بود که یک مجموعهی مثلاً ده نفری، بیست نفری دور هم جمع شوند و لو برود؛ هرچند هنوز هیچ کار هم نکرده باشند، یا یک کار سیاسی خیلی ساده کرده باشند، که هر کدام به سالهای متمادی زندان محکوم شوند و بعضی از آنها زیر شکنجهها تلف گردند.
🔹لذا اینطور بود که ما آن وقت مصلحت نمیدانستیم که بیاییم اساسنامهی حزبی برای این تشکّل درست کنیم.
🔹البته تشکّل بود، ارتباطات بود؛ حتّی بعد از آن هم که من در سال پنجاه و شش به ایرانشهر تبعید شده بودم، ارتباط حزبی ما برقرار بود؛
🔹 یعنی مثلاً گاهی اوقات مرحوم باهنر از تهران به آنجا میآمدند و با هم تبادل نظر میکردیم. در آن زمان بعضی مواقع بحثهایی مطرح میشد و مثلاً میگفتند که این موضوعات را شما بررسی کنید؛ اما نه روی کاغذ.
🔹تا اینکه پیروزی انقلاب شد و ما همان چند روز اوّل نشستیم و آن اساسنامه را تدوین کردیم و حزب را راه انداختیم.
🔹بنابراین، من به حزب به معنای صحیحش معتقدم؛ لیکن آن چیزی که امروز در جامعهی ما میگذرد -این تشکیلات حزبی ای که الان به وجود میآید- شکل غلط حزبی است؛ و این هیچ حسرت و تأسّفی ندارد که شما بگویید این کار به جایی نرسیده است؛ نرسد! اینطور تحزّب و اینگونه حزببازی، اصلاً لطفی ندارد.
🦚بیانات #حکیم_انقلاب در جلسه پرسش و پاسخ مدیران مسئول و سر دبیران نشریات دانشجویی ۱۳۷۷/۱۲/۰۴
🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید:
🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
🌳@left_right