🔴تحلیل_سیاسی_روز
❇️تشدید تنش‌های ژئوپلیتیکی بین پاکستان و ایران در روز پنجشنبه، شوک‌هایی را به اقتصاد درگیر بحران پاکستان وارد کرده است، اوراق قرضه دلاری این کشور را به هم ریخته و بازار سهام آن را تحت تاثیر قرار داده است.
پاکستان بامداد پنجشنبه حملاتی را به داخل خاک ایران انجام داد و بر اساس مدعایش، شبه‌نظامیان جدایی‌طلب بلوچ را هدف قرار داد، دو روز پس از آنکه تهران اعلام کرد به پایگاه‌های گروه تروریستی "جیش العدل" در خاک پاکستان حمله کرده است.
تنش با ایران در حالی اتفاق می‌افتد که پاکستان با اقتصاد 350 میلیارد دلاری‌اش درگیر تورم بالا و کسری مالی و حساب جاری در میان یک بحران اقتصادی فلج‌کننده قرار دارد. این کشور تحت برنامه کمک مالی 3 میلیارد دلاری صندوق بین المللی پول (IMF) قرار دارد که تابستان گذشته آن را از آستانه ورشکستی کامل خارج کرد.
اوراق قرضه بین‌المللی پاکستان نیز پس از آن که وزارت خارجه پاکستان روز پنجشنبه اعلام کرد حملاتی را در داخل ایران انجام داده، سقوط کرد.
داده های Tradeweb نشان داد که اوراق قرضه 2026 در صبح پنجشنبه با 1.2 سنت کاهش به 71.125 سنت در دلار رسید.
در اوایل روز، پس از اینکه پاکستان اعلام کرد حملاتی را در داخل ایران انجام داده است، شاخص بازار سهام پاکستان نیز 1.6 درصد کاهش یافت.
روابط اقتصادی پاکستان با ایران، اگرچه بزرگ نیست، اما برای اسلام آباد مهم است، زیرا این کشور در تلاش است تا کالاهای حیاتی، از جمله سوخت و برق را برای مصارف غربی ترین استانش یعنی بلوچستان، از ایران تامین کند.
ایران برق بسیاری از مناطق پاکستان را تامین می کند و به طور غیررسمی قاچاق گاز مایع و گازوئیل از ایران، یکی از عمده ترین منابع تامین انرژی پاکستان محسوب می شود.
سال گذشته در ماه ژوئن، پاکستان دستور ویژه‌ای را تصویب کرد که بر اساس آن اجازه داد تجارت مبادله‌ای با ایران، همراه با افغانستان و روسیه، برای برخی کالاها، از جمله نفت و گاز طبیعی، صادر شود.
"آنیل سلمان"، کارشناس اقتصادی در موسسه تحقیقات سیاسی اسلام آباد به رویترز گفت: "تجارت دوجانبه با ایران، به ارزش بیش از 2 میلیارد دلار، برای هر دو اقتصاد، به ویژه مناطقی مانند بلوچستان در پاکستان، که در آن اقتصادهای محلی به طور قابل توجهی به تجارت با ایران وابسته هستند، به ویژه برای محصولات کشاورزی و پتروشیمی، بسیار مهم است.
سلمان گفت که قطع مسیرهای تجاری، تاثیرات اقتصادی فوری برپاکستان خواهد داشت، از جمله کمبود انرژی در پاکستان و کاهش قابل توجه حجم تجاری 2 میلیارد دلاری.
او گفت که تشدید این درگیری می تواند به طور قابل توجهی بر پروژه های مشترک بلندمدت مانند خط لوله گاز پاکستان-ایران، معروف به خط لوله صلح، تاثیر بگذارد.
این خط لوله، گاز طبیعی را از ایران به پاکستان و احتمالا هند منتقل می کند. با تاخیر کنونی دولت پاکستان در تکمیل این پروژه در داخل خاک پاکستان، دولت ایران می تواند با شکایت به محاکم بین المللی از پاکستان تا 18 میلیارد دلار طلب غرامت کند.
در ماه اوت گذشته، وزیر انرژی وقت پاکستان گفت که پاکستان "فعالانه" با ایران مشغول رایزنی است تا این کشور را از پیگیری داوری بین المللی در مورد تاخیر در خط لوله منصرف کند.
پاکستان تا مارس 2024 فرصت دارد تا برای حل و فصل راه حلی با ایران مذاکره کند تا از درگیری های حقوقی جلوگیری کند. تا آن زمان 2 ماه بیشتر باقی نمانده است.
دو کشور در آگوست 2023 یک برنامه تجاری پنج ساله امضا کردند و هدف تجاری دوجانبه را رسیدن به سقف 5 میلیارد دلار تا 5 سال آینده تعیین کردند.
#تحلیل_سیاسی_روز
🔴 ملتی که می‌تواند
نه ملتی که نمی‌تواند
♦️روزنامه هم میهن با تحریف بیانات رهبر انقلاب، سعی کرد ادبیات غلط طیف منفعل و غربگرا طی دهه گذشته را توجیه کند. این روزنامه از قول رهبری تیتر زد: "اصل اراده ملت است، نه تعداد موشک ها"
🔹آقای ظریف ۱۲ آذر ۱۳۹۲، سخنی را در دانشکده فنی دانشگاه تهران بر زبان راند که تیر خلاص به قدرت چانه زنی در مذاکرات بود: "غربی‌ها از چهار تا تانک و موشک ما نمی‌ترسند. از این مردم می‌ترسند. آیا شما فکر کرده‌اید که آمریکا که با یک بمبش می‌تواند تمام سیستم‌های نظامی ما را از کار بیندازد، از سیستم نظامی ما می‌ترسد؟».
♦️او بعدا مدعی شد، سخنانش تحریف شده است: "من گفتم قدرت ما مردم است، نه توان دفاعی؟! امروز هم می‌گویم، باز هم خواهم گفت، چون حرف امام(ره) است که مردم پایه قدرت ما هستند. بد گفتم؟!".
🔹حالا روزنامه هم میهن تقلا می کند با تحریف بیانات رهبر انقلاب، بر ادبیات خسارتبار ظریف و روحانی در "کدخدا" نامیدن آمریکا (رعیت دانستن خود) و مغالطه "لزوم پرهیز از تله جنگ" (واکنش نشان ندادن به پایمال کردن حقوق ایران در برجام، ترور شهید سلیمانی و شهید زاهدی و...) سرپوش بگذارد.
♦️روحانی و ظریف در بحبوحه مذاکرات که نیاز به اظهار قدرت بود، ایران را ضعیف و ناتوان نشان دادند و بنابراین، امتیازات نقد و برگشت ناپذیر را واگذار کردند و وعده های نسیه خریدند. آنها حتی پس از تعرض به حقوق ایران هم، در موضع انفعال و التماس متوقف ماندند. جرئت ترور سردار سلیمانی، از اینجا پدید آمد.
🔹طیف منفعل و نفوذ زده، توانمندی نظامی را نه در طول، بلکه در مقابل اراده ملت ایران قرار می داد. و حال آن که در مقابل تهدید های دشمن، نه اراده ملت را باور داشت و نه توانمندی نظامی را. به همین علت هم منطقش، واگذاری پیاپی امتیاز در ازای جلب تهدید های بزرگ تر بود و برجام دو (مذاکره و سازش درباره توانمندی نظامی) را زمزمه کرد.
♦️آنها ادعا می کردند که اگر به اسب آمریکا و اسرائیل یابو بگویید، یا واکنش در خور به گستاخی های شان نشان بدهید، جنگ می شود! اما عملیات وعده صادق، این ادعا را ابطال کرد. و این خسارتی سنگین برای تقویت کنندگان پیام های تهدید غرب بود.
🔹ایران، اسرائیل را با متوسط تسلیحات خود (نه بهترین آن) تنبیه کرد. اسرائیل و آمریکا و انگلیس و فرانسه هم هیچ غلطی نتوانستند بکنند، نه در پدافند و نه در پاسخ متقابل.
♦️درست و منصفانه این بود که هم میهن، صادقانه بابت دروغ های بزرگی که به مدت ده سال به مردم گفتند، عذرخواهی کند، نه این که بیانات صریح رهبری را تحریف و مصادره به مطلوب کند.
🔹رهبر انقلاب، دیروز با تقدیر از عملیات نیروهای مسلح فرمودند:
♦️موضوعِ تعداد موشک‌های شلیک شده و یا موشک‌های به هدف اصابت کرده -که طرف مقابل بر روی آنها متمرکز شده- موضوع دست دوم و فرعی است؛ موضوع اصلی، ظهور قدرت اراده ملت ایران و نیروهای مسلح در عرصه بین‌المللی و اثبات آن است، که ناراحتی طرف مقابل نیز از همین موضوع است. حوادث گوناگون، با هزینه و دستاورد همراه هستند و مهم آن است که با تدبیر، از هزینه‌ها کاسته و بر دستاوردها افزوده شود و این کاری است که نیروهای مسلح در حوادث اخیر به خوبی انجام دادند".
🔹این ادبیات مستحکم که عملیات وعده صادق، "ظهور قدرت اراده ملت ایران و نیروهای مسلح در عرصه بین‌المللی و اثبات آن است"، کجا؟ و آن سخن سُست که "آمریکا با یک بمبش می‌تواند تمام سیستم‌های نظامی ما را از کار بیندازد"، کجا؟!
♦️نیروهای مسلح با هدایت رهبر انقلاب و انجام عملیات وعده صادق، مُهر تایید پای منطق امام خمینی (ره) زدند که فرمود "آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند".
#تحلیل_سیاسی_روز
#تحلیل_سیاسی_روز
🌎💢 آینده سیاست خارجی آمریکا
🔹انتخابات ریاست جمهوری آمریکا روز ۱۵ آبان ماه ۱۴۰۳ برگزار و برنده آن، دوره چهار ساله ریاست جمهوری را آغاز می‌کند. بنابراین، رویکرد احتمالی «کاملا هریس» نامزد حزب دموکرات را با «دونالد ترامپ» نامزد جمهوری‌خواه در قبال مهمترین مسائل سیاست خارجی بررسی میکنیم.
🔸بحران اوکراین و تعامل با اروپا: در صورت پیروزی هریس کمک‌های نظامی به اوکراین ادامه می‌یابد، اما ممکن است بر استفاده از دیپلماسی و مذاکرات تأکید بیشتری شود تا از درگیری مستقیم با روسیه پرهیز کنند. در دولت هریس هماهنگی آمریکا با کشورهای اروپایی و ناتو می‌تواند در جهت کنترل بحران اوکراین و کاهش هزینه‌های نظامی و اقتصادی آمریکا مؤثر باشد.او با ادامه سیاست‌های تحریمی بایدن، فشار اقتصادی بر روسیه را دنبال می‌کند؛اما ترامپ کمک نظامی به اوکراین را کاهش داده و تلاش می‌کند از فشارهای مالی بر آمریکا بکاهد. او به دنبال توافق دیپلماتیک مستقیم با روسیه خواهد بود.البته یکجانبه‌گرایی ترامپ و فشار وی بر متحدان اروپایی در دولت قبلی آمریکا باعث شده که سران اروپا نسبت به ورود مجددش نگران باشند.
🔹چین: هریس برخلاف ترامپ با رویکرد ملایم‌تری در قبال چین سعی خواهد کرد تا از طریق دیپلماتیک تنش با پکن را کاهش دهد. هر چند احتمال دارد همچنان از تایوان در برابر تهدیدات نظامی چین حمایت کند. ترامپ در دوره ریاست‌جمهوری خود با راه انداختن جنگ تعرفه‌ای ـ تجاری علیه پکن و حمایت از تایوان نشان داد که عزم جدی برای فشار بر چین دارد. بنابراین، سیاست پیشین خود در قبال چین را ادامه خواهد داد و ممکن است اقدامات بیشتری در جهت تقویت روابط نظامی و اقتصادی با تایوان انجام دهد. فشار بر چین را بیشتر و از تایوان به مثابه ابزاری برای تقویت موقعیت آمریکا در برابر چین استفاده می‌کند.
🔸تجاوز رژیم صهیونیستی به غزه و لبنان: هریس سیاست بایدن را دنبال خواهد کرد. بنابراین، طرح آتش‌بس را به موازات حمایت کامل سیاسی، مالی، تسلیحاتی و اطلاعاتی از رژیم صهیونیستی ادامه خواهد داد. همانگونه که تمام جنایت‌های نتانیاهو با چراغ سبز بایدن انجام گرفته است. ترامپ با تمرکز بر امنیت و حق دفاع رژیم اشغالگر، اقدام نظامی گسترده در برابر مقاومت را تأیید می‌کند.تلاش برای احیای طرح آبراهام، دخالت بیشتر در خاورمیانه برای تقویت متحدان و جلوگیری از قدرت‌یابی بیشتر جبهه مقاومت، سیاست ترامپ خواهد بود.
🔹ایران: رویکرد هریس نسبت به ایران مشابه دولت بایدن، ترکیبی از دیپلماسی و فشارهای اقتصادی و سیاسی خواهد بود. رویکرد ترامپ در مواجهه با ایران با توجه به تجربه چهار ساله وی بر پایه افزایش فشارهای اقتصادی در قالب راهبرد فشار حداکثری، ائتلاف‌سازی منطقه‌ای و بین‌المللی علیه ایران، تلاش برای تغییر رفتار تهران، حمایت از مخالفان داخلی جمهوری اسلامی و تهدید به اقدامات نظامی خواهد بود. البته بهتر است ترامپ از آن دوره چهار ساله قبلی خود درس عبرت بگیرد؛ چرا که مجموعه این اقدامات خصمانه وی در سطوح داخلی و خارجی آمریکا نه تنها بی‌نتیجه ماند؛ بلکه مانع ورود مجدد او به کاخ سفید شد.