⭕️ چرا فلسطین به پا خاست ؟! قسمت اول ✍️ سلمان معمار 🔹ما یک روز تاریخی را درک کردیم. مثل کسانی که در ۱۹۶۷ خبر جنگ اعراب با #اسراییل را شنیدند و ۶ روز بعد هم خبر شکست همه شان را! بعد از آن روز دیگر هیچ چیز مثل قبل نشد. اسراییل زمینش را دو برابر کرد، قدرتش را به همه ثابت کرد و درواقع شخصیت پیدا کرد. همان مصر رسمیتش را پذیرفت. 🔸۵۰ سال بعد یک روز پاییزی وقتی ما بیدار شدیم خبر حمله زمینی #فلسطینی‌ها را خواندیم و فیلم‌های فرار صهیونیست ها در بیابان را پخش کردیم. اسراییل بعد از امروز هم دیگر اسراییل قبل نخواهد بود. نه، قصد رجز خوانی ندارم. این یک تحلیل است. ۵۰ سال چیزی نیست. خیلی ها یادشان مانده که روزهای اول حمله ۶۷ دقیقا همین طور فرار میکردند. اخبار پیروزی پخش می‌شد و دروغ هم نبود. اما چند روز بعد چنان شکست خفت باری خوردند که ماندگار شد. تازه آنها کشورهای خارجی بودند نه یک تکه زمین در محاصره. 🔹فکر می‌کنید بزرگان حماس و جهاد و … یادشان نیست؟! فکر می‌کنید تبعات اقدام شان را نمی‌فهمند؟! می‌دانند و بگذارید برایتان بگویم: شاید پیروز شوند ولی تمام غزه بمباران خواهد شد. متر به متر برخی مناطق شخم زده می‌شود. ترور تک تک فرماندهان کلید می‌خورد. اکثر مجاهدان اسیر یا قتل‌عام، انبوهی از زنان و کودکان آواره و بسیاری سلاخی خواهند شد. احتمال دارد واقعا چیزی به نام غزه باقی نماند. این یک واقعیت است. چون آنجا برابری وجود ندارد. 🔸برابری توهمی است که #صلح پوشان به شما می‌فروشند. کسانی که دو طرف را به خویشتن‌داری دعوت می‌کنند.«جنگ بد است»«گفتگو همیشه بهتر است» «ما با هر خشونتی مخالفیم»… مخصوصا وقتی فلسطین حمله می‌کند. پیش فرض این‌ها برابری است. انگار دو طرف مثل همند. انگار بازی فوتبال است. 🔹کدام #برابری؟ یک طرف آخرین فناوری کشتار را دارد و طرف دیگر با لوله آب موشک قراضه می‌سازد. یک طرف تمام حمایت و رسانه جهان را دارد و طرف دیگر محکوم ابد. یک طرف از هوا و زمین و دریا مسلط است و طرف دیگر سال‌ها در محاصره. یک طرف زندانبان است و طرف دیگر #بزرگترین_زندان تاریخ. کدام برابری؟ این مذاکره گرگ و گوسفند است. اتفاق دیروز جنگ نبود، شورش زندانیان بود. و سوال این است: آیا شورشیان عواقبش را می‌دانند؟ پس چرا؟ شجاعانه بپرسم: چرا قمار مرگ کردند؟! 🔸برای پاسخ حتما بیانیه محمد ضیف این مغز نابغه را بخوانید. اما قبلش شما را می‌برم پشت چشم یک فلسطینی. ۷۵ سال زجر، تحقیر، آوارگی، شکست، بی هویتی، سرکوب، … از این مردم چه چیزی ساخته: سنگ. به همان سردی، به همان کم امیدی، به همان مقاومت. اما سنگ هم دلخوش است به بودنش؛ گرچه له می‌شوم ولی حداقل هستم. پدران و پسرانم را کشتید، خانه و زیتونم را گرفتید، اسم و تاریخم را دزدیدید ولی هنوز هستم. این را که نمی‌توانید بگیرید. 🔹اما صبر کن، مثل اینکه این را هم دارند می‌گیرند! بیانیه را بخوانید. می‌گوید این همه سال کشتند و دریدند و زدند و بردند و «هیچ». صدا از سنگ هم درامد ولی از جهان نه! همیشه اسراییل برد و همیشه فلسطین باخت. همه راه‌ها برای تل آویو بزرگراه است و هر راهی برای قدس بن بست. صهیونیست از هر در بسته‌ای رد می‌شود اما فلسطینی از دروازه هم نه. ادامه را در قسمت دوم بخوانید. ┈┉┅━❀▶️❀━┅┉┈ 🆔 @lightmedia