『﷽』 «رَمَضَ» ریشه‌یِ رمضان است .. معنای‌َش می‌شود سوختن! برای ما اما معنای‌َش می‌شود ؛ سوختن در داغِ غم و سوزِ فراق .. آن‌قَدر که ۳۶۵ شبِ سال را چشم بزنیم به انتظار شبِ اولِ سوختن و درست میانِ همان چندخطی که دلخوشیِ زمزمه‌ش... اشك نشانده پایِ چشم‌هایمان اسم تو را دم بگیریم ... و های‌های بباریم! ما همین شبِ اوّلی گفتیم ... همین شبِ اوّلی و ... آن شبِ اوّلی که هیچ‌کس نیست تا هم‌صدای ما شود.. تو صدای‌مان بزن و بغل‌مان کن ..! پ.ن؛ تو مرا سوختی و من همه‌ی دنیا را آری! از گریه کنان هم هنری می‌آید... #رمضان_۱۴۴۵ #دانستنی