اگه نماز برامون فقط یه تکلیف باشه و اگه نخونیم میریم جهنم.. اگه ده تا ساعت هم کوک کنیم.. باز همون آش و همون کاسه‌ست.. زنگ گوشی به صدا در میاد پامیشیم خاموش می‌کنیم دوباره خواب... و این تکرار میشه ..تا اینکه یا نمازمون قضا میشه و یا دم طلوع آفتاب نمازمون رو می‌خونیم... چرا..؟ چون هنوز نمی‌دونیم نماز یعنی چی... چون نمی‌دونیم چرا داریم نماز می‌خونیم..

اصلا تا حالا شده وقتی داری وضو می‌گیری بگی من چرا دارم اینکار رو می‌کنم... بعد وضو گرفتن چرا میرم نماز می‌خونم.. شدیم عین یه ربات که سر یه تایمی می‌ره وضو می‌گیره و نماز می‌خونه.. و هر روز تکرار میشه این موضوع...

خدا نکنه کسی به نماز خوندن عادت کنه.. بله درست شنیدید عادت کردن به نماز اشتباهه.. چون به هر چیزی که عادت کنی یه روز ازش خسته میشی... میری دنبال تغییرش...

عادت کردن به چیزی باعث میشه نتونی عاشقش بشی...

عادت به نماز باید جاشو بده به عشق نماز خوندن... کسی که از شکسته شدن نمازش خوشحال میشه عاشق نماز خوندن نیست فقط عادت کرده به خوندن نماز مثل یه کارگر که بهش بگن دو ساعت زودتر می‌تونی بری خونه ولی از حقوقت کم نمیشه خب این بنده خدا خوشحال میشه.. چون این کار رو از سر تکلیف و عادت داره انجام میده...و الا کسی که عاشق کارش باشه شبانه روز بدون حقوق هم کار می‌کنه

آدم که عاشق کسی یا کاری بشه.. هی منتظره تا دوباره بره سمتش.. دلش پر می‌کشه بره اون سمت.. کسی که عاشق نماز باشه.. میگه خدایا پس کی وقت نماز بعدی میشه تا دوباره بیام پیشت.. من طاقت دوری ندارم.. اصلا نمی‌تونم تا اون موقع تحمل کنم الان میرم دو رکعت نماز مستحبی می‌خونم.. من تا اون موقع دق می‌کنم...

عاشق یکی هستی.. بهت میگه فلان ساعت میام پیشت.. خب تو هم که عاشق و دیوونه‌ی این آدمی میگی حالا کو تا اون ساعت بزار بهش زنگ بزنم ...صداش رو بشنوم دلم براش تنگ شده.. حالا یک ساعتم هم نیست باهاش حرف زده ولی دوباره دلش پر می‌کشه سمتش.. به نظرتون ما اینجوری عاشق و دیوونه‌ی خدا هستیم؟

تا حالا شده بگی.. کو تا اذان مغرب... من الان دلم تنگ خداست.. بزار بهش یه زنگ بزنم(همون نماز مستحبیه) خدا هم میگه بنده‌ی من، تو که همین حالا باهام حرف زدی دو سه ساعت دیگه دوباره خودم بهت زنگ میزدم بیای پیشم دیگه(اذان) -آخه،خدا دلت میاد من این همه منتظر بمونم.. من یه ساعتم تحمل دوریت رو ندارم بعد بیام سه ساعت منتظرت بمونم.. می‌خوای شکنجم کنی..؟🥺😢 خدا چنان ذوقی واسه این بنده‌هاش می‌کنه که نگو...😊

ما خدا رو اشتباهی شناختیم چون اگه درست می‌شناختیم عاشق که نه دیوونش می‌شدیم...

فکر کن یکی سالها سر یه جاده منتظر کسیه که دوستش داره ... حالا هرکسی هم می‌خواد از کنارش رد بشه یه طعنه بهش بزنه...مسخره‌ش کنه بگه نگاش کن دیوونه رو... برای این آدم که این حرفا اهمیتی نداره... فقط فکر و ذکرش پیش کسیه که دوستش داره.. میگه بزار هر چی می‌خوان بگن حرف‌شون برام اهمیت نداره.. من فقط حرف و نظر کسی که منتظرشم برام مهمه... بزار همه ردم کنن...یه لبخند خدا برام بسه...🙂

آدم که عاشق بشه دیگه نیاز به زنگ گذاشتن نیست‌...تا قرارش با خدا رو یادش بیاد خودش از یه ساعت قبل حی و حاضر آمادس... اصلا یه نیروی عجیب و غریبی صداش می‌زنه.. از خواب بلندش می‌کنه... اولیای بزرگ چطور برای نماز صبح که نه برای نماز شب بیدار میشدن بدون اینکه ساعت کوک کنن.‌.. اونا ساعت کوک نمی‌کردن قلب‌شون رو کوک می‌کردن .. نیاز به تلنگر کسی برای بیدار شدن ندارن.. اون عشقه خودش اونا رو بیدار می‌کنه و می‌کشونه سمت خدا.. این قلب عاشق این روح پاک مثل پرنده‌ی بی‌قراری برای پرواز می‌مونه که هی خودش به در دیوار قفس میزنه تا پر بکشه...

ما یه تیکه از خدا هستیم... یه آهن ربا چطور براده های آهن رو می‌کشونه سمت خودش.. چون از یه جنس هستن.. ما هم از جنس خدا هستیم... فقط کافیه همین موضوع برامون مسجل بشه که ما از خدائیم.. اون وقته که خود خدا ما رو می‌کشونه سمت خودش...نیاز به هل دادن کسی هم نیست...