‍ عرض کردیم معیّت با اهل بیت علیهم السلام امکان دارد. حالا باید به این بپردازیم که چگونه این معیت را در وجود خود بیدار کنیم؟ تمام قواعد فقهی و روایی برای این است که ما کارهایی انجام دهیم تا با امام زمان خود در همین دنیا و در همین لحظه ای که هستیم، باشیم! بعضی از بزرگان اهل معنا بودند که حضرت را به صورت مثالی و تَمَثُّلی‌ که حضرت داشتند می‌دیدند. بعضی هم صورت مثالی را می‌دیدند و هم مقام ولایت را، یعنی اینجا که نشسته بودند توامان مقام ولایت را با خود می‌دیدند. بعضی از افرادی هم که نور ولایت را می‌دیدند ایشان را در قالب صورت مثالی نمی‌دیدند. یعنی برای کسی که نور ولایت را می‌بیند و از درون با حضرات در ارتباط است، اینکه صورت مثالی را ببیند موضوعیت خاصی ندارد. بزرگان می‌فرمایند ممکن است کسی صبح و شب با مقام ولایت امام زمان علیه السلام باشد ولی صورت ظاهری و دنیوی حضرت را اصلا ندیده باشد. اصل، ارتباط با مقام ولایت است. ما وظیفه نداریم که جسم امام زمانمان را ببینیم اما وظیفه داریم و اصلا برای این خلق شده ایم که با مقام ولایت ایشان گره بخوریم و معیت داشته باشیم. پس صحبت بر سر مقامی بالاتر از تشرف جسمانی خدمت حضرت است‌. قدم اول این است که بدانیم ساختار وجودی ما ارتباطی با اهل بیت علیهم السلام دارد یا ندارد؟ وجود انسان با یک چیزی درآمیخته است که خدای تبارک و تعالی در قرآن کریم از آن اسم می‌برد، این نیاز به مفسر دارد. درباره این فطرت زُراره از امام معصوم علیه‌السلام سوال کرده است که منظور از «فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها» چیست؟ حضرت فرمودند "فَطرَهُم عَلی التَوحید" یعنی خداوند انسان‌ها را طوری خلق کرده که یگانه‌خواه هستند! اصلا زندگیشان با "یکی دیدن" و "یکی‌خواستن"، پیش می‌رود... در روایت بعدی در همین باب فطرت در کتاب توحید شیخ صدوق، عبدالرحمان بن کثیر درباره آیه فوق از امام باقر علیه السلام سوال می‌کند، حضرت می‌فرمایند: "التوحید و محمد رسول الله و علی أمیرالمؤمنین" یعنی خداوند وجود انسان‌ها را طوری خلق کرد که از درون ارتباط ویژه و غیر قابل انفکاکی با اهل بیت علیهم السلام دارند. یعنی وجود ما با وجود پیغمبر اکرم و امیرالمومنین علیهم السلام اصلا خلق شده، گاهی که دل ما می‌گیرد مفتاح و کلید گشایش این قبض روحی؛ فرو رفتن درون خود و جستجو کردن مقام ولایت است! اگر به این نور نزدیک شویم، این نور گسترش پیدا می‌کند، قلب را می گیرد و انفتاح حاصل می‌شود. این حالت قبض در این دنیای کثرت‌زده زیاد پیش می‌آید و چیزی که انسان را آرام می‌کند توجه به ساختاری است که دارد. خدای تبارک و تعالی ما را اینگونه خلق کرده که از درونمان فقر شدیدی به سمت اهل بیت علیهم السلام داریم. نه اینکه اهل بیت علیهم السلام "الله" هستند، خیر! ولی اهل بیت علیهم السلام اسماء الحسنی هستند. "وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ فَادْعُوهُ بِها". برای خدا اسماء الحسنی ای وجود دارد که اگر خواستید با خدا ارتباط بگیرید راهی ندارید الّا از طریق اسماء الحسنی. اهل بیت علیهم‌السلام فرموده اند؛ نَحْنُ‏ وَ اللَّهِ‏ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى‏. ما اسماءالحسنی هستیم. هر غم و غصه ای در دل وجود دارد بخاطر خلاء و شکافی است که با اهل بیت علیهم السلام در وجود ما هست! وگرنه مومن را قبض دنیوی نمی‌گیرد‌... 🔹جلسه دوم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor

حالت قبض در این دنیای کثرت‌زده زیاد پیش می‌آید و چیزی که انسان را آرام می‌کند توجه به ساختاری است که دارد. خدای تبارک و تعالی ما را اینگونه خلق کرده که از درونمان فقر شدیدی به سمت اهل بیت علیهم السلام داریم. نه اینکه اهل بیت علیهم السلام "الله" هستند، خیر! ولی اهل بیت علیهم السلام اسماء الحسنی هستند. "وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ فَادْعُوهُ بِها". برای خدا اسماء الحسنی ای وجود دارد که اگر خواستید با خدا ارتباط بگیرید راهی ندارید الّا از طریق اسماء الحسنی. اهل بیت علیهم‌السلام فرموده اند؛ نَحْنُ‏ وَ اللَّهِ‏ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى‏. ما اسماءالحسنی هستیم. هر غم و غصه ای در دل وجود دارد بخاطر خلاء و شکافی است که با اهل بیت علیهم السلام در وجود ما هست! وگرنه مومن را قبض دنیوی نمی‌گیرد‌... 🔹جلسه دوم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor

‍ بعضی از اهل معنا می‌فرمایند وقتی حال ادبار به وجود می‌آید به در خانه ی یکی دیگر از اهل بیت علیهم السلام بروید، یعنی مثلا الان هر روز به اباعبدالله علیه السلام توسل می‌کنیم ممکن است خسته شویم چون ظرف وجودی ما کوچک است، در این صورت، روضه یکی دیگر از معصومین علیهم‌السلام را گوش کن... روی قاعده عرض کردیم که فطرت انسان از درون با اهل بیت علیهم السلام در ارتباط است در خانه ی هر کدام از این چهارده نور رفتن مایه ی گشایش است. در تمام امور. شما هر حاجتی(مادی و معنوی) دارید یک نفر از اهل بیت علیهم السلام هستند که آن حاجت شما را از همه سریع‌تر رفع می‌کنند. این چهارده نور دائما مانند منظومه ای در وجود افراد در گردش هستند، مهم توجه انسان است... چیزی که آرمانی است این است که من دائما به مقام ولایت اهل بیت علیهم السلام توجه داشته باشم. در روایات داریم مومن کسی است که روزی حداقل بیست مرتبه یاد مرگ کند! و اینکه مومن یعنی شیعه ی خُلَّص امیرالمومنین علیه السلام کسی است که به فرموده حضرت، مجهّز شود برای سفر آخرت! یعنی اینها که باید باشد، توجه به مقام ولایت هم باید باشد! نکته این است که وجود ما همراه با اهل بیت علیهم السلام هست ولی خودم دارم آن را از مسیر خارج میکنم با گناه، با رفتن دنبال مسائل و کارها و ارتباط بیهوده، با بداخلاقی... بعضی بزرگان به ریاضت تروک توجه داده اند. اصل وجود ما در حال حرکت به سمت اهل بیت علیهم السلام است باید خود را از این مسیر خارج نکنیم. مهم این است که تقوا داشته باشیم تقوا در روایت یعنی ایستادن، نگه داشتن! یعنی برای معیت با اهل بیت علیهم السلام لازم نیست کسی لزوما روزی ۱۴ مرتبه زیارت عاشورا بخواند بلکه باید هرجایی که اهل بیت علیهم السلام فرموده اند بایست، چشم امام زمان علیه‌السلام یا حضرت صدیقه سلام الله علیها را بر خودمان ناظر ببینیم و بایستیم! به این می‌گویند معیّت! 🔹جلسه دوم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor

وجود ما همراه با اهل بیت علیهم السلام هست ولی خودم دارم آن را از مسیر خارج میکنم با گناه، با رفتن دنبال مسائل و کارها و ارتباط بیهوده، با بداخلاقی... بعضی بزرگان به ریاضت تروک توجه داده اند. اصل وجود ما در حال حرکت به سمت اهل بیت علیهم السلام است باید خود را از این مسیر خارج نکنیم. مهم این است که تقوا داشته باشیم تقوا در روایت یعنی ایستادن، نگه داشتن! یعنی برای معیت با اهل بیت علیهم السلام لازم نیست کسی لزوما روزی ۱۴ مرتبه زیارت عاشورا بخواند بلکه باید هرجایی که اهل بیت علیهم السلام فرموده اند بایست، چشم امام زمان علیه‌السلام یا حضرت صدیقه سلام الله علیها را بر خودمان ناظر ببینیم و بایستیم! به این می‌گویند معیّت! 🔹جلسه دوم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor

‍ ما از لحاظ ساختاری، شاکله ای در ارتباط محض با اهل بیت علیهم السلام هستیم مهم این است که ما این معیّت را در وجود خود بیدار کنیم. یک روایت دیگر هست که اهل بیت علیهم السلام برای این ارتباط ویژه روحی ما با خودشان آن را فرموده اند. از امالی شیخ صدوق؛ "شِیعَتُنا خُلِقُوا مِنْ فاضِلِ طِینتِنا وَ عُجِنُوا بِماءِ وَلایَتِنا، یَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا و یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا"؛ شیعیان ما از اضافی گِل وجودی ما خلق شدند. عجنوا بماء ولایتنا یعنی شیعه ما را با آب ولایت ما عجین کرده اند. خمیر مایه ی وجودی اش ولایت ماست. همینطور است که اسم امام حسین علیه السلام را می‌شنود قلب فرو می‌ریزد! "انّ للحسين فی قلوب المؤمنين محبّةً مكنونةً". شیخ جعفر مجتهدی می‌فرمود اگر نام امام حسین علیه السلام را شنیدی و قلبت منقلب نشد نگران ایمان خود باش! چون دستگاه اباعبدالله علیه السلام در عمق وجود هرکسی خانه دارد اگر قلب نلرزد(برای سیدالشهدا سلام الله علیه) معلوم می‌شود که فرد دچار مشکل شده است. در ادامه روایت فرموده؛" یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا"، یعنی شیعیان زندگیشان این گونه است که دائما در حزن مصائب اهل بیت و بزرگتر از آن در حزن نرسیدن به مقام ولایت اهل بیت علیهم السلام هستند و فرحی که باید در فرح اهل بیت علیهم السلام داشته باشند. برخی علمای عراق می‌فرمایند این روایت فرح را مقدم بر حزن قرار داده. ما در شادی کردن برای اهل بیت علیهم السلام نقص داریم. خیلی مهم است که بدانیم این فرحی که اهل بیت علیهم‌السلام فرموده اند، فرح الهی است نه امثال فرحی که برخی در نهم ربیع به آن شکل تایید نشده دارند! چون در محرم هستیم به حزن می‌پردازیم. اینکه به ما می‌فرمایند وجودتان با وجود ما در آمیخته است، و اصلا شما کنار بروید ما با شما هستیم! اینکه می‌فرماید: "وَ هُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ مَا كُنْتُمْ " خدا با شماست هرجا که باشید. از قرآن کریم و روایات اهل بیت علیهم السلام دریافت می‌شود هرجا که خدا هست اهل بیت علیهم السلام نیز هستند. ایشان تصرف در کِینونَت عالم دارند نباید با خودمان قیاسشان‌ کنیم. پس مهم این است که ما معیّت را در وجود خود بیدار کنیم. 🔹جلسه دوم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor

‍ ✨این ارتباط وجودی شدید[با اهل بیت علیهم‌السلام] در بزرگان و اهل معرفت ما قابل رویت بوده است. در مشاغل مختلف هم بودند. ویژگی اشان این است که در هر لباسی که هستند در هر زمان و مکانی که هستند غالب اوقاتشان به توجه به اهل بیت علیهم‌السلام میگذرد. چنین افرادی هم در دوره خود اهل بیت علیهم السلام بودند و هم در دوره ی فعلی. ✨در مکتب تربیتی آیت الله حق شناس، آنهایی که اهل برنامه هستند هر روز زیارت عاشورا را با صد لعن و صد سلام به شیوه ی آیت الله حق شناس می‌خوانند. این دستور از آیت الله بروجردی به آقای حق شناس رسیده است. ✨آیت الله خوشوقت فرموده بود؛ حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها مقامات توحیدی را به بنده ارائه کرد. ✨توجه به اهل بیت علیهم‌السلام ویژگی درونی این بزرگان بود. عطش و تشنگی‌شان برای این مساله بود... ما برای رفع تشنگی خود سراغ سراب دنیا و کثرات می‌رویم و تشنه تر میشویم. اما اهل معنا به دنبال "ماء" می‌گردند در مجالس اباعبدالله علیه‌السلام چون معارف و کلمات و ذکرشان حاضر می‌شود، آنچنان آب توحید ظهور می‌کند که اگر کسی تشنه بیرون برود عجیب است. ما باطن عالم را نمی بینیم که بدانیم کلمات اهل بیت علیهم‌السلام چقدر نور دارد. یک شخصی چشمش باز بود در مجلسی که کلمات اهل بیت علیهم‌السلام بیان می‌شد نشسته بود و دید که چگونه از آسمان بر سر جمعیت حاضر در جلسه آب زلالی ریخته می‌شود و آنها شسته میشوند... 🔹جلسه دوم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor

‍ اولین قدم برای درک این معیّت[ذاتی] با اهل بیت علیهم السلام، شناخت راه است، راهی که برای آن خلق شده ایم. وقتی ما فهمیدیم که برای این خلق شده ایم باید از خود اهل بیت علیهم‌السلام خواهش کنیم تا ما را راه بدهند. در شب تدفن حضرت زهرا سلام الله علیها، فقط چند نفر محدود از اصحاب اجازه داشتن در تشییع پیکر مطهر حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها شرکت کنند طبق وصیت حضرت. یک شخصی آمد پشت در خانه حضرت امیرالمومنین علیه السلام ایستاد و خواستار شرکت در تشییع شد، امیرالمومنین علیه السلام قبول نکردند، آن شخص شروع کرد به گریه کردن، ساعتها گریست برای اینکه امیرالمومنین به او نیز اجازه شرکت در تشییع حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها را بدهند. انقدر التماس و اصرار می‌کند تا حضرت علی علیه السلام قبول می‌کنند. در دل دوست به هر حیله رهی باید کرد... پیامبر اعظم صلوات الله علیه و آله فرمود: "مَن طَلَبَ شیئاً وَ جَدَّ وَجَدَ و مَن قَرَعَ باباًً و لَجَّ وَلَج." کسی که دری را بکوبد و لجاجت و اصرار ورزد، در به رویش گشوده می‌شود. اولین قدم در معیّت با اهل بیت علیهم‌السلام این است که از ایشان بخواهیم! ببینیم کسی که میخواهد با اهل بیت علیهم السلام باشد چه درخواستی از حضرات می‌کند. در یکی از زیارات مطلقه حضرت اباعبدالله علیه السلام عباراتی هست که معیّت را توضیح می‌دهد؛ " مولای من! اگر وقتی که فریاد استغاثه شما بلند شد و کسی نبود شما را یاری کند و بدن من هم شما را اجابت نکرد "إِنْ كَانَ لَمْ يُجِبْكَ بَدَنِي" و زبان من وقتی طلب یاری میکردی نمی‌توانست تو را یاری کند، اما الان در زمانه ای که هستم قلبم، گوشم و چشمم با توست" "أَنَا عَبْدُاللّٰهِ وَمَوْلاكَ وَفِي طاعَتِكَ آقا جان! من بنده ی خدا هستم و دوستدار شما... و بر تو و درگاه تو وارد شدم" حضرت اباعبدالله علیه‌السلام عنایت فوق العاده ای به کسانیکه میخواهند طریق حق را طی کنند دارند و از ایشان بسیار دستگیری می‌کنند. یکی از اهل معرفت در رویا دیده بود که حضرت در بیابانی هستند پر از خار و در حال جمع کردن آن خارها، حضرت فرموده بودند خارهای در راه طریق سالکین را بر میدارم. أَلْتَمِسُ كَمالَ الْمَنْزِلَةِ عِنْدَ اللّٰهِ، وَثَباتَ الْقَدَمِ فِي الْهِجْرَةِ إِلَيْكَ؛ از شما میخواهم بالاترین منازل عندالله را، و ثبات قدم در حرکت به سوی شما را... وَ السَّبِيلَ الَّذِي لَايَُخْتَلَِجُ دُونَكَ مِنَ الدُّخُولِ فِي كِفالَتِكَ؛ مرا در این مسیری که بسوی شما در پیش گرفته ام تحت تکفل خود قرار دهید تا جای دیگری نروم. "و أَدْخِلْنِی فِی حِزْبِکَ وَ زُمْرَتِکَ؛ و مرا وارد کن در حزب خودت... پس حزب الحسین هم داریم. وَ اسْتَوْهِبْنِي مِنْ رَبِّكَ وَرَبِّي... لَمْ يَتَوَسَّلِ الْمُتَوَسِّلُونَ إِلَى اللّٰهِ بِوَسِيلَةٍ هِيَ أَعْظَمُ حَقّاً، ... اصلا در تاریخ بشریت وسیله ای جز شما نبوده که انقدر به خدا نزدیک کند... 🔹جلسه سوم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه، (حزب الحسین علیه السلام)، (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor

‍ [عرض شد قدم اول برای معیّت با اهل بیت علیهم‌السلام، و برای حرکت در این راه، معرفت الامام علیه السلام است] ✨معرفتی که بزرگان و اهل معرفت در آن ورزش کرده بودند، ریاضت کشیده بودند راه دین شهودی بود نه دین شنیداری! ما فقط شنیدیم، شنیدیم امام زمانی(علیه‌السلام) هست! در صورتی‌که امام زمانی(علیه‌السلام) هست! خیلی فرق می‌کند شما حضرت را در حاشیه ی زندگی خود قرار دهید یا در متن و اصل زندگی! و تمام اعمال و افکارتان با الویت قرار دادن ایشان بررسی و انجام شود یا مخالف آن! ✨وقتی امام حسین علیه السلام به جون، فرمود بیعتم را از تو برداشتم اگر میخواهی برو، جون عرض کرد؛ "درست است که بوی بدنم، بد است و حسب و نسبی هم ندارم ولی قسم‌ میخورم هیچ وقت از شما جدا نمی‌شوم الّا اینکه خون سیاهم با خون شما ممزوج شود" ✨بعد از دعای عالیه المضامین عباراتی هست در زیارت وداع ائمه اطهار علیهم‌السلام که بگو؛ اجْعَلُونِي مِنْ هَمِّكُمْ؛ مرا جزو کسانی قرار بدهید که به آنها توجه دارید و جزو همت شما هستند. وَ صَيِّرُونِي فِي حِزْبِكُمْ؛ صیرورت و حرکت وجود مرا به سمتی قرار دهید که من طوری در "حال شدن" باشم که در حزب شما قرار بگیرم. وَ أَدْخِلُونِي فِي شَفاعَتِكُمْ، وَ اذْكُرُونِي عِنْدَ رَبِّكُمْ مرا مشمول شفاعت خودتان کنید و نزد پروردگارتان مرا یاد کنید. ✨حضرت وقتی این اضطرار جون را دیدند، دست بلند کردند و بخاطر استقامت جون که نمی‌خواست از حضرت جدا شود، برای او دعا کردند که ؛ خدایا صورتش را نورانی و رایحه ی بدنش را خوش گردان و با ابرار محشورش کن و بین او و اهل بیت علیهم‌السلام سنخیّت قرار بده! و در هنگام شهادت جون هم حضرت صورت به صورت جون گذاشتند... این مزد ادب کسی است که از در خانه ی آل محمد (صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم) جای دیگری نرود! روایت می‌فرماید در شرق و غرب، غیر از در خانه ای ما اهل بیت علیهم‌السلام جای دیگری پیدا نمی‌کنید برای یافتن علوم... ✨در زیارت جامعه می‌خوانیم؛ فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لامَعَ غَیْرِکُمْ، غیر از شما را نمی‌خواهم. در طریق معیت با اهل بیت علیهم‌السلام باید این‌گونه باشیم! نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد بختم ار یار شود رختم از این جا ببرد... 🔹جلسه چهارم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive

بعد از دعای عالیه المضامین عباراتی هست در زیارت وداع ائمه اطهار علیهم‌السلام که بگو؛ اجْعَلُونِي مِنْ هَمِّكُمْ؛ مرا جزو کسانی قرار بدهید که به آنها توجه دارید و جزو همت شما هستند. وَ صَيِّرُونِي فِي حِزْبِكُمْ؛ صیرورت و حرکت وجود مرا به سمتی قرار دهید که من طوری در "حال شدن" باشم که در حزب شما قرار بگیرم. وَ أَدْخِلُونِي فِي شَفاعَتِكُمْ، وَ اذْكُرُونِي عِنْدَ رَبِّكُمْ مرا مشمول شفاعت خودتان کنید و نزد پروردگارتان مرا یاد کنید. در زیارت جامعه می‌خوانیم؛ فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لامَعَ غَیْرِکُمْ، غیر از شما را نمی‌خواهم. در طریق معیت با اهل بیت علیهم‌السلام باید این‌گونه باشیم! نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد بختم ار یار شود رختم از این جا ببرد... 🔹جلسه چهارم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor

‍ درگاه اهل بیت علیهم السلام جای امنی است. آنجاست که افراد بلند می‌شوند... ببینیم این معرفت که مقدمه ی معیّت با اهل بیت علیهم‌السلام در همین دنیا می‌شود در حضرت ابالفضل العباس علیه السلام چگونه ظهور می‌کند؛ ایشان خطبه ای دارند که در مکه بر بام کعبه ایراد کردند در شرایطی که گروهی قصد ترور امام حسین علیه السلام را داشتند. بخشی از خطبه را می‌خوانیم تا معرفت‌ الامام را از حضرت عباس علیه‌السلام بشنویم. اَلحَمدُ لِلّهِ الَّذی شَرَّفَ هذا (اشاره به بیت الله‌الحَرام) بِقُدُومِ اَبیهِ؛ سپاس و شکر خدا را که شرف داد این خانه را به قدوم امیرالمومنین علیه السلام. مَن كانَ بِالاَمسِ بیتاً اَصبَح قِبلَةً؛ خانه ای عادی بود ولی بعد از آن شد قبله... أَیهَا الكَفَرةُ الفَجَرة اَتَصُدُّونَ طَریقَ البَیتِ لِاِمامِ البَرَرَة؟ ای کافران، ای فاجران! آیا طریق خانه حق را به روی امام مردم می بندید؟ مَن هُوَ اَحَقُّ بِه مِن سائِرِ البَریه؟ کسی که از تمام مردم سزاوارتر و حق‌دارتر است به این خانه. وَ مَن هُوَ اَدنی بِه؟ و چه کسی از او[امام علیه‌السلام] به حقیقت این خانه نزدیکتر است؟(مذاکره امام سجاد علیه السلام با شبلی درباره حج، را بخوانید.) وَ لَو لا حِكمَ اللهِ الجَلیه وَ اَسرارُهُ العِلّیه وَاختِبارُهُ البَریه لِطارِ البَیتِ اِلیه قَبلَ اَن یمشی لَدَیه؛ اگر عالم، عالم ناسوت و نظام اسباب نبود و قرار نبود مردم در این دنیا امتحان شوند و خداوند تبارک و تعالی اسرار مکنون و پنهانی نداشت که مربوط به عوالم عِلّی اش شود، و اگر حکمت جلیه خداوند اقتضاء نمی‌کرد، این خانه به پرواز در میآمد و به قدوم امام حسین علیه السلام تمسک می‌یافت قبل از اینکه ایشان به سوی آن حرکت کند. قَدِ استَلَمَ النّاسُ الحَجَر وَ الحَجَرُ یستَلِمُ یدَیه؛ مردم بر حجر الاسود استلام می‌کنند اما خود حجر الاسود به دستان امام حسین علیه السلام تبرّک می‌جوید!  وَ لَو لَم تَكُن مَشیّةُ مَولای مَجبُولَةً مِن مَشیهِ الرَّحمن، لَوَقَعتُ عَلَیكُم كَالسَّقرِ الغَضبانِ عَلی عَصافِیرِ الطَّیران؛ اگر مشیّت مولای من فانی در مشیت الله نبود اگر اراده خدا نبود که ما صبر کنیم تا حقیقت بعدا معلوم شود، من مانند باز شکاری که به دسته گنجشکان حمله میکند، همه شما را نابود می‌کردم. اَتُخَوِِّنَ قَوماً یلعَبُ بِالمَوتِ فِی الطُّفُولیة فَكَیفَ كانَ فِی الرُّجُولیهِ؟ ما را از مرگ می‌ترسانید؟ ما کسانی هستیم که در طفولیت با مرگ بازی می‌کردیم! از حضرت عباس علیه السلام بر می‌آید که این چنین از حضرت اباعبدالله علیه السلام دفاع کنند... ببینید چه شد و چه اتفاقی افتاد که ایشان با این عظمت در ظهر عاشورا به امام حسین علیه‌السلام عرضه داشت؛ از دنیا خسته شده ام و در حال خفه شدن هستم... 🔹جلسه چهارم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive

‍ ✨ بَذَلَ مُهجَتَهُ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبادَکَ مِنَ الجَهالَهِ وَ حِیرَة الضَّلالَه، طبق آنچه در زیارت اربعین فرموده، امام حسین علیه السلام خون قلب خود را فدا کرد، بذل کرد تا من و شما در جهالت و ضلالت نمانیم! درباره معیت سایر موجودات با اباعبدالله علیه السلام به این روایت توجه کنید ✨امام صادق علیه السلام: یَا زُرَارَهُ إِنَّ السَّمَاءَ بَکَتْ عَلَى الْحُسَیْنِ ع أَرْبَعِینَ صَبَاحاً بِالدَّمِ وَ إِنَّ الْأَرْضَ بَکَتْ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً بِالسَّوَادِ وَ إِنَّ الشَّمْسَ بَکَتْ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً بِالْکُسُوفِ وَ الْحُمْرَهِ وَ إِنَّ الْجِبَالَ تَقَطَّعَتْ وَ انْتَثَرَتْ وَ إِنَّ الْبِحَارَ تَفَجَّرَتْ وَ إِنَّ الْمَلَائِکَهَ بَکَتْ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً عَلَى الْحُسَیْنِ ع وَ مَا اخْتَضَبَتْ مِنَّا امْرَأَهٌ وَ لَا ادَّهَنَتْ وَ لَا اکْتَحَلَتْ وَ لَا رَجَّلَتْ حَتَّى أَتَانَا رَأْسُ عُبَیْدِ اللَّهِ بْنِ زِیَادٍ لَعَنَهُ اللَّهُ وَ مَا زِلْنَا فِی عَبْرَهٍ مِنْ بَعْدِهِ ای زراره آسمان چهل روز بر اباعبدالله علیه‌السلام خون گریست و زمین با سیاه شدنش گریست و خورشید چهل روز با کسوف و سرخی اش بر ایشان گریه کرد. کوه ها از هم پاشیدند و در هم فرو ریخته شدند و دریاها شعله ور و منفجر شدند. یعنی نه تنها انسان وظیفه دارد در حال بکاء بر اباعبدالله علیه السلام باشد بلکه تمام موجودات هم در همین حال هستند... ✨درباره "ذهاب حمره مشرقیه"، یکی از اساتید اهل فن که بیش از هزار مقتل را بررسی کرده اند، فرموده اهل سنت قائلند به اینکه ذهات حمره مشرقیه و اینکه آسمان وقت غروب قرمز می‌شود از زمان شهادت حضرت اباعبدالله علیه السلام شروع شده است و قبل از شهادت ایشان این سرخی در آسمان پدیدار نمی‌شده. ✨در زیارت ناحیه مقدسه امام زمان علیه‌السلام می‌فرمایند: فَلَئِنْ أَخَّرَتْنِی الدُّهُورُ، وَ عاقَنی عَنْ نَصْرِك َ الْمَقْدُورُ،وَ لَمْ أَكُنْ لِمَنْ حارَبَك َ مُحارِباً، وَ لِمَنْ نَصَبَ لَك َ الْعَداوَةَ مُناصِباً؛ اگر زمانه مرا تاخیر انداخت و نتوانستم تو را یاری کنم فَلاََ نْدُبَنَّك َ صَباحاً وَ مَسآءً، وَ لاََبْكِینَّ لَك َ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً، حَسْرَةً عَلَیك َ، وَ تَأَسُّفاً عَلی ما دَهاك َ وَ تَلَهُّفاً؛ این صباحا و مساء ناظر بر گریه امام زمان علیه السلام بر سیدالشهداء علیه السلام و رویت ماجرای کربلای معلی ست. برخی اهل معنا می‌فرمایند که امام زمان علیه‌السلام روزی دو مرتبه صبح و شب، ماجرای عاشورا را مشاهده می‌کنند و بجای اشک، خون گریه می‌کنند... حَتّی أَمُوتَ بِلَوْعَةِ الْمُصابِ، وَ غُصَّةِ الاِكْتِیابِ،  ✨در این عبارات امام زمان علیه السلام حد گریه را مشخص می‌فرمایند. نه تنها خون گریستن، بلکه مردن از شدت مصیبتی که بر سیدالشهدا علیه السلام وارد شد... ✨امام به معنی مقصود است. یعنی همه اشیاء مقصوشان، حرکتشان به سمت امام علیه‌السلام است، وقتی سر سلسه‌دار عالم خلقت، روزی دو مرتبه خون گریه می‌کنند تعجبی ندارد که وقت طلوع و غروب، آسمان قرمز شود... 🔹جلسه پنجم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive

درباره معیت سایر موجودات با اباعبدالله علیه السلام به این روایت توجه کنید امام صادق علیه السلام: "یَا زُرَارَهُ إِنَّ السَّمَاءَ بَکَتْ عَلَى الْحُسَیْنِ ع أَرْبَعِینَ صَبَاحاً بِالدَّمِ وَ إِنَّ الْأَرْضَ بَکَتْ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً بِالسَّوَادِ وَ إِنَّ الشَّمْسَ بَکَتْ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً بِالْکُسُوفِ وَ الْحُمْرَهِ وَ إِنَّ الْجِبَالَ تَقَطَّعَتْ وَ انْتَثَرَتْ وَ إِنَّ الْبِحَارَ تَفَجَّرَتْ وَ إِنَّ الْمَلَائِکَهَ بَکَتْ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً عَلَى الْحُسَیْنِ ع وَ مَا اخْتَضَبَتْ مِنَّا امْرَأَهٌ وَ لَا ادَّهَنَتْ وَ لَا اکْتَحَلَتْ وَ لَا رَجَّلَتْ حَتَّى أَتَانَا رَأْسُ عُبَیْدِ اللَّهِ بْنِ زِیَادٍ لَعَنَهُ اللَّهُ وَ مَا زِلْنَا فِی عَبْرَهٍ مِنْ بَعْدِهِ ای زراره آسمان چهل روز بر اباعبدالله علیه‌السلام خون گریست و زمین با سیاه شدنش گریست و خورشید چهل روز با کسوف و سرخی اش بر ایشان گریه کرد. کوه ها از هم پاشیدند و در هم فرو ریخته شدند و دریاها شعله ور و منفجر شدند." یعنی نه تنها انسان وظیفه دارد در حال بکاء بر اباعبدالله علیه السلام باشد بلکه تمام موجودات هم در همین حال هستند... @sholeye_toor

شب عاشورا محرم ۱۴۴۳ نجف اشرف @sholeye_toor

‍ ✨اباعبدالله علیه‌السلام حقیقت توحید در دنیاست وقتی حقیقت توحید در دنیا به این شکل به صلابه کشیده شد، موجودات عالم نمی‌توانند عکس العمل نشان ندهند. همانطور که ما فطرتا به گونه ای خلق شده ایم که با اهل بیت علیهم‌السلام ارتباط تنگاتنگ داریم و نسبت به موجودات عکس العمل نشان می‌دهیم، موجودات هم همینطور هستند و اصلا نمی‌توانند از ضابطه و شاکله ی وجود خود که مرتبط بودن با اهل بیت علیهم السلام است، خارج شوند. اینکه روایت می‌فرماید چهل روز آسمان خون گریست و زمین سیاه شد و خورشید کسوف کرد، تعجبی ندارد! ارتباط اشیاء و موجودات با اهل بیت علیهم السلام ارتباطی ویژه و ارتباط درونیِ ولاییِ تکوینی است. ✨در ادامه روایت می‌فرماید: وَ إِنَّ الْمَلَائِکَهَ بَکَتْ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً عَلَى الْحُسَیْنِ ع وَ مَا اخْتَضَبَتْ مِنَّا امْرَأَهٌ وَ لَا ادَّهَنَتْ وَ لَا اکْتَحَلَتْ وَ لَا رَجَّلَتْ حَتَّى أَتَانَا رَأْسُ عُبَیْدِ اللَّهِ بْنِ زِیَادٍ لَعَنَهُ اللَّهُ وَ مَا زِلْنَا فِی عَبْرَهٍ مِنْ بَعْدِهِ؛ ملائکه چهل روز بر امام حسین علیه السلام گریستند، در این فاصله کسی از ما زینت نکردو... تا سر عبیدالله بن زیاد لعنه الله علیه را برای ما آوردند. و ما بعد از امام حسین علیه السلام کارمان فقط گریه بود... زندگی امام سجاد علیه السلام را نگاه کنید. یک عمر اقامه ی عزا برای سیدالشهدا علیه السلام می‌کردند‌. تا آخر عمر، برایشان غذا می‌آوردند گریه می‌کردند، آب می‌آوردند گریه می‌کردند... امام صادق علیه السلام در وصف امام سجّاد علیه السلام به زراره فرمودند: وَ کَانَ جَدِّی إِذَا ذَکَرَهُ بَکَى حَتَّی تَمْلَأَ عَینَاهُ لِحْیتَهُ وَ حَتَّى یبْکِی لِبُکَائِهِ رَحْمَةً لَهُ مَنْ رَآهُ؛ هر وقت اسم امام حسین علیه‌السلام می‌آمد، جدّم چنان گریه می‌کرد که تمام صورت و محاسنش پر از اشک می‌شد. و آنقدر گریه ایشان شدید بود که حاضران از گریه ی او به گریه می‌افتادند. طبق روایت همین الان ملائکه ای دور حرم مطهر امام حسین علیه السلام هستند که پریشان و ژولیده موی در حال گریه هستند و اهل آسمان از گریه آنها می‌کنند‌. در زیارت ناحیه مقدسه فرموده که برای شهادت امام حسین علیه السلام حور العین در بهشت به خود لطمه زد... عالم بالا که عالم ملال و رنج نیست در روز شهادت امام حسین علیه السلام و برای شهادت ایشان، سیاه پوش و عزادار می‌شود. ✨ادامه روایت را ببینید؛ امام صادق(ع) فرمود: لقد خرجت نفسه فزفرت جهنم زفرئ کادت‌ الارض... وقتی اباعبدالله علیه السلام ندای "ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً" را پاسخ گفتند و روح از بدن مبارکشان حرکت کرد به سمت عالم حقایق خودشان، جهنم از شدت غضب چنان شعله ای کشید که نزدیک بود حقیقت زمین منهدم شود. یعنی گریه جهنم بر اباعبدالله علیه السلام به این شکل بود. و می‌فرماید: زمانی که عبیدالله بن زیاد و یزید به معاویه لعنه الله علیهم به درک واصل شدند جهنم آنچنان شهقه و صیحه ای زد که اگر خداوند تبارک و تعالی به وسیله ی خُزّان جهنم، جلوی جهنم را نگرفته بود، بساط زندگی دنیایی برچیده می‌شد و هرکسی روی زمین بود را می‌سوزاند! 🔹جلسه پنجم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (روز عاشورا، محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive

‍ ببینید گریه هایی که می‌کنیم [در مصیبت سیدالشهدا علیه السلام] چه می‌شود و به کجا می‌رسد؟ امروز [روز عاشورا] گریستن با روزهای دیگر فرق می‌کند. اهل بیت علیهم السلام خزائن اشک هستند، التماس کنیم از ایشان توجه کنیم به مقامشان توسل کنیم، تعهد کنیم گناه نکنیم، تا اشک بیاید. خیلی وقتها که اشک نداریم بخاطر عدم تعهد نسبت به گناه نکردن است. در روایت می‌فرماید: اذا كان يوم العاشر من المحرم تنزل الملائكة من السماء، و مع كل ملك قارورة من البلور الابيض، و يدورون في كل بيت و مجلس يبكون فيه علي الحسين عليه السلام، فيجمعون دموعهم في تلك القوارير، فاذا كان يوم القيامة فتلتهب نار جهنم فيضربون من تلك الدموع علي النار، فتهرب النار عن الباكي عن الحسين عليه السلام مسيرة ستين الف فرسخ؛ ✨به هنگام روز عاشورا، در ماه محرم، فرشتگان از آسمان به سوی زمین فرود مي آيند، و با هر فرشته شيشه اي از بلور سفيد است، آنها در هر خانه و مجلسي كه در آنجا بر امام حسين عليه السلام گريه مي نمايند؛ مي گردند، و اشك هاي ديدگان عزاداران را در اين شيشه ها جمع مي كنند. هنگامي كه روز قيامت فرارسد، و آتش جهنم شعله و زبانه مي كشد، فرشتگان اين اشكها را بر آتش مي ريزند، و آتش از شخصي كه بر امام حسين عليه السلام گريه كرده به فاصله ي شصت هزار فرسنگ فرار كرده و دور مي شود. این یک حیثیت اشک بر اباعبدالله علیه السلام است که به ما بگویند اگر این کار را کنید این مزد و پاداش شماست اما یک حیثیت لطیف تر هم دارد که در روایت آمده؛ قال الصادق علیه السلام: مَا عَيْنٌ أَحَبَّ إِلَى اللَّهِ وَ لَا عَبْرَةٌ مِنْ عَيْنٍ بَكَتْ وَ دَمَعَتْ عَلَيْهِ وَ مَا مِنْ بَاكٍ يَبْكِيهِ إِلَّا وَ قَدْ وَصَلَ فَاطِمَةَ سلام الله علیها وَ أَسْعَدَهَا عَلَيْهِ وَ وَصَلَ رَسُولَ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله وَ أَدَّى حَقَّنَا وَ مَا مِنْ عَبْدٍ يُحْشَرُ إِلَّا وَ عَيْنَاهُ بَاكِيَةٌ إِلَّا الْبَاكِينَ عَلَى جَدِّي فَإِنَّهُ يُحْشَرُ وَ عَيْنُهُ قَرِيرَةٌ وَ الْبِشَارَةُ تَلْقَاهُ وَ السُّرُورُ عَلَى وَجْهِهِ وَ الْخَلْقُ فِي الْفَزَعِ وَ هُمْ آمِنُونَ وَ الْخَلْقُ يُعْرَضُونَ وَ هُمْ حُدَّاثُ الْحُسَيْنِ صلوات الله علیه تَحْتَ الْعَرْشِ وَ فِي ظِلِّ الْعَرْشِ لَا يَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ يُقَالُ لَهُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ فَيَأْبَوْنَ وَ يَخْتَارُونَ مَجْلِسَهُ وَ حَدِيثَه‏. هیچ چشمی نزد خداوند از آن چشمی که برای حسین علیه‌السلام گریه کند، محبوب تر نیست و هیچ گریه‌ای نزد او از اشکی که بر آن مظلوم جاری شود، محبوب‌ترنیست ✨و هیچ گریه کننده‌ای بر سیّد‌الشّهداء علیه‌السلام نمی‌گرید مگر آنکه اشکی که می‌ریزد به دست حضرت فاطمه سلام الله علیها می‌رسد و ایشان را شاد می‌کند و این اشک آنچنان ارتقا پیدا می‌کند و بالا میرود که به دست پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله هم می‌رسد. و این اشک ریختن حق ما اهل بیت را ادا میکند! 🔹جلسه پنجم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (روز عاشورا، محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive

‍ اباعبدالله علیه السلام کیست که تمام موجودات برای ایشان اینگونه می‌گریند؟ ابا عبدالله علیه السلام کسی هستند که نسبت به پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و نسبت به حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها و نسبت به امیرالمومنین علیه السلام و نسبت به امام حسن علیه السلام که امام ایشان هستند، فنای محض بودند یعنی از اراده ی آنها خارج نمی شدند. و وقتی یزید لعنه الله علیه جانشین معاویه ملعون شد، و خواست به هرطریقی شده از ایشان بیعت بگیرد، امام حسین علیه السلام زیر بار ظلم نرفتند. از این زوایه، اباعبدالله علیه السلام بعنوان امام معصوم زمانه خود است که در کربلا حاضر شدند و بیعت یزید را نپذیرفتند و زیر بار ظلم نرفتند حتی با وجود بی وفایی کوفیان. این یک زاویه ی ماجراست... زاویه ی دیگر، "نگاه توحیدی" به قضیه است. یعنی اباعبدالله علیه السلام نمی‌خواستند زیر بار کثرات بروند. اباعبدالله علیه السلام می‌خواستند در این روز [عاشورا] خداوند تبارک و تعالی را با تمام اسماء و صفاتش به تماشا بنشینند. یعنی روز لقای اباعبدالله علیه السلام با خدای تبارک و تعالی است! چیزی که برای هر انسانی در دنیا قابل ترسیم است و اصلا هدف همین است که هر انسانی در زندگی اش طوری حرکت کند که منجر شود به دیدار خدا، در همین دنیا برسد به لقاءالله. برای اینکه خدا دیدار شود باید هر اضافاتی غیر از توحید و هر تعلّقاتی غیر از توحید باید نابود و منهدم شود، باید بسوزد... با شرایطی که خارج برای اباعبدالله علیه السلام ایجاد کرد و یک جور امتحان بود برای ایشان، حضرت به گونه ای حرکت کردند که به سمتی بروند که به تماشای خدای تبارک و تعالی منتهی شود. بعضی از بزرگان اهل معرفت فرموده اند تمام عشق در روز عاشورا ظهور کرد و دیگر در طول تاریخ چنین طلوعی نخواهیم داشت. یک مرد، ایستاد در میانه ی میدان و به تمام کثرات گفت؛ نه! به تمام غیر خدا گفت نه! تا جایی که سپاه ملائکه آمدند و التماس کردند برای یاری حضرت ولی اباعبدالله علیه‌السلام داغ به دل آنها نهاد که شما کی هستید وقتی خدا هست؟! حضرت به احد الناسی نظر نداشت و از همه چیز گذشت... در زیارت ناحیه مقدسه فرموده اند: وَ أَنْتَ مُقَدَّمٌ فِی الْهَبَواتِ ، وَ مُحْتَمِلٌ لِلاَْذِیّاتِ ،قَدْ عَجِبَتْ مِنْ صَبْرِک َ مَلآئِکَهُ السَّماواتِ،فَأَحْدَقُوا بِک َ مِنْ کُلّ ِالْجِهاتِ ، وَ أَثْخَنُوک َ بِالْجِراحِ ... تو بر نیزه ای تکیه زده بودی، دور تا دورت را نا نجیبان گرفته بودند و ملائکه آسمان از صبر تو در حیرت بودند... چون تو کسی بودی که اگر اشاره می‌کردی کل عالم قلع و قمع میشد‌ اما اباعبدالله علیه السلام صبر کرد و به همه گفت نه... " صَبْراً عَلى قَضائِکَ یا رَبِّ لا إِلهَ سِواکَ" این مناجات حضرت است در گودی قتلگاه... 🔹جلسه پنجم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (روز عاشورا، محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive

عبارتی از آیت الله سید علی قاضی ره @sholeye_toor