احساس وقار و سنگینی و ربط قلبی با عالم ملکوت و ارتباط با قرآن انسان را قوی می کند. "المُؤمِنُ کَالجَبَلِ الرّاسِخِ لا تُحَرِّکُهُ العَواصِفُ. مؤمن، چونان کوه استواری است که توفان ها او را تکان نمی دهد"، و این دژ محکم شده با هیچ چیزی به لرزه در نمی آید هر اتفاقی می‌خواهد بیافتد او تکان نمی خورد. این ثقل وجودی از کجا آمده است؟ بخاطر اینکه این جبلت در زمین قرآن با وتد ولایت کوبیده و محکم شده است. کسی و چیزی نمی‌تواند آن را تکان دهد و از همه ی اینها بالاتر: "وَ ذَکَرَهُمْ اللَّهُ" کسانی که در حال تعلیم و تعلم قرآن هستند، اینها را خدا یاد می‌کند. ♦️بحث کنترل خیال سال ۱۳۹۹ جلسه ی بیست و ششم (شرایط بهره‌وری از قرآن کریم) @m_h_esfahani فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive

شعله ي طور(محمد هادی اصفهانی): ✨پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند: حَمَلة القرآن هم المحفوفون برحمة الله، الملبّسون نور الله عزوجل. حاملین قرآن، کسانی که حمل کننده قرآن هستند، محفوف به رحمت الهی هستند و ملبوسند به نور خدای تبارک و تعالی. لباس نور خدا را دارند. از اولیاء اگر کسی این افراد را ببیند متوجه می شود که نورند. اما ما دیدیدم خوارج و منافقین نیز حافظ قرآن بودند! پس فرق وجود دارد بین حافظ قرآن بودن و حَمَله ی قرآن بودن. حامل قرآن بودن مراتبی دارد که سعی می کنم در ادامه مباحث اجمالا عرض کنم. ✨در روایتی دیگر از پیامبر صلوات الله علیه و آله نقل شده: حَمَلَةُ الْقُرْآنِ هُمُ المُعَلِّمُونَ کلامَ اللّه. (کنزالعمال، ج ۱ ،ص ۵۲۴ ، ح ۲۳۴۵ .) حاملان قرآن همان آموزگاران سخن خدا هستند. حَمَله‌ی قرآن، کسانی هستند که تعلیم دهنده کلام الهی هستند و این تعلیم دادن و این ربطی که بین افراد ایجاد می شود، اینطور می شود که اینها قرآن را آموزش می دهند، در مرحله اول به معنای آموزش "ظاهری"، اینها یك مرحله ای از حمله القرآن بودن را دارند. اما معلم اصلی قرآن امیرالمومنین علیه السلام است. حملة القرآن اصلی امیرالمومنین علیه السلام هستند که مراتب تعلیم قرآن کریم در زوایای" باطنی" را هم متکفل هستند. پس این حمل کردن قرآن هم مرتبه مرتبه است. باید به این موضوعات دقت کرد و تفکیك کرد. باید هرچه می توانیم سرمایه گذاری کنیم روی قرآن و روی اهل بیت علیهم السلام. اولیاء ما، هرچقدر زندگیشان را می‌خوانیم، سیره یاران حضرات اهل بیت علیهم السلام هرکه بوده، از همین دو بوده است؛ اهل بیت علیهم السلام و قرآن کریم. حالا اینکه کیفیت ورود و خروج و توجه به اینها چگونه باشد، از وادی نفس وارد بشویم؟ یا وادی عشق یا وادی ذکر؟ همه اینها صور مختلف این حقیقت است، که ما تقسیم‌بندی ذکر لفظی و عملی کردیم، ولی در واقع اینها همه حقیقت ولایت است؛ و تمسك به ولایت، انسان را به نقطه ی مطمئنی می رساند. پس حملة القرآن کسانی هستند که تعلیم می کنند اما در سطوح مختلف ✨پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم: حَمَلَةُ اَلْقُرْآنِ عُرَفَاءُ أَهْلِ اَلْجَنَّةِ. حاملان (همراهان) قرآن عارفان اهل بهشت هستند. خیلی تعبیر لطیفی است. عده ای عرفای اهل دنیا هستند، مثلا کسی با جنیان مرتبط شده، یا چشم برزخی‌اش باز شده است، مردم به او عارف می گویند. عرفای اهل بهشت، عده ای هستند که در بهشت طبقه شان خیلی بالاست و اگر پرده های حجاب برداشته شود، همه به آنها حسرت می‌برند، چون در روایت دارد که خدا لطف می کند به اهل بهشتی که در سطوح پایین قرار دارند، که بالا را نبینند و الا از حسرت دق می کنند! و البته یکی از لذت های آنهایی که بالا هستند این است که پایین را می بینند و لذت می برند، نسبت به جایگاه خودشان، ولی از بالا بی خبرند چون واقعا اذیت کننده است، آن درکی که آن بالاتر وجود دارد. اینها عرفای اهل جنت هستند. حملة القرآن، عرفاء اهل الجنة یوم القیامة هستند. ببینید، چقدر ارزش دارد! یعنی حمله القرآن بودن، ارتباط با قرآن به معنای تعلیم، تعلّم، یاد گرفتن، وقت گذاشتن و سرمایه گذاشتن. اگر همین این ارتباط با قرآن را به ما بدهند برای عمر ما کافی است! چون این قرآن و ارتباط با آن و باطن ولایت، همه‌ی هستی است. همه آن دارایی است که ما می توانیم داشته باشیم و واقعا خواستنی است، گرفتنی است. سجده کنیم از خداوند بخواهیم که قرآنش را به ما هم بدهد. ما کی سجده کردیم از خداوند خواستیم خدایا قرآنت را به من بده؟! فهمش را به من بده! وارد شدن در لایه های باطنی‌اش را به من بده؟ صحبت با قرآن کریم، اینکه او در من تجلی کند، از آن بتوانم استفاده کنم، ولایت را در آن ببینم، اینها را به من بده! زندگی عوض خواهد شد قطعا. به شرط تداوم و ممارست. (صوت و ادامه ی متن در پست بعدی) @m_h_esfahani ‍ ✨در روایت دیگری پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند: حَمَلَةُ القرآنِ عُرَفاءُ أهلِ الجنّةِ، و المُجاهِدونَ فی سبیلِ اللّهِ تعالى قُوّادُ أهلِ الجنّةِ، و الرُّسُلُ ساداتُ أهلِ الجنّةِ. (بحار الانوار : ۸/۱۹۹/۲۰۲ ) حاملان قرآن، سرشناسان اهل بهشتند، و مجاهدان در راه خداوند متعال، سرداران اهل بهشت، و پیامبران، سروران اهل بهشت. این هم همان است. روایتی را قبلا خواندم: أَشْرَافُ أُمَّتِی حَمَلَةُ الْقُرْآنِ وَ أَصْحَابُ اللَّیْلِ (معانی األخبار، ص: ۱۷۸ ) با شرافت های امت من، کسانی هستند که اهل قرآنند. یعنی اگر کسی فقط نماز شب می خواند، هنوز کار دارد! هنوز لنگ است! مرحوم آیت الله قاضی می فرمودند در نماز شب، قرائت قرآن شراب المومنین است. این خیلی تعبیر بلندی است! این برای خودش یك مقامی است اگر کسی روزی‌اش بشود کم نباید بداند! ✨روایت بعدی: "عنه صلی الله علیه و آله: حامِلُ القُرآنِ حامِلُ رایَةِ الاسْلامِ وَ مَنْ أَکْرَمَهُ فَقَدْ اَکَرَمَ ا

للّه َ وَ مَنْ اَهانَهُ عَلَیْهِ لَعْنَةُ اللّهِ (کنزالعمّال، ج ۱ ،ص ۵۱۵ ،ح ۲۲۹۴ )؛ حامل و حافظ قرآن پرچمدار اسلام است. کسى که او را احترام کند خدا را گرامى داشته است، کسى که به او اهانت کند مورد لعن و نفرین خدا خواهد بود. کسی که حمل کننده قرآن است، از تدریس، تدرّس، عمل به قرآن، قرائت، حفظ و... حامل این قرآن شده، و مجموعه اینها؛ چون حامل قرآن بودن مقام اهل بیت علیهم السلام و آنهایی است که وارد آن بستر می شوند، "حامِلُ رایَةِ الاسْلامِ" اینها هستند که رایت اسلام را بلند کردند. چرا؟ به خاطر اینکه قرآن یعنی ولایت." من أکرمه فقد أکرم الله «کسی که قرآن را اکرام کند [خدا را اکرام کرده]. کسانی که می گویند من هرچه خدا را می خوانم نتیجه نمی گیرم! آخر تو به قرآنی که کلام الله بوده بی اعتنا بودی! برای آن وقت نگذاشتی. هر قصه ای خواندی، هر فیلمی دیدی، هر بازی ای انجام دادی، هر مدرکی گرفتی، الا آن کاری که برای آن آمده بودی در این دنیا، که ارتباط با کلام الله بوده است. تأکیدات اهل بیت علیهم السلام و تشویقاتی که اینها داشتند نسبت به این موضوع را ببینیم، حالا من قرار نیست ۱۰ جزء بخوانم، من کمتر بخوانم، روزی یك جزء بخوانم، روزی ده صفحه بخوانم، ولی بخوانم. ارتباط مداوم داشته باشم. اگر کسی از من پرسید برای کلام الله، برای معجزه پیغمبر خاتم وقت گذاشتی یا همینطور در دنیا چرخیدی؟ این کتاب را خواندی، آن کتاب را خواندی و حس کردی چقدر با کلاس شده ای! آن کارها را بکن، اما این را هم بخوان. تمام ادیان قبلی در این قرآن خلاصه شدند. حضرت موسی، عیسی، نوح، ابراهیم علی نبینا و آله و علیهم السلام، همه در این حقیقت مندمجند. ✨چرا از این کلام الله استفاده نمی کنیم؟! واقعا باید فکر کنیم! چرا ما هر کاری می کنیم، اما از قرآن استفاده نمی کنیم! برای اینکه شیطان نمی گذارد. برای اینکه نمی خواهیم. برای اینکه اراده نمی کنیم. شیطان برای ما برنامه می چیند، ما هم سست شدیم. همه ی ما از خداوند بخواهیم به حق امیرالمومنین علیه السلام که باطن قرآن کریم هستند، روزی ما کنند این ارتباط را و این دریچه را برای ما باز کنند و خواهیم فهمید فرق می‌کند یا نه. قرآن کریم را باید نوش جان کرد، باید چشید، تا بتوان از آن بهره برد. واقعا از باب این است که حلوای لن ترانی تا نخوری ندانی. هرچقدر که آدم بخواهد از کلام اهل بیت علیهم السلام استفاده کند باید خودش را بگذارد در این دریا. برود ببیند چطور است. ممارست لازم است. به قول یکی از اساتید می گفتند خدمت آیت الله پهلوانی ره رفته بودند، ایشان می گفتند یك نفر از ایشان سوال کرد آقا ما چکار کنیم که مثلا به یك جایی برسیم؟ ایشان فرموده بودند یك جو غیرت، یك ذره غیرت داشته باشید، کار درست می شود. واقعا هم همین است. ♦️بحث کنترل خیال سال ۱۳۹۹ جلسه ی بیست و ششم (شرایط بهره‌وری از قرآن کریم) @m_h_esfahani فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive

بی برنامه گی سبب اصلی برای بی همتی است. @m_h_esfahani

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم: حَمَلَةُ اَلْقُرْآنِ عُرَفَاءُ أَهْلِ اَلْجَنَّةِ. حملة القرآن، عرفاء اهل الجنة یوم القیامة هستند. ببینید، چقدر ارزش دارد! یعنی حمله القرآن بودن، ارتباط با قرآن به معنای تعلیم، تعلّم، یاد گرفتن، وقت گذاشتن و سرمایه گذاشتن. اگر همین این ارتباط با قرآن را به ما بدهند برای عمر ما کافی است! چون این قرآن و ارتباط با آن و باطن ولایت، همه‌ی هستی است. همه آن دارایی است که ما می توانیم داشته باشیم و واقعا خواستنی است، گرفتنی است. ♦️بحث کنترل خیال سال ۱۳۹۹ جلسه ی بیست و ششم (شرایط بهره‌وری از قرآن کریم) @m_h_esfahani فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive

#خروج‌ازدنیا..🕊 : ✨پيش از آنكه بدنهایتان را از دنيا بيرون برند..دلهايتان را از دنيا بيرون كنيد.. "خطبه ٢٠٣ نهج البلاغه" @m_h_esfahani

یك استاد داشتیم که می فرمودند از آیت الله بهجت پرسیدم که آقا چرا ما در نماز شب خواندن سستی می کنیم؟ آیت الله بهجت سرشان را بلند کردند، یك چشم غره ای به من رفتند! ناراحت شدند و گفتند که من اگر جای علمای سابق بودم، شما را با چوب می زدم! به ترکه می بستم! این همه روایات از اهل بیت علیهم السلام در تشویق نسبت به نماز شب هست، دیگر سستی اصلا چه معنی دارد؟! این خیلی جالب است. این همه ما داریم روایات را می خوانیم، دیگر باید وارد آن شد. اگر نمی خواهیم انجام ندهیم، انجام ندهیم، اما اگر می خواهیم شروع کنیم و به جائی برسیم، باید وارد بشویم و عمل کنیم. ✨از امام صادق علیه السلام روایت شده: فی قوله تعالی: "الَّذِینَ آتَیناهُمُ الکِتابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ یُرَتِّلُونَ آیاتِهِ، و یَتَفَهَّمونَ مَعانِیَهُ ، و یَعمَلُونَ بأحکامِهِ ، و یَرجُونَ وَعدَهُ، و یَخشَونَ عَذابَهُ ، و یَتَمَثَّلُونَ قصَصَهُ ، و یَعتَبِرُونَ أمثالَهُ، و یَأتُونَ أوامِرَهُ ، و یَجتَنِبونَ نَواهِیَهُ. ما هُو و اللّه ِ بحِفظِ آیاتِهِ و سَردِ حُروفِهِ ، و تِلاوَتِ سُوَرِهِ و دَرسِ أعشارِهِ و أخماسِهِ، حَفِظُوا حُروفَهُ و أضاعُوا حُدودَهُ، و إنّما هو تَدَبُّرُ آیاتِهِ، یقولُ اللّهُ تعالى : " کِتابٌ أنْزَلناهُ إلَیكَ مُبارَکٌ لِیَدَّبَّروا آیاتِهِ" (میزان الحکمه. ج ۹) درباره آیه "کسانى که به آنان کتاب دادیم، آن را تلاوت مى کنند آنگونه که حق تلاوت آن است" فرمود: آیاتش را روشن و شمرده مى خوانند، سعى مى کنند معانى‌ش را بفهمند، احکام و فرامینش را به کار مى بندند، به وعده اش امیدوارند، از عذابش مى ترسند، از داستانهایش سرمشق مى گیرند، از مثلهایش پند مى گیرند، امرهایش را به جا مى‌آورند و از نهى هایش دورى مى کنند. به خدا سوگند که حق تلاوت قرآن به حفظ آیات و پشت سر هم خواندن حروف و کلماتش و تلاوت سوره اى و مطالعه حواشى آن، نیست. حروف و کلماتش را حفظ مى کردند و حدود و معانی‌ش را فرو گذاشتند، بلکه به تدبّر و تأمل در آیات آن است؛ خداوند متعال مى فرماید: "کتابى است خجسته که سوى تو فرو فرستادیم، تا در آیات آن تدبّر کنند" این یك روایت خوبی است. یك ذره نفس را تعدیل می کند، که ارتباط با قرآن چقدر و چطور باید باشد. در ادامه حضرت می فرمایند در توصیف این آیه؛ الَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ: آیات را ترتیل می کنند، شمرده شمرده می خوانند. پس برای ادای حق تلاوت، باید ما معنای آیات را بفهمیم و این، کار می خواهد. باید وقت بگذاریم. روزانه نیم ساعتی وقت بگذاریم ببینیم چه می شود! وَ یَتَفَقَّهُونَ فِیهِ؛ معانی آن را سعی می کنند بفهمند، فکر می‌کنند. وَ یَعْمَلُونَ بِأَحْکَامِهِ؛ احکام آن را عمل می کنند، برای اینکه تلاوت حقّش ادا شود. وَ یَرْجُونَ وَعْدَهُ؛ وقتی که در قرآن کریم وعده ای داده می شود، واقعا امید پیدا می کنند. واقعا وقتی از آیات بهشتی برای اینها می گوید، به این فکر می کنند عجب صحنه ای! بعضی ها هستند که آن صحنه را می بینند، در حد مثال یا بالاتر، در رویا یا بیداری یا ممکن است مفاهیم ذهنیشان طوری چیده شود که خیالشان تقریبی به آن معنا پیدا کند، اما نهایتا وَ یَرْجُونَ وَعْدَهُ؛ وعده های خدا را باور می کنند. یَخشَونَ عَذابَهُ؛ و از عذابش می ترسند. اگر عذابهای جهنم را در قرآن نگاه کنید، خیلی عذابهای عجیب و غریبی است! ما روی اینها باید وقت بگذاریم.و یَتَمَثَّلُونَ قصَصَهُ؛ این قصه هایی که نقل شده مانند قصه حضرت یوسف، ابراهیم، موسی علیهم‌السلام و... اینها را درست می دانند، به ظرایف این قصه ها فکر می کنند. خدا می داند در این قصه حضرت خضر و موسی چقدر دقائق نهفته است! چقدر می شود استفاده ها کرد! راجع به خود حضرت ابراهیم و آن بت پرست ها و ... چقدر استفاده های عمیقی می توانیم بکنیم و بهره وری نمی شود! چون خودمان را در آن بستر قرار نمی دهیم. ادامه ی متن صوت در پیام بعدی @m_h_esfahani

‍ باید وقت بگذاریم. بعد ببینیم زندگی درست می شود؟ سلوک درست می شود؟ کارها کم کم درست می شود؟ اگر هم بلایی آمد، تنگدستی آمد، من شدم آن کسی که هستی را ترجمه می کند! می فهمم چرا این بلا سرم آمد. از کجا به من رسید، از کجا نرسید، چرا به من رسید. این مشکلی که در آن گیر کردم، این من را دارد به قهقرا می برد یا به سمت رشد می برد! بسیاری از افسردگی ها نتیجه این است که من نمی توانم هستی را ترجمه کنم! این کدهایی که در عالم هست را، نمی توانم بفهمم. اگر ارتباط پیدا کنم با این کتاب، می توانم هستی را ترجمه کنم. می فرماید وقتی قصه هایش را می شنود، اینها را در مقابل خودش تمثل می کند، می بیند انگار. و یَعتَبِرُونَ أمثالَهُ؛ و به این مثل هایی که قرآن کریم زده، اعتبار قائل می شود و از این ها عبور می کند و سعی می کند بر وجود خودش تطبیق کند. و یَأتُونَ أوامِرَهُ؛ اوامر قرآن را اتیان می کنند.و یَجتَنِبونَ نَواهِیَهُ؛ همه این‌ها می شود مقدمات برای بهره‌وری از این کتاب. ما با یك شرایط درست و حسابی باید در مقابل این کتاب بنشینیم، تا بتوانیم نتیجه بگیریم. این کلیدی است که باید درست در آن قفل قرار داد و چرخاند. یك ذره به خودمان سختی بدهیم، بعد می فهمیم ما تا الان داشتیم سختی می‌کشیدیم! این اصل کار بوده است. و بعد یَجتَنِبونَ نَواهِیَهُ؛ از نواهی که قرآن کرده اجتناب می کنند. اینها می شود مال کسانی که حق تلاوت را انجام می دهند. اما، می بینید که بحث خیال با آن چینشی که داشتیم الان علتش دارد معلوم می شود. چندین کار را گفتیم که اولی انجام واجبات و ترک محرمات با آن نگرش ها بود، بعد صلاة مودع بود بعد آن بحث های نظر و ... که آن روح که می خواهد در مقابل قرآن بنشیند می تواند استفاده کند. کسی که شرایطش در حداقل هم باشد، نقصان هم داشته باشد، باز هم قرآن آن قدر سفره اش گسترده است که بهره های بی انتها می دهد. بعد حضرت می فرمایند مَا هُوَ وَ اللَّهِ حِفْظَ آیَاتِهِ؛ به خدا قسم، حق تلاوت قرآن این نیست که شما آیاتش را حفظ کنید و پشت سر هم کلماتش را بخوانید. وَ تِلَاوَهْ سُوَرِهِ وَ دَرْسَ أَعْشَارِهِ وَ أَخْمَاسِهِ؛ و اینکه بخواهید به حواشی و اینها نگاه کنید. این نیست فقط. یك سری شرایط را لازم دارد تا بتوانید از این کتاب بهره ببرید. اما نقطه آغاز این است که پای این کتاب بنشینید و استفاده کنید. و حَفِظُوا حُرُوفَهُ وَ أَضَاعُوا حُدُودَهُ؛ حضرت می فرمایند که قومی آمدند قرآن را حفظ کردند، اما حدودش را ضایع کردند و از بین بردند. قرآنی که این همه راجع به عدل، عدم ظلم، و... حرف زده، چطور می شود که آیاتش را حفظ کنید، اما ظلم هم بکنید! حالا در هر سطحی می خواهد باشد، شخصی باشد، اجتماعی باشد و ... وَ إِنَّمَا تَدَبُّرُ آیَاتِهِ؛ و بلکه حق تلاوت، تدبر کردن است. پس یك سری شرایط را دارد، که چند تا کار است و باید در کنار هم قرار بگیرند، که به این بگویند حق تلاوت، که در واقع به آن می گویند تدبر، وارد شدن به مراحل باطنی قرآن که قرآن کریم فرمود: کِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَیْكَ مُبَارَکٌ لِیَدَّبَّرُوا آیَاتِهِ (ص.۲۹ ) کتابی است که نازل کردیم به سوی پیغمبر، مبارک هم هست، برای اینکه به آن دَبرش برسید. دَبر آن ولایت اهل بیت و امیر المومنین علیهم السلام است. ♦️بحث کنترل خیال سال ۱۳۹۹ جلسه ی بیست و ششم (شرایط بهره‌وری از قرآن کریم) @m_h_esfahani فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive

طوبی لِلغُرباء... ﻫﺰﺍﺭ ﺟﻬﺪ ﺑﮑﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﯾﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﻣﺮﺍﺩﺑﺨﺶ ﺩﻝ ﺑﯽ‌ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﭼﺮﺍﻍ ﺩﯾﺪﻩ ﺷﺐ ﺯﻧﺪﻩ ﺩﺍﺭ ﻣﻦ ﮔﺮﺩﯼ ﺍﻧﯿﺲ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﭼﻮ ﺧﺴﺮﻭﺍﻥ ﻣﻼﺣﺖ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﻧﺎﺯﻧﺪ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﮔﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻋﻘﯿﻖ ﮐﻪ ﺧﻮﻧﯿﻦ ﺩﻟﻢ ﺯ ﻋﺸﻮﻩ ﺍﻭ ﺍﮔﺮ ﮐﻨﻢ ﮔﻠﻪ‌ﺍﯼ ﻏﻤﮕﺴﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﺩﺭ ﺁﻥ ﭼﻤﻦ ﮐﻪ ﺑﺘﺎﻥ ﺩﺳﺖ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﮔﺮﺕ ﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﺁﯾﺪ ﻧﮕﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﺷﺒﯽ ﺑﻪ ﮐﻠﺒﻪ ﺍﺣﺰﺍﻥ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺁﯾﯽ ﺩﻣﯽ ﺍﻧﯿﺲ ﺩﻝ ﺳﻮگوار ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﺷﻮﺩ ﻏﺰﺍﻟﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺻﯿﺪ ﻻﻏﺮ ﻣﻦ ﮔﺮ ﺁﻫﻮﯾﯽ ﭼﻮ ﺗﻮ ﯾﮏ ﺩﻡ ﺷﮑﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﺳﻪ ﺑﻮﺳﻪ ﮐﺰ ﺩﻭ ﻟﺒﺖ ﮐﺮﺩﻩ‌ﺍﯼ ﻭﻇﯿﻔﻪ ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﺍﺩﺍ ﻧﮑﻨﯽ ﻗﺮﺽ ﺩﺍﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺍﺩ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﯿﻢ ﺷﺒﯽ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﺷﮏ ﺭﻭﺍﻥ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﻣﻦ ﺍﺭ ﭼﻪ ﺣﺎﻓﻆ ﺷﻬﺮﻡ ﺟﻮﯼ ﻧﻤﯽ‌ﺍﺭﺯﻡ ﻣﮕﺮ ﺗﻮ ﺍﺯ ﮐﺮﻡ ﺧﻮﯾﺶ ﯾﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ @m_h_esfahani

کهکشان نیستی محور پویش کتابخوانی در ماه رمضان. @m_h_esfahani