‍ روایاتی وجود دارد و قواعدی وجود دارد در کلمات اهل بیت علیهم السلام که این معیّت را برای ما بیشتر ترسیم می‌کند و به ما یاد میدهد که چگونه این معیت را در وجود خود بیدار کنیم. تمام احکام شریعت ذیل این بحث است که چطور در معیت اهل بیت علیهم السلام باشیم. آیت الله پهلوانی می‌فرمود بر همه ی افراد واجب است هر روز یک‌ ساعت را به تحصیل معارف اهل بیت علیهم السلام بپردازند. تمام کلمات اهل بیت و دستورات دین ما را به این سمت حواله می‌کند که بیا و با اهل بیت علیهم السلام باش! دستوری که اهل بیت داده اند و حرکتی که حضرت اباعبدالله علیه السلام صورت داده اند، برای حرکت به سمت معیت با ایشان در همین الان است. دیدنشان، شنیدن از آنها، گفتگو کردن با ایشان، شنیدن تفسیر قرآن از آنها، سیر کردن و نشستن و برخاستن با ایشان... [و در این راه باید کار کرد و زحمت کشید] یک آقایی در دوره ای از عمرش روزی ۱۴ مرتبه زیارت عاشورا را با صد لعن و صد سلام میخوانده. یعنی برای معیت پیدا کردن با اباعبدالله علیه السلام زحمت می‌کشیده! و حالت تشنگی داشته برای این معیت... چطور میشود که خزائن الهی که اهل بیت علیهم السلام باشند‌، هستند راه هم معلوم است ولی بنده نشسته ام و کاری نمیکنم این چیزی جز خسران است؟ ما در روضه امام حسین علیه السلام نشسته ایم و عنایتی به ما هست که از گناه نمیتوانیم لذت ببریم پس دنیای ما هیچ وقت مثل دنیای افراد بی قید و بند نمی‌شود، اگر برای آخرت خود حرکت نکنیم می‌شویم خسر الدنیا و الاخره! قدم اول برای درک این معیت و همراهی؛ معرفت است! مادامی که معرفت به شکلی که باید صورت نگرفته باشد، من چه می‌توانم از معیت بفهمم؟! 🔹جلسه اول معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor

‍ عرض کردیم معیّت با اهل بیت علیهم السلام امکان دارد. حالا باید به این بپردازیم که چگونه این معیت را در وجود خود بیدار کنیم؟ تمام قواعد فقهی و روایی برای این است که ما کارهایی انجام دهیم تا با امام زمان خود در همین دنیا و در همین لحظه ای که هستیم، باشیم! بعضی از بزرگان اهل معنا بودند که حضرت را به صورت مثالی و تَمَثُّلی‌ که حضرت داشتند می‌دیدند. بعضی هم صورت مثالی را می‌دیدند و هم مقام ولایت را، یعنی اینجا که نشسته بودند توامان مقام ولایت را با خود می‌دیدند. بعضی از افرادی هم که نور ولایت را می‌دیدند ایشان را در قالب صورت مثالی نمی‌دیدند. یعنی برای کسی که نور ولایت را می‌بیند و از درون با حضرات در ارتباط است، اینکه صورت مثالی را ببیند موضوعیت خاصی ندارد. بزرگان می‌فرمایند ممکن است کسی صبح و شب با مقام ولایت امام زمان علیه السلام باشد ولی صورت ظاهری و دنیوی حضرت را اصلا ندیده باشد. اصل، ارتباط با مقام ولایت است. ما وظیفه نداریم که جسم امام زمانمان را ببینیم اما وظیفه داریم و اصلا برای این خلق شده ایم که با مقام ولایت ایشان گره بخوریم و معیت داشته باشیم. پس صحبت بر سر مقامی بالاتر از تشرف جسمانی خدمت حضرت است‌. قدم اول این است که بدانیم ساختار وجودی ما ارتباطی با اهل بیت علیهم السلام دارد یا ندارد؟ وجود انسان با یک چیزی درآمیخته است که خدای تبارک و تعالی در قرآن کریم از آن اسم می‌برد، این نیاز به مفسر دارد. درباره این فطرت زُراره از امام معصوم علیه‌السلام سوال کرده است که منظور از «فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها» چیست؟ حضرت فرمودند "فَطرَهُم عَلی التَوحید" یعنی خداوند انسان‌ها را طوری خلق کرده که یگانه‌خواه هستند! اصلا زندگیشان با "یکی دیدن" و "یکی‌خواستن"، پیش می‌رود... در روایت بعدی در همین باب فطرت در کتاب توحید شیخ صدوق، عبدالرحمان بن کثیر درباره آیه فوق از امام باقر علیه السلام سوال می‌کند، حضرت می‌فرمایند: "التوحید و محمد رسول الله و علی أمیرالمؤمنین" یعنی خداوند وجود انسان‌ها را طوری خلق کرد که از درون ارتباط ویژه و غیر قابل انفکاکی با اهل بیت علیهم السلام دارند. یعنی وجود ما با وجود پیغمبر اکرم و امیرالمومنین علیهم السلام اصلا خلق شده، گاهی که دل ما می‌گیرد مفتاح و کلید گشایش این قبض روحی؛ فرو رفتن درون خود و جستجو کردن مقام ولایت است! اگر به این نور نزدیک شویم، این نور گسترش پیدا می‌کند، قلب را می گیرد و انفتاح حاصل می‌شود. این حالت قبض در این دنیای کثرت‌زده زیاد پیش می‌آید و چیزی که انسان را آرام می‌کند توجه به ساختاری است که دارد. خدای تبارک و تعالی ما را اینگونه خلق کرده که از درونمان فقر شدیدی به سمت اهل بیت علیهم السلام داریم. نه اینکه اهل بیت علیهم السلام "الله" هستند، خیر! ولی اهل بیت علیهم السلام اسماء الحسنی هستند. "وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ فَادْعُوهُ بِها". برای خدا اسماء الحسنی ای وجود دارد که اگر خواستید با خدا ارتباط بگیرید راهی ندارید الّا از طریق اسماء الحسنی. اهل بیت علیهم‌السلام فرموده اند؛ نَحْنُ‏ وَ اللَّهِ‏ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى‏. ما اسماءالحسنی هستیم. هر غم و غصه ای در دل وجود دارد بخاطر خلاء و شکافی است که با اهل بیت علیهم السلام در وجود ما هست! وگرنه مومن را قبض دنیوی نمی‌گیرد‌... 🔹جلسه دوم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor

حالت قبض در این دنیای کثرت‌زده زیاد پیش می‌آید و چیزی که انسان را آرام می‌کند توجه به ساختاری است که دارد. خدای تبارک و تعالی ما را اینگونه خلق کرده که از درونمان فقر شدیدی به سمت اهل بیت علیهم السلام داریم. نه اینکه اهل بیت علیهم السلام "الله" هستند، خیر! ولی اهل بیت علیهم السلام اسماء الحسنی هستند. "وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ فَادْعُوهُ بِها". برای خدا اسماء الحسنی ای وجود دارد که اگر خواستید با خدا ارتباط بگیرید راهی ندارید الّا از طریق اسماء الحسنی. اهل بیت علیهم‌السلام فرموده اند؛ نَحْنُ‏ وَ اللَّهِ‏ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى‏. ما اسماءالحسنی هستیم. هر غم و غصه ای در دل وجود دارد بخاطر خلاء و شکافی است که با اهل بیت علیهم السلام در وجود ما هست! وگرنه مومن را قبض دنیوی نمی‌گیرد‌... 🔹جلسه دوم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor

‍ بعضی از اهل معنا می‌فرمایند وقتی حال ادبار به وجود می‌آید به در خانه ی یکی دیگر از اهل بیت علیهم السلام بروید، یعنی مثلا الان هر روز به اباعبدالله علیه السلام توسل می‌کنیم ممکن است خسته شویم چون ظرف وجودی ما کوچک است، در این صورت، روضه یکی دیگر از معصومین علیهم‌السلام را گوش کن... روی قاعده عرض کردیم که فطرت انسان از درون با اهل بیت علیهم السلام در ارتباط است در خانه ی هر کدام از این چهارده نور رفتن مایه ی گشایش است. در تمام امور. شما هر حاجتی(مادی و معنوی) دارید یک نفر از اهل بیت علیهم السلام هستند که آن حاجت شما را از همه سریع‌تر رفع می‌کنند. این چهارده نور دائما مانند منظومه ای در وجود افراد در گردش هستند، مهم توجه انسان است... چیزی که آرمانی است این است که من دائما به مقام ولایت اهل بیت علیهم السلام توجه داشته باشم. در روایات داریم مومن کسی است که روزی حداقل بیست مرتبه یاد مرگ کند! و اینکه مومن یعنی شیعه ی خُلَّص امیرالمومنین علیه السلام کسی است که به فرموده حضرت، مجهّز شود برای سفر آخرت! یعنی اینها که باید باشد، توجه به مقام ولایت هم باید باشد! نکته این است که وجود ما همراه با اهل بیت علیهم السلام هست ولی خودم دارم آن را از مسیر خارج میکنم با گناه، با رفتن دنبال مسائل و کارها و ارتباط بیهوده، با بداخلاقی... بعضی بزرگان به ریاضت تروک توجه داده اند. اصل وجود ما در حال حرکت به سمت اهل بیت علیهم السلام است باید خود را از این مسیر خارج نکنیم. مهم این است که تقوا داشته باشیم تقوا در روایت یعنی ایستادن، نگه داشتن! یعنی برای معیت با اهل بیت علیهم السلام لازم نیست کسی لزوما روزی ۱۴ مرتبه زیارت عاشورا بخواند بلکه باید هرجایی که اهل بیت علیهم السلام فرموده اند بایست، چشم امام زمان علیه‌السلام یا حضرت صدیقه سلام الله علیها را بر خودمان ناظر ببینیم و بایستیم! به این می‌گویند معیّت! 🔹جلسه دوم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor

وجود ما همراه با اهل بیت علیهم السلام هست ولی خودم دارم آن را از مسیر خارج میکنم با گناه، با رفتن دنبال مسائل و کارها و ارتباط بیهوده، با بداخلاقی... بعضی بزرگان به ریاضت تروک توجه داده اند. اصل وجود ما در حال حرکت به سمت اهل بیت علیهم السلام است باید خود را از این مسیر خارج نکنیم. مهم این است که تقوا داشته باشیم تقوا در روایت یعنی ایستادن، نگه داشتن! یعنی برای معیت با اهل بیت علیهم السلام لازم نیست کسی لزوما روزی ۱۴ مرتبه زیارت عاشورا بخواند بلکه باید هرجایی که اهل بیت علیهم السلام فرموده اند بایست، چشم امام زمان علیه‌السلام یا حضرت صدیقه سلام الله علیها را بر خودمان ناظر ببینیم و بایستیم! به این می‌گویند معیّت! 🔹جلسه دوم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor

‍ ما از لحاظ ساختاری، شاکله ای در ارتباط محض با اهل بیت علیهم السلام هستیم مهم این است که ما این معیّت را در وجود خود بیدار کنیم. یک روایت دیگر هست که اهل بیت علیهم السلام برای این ارتباط ویژه روحی ما با خودشان آن را فرموده اند. از امالی شیخ صدوق؛ "شِیعَتُنا خُلِقُوا مِنْ فاضِلِ طِینتِنا وَ عُجِنُوا بِماءِ وَلایَتِنا، یَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا و یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا"؛ شیعیان ما از اضافی گِل وجودی ما خلق شدند. عجنوا بماء ولایتنا یعنی شیعه ما را با آب ولایت ما عجین کرده اند. خمیر مایه ی وجودی اش ولایت ماست. همینطور است که اسم امام حسین علیه السلام را می‌شنود قلب فرو می‌ریزد! "انّ للحسين فی قلوب المؤمنين محبّةً مكنونةً". شیخ جعفر مجتهدی می‌فرمود اگر نام امام حسین علیه السلام را شنیدی و قلبت منقلب نشد نگران ایمان خود باش! چون دستگاه اباعبدالله علیه السلام در عمق وجود هرکسی خانه دارد اگر قلب نلرزد(برای سیدالشهدا سلام الله علیه) معلوم می‌شود که فرد دچار مشکل شده است. در ادامه روایت فرموده؛" یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا"، یعنی شیعیان زندگیشان این گونه است که دائما در حزن مصائب اهل بیت و بزرگتر از آن در حزن نرسیدن به مقام ولایت اهل بیت علیهم السلام هستند و فرحی که باید در فرح اهل بیت علیهم السلام داشته باشند. برخی علمای عراق می‌فرمایند این روایت فرح را مقدم بر حزن قرار داده. ما در شادی کردن برای اهل بیت علیهم السلام نقص داریم. خیلی مهم است که بدانیم این فرحی که اهل بیت علیهم‌السلام فرموده اند، فرح الهی است نه امثال فرحی که برخی در نهم ربیع به آن شکل تایید نشده دارند! چون در محرم هستیم به حزن می‌پردازیم. اینکه به ما می‌فرمایند وجودتان با وجود ما در آمیخته است، و اصلا شما کنار بروید ما با شما هستیم! اینکه می‌فرماید: "وَ هُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ مَا كُنْتُمْ " خدا با شماست هرجا که باشید. از قرآن کریم و روایات اهل بیت علیهم السلام دریافت می‌شود هرجا که خدا هست اهل بیت علیهم السلام نیز هستند. ایشان تصرف در کِینونَت عالم دارند نباید با خودمان قیاسشان‌ کنیم. پس مهم این است که ما معیّت را در وجود خود بیدار کنیم. 🔹جلسه دوم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor

‍ ✨این ارتباط وجودی شدید[با اهل بیت علیهم‌السلام] در بزرگان و اهل معرفت ما قابل رویت بوده است. در مشاغل مختلف هم بودند. ویژگی اشان این است که در هر لباسی که هستند در هر زمان و مکانی که هستند غالب اوقاتشان به توجه به اهل بیت علیهم‌السلام میگذرد. چنین افرادی هم در دوره خود اهل بیت علیهم السلام بودند و هم در دوره ی فعلی. ✨در مکتب تربیتی آیت الله حق شناس، آنهایی که اهل برنامه هستند هر روز زیارت عاشورا را با صد لعن و صد سلام به شیوه ی آیت الله حق شناس می‌خوانند. این دستور از آیت الله بروجردی به آقای حق شناس رسیده است. ✨آیت الله خوشوقت فرموده بود؛ حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها مقامات توحیدی را به بنده ارائه کرد. ✨توجه به اهل بیت علیهم‌السلام ویژگی درونی این بزرگان بود. عطش و تشنگی‌شان برای این مساله بود... ما برای رفع تشنگی خود سراغ سراب دنیا و کثرات می‌رویم و تشنه تر میشویم. اما اهل معنا به دنبال "ماء" می‌گردند در مجالس اباعبدالله علیه‌السلام چون معارف و کلمات و ذکرشان حاضر می‌شود، آنچنان آب توحید ظهور می‌کند که اگر کسی تشنه بیرون برود عجیب است. ما باطن عالم را نمی بینیم که بدانیم کلمات اهل بیت علیهم‌السلام چقدر نور دارد. یک شخصی چشمش باز بود در مجلسی که کلمات اهل بیت علیهم‌السلام بیان می‌شد نشسته بود و دید که چگونه از آسمان بر سر جمعیت حاضر در جلسه آب زلالی ریخته می‌شود و آنها شسته میشوند... 🔹جلسه دوم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor