اَنَاقَتِیلُ‌العَبرَةِ🌱 اشک‌چشم در زبان عربی دو اصطلاح دارد؛ دَمعة و عَبرة. آن گریه‌ای را عبرة می‌گویند که در آن عِبرتی باشد؛ دقت و حکمتی باشد؛ تصمیم و عزمی باشد و حرکت و همتی باشد. کامل‌الزیارة از مولای ما این کلام را نقل کرده‌است و اشک ما باید اشک عبرت باشد، اشک تدبر باشد، اشک حکمت باشد و اشک حرکت باشد. اشکی که با آن، صف خود را بشناسیم و حرکت فکری و معرفتی و تشکیلاتی و تمدنی خود را برای رسیدن به جبهه‌ی حق و ماندن در این جبهه و جامعه‌پردازی در این افق، شروع کنیم و استمرار بخشیم. عبرة اشکی جریان‌ساز و مترقی‌ و سازنده‌ است و مولای ما خود را به قتیل‌العبرة معرفی فرموده‌است. لذا اشک سیدالشهدا هيچگاه منفعلانه و صوفیانه نبوده‌است. آن‌ها که امروز شعار جدایی هیأت و سیاست و جدایی هیأت و جامعه سر می‌دهند، متن نگاه اباعبدالله را فراموش کرده‌اند یا پوشانده‌اند یا کنارگذاشته‌اند. او جان خود را فدا کرد تا گریه کنی. منزجر شوی. جبهه خود را معین کنی و صف خود را همین امروز از طاغوت امروز جدا سازی. نظریه اسلام اجتماعی، اسلام استکبار ستیز، اسلام مستضعفین و اسلام جامعه‌پرداز تمدنساز، خرق عادت و ابداع بی‌پایه ای نیست و اگر کمی محافظه‌کاری و تدبیر و کج‌فهمی را کنار بگذاریم، اسلام عدالت و حاکمیت توحید را خواهیم فهمید. #امام_حسین #محرم @m_h_motahari