eitaa logo
مبلّغان دینی ☘
2هزار دنبال‌کننده
3.7هزار عکس
4.8هزار ویدیو
1.4هزار فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️ بهترین وصیت 🔻 بهترین این است که خودِ فرد وصیّ خود باشد. یعنی آن کارهایی که دیگران می‌خواهند برای او انجام دهند، خود او انجام دهد. چرا انسان برای بعد بگذارد؟ انسان بهتر است تا وقتی که زنده است، ببخشد و فرزندانی را که الان احتیاج دارند، تأمین کند تا آن‌ها دعا کنند. 🔸 داریم که کسی وصیت کرد بعد از مرگ، انبار خرمایی را بدهند. بعد از مرگ او این کار را کردند. (ص) زمانی که به آن‌جا رسید، یک عدد خرما در آن انبار مانده بود. فرمود اگر این یک عدد خرما را خود او در زمانی که زنده بود می‌کرد، بهتر از کل انبار خرمایی است که بعد از او صدقه داده شد. چون اسلام به دنبال فرد است، و اینکه او از کنده شود. 👤 📝 📚به ماهنامه مبلغان بپیوندید👇 🌐https://eitaa.com/m_moballeghan
✳️ انسانی که خدا دوست دارد 🔻 در قسمت نخست دعا(صلوات شعبانیه)، از خدا می‌خواهيم: و با کسانی را که رزق خود را بر آنان تنگ گرفته‌‏ای، روز‏ی‏‌ام گردان...«وَارْزُقْنى‏ مُواساةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَيْهِ مِنْ رِزْقِكَ...» 🔸 این دعا به ما می‏‌آموزد که اگر و می‌خواهی، در این نیست که همه‌ی خیرها و برکت‏‌ها را برای خود طلب کنی. نه، برعکس، خیر در این است که احساس همدردی داشته باشی و از آن‌چه خدا به تو داده است، کنی. اگر امکانات مالی داری، به کسی که امکانات مالی ندارد، کمک کن. اگر امکانات تجربی و علمی داری، به کسی که به آن‌ها نیاز دارد، آموزش بده. اگر از برخورداری، با همدردی کن. اگر و داری و از تو حرف‏ شنوی دارند و سخن تو را می‏‌پذیرند، کسی را که جایگاه و موقعیتی ندارد و سخن او را نمی‌شنوند و نزد هیچ کس جایگاهی ندارد، یاری کن. باید احساس کنی که تو برادر اویی و او برادر توست. باید درک کنی که خیر کامل در این نیست که خود را از غرق‌شدن نجات دهی و از لذت‌ها و آسایش و ثروت و دانش بهره‌مند باشی. این انسانی نیست که خداوند دوست دارد. 👤 📚 برگرفته از کتاب ؟ 📖 صفحات ۷۶ و ۷۷ 📚به ماهنامه مبلغان بپیوندید👇 🌐https://eitaa.com/m_moballeghan
🌷💫 پند نامه 🟢گر بگریزی ز خراجات شهر/ بارکش غول بیابان شوی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ امام موسی بن جعفر علیه السلام در جمله‌ای کوتاه یکی از قواعد حاکم بر زیست اینجهانی انسان را بیان می‌کند. آن حضرت می‌فرماید: إِيَّاكَ أَنْ تَمْنَعَ فِي طَاعَةِ اللَّهِ فَتُنْفِقُ مِثْلَيْهِ فِي مَعْصِيَةِ اللَّهِ. مبادا از هزینه‌کردن در راه طاعت خدا خوددارى كنى؛ آن گاه دو برابرش را در معصيت خدا خرج كنى! معنای این حکمت آن است که اگر از امکان‌ها و مکنت‌هایی که برای بندگی خدای متعال و اطاعت از خواسته‌های او و ترویج دین او در اختیار داریم، به درستی استفاده نکنیم و از هزینه‌کردن برای تحقق خواسته‌های الهی و انفاق در راه او کوتاهی کنیم؛ آنگاه سیر زندگی و اوضاع اجتماعی به گونه‌ای رقم خواهد خورد که دو برابر آن هزینه‌ها را در راه معصیت و نافرمانی خدا صرف خواهیم کرد. در باب دوم گلستان حکایتی را نقل می‌کند که می‌توان گفت شرح این حکمت است: «کاروانی در زمین یونان بزدند و نعمت بی‌قیاس ببردند. بازرگانان گریه و زاری کردند و خدا و پیمبر شفیع آوردند و فایده نبود: چو پیروز شد دزد تیره روان چه غم دارد از گریه کاروان حکیم اندر آن کاروان بود. یکی گفتش از کاروانیان: «مگر اینان را نصیحتی کنی و موعظه‌ای گویی تا طَرفی از مال ما دست بدارند که دریغ باشد چندین نعمت که ضایع شود.» گفت: «دریغ کلمه حکمت با ایشان گفتن»: آهنی را که موریانه بخورد نتوان برد از او به صیقل زنگ با سیه دل چه سود گفتن وعظ نرود میخ آهنین در سنگ همانا که جرم از طرف ماست: به روزگار سلامت شکستگان دریاب که جبر خاطر مسکین بلا بگرداند چو سائل از تو به زاری طلب کند چیزی بده وگرنه ستمگر به زور بستاند 📥📚در ماهنامۀ مبلغان، میهمان ما باشید!👇 🌐https://eitaa.com/m_moballeghan