#مرور_مقاله ✅ مقاله ارائه الگوی خط مشی گذاری سازمان های فرهنگی؛ مطالعه موردی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نویسنده: دکتر محمود مروج دیدگاه : 🔆 ⭕️ نقد و بررسی مقاله 👇 🌐 https://mohammadrahmani.com/?p=515 ⚘️ @m_rahmani_g

#مرور_مقاله ✅️ مساله سیاستگذاری مشارکتی از جمله آمال و آرزوهایی است که در دو دهه گذشته در کشور ما مورد توجه برخی سیاستگذاران قرار گرفته و که در صورت توفیق می توانست به چارچوبی برای مردم سالاری حقیقی و استبعاد از مدل دانای کل حاکمیتی تبدیل گردد. الگویی که در آن سیاست ها و خط مشی ها نه از طریق ستادها بلکه از طریق مشارکت دادن به ذی نفعان میدانی صورت می پذیرد. الگویی که قریب به نیم قرن است در دنیا در حال اجراست و منجر به افزایش مشارکت اجتماعی در سریان سیاست های حاکمیتی شده است. یکی از تجربیات انقلاب اسلامی در یک دهه گذشته راه اندازی «شبکه ملی جامعه و دانشگاه» است که در دوران دولت یازدهم شروع و در دولت دوازدهم تعطیل گردید! مقاله فوق که به همت یکی از کارشناسان در میدان این طرح نگارش شده است توانسته است تا مهم‌ترین علل شکست این ایده را بررسی و صورت بندی نماید. علت هایی که در بسیاری از شبکه های مشابه در کشور قابل مشاهده است. دیدگاه : 🔆🔆🔆🔆 @m_rahmani_g

#مرور_مقاله سند تحول بنیادین آموزش و پرورش مهم‌ترین سند تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی است که عمری بیش از یک دهه داشته و با مشارکت بسیاری از نخبگان و صاحب نظران این حوزه نگارش شده است. برآوردهای وزارت آموزش و پرورش نشان می دهد که با وجود تاکیدات فراوان مقام معظم رهبری (حفظه الله) نسبت به پیاده سازی این سند، متاسفانه اجرای آن به صورت قابل اعتنا صورت نپذیرفته و بخشی از این عدم اجرا به ضعف در خود سند بازگشت دارد. برای کسانی که به دنبال آشنایی با خلاهای سند تحول می باشند مطالعه این پژوهش که در حقیقت جمع بندی پژوهش های صورت گرفته از سال ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ است می تواند بسیار مفید باشد. گرچه انبوهی از چالش ها و نواقص این سند کماکان اشاره نشده و قابل پژوهش است! 📚 لینک دانلود: https://mohammadrahmani.com/?p=626 @m_rahmani_g

#مرور_مقاله سند آینده نگاری الزام به حجاب در افق ۱۴۱۱ که توسط گروه بررسی راهبردی میراث منتشر شده است. 📚 لینک مشاهده بررسی و دانلود سند: https://mohammadrahmani.com/?p=656 @m_rahmani_g

#مرور_مقاله کانون های تفکر غیردولتی یا اندیشکده ها Think Tanks نهادهای واسطی هستند که به دنبال کمک به جریان سیاستگذاری و راهبردنگاری و همچنین حکمرانی مطلوب تلاش می کنند. موج راه اندازی اندیشکده ها در کشور ما در یک دهه گذشته افزایش یافته اما کماکان نهاد سازماندهی کننده ای که بتواند زیست بوم اندیشکده ای کشور را سامان دهد وجود ندارد. گرچه جامعه اندیشکده ها به عنوان یک نهاد واسط توانست اقدامات مناسبی را در این خصوص انجام دهد. مقاله فوق که در نشریه مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی دانشگاه تهران منتشر گردیده است، توانسته با جمع بندی دیدگاه های فعالین اندیشکده ای کشور، الزامات اثربخشی نهاد اندیشکده ای را ترسیم نموده و به صورت خلاصه، ما را با بخشی از چالش های این حوزه آشنا نماید. مطالعه این مقاله را برای فعالین و علاقه مندان به حوزه اندیشکده ای توصیه می کنم. 📚 لینک دانلود: https://mohammadrahmani.com/?p=679 @m_rahmani_g

#مرور_مقاله سازمان های فرهنگی در راهبری برنامه ها و کنش های خود به طور معمول دو رویکرد را در پیش می گیرند: 1. راهبرد برنامه ریزی شده: در این راهبرد هدف های دقیق، توسط یک رهبری مرکزی تنظیم و بیان می شود (رویکرد دانای کل) سپس به کمک ناظر رسمی برای اطمینان از اجرای طبیعی آن نظارت می شود. 2. راهبرد کارسالارانه: هدف ها و مقاصد به صورت تصورات ذهنی بیان نشده یک رهبر موجودیت دارند و با فرصت های جدید قابل انطباق می باشند. سازمان تحت کنترل شخصی این رهبر است. سازمان های فرهنگی بر اساس فرهنگ سازمانی و منابع انسانی و… خود نوعاً گرایش به راهبرد های برنامه ریزی شده دارند در حالیکه مخاطبین و جامعه بیشتر گرایش به راهبرد کارسالارانه دارند. این تمایز در نیاز و رویکرد سازمان فرهنگی - مخاطب را مبتنی بر ادبیات راست مغزی-چپ مغزی در روانشناسی و علوم عصبی را در مقاله «ارزیابی و کاهش فاصله گفتمانی سازمان های فرهنگی و مخاطبان بر اساس راست مغزی - چپ مغزی» توسط دکتر نوری مطلق بیان شده است. اما نکته ای که وجود دارد تحلیل تبارشناسی ایشان بسنده به یک سازمان پژوهشی دارد تا سازمان فرهنگی به معنای دقیق کلمه. شاید جنس سازمان های فرهنگی دیگر از قبیل سازمان تبلیغات و بسیج و … به گونه ای متفاوت تر قابل بیان باشد. لینک دانلود مقاله: ‏https://mohammadrahmani.com/?p=746 @m_rahmani_g

#مرور_مقاله اگر مسئله راهبری جریان تربیتی و فرهنگی در کشور را بخواهیم ذیل یک قرارگاه مرکزی – که قاعدتاً می بایست شورای عالی انقلاب فرهنگی باشد – راهبری نماییم در این صورت نیازمند ایجاد یک جبهه فراگیر از نهادهای فرهنگی و تربیتی هستیم که بر اساس اقتضائات خود بتوانند بخشی از ماموریت مندرج در کالک مهندسی فرهنگی کشور را برعهده گرفته و بر اساس نقاط قوت خود آن را به سرانجام رسانند. متاسفانه بر خلاف این ضرورت بخشی از ماموریت های ذیل این نهادها، با هویت و بوم سازمان ها تناسب نداشته و چه بسیار سازمان هایی که بر اساس ذائقه مدیران خود، ماموریتی را بر عهده می گیرند که به دلیل این ناهمگونی، چیزی جز اتلاف منابع را در پی نخواهد داشت. مقاله «نوع شناسی سازمان های فرهنگی مبتنی بر رویکرد بوم شناسی جمعیت سازمانی» که ظاهرا مستخرج از رساله دکتری آقای محسن صدر در دانشگاه اصفهان است بر اساس یکی از الگوهای مرسوم در سازمان های فرهنگی دنیا، بخشی از نهادهای فوق را دسته بندی نموده است. فارغ از کارایی یا عدم کارایی شاخصه های سنجش و محصول این پژوهش، اصل دسته بندی فوق می تواند برای سیاستگذاران این حوزه قابل بهره برداری باشد. لینک دانلود مقاله: https://mohammadrahmani.com/?p=769 @m_rahmani_g

#مرور_مقاله 🛑 برای کسانی که در حوزه سیاستگذاری فرهنگی و تعلیم و تربیت فعالیت می کنند، مواجهه با انبوهی از جلسات با مسئولین و متولیان وجود داشته است که به آسیب شناسی شیوه های سیاستگذاری و حکمرانی فرهنگی و تربیتی پرداخته شده است. چالش هایی در حوزه های بنیادین، چالش هایی در حوزه روش شناسی و چالش هایی در حوزه مدیریت و اجرا. 👌 برای کسانی که به تازگی قدم به این حوزه گذاشته اند مطالعه مقاله «مسائل فرآیند سیاستگذاری فرهنگی جمهوری اسلامی ایران از منظر خبرگان و نخبگان فرهنگی» می تواند بسیار راهگشا باشد و باعث شود چیزی از عدم حضورتان در اینچنین جلساتی از دست نداده باشید 😂 🆔 @M_rahmani_g

#مرور_مقاله ☘️ روز گذشته نشستی را با دکتر #بابک_اسلامی، استاد دانشگاه تهران و جزو صد دانشمند برتر جهان که بیشتر ارجاعات علمی به آنها بوده است داشتیم. حوزه تخصصی ایشان تحلیل روندها و الگوریتم های رفتار جمعی و معماری و طراحی محیطی مبتنی بر آن جهت ایجاد رفتار در مخاطبین است. موضوعی که در الگوی تربیت محیطی به عنوان یکی از سازوکارهای تربیتی بسیار جذاب است. اصولا دانش Data Analyze از دانش های نوینی است که تا کنون در جریانات تعلیم و تربیت استفاده جدی نشده و به عنوان یکی از دانش های «مرز دانشی» محسوب می شود (گرچه احتمالا به زودی با انبوهی از صاحب نظران در این حوزه مواجه خواهیم شد که ادبیات این موضوع را مخدوش می کنند‼️) ان شاء الله در تلاشیم تا «دپارتمان هوش مصنوعی» را در اندیشکده مرآت به همت این استاد عزیز راه اندازی نماییم. جهت آشنایی با رویکردهای نوین به مطالعات اجتماعی و همچنین روش شناسی مطالعات اجتماعی نوین به مقاله دکتر دانایی فرد مراجعه کنید. 🆔 @m_rahmani_g

#مرور_مقاله 🔆فلسفه اسلامی عموماً یک فلسفه کل نگر بوده و نقطه اوج خود را اشراق مفاهیم بنیادین در مرتبه علم حضوری دانسته و لذا فیلسوف اسلامی، نقطه تمرکز خویش را به تقویت اتصال با عالم معنا می گذارد. لذاست که ما علی رغم سنت فقهی و اصولی خود یک نحو سهل انگارانه با مفاهیم اصلی اجتماعی مواجه شده ایم. در مقابل در سنت فکری غرب فلسفهٔ زبان (به انگلیسی: Philosophy of language ) از مهم‌ترین جریان‌های فلسفه تحلیلی است و شامل این تفکر است که معنا و محتوای الفاظ فلسفی با عمل زبانی تبیین می‌شوند و فیلسوف باید به کاربردهای حقیقی واژه‌هایی توجه کند که با مفاهیم فلسفی تلازم دارند. 🌀امتداد این چالش را ما در کشور در خصوص عدم دقت به تمایز سیاست Policy، قانون Law و راهبرد Strategy است. حتی نهادهای بالادستی ما نمی دانند که این تمایز چگونه است و شان نهادی آنها قانونگذاری است، سیاستگذاری است یا راهبردنگاری⁉️ به صورت ساده قانون احکام مشخص و نقطه زن است مثل قانون «ضرورت اخذ مجوز اردو از وزارت آ.پ». سیاست خط قرمزها و مطلوبیت های کلی است مثل «ضرورت توسعه سرانه اردویی دانش آموزان به اندازه هر نفر یک اردو در سال» و استراتژی نیز مسیر کلی اقدام است مثل «توسعه اردوهای روایت پیشرفت با همکاری بین دستگاهی» است. مقاله فوق نمونه این آشفتگی را در حوزه برنامه پنج ساله پنجم نمایش می دهد. 🆔 @m_rahmani_g

#مرور_مقاله #ملاحظاتی_در_برگزاری_مراسم_ماه_محرم چند روزی به شروع ماه محرم نمانده است و به نظرم می رسد که مطالعه بخش پایانی این مقاله بسی ضروری است. - نسبت بین افزایش مشارکت دهی به مخاطبین و علاقه به حضور - نسبت بین مباحث سیاسی و انگیزش حضور - نسبت بین تبلیغات و افزایش مشارکت - اهمیت نمادسازی و تاثیر بر مشارکت عامه فصل آخر این پژوهش را می توانید برای یافتن این نسبت سنجی ها مطالعه کنید. 🆔 @m_rahmani_g

#مرور_مقاله دیروز هفتمین کارگاه اجرا و پیاده سازی استراتژی رو با جمعی از دوستان و فعالین حوزه فرهنگ و تعلیم و تربیت به انتها رساندیم. چالش پیاده سازی استراتژی یک چالش جهانی است گرچه ما در نظام حکمرانی خود به وفور به آن مبتلی هستیم. نمونه آن هم پیاده سازی سند تحول است. مقاله فوق که مستخرج از رساله دکتری سرکار خانم اخلاقی است با تحلیل بازیگران اصلی پیاده سازی و اجرا سند تحول، چند سال قبل، عدم پیاده سازی آن را به درستی به تصویر کرده و مهم‌ترین علت آن را فاصله معنادار بازیگران اصلی نسبت به ابعاد پیاده سازی با وجود وفاق بر اصل نظام می داند. در حقیقت مهم‌ترین رکن پیاده سازی که ترجمه و معناپذیر کردن اسناد برای بازیگران است به هیچ عنوان در سند تحول صورت نپذیرفته و شد آنچه نباید می شد… @m_rahmani_g

#مرور_مقاله آیا هر پدیده ای که یک سیاستگذار فرهنگی به عنوان یک پدیده رفتاری در جامعه ترویج می کند را می توان به عنوان یکی از شعائر دینی در جامعه قلمداد نمود و ترویج کرد⁉️ ☘️ نویسنده این مقاله معتقد است که شعائر دینی امر توقیفی بوده و ناشی از عرف نیست و باید یقین نمود که ریشه شرعی دارد. لذا گرچه پدیده هایی مثل اربعین که ریشه در سنت دینی و روایات دارد را می توان از جمله شعائر دینی محسوب نمود اما هر رفتاری در جامعه لزوماً از مصادیق این مهم دینی نیست. 🆔 @m_rahmani_g

#مرور_مقاله در اینکه فقه اسلامی در خصوص موضوعات مختلف فردی و اجتماعی به صورت فی الجمله ارائه نظر کرده است اجماع وجود دارد اما در اینکه فقه، قابلیت پاسخگویی به تمام مسائل فردی و اجتماعی را دارد دو رویکرد وجود دارد: 1️⃣ رویکرد فقه حداکثری که معتقد است تمام افعال اختیاری انسان می تواند متعلق فقه قرار گیرد و فقه نسبت به آن ها موضع دارد. این رویکرد اجماعی فقهای شیعه است. 2️⃣ رویکرد فقه حداقلی که معتقد است که فقه قابلیت پاسخگویی به بخشی از نظامات و نیازهای اجتماعی را ندارد و اصطلاحاً هدف فقه، سعادت اخروی انسان است و لذا توصیه های دنیوی آن قابل تغییر می باشد. این دیدگاه را برخی روشنفکران از قبیل سروش و مجتهد شبستری قائل اند. مقاله فوق ضمن تبیین دیدگاه رویکرد و استدلالات گروه دوم، به نقد آن پرداخته و فقه حداکثری را اثبات می کند. 🆔 @m_rahmani_g

#مرور_مقاله تجربه نگارش اسناد راهبردی برای حدود ۳۰ سازمان و نهاد فرهنگی به من ثابت کرد که فرهنگ سازمانی و رویکردهای مدیران ارشد سازمان به موضوع راهبری سازمان، در انتخاب شیوه های راهبردنگاری بسیار تاثیرگذار است. در برخی از سازمان ها به خصوص سازمان های فرهنگی و تعلیم تربیت، گرایش به الگوهای شهودی و شیوه های کیفی، اقتضائاتی در تدوین استراتژی ایجاد می کند و در مقابل در کسب و کارهای فرهنگی که جریان مالی در آن پررنگ است، قابلیت اندازه گیری و قابلیت پیش بینی بسیار پررنگ می باشد. این تمایز در فرهنگ سازمانی، کار ما را به عنوان مشاور استراتژیک بس دشوار می کند و ضرورت تسلط بر شیوه های گوناگون را تاکید می کند. مقاله فوق تلاشی است برای پیشنهاد شیوه های مختلف برنامه ریزی استراتژیک مبتنی بر فرهنگ های مختلف سازمانی؛ بخش مبانی نظری این مقاله و دسته بندی گونه های مختلف سازمان ها مبتنی بر فرهنگ سازمانی بسیار قابل استفاده است. 🆔 @m_rahmani_g